راههای درمان درد قاعدگی

سندروم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟

سندروم پیش از قاعدگی(PMS) دارای طیف گسترده‌ای از علائم و نشانه‌ها، از جمله نوسانات خلقی، حساس شدن سینه ها، میل شدید به غذا، خستگی، تحریک پذیری و افسردگی است. به طور تخمینی از هر ۴ زن قاعده ۳ نفر برخی از علائم سندروم پیش از قاعدگی را تجربه می‌کنند.
علائم در یک الگوی قابل پیش بینی ظاهر و تکرار می‌شوند. اما کمیت تغییرات جسمی و احساسی که با سندروم پیش از قاعدگی تجربه می‌کنید، ممکن است از کمی قابل توجه تا شدید متفاوت باشد.
با این حال، شما نباید اجازه دهید این مشکلات کنترل زندگی شما را به دست بگیرند. درمان و تغییر شیوه ی زندگی می تواند به کاهش علائم و نشانه های سندروم پیش از قاعدگی کمک کند.

تشخیص سندروم پیش از قاعدگی

هیچ یافته ی فیزیکی یا آزمایشات خاصی برای تشخیص سندروم پیش از قاعدگی وجود ندارد. پزشک شما ممکن است علامت خاصی را ( اگر بخشی از الگوی پیش قاعدگی پیش بینی شده شما باشد) به PMS نسبت دهد. برای کمک به ایجاد الگوی سندرم پیش از قاعدگی، دکتر شما ممکن است از شما بخواهد علائم و نشانه های خود را حداقل برای دو سیکل قاعدگی بر روی یک تقویم یا یک دفتر خاطرات ثبت کنید. روزی که اولین بار متوجه علائم PMS می شوید و همچنین روزی که علائم ناپدید می شوند را یادداشت کنید. همچنین مطمئن شوید که روزهای شروع و پایان دوره ی عادت ماهیانه را علامت بزنید.

شرایط خاص دیگری وجود دارد که ممکن است علائم PMS را تقلید کنند، از جمله: سندرم خستگی مزمن، اختلالات تیروئید و اختلالات خلقی مثل افسردگی و اضطراب. پزشک شما ممکن است تست هایی مانند تست عملکرد تیروئید یا تست های غربالگری روانشناسی را برای کمک به تشخیص بهتر درخواست دهد.

علائم سندروم پیش از قاعدگی چیست؟

لیست علائم و نشانه های سندروم پیش از قاعدگی طولانی است، اما اکثر خانم ها چند مورد از مشکلات زیر را تجربه می کنند:

• علائم و نشانه‌های عاطفی و رفتاری
• تنش یا اضطراب
• حالت افسردگی
• گریه
• نوسانات خلقی و تحریک پذیری یا خشم
• تغییرات اشتها و هوس‌های غذایی
• مشکل در به خواب رفتن(بی خوابی)
• دوری از اجتماع و گوشه گیری
• مشکل در تمرکز
• تغییر در میل جنسی
• علائم و نشانه‌های فیزیکی
• درد مفاصل و عضلات
• سردرد
• خستگی
• افزایش وزن مربوط به احتباس مایعات
• نفخ شکم
• حساسیت پستان
• افزایش آکنه
• یبوست یا اسهال
• عدم تحمل الکل

برای برخی زنان، درد جسمی و استرس عاطفی به اندازه ای شدید است که بر زندگی روزانه ی آن ها تاثیر می گذارد. صرف نظر از شدت علائم، علائم و نشانه ها به طور کلی در طی چهار روز پس از آغاز دوره ی قاعدگی برای بسیاری از زنان ناپدید می شوند.
اما تعداد کمی از زنان مبتلا به سندروم قبل از قاعدگی هر ماه دچار علائم ناتوان کننده ای می شوند که این فرم PMS به نام اختلال بی قراری قبل از قاعدگی (PMDD) نامیده می شود.

علائم و نشانه های PMDD شامل افسردگی، نوسانات خلقی، خشم، اضطراب، احساس درهم شکستگی، اشکال در تمرکز، تحریک پذیری و تنش است.

دلایل سندروم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟

علت دقیق سندروم پیش از قاعدگی ناشناخته است، اما عوامل متعددی می توانند این وضعیت را تشدید کنند:

تغییرات دوره ای در هورمون ها: نشانه ها و علائم سندروم پیش از قاعدگی با تغییرات هورمونی تغییر می کنند و با حاملگی و یائسگی ناپدید می شوند.

تغییرات شیمیایی در مغز: نوسانات سروتونین، یک ماده شیمیایی مغزی (انتقال دهنده عصبی) که به نظر می رسد نقش مهمی را در حالت های خلقی ایفا می کند، می تواند علائم PMS را ایجاد کند. مقدار کافی از سروتونین ممکن است باعث افسردگی قبل از قاعدگی، خستگی، افزایش اشتها به غذا و مشکلات خواب شود.

افسردگی: برخی از زنان مبتلا به سندرم شدید قبل از قاعدگی مبتلا به افسردگی تشخیص داده نشده هستند، گرچه افسردگی به تنهایی باعث ایجاد تمام نشانه ها نمی شود.

درمان سندروم پیش از قاعدگی

دارودرمانی:
توجه داشته باشید که برای درمان دارویی فقط با صلاحدید پزشک اقدام کنید.

برای بسیاری از زنان، تغییرات شیوه ی زندگی می تواند به کاهش علائم PMS کمک کند. اما بسته به شدت علائم، پزشک ممکن است یک یا چند دارو برای سندرم پیش از قاعدگی تجویز کند.

تاثیرگذاری داروها در کاهش علائم در میان زنان متفاوت است. معمولا داروهای تجویز شده برای سندرم پیش از قاعدگی عبارتند از:

داروهای ضد افسردگی مهار کننده ی باز جذب سروتونین (SSRI): شامل فلوکستین، پاروکستین، سرترالین و غیره هستند، که در کاهش علائم خلقی موفق بوده اند. SSRI درمان خط اول برای PMS شدید و یا PMDD هستند و روزانه مصرف می شوند. اما برای بعضی از زنان مبتلا به PMS، مصرف داروهای ضد افسردگی ممکن است فقط به دو هفته قبل از شروع قاعدگی محدود شود.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID): مصرف NSAID ها مانند ibuprofen، یا ناپروکسن سدیم می تواند باعث کاهش درد و ناراحتی در پستان شود.

دیورتیک ها: وقتی ورزش و محدود کردن مصرف نمک برای کاهش وزن، تورم و بادکردن و نفخPMS کافی نیست، مصرف قرص های ادرارآور(دیورتیک ها) می تواند به بدن کمک کند که مایع اضافی را از طریق کلیه ها دفع کند. Spironolactone یک دیورتیک است که می تواند به کاهش برخی علائم PMS کمک کند.

قرص های هورمونی پیشگیری از بارداری: این داروهای تجویزی مانع تخمک گذاری می شوند، که ممکن است سبب تسکین علائم PMS شود.

تغییر شیوه‌ی زندگی و درمان خانگی:

گاهی اوقات می توانید با تغییر در نحوه ی غذا خوردن، ورزش کردن و کنترل زندگی روزمره خود علائم سندروم پیش از قاعدگی را کنترل کنید یا آنها را کاهش دهید. این نکات را امتحان کنید:

تغذیه خود را تغییر دهید.

خوردن وعده های غذایی کوچکتر به تعداد بیشتر برای کاهش نفخ و احساس سیری.

محدود کردن مصرف نمک و غذاهای شور برای کاهش نفخ و احتباس مایعات.

مصرف غذاهای سرشار از کربوهیدرات های پیچیده، مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل

مصرف غذاهای غنی از کلسیم. اگر به علت عدم تحمل لبنیات قادر به مصرف محصولات لبنی نیستید یا کلسیم کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی کنید، یک مکمل کلسیم روزانه ممکن است کمک کند.

اجتناب از کافئین و الکل.

ورزش را در برنامه معمول و روزانه خود بگنجانید.

خود را متعهد سازید که در بیشتر روزهای هفته، حداقل ۳۰ دقیقه پیاده روی سریع، دوچرخه سواری، شنا یا فعالیت های هوازی دیگر را انجام دهید. ورزش منظم روزانه می تواند به بهبود کلی سلامت شما و کاهش علائمی مانند خستگی و خلق و خوی افسرده کمک کند.

راه کارهای کاهش استرس در سندروم پیش از قاعدگی:

به اندازه ی کافی بخوابید.

تمرین آرامش و ریلکس کردن عضلانی و یا تنفس عمیق برای کمک به کاهش سردرد، اضطراب یا مشکلات خواب (بی خوابی).

یوگا یا ماساژ برای استراحت و تسکین استرس را امتحان کنید.

علائم PMS را برای چند ماه ثبت کنید:

ثبت پیشینه و یادداشت برداری از علائم تان برای شناسایی محرک ها و زمانبندی نشانه ها و علائم تان، به شما این امکان را می دهد که راهکارهایی که به کاهش علائم کمک می کند را پیدا کرده و به کار ببرید.

دیگر درمان ها:

در این قسمت در مورد اثربخشی داروهای مکمل استفاده شده برای تسکین علائم سندرم قبل از قاعدگی برایتان توضیح داده خواهد شد:

مکمل های ویتامین: گزارش شده است که کلسیم، منیزیم، ویتامین E و ویتامین B-6 علائم را تسکین می دهند، اما شواهد برای اثبات این موضوع کافی نیست

داروهای گیاهی: برخی از زنان با استفاده از گیاهانی مانند زنجبیل، مخمر و روغن گل پامچال از علائم PMS رهایی می یابند. با این حال، تعداد کمی از مطالعات علمی نشان داده اند که گیاهان دارویی برای تسکین علائم PMS مؤثر هستند.
همچنین داروهای گیاهی توسط اداره ی غذا و داروی تایید نشده است، بنابراین هیچ مدرکی از ایمنی و اثربخشی این محصولات وجود ندارد. قبل از مصرف هر نوع محصول گیاهی، با پزشک خود صحبت کنید، زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته باشند یا با سایر داروهایی که مصرف می کنید تداخل داشته باشند.

طب سوزنی: طب سوزنی، فرو کردن سوزن های فولادی ضد زنگ به پوست در نقاط خاصی از بدن است. بعضی از زنان پس از درمان طب سوزنی، شاهد کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی بوده اند.

چه مواقعی برای درمان سندروم پیش از قاعدگی Premenstrual syndrome به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر با تغییر سبک زندگی قادر به مدیریت سندرم پیش از قاعدگی نیستید و علائم PMS بر سلامت و فعالیت های روزانه تاثیر می گذارد، به متخصص زنان مراجعه نمایید.

علت دردهای پریود و روشهای کاهش آن

دردهای قاعدگی یکی از بخش های رایج و ناراحت کننده پریود ماهانه شما هستند. این دردها درست قبل یا در زمان قاعدگی رخ می دهند. بسیاری از زنان به طور مرتب دچار این دردها می شوند.
بیشتر این دردها را در پایین شکم یا کمر خود حس می کنید و شدت آنها ممکن است از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد. این دردها اغلب اولین بار یک یا دو سال پس از وقوع اولین پریود دختران روی می دهد. با افزایش سن، معمولا این دردها کمتر می شوند و پس از به دنیا آوردن اولین فرزندتان ممکن است کاملا متوقف شوند. در اصطلاح پزشکی به این دردها دیسمنوره گفته می شود.

علائم دیسمنوره

• درد در ناحیه شکم (که گاهی بسیار شدید است)
• احساس فشار در شکم
• درد در ناحیه ران و کمر

هنگامی که دردهای قاعدگی شدید باشند ممکن است علائم زیر نیز وجود داشته باشند:
• ناراحتی معده که گاهی همراه با استفراغ است
• مدفوع شل

چه چیزی موجب این دردها می شود؟

دردهای قاعدگی در اثر انقباضات عضلات رحم رخ می دهند. اگر انقباض ها در طی سیکل قاعدگی شما بسیار شدید باشند، موجب فشار رگ های خونی نزدیک عضلات می شوند که موجب قطع موقت تامین اکسیژن به رحم می شود. این کمبود اکسیژن موجب درد قاعدگی می شود. 

برای کاهش دردهای پریود چکار کنیم؟

اگر دردهای قاعدگی خفیفی داشته باشید، می توانید البته با مشورت پزشک آسپرین یا مسکن های دیگری مثل بروفن، استامینوفن یا ناپروکسن مصرف کنید. برای دستیابی به بهترین نتیجه، این داروها را بهتر است که با شروع خونریزی یا درد قاعدگی مصرف کنید و نگذارید که شدید شوند.

گرما نیز می توانند کمک کننده باشد. می توانید از کیسه آب گرم یا حوله داغ شده بر روی کمر یا شکم خود استفاده کنید. حمام آب گرم نیز می تواند به کاهش درد کمک کند. 

همچنین باید به توصیه های زیر عمل کنید:

• استراحت در صورت لزوم
• اجتناب از خوردن غذاهای حاوی کافئین و نمک
• نکشیدن سیگار
• ماساژ کمر و شکم

زنانی که به طور مرتب ورزش می کنند، اغلب درد قاعدگی کمتری دارند.ورزش در دوران قاعدگی روش مناسبی برای کم کردن دردهای قاعدگی است. خوب است که ورزش را به بخشی از برنامه هفتگی خود اضافه کنید.
اگر این مراحل نمی توانند درد شما را کاهش دهند، حتما به پزشک مراجعه کنید. وی می تواند با تجویز داروهای مسکن قوی تر یا قرص های ضدبارداری خوراکی به شما کمک کند.

دیسمنوره ثانویه

دیسمنوره اولیه بدین معنی است که دردهای شما به علت سیکل قاعدگی شما هستند. دیسمنوره ثانویه اصطلاحی است که دکتر شما ممکن است در صورتی به کار ببرد که دردهای قاعدگی ناشی از مشکلی در اندام های تناسلی تان باشند:

• اندومتریوز وضعیتی است که در آن بافت پوششی رحم (اندومتریوم) بیرون از رحم یافت می شود.
• بیماری عفونت لگن، عفونتی است که ناشی از باکتری است و ابتدا در رحم شروع می شود و سپس به دیگر اندام های جنسی سرایت می کند.
• تنگی دهانه رحم که ممکن است ناشی از زخم و یا عدم وجود استروژن پس از یائسگی باشد.
• دیواره بیرونی رحم دارای فیبروم باشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر دردهای قاعدگی شدید یا غیر طبیعی دارید، یا درد ها بیشتر از دو یا سه روز به طول می انجامند، به پزشک مراجعه کنید. علل دردهای قاعدگی هرچه که باشد، قابل درمان است، بنابراین بررسی توسط پزشک بسیار مهم است.
اگر مشخص شود که این دردها به خاطر قاعدگی نیستند ممکن است آزمایش های دیگری مثل کولپوسکوپی لازم شوند.

چرا گفته می شود که در دوران قاعدگی نباید به حمام رفت؟

در زمان قدیم به دلیل نبود حمام شخصی در منازل و مراجعه افراد به حمام عمومی و ماندن طولانی مدت در این حمام ها، به زنان توصیه می شد که در دوران قاعدگی به حمام نروند زیرا آب موجود در خزینه ممکن بود آلوده به خون شود و برای دیگر افراد قابل استفاده نباشد. همچنین چون افراد متعددی به این حمام ها مراجعه می کردند امکان ابتلا به عفونت نیز بیشتر بود. هرگونه شایعه در رابطه با ابتلا به سرد شدن رحم، کیست و تنبلی تخمدان، نازایی، افزایش درد و خونریزی از اثر رفتن به حمام و دیگر عفونت های رایج ناشی از حمام در دوران پریود شایعه ای بیش نیست و صحت ندارد و هیچ دلیل و مدرک علمی در پشتیبانی از آن وجود ندارد.

آیا می توان در دوران قاعدگی به حمام رفت؟

بله جواب مثبت است. شما می توانید در طی دوران قاعدگی به حمام بروید. حتی در دوران قاعدگی بهتر است بیشتر از روزهای عادی به حمام رفت. از آنجایی که خون مکان مناسبی برای رشد میکروبهاست بهتر است برای پیشگیری از ابتلا به عفونتهای دستگاه تناسلی زود به زود به حمام بروید. این کار در داشتن یک زندگی سالم بسیار موثر است. خانمهایی که در این دوران از کاپهای قاعدگی استفاده می کنند استحمام راحت تری دارند.

مزایای حمام کردن در دوران پریود

• در طی دوران قاعدگی، زنان ممکن است دچار خستگی مفرط، افسردگی خفیف، درد، کج خلقی و گرفتگی عضلات شوند. حمام می تواند به آرام شدن شما کمک کند و خستگی شما را از بین ببرد. همانطور که کیسه آب گرم می تواند درد را کاهش دهد، حمام نیز می تواند در تسکین دردهای خفیف موثر باشد.

• دلیل دیگر برای حمام کردن در دوران پریود، رعایت بهداشت قاعدگی و جلوگیری از ابتلا به عفونت است. شست شوی واژن حتما باید در دوارن قاعدگی برای جلوگیری از عفونت و ابتلا به بیماری های دیگر انجام شود. بنابراین دوش گرفتن مرتب در حین پریود دارای اهمیت زیادی است. البته همانطور که قبل تر گفته شد باید برای حمام رفتن در این دوران از نشستن در وان آب خودداری کرد. در حقیقت به علت باز بودن دهانه رحم در این دوران بهتر است حمام ایستاده انجام شود. مسلما با این طرز حمام رفتن، احتمال نفوذ آب به واژن به حد صفر می رسد.

حمام کردن در چه روزهایی از پریودی مجاز است؟

حمام کردن و دوش گرفتن در تمام دوران پریود و قاعدگی چه روز اول و چه وسط و چه آخر مجاز است و هیچ مانعی ندارد. هیچ دلیل علمی و منطقی وجود ندارد که ثابت کننده خطر حمام و رسیدن آب به واژن باشد. تنها باید دقت کرد که بهتر است در این دوران از حمام با آب سرد خودداری کنید. آب سرد موجب انقباض رحم می شود و ممکن است در برخی از زنان موجب دل درد شود. بعلاوه حمام باید ایستاده انجام شود و نشستن های طولانی مدت کف حمام یا در وان خودداری به عمل آید.

آیا حمام کردن موجب توقف خونریزی در پریود می شود؟

خیر. شدت خونریزی در افراد مختلف متفاوت است. همچنین شدت خونریزی در زمان های مختلف نیز متفاوت است. در طی مدت کوتاه دوش گرفتن ممکن است خونریزی داشته باشید یا نداشته باشید. اما در صورت به اتمام نرسیدن پریود شما پس از خروج از حمام می بینید که خونریزی شما باز خواهد گشت. در بعضی از افراد می تواند خونریزی کم و در حد لکه بینی بشود که ایرادی ندارد و هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. در اصل برخی از لکه ها با غلظت بیشتری خارج می شوند و همین عامل است که توسط برخی از خانمها نادیده گرفته می شود. ضمن اینکه در دوره های مختلف، میزان خون خروجی از رحم فرق دارد و این مورد ربطی به حمام رفتن یا نرفتن ندارد.

چگونه در زمان پریودی حمام کنیم؟

1. در ابتدا، پد یا نواربهداشتی یا تامپون قبلی خود را دور بیندازید.
در صورت خونریزی در طی دوش گرفتن، خون ریخته شده توسط آب دوش تمیز خواهد شد و جای نگرانی نخواهد بود.
2. هنگامی که شروع به دوش گرفتن می کنید، ناحیه تناسلی خود را به طور کامل با آب بشورید. شست و شوی واژن در حین پریود موجب پاک شدن خون باقی مانده در واژن می شود و خونی بودن این ناحیه در طی حمام کمتر خواهد شد.
3. از صابون استفاده کنید اما مراقب باشید که صابون وارد غشای واژن و لابیاها نشود. زیرا pH واژن به نحوی تنظیم شده است که مانع عفونت های واژینال شود؛ صابون می تواند تعادل pH را به هم بزند و واژن را در برابر عفونت آسیب پذیر کند. پوست ناحیه اطراف واژن را با صابون بشورید اما مواظب باشید که صابون داخل لابیا یا واژن نشود و سپس دستانتان را بشورید تا هرگونه بوی باقی مانده از خون قاعدگی از بین برود.
4. سعی کنید از حمام کردن لذت ببرید. آب گرم می تواند در صورتی که احساس بد خلق بودن، یا چسبناک بودن می کنید یا دچار نفخ هستید، معجزه کند.

5. در پایان حمام، دوباره ناحیه تناسلی خود را بشورید و دوش حمام را ببندید. این شیوه موجب به حداقل رساندن لکه بینی تا لباس پوشیدن می شود. می توانید از حوله کاغذی استفاده کنید تا حوله لباسیتان لک نشود.
6. پد یا نوار بهداشتی یا تامپون جدید را استفاده کنید. البته قبل از اینکار بهتر است که به خوبی بدن خود و ناحیه تناسلی را خشک کنید.
7. دستان خود را به خوبی بشویید.

مزایای ورزش در دوران پریودی

ورزش در دوران قاعدگی می تواند به بهبود خلق و خو و کاهش خستگی و دردهای قاعدگی کمک کند. برخی از مزایای ورزش کردن در دوران قاعدگی عبارتند از:

• بهبود روحیه و خلق و خو
براساس مطالب ارائه شده انجام حرکات ورزشی برای کاهش احساس افسردگی مفید است. بنابراین، با ورزش کردن می توانید احساس غم و اندوه، تحریک پذیری یا عصبانیت در دوران پریود را برطرف کرده و روحیه خود را تقویت کنید.

• کاهش خستگی
افزایش احساس خستگی در طول دوره قاعدگی یکی از علائم تغییرات هورمونی در بدن زنان است. فعالیت بدنی می تواند سطوح انرژی را در طی دوره پریودی افزایش دهد.

• کاهش درد قاعدگی
تحقیقات نشدان داده است در یک بازه زمانی 8 هفته ای، شدت درد قاعدگی در زنانی که سه روز در هفته به مدت حداقل 30 دقیقه ورزش کردند، کمتر از زنان بی تحرک بود. در نتیجه، ورزش در طول و قبل از یک دوره پریود ممکن است علائم را کاهش دهد. نیازی به فعالیت بدنی شدید یا طولانی نیست. می توانید دو بار در روز به مدت 15 دقیقه پیاده روی کنید و از مزایای آن بهره مند شوید. به طور کلی، انجام ورزش- خواه در دوران قاعدگی خود باشید یا خیر- یک انتخاب مفید است و باعث حفظ وزن در محدوده سالم شده و سلامت قلب و ریه‌ها را تضمین می کند. 

توصیه های ورزشی برای کاهش درد دوره قاعدگی

ورزش در دوران قاعدگی می تواند به تسکین علائم کمک کند و برای سلامتی عمومی نیز مفید است. برای کاهش برخی از علائم ناخوشایند در زمان پریودی مثل درد شکم می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

• تمرینات کششی تلفیقی:
در صورت احساس تنش و سفتی در عضلات خود در دوران قاعدگی خود می توانید تمرینات کششی سبکی مانند یوگا، تای چی و پیلاتس را برای کاهش کشیدگی عضلانی خود انجام دهید.

• شنا کردن:
با توجه به اینکه وزن افراد در آب کاهش می‌یابد، شنا کردن می تواند به تسکین دردهای دوران قاعدگی کمک کند.

• نوشیدن آب به اندازه کافی در حین ورزش:
با رساندن آب کافی به بدن در حین ورزش، احتمال بروز عوارض جانبی ناخوشایند کاهش می یابد. کم آبی بدن می تواند احتمال بروز نفخ و یبوست را در دوران قاعدگی افزایش دهد. نوشیدن آب کافی باعث حرکت مدفوع در روده و کاهش علائم ناراحتی در حین ورزش می شود. در طی ورزش، هر 15 دقیقه یک بار 300 میلی لیتر مقداری آب بنوشید.

• استفاده از داروهای مسکن غیرنسخه ای قبل از ورزش:
در مراحل اولیه، کمر درد و گرفتگی عضلات می توانند مانع از انجام تمرینات ورزشی در هنگام پریود شوند. مصرف داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن و استامینوفن که خرید آنها بدون نسخه پزشک نیز امکان پذیر است، می تواند به کاهش گرفتگی قبل از یک جلسه ورزشی کمک کند. استفاده از یخ یا پد حرارتی پوشانده شده در پارچه بعد از ورزش نیز می تواند مفید باشد. 

ورزش کردن در دوره پریودی باعث افزایش خونریزی می شود؟

با ورزش کردن جریان خون افراد افزایش یافته است. این سرعت بخشیدن معمولاً به این دلیل رخ می دهد که فعالیت بدنی می تواند به خروج سریعتر خون از رحم کمک کند. با این حال، استفاده از تامپون یا پد یا نوار بهداشتی مناسب برای خونریزی قاعدگی شدیدتر بسیار مهم است. پوشیدن لباس‌های زیر تیره در طول عادت ماهانه باعث می شود تا نشت خونریزی به لباس مشخص و مشهود نباشد. به همراه داشتن لباس زیر یا زیرشلواری اضافی برای تعویض پس از ورزش می‌تواند کمک کننده باشد.

محدودیت های ورزشی برای دوره پریودی

بر اساس تحقیقات انجام شده، محدودیتی در مورد نوع ورزش زنان در زمان پریود وجود ندارد. در واقع هیچ اطلاعات علمی برای اثبات اینکه زنان باید انجام تمرینات خاصی را محدود کنند یا اینکه نباید حرکات ورزشی سنگینی را در طول دوره قاعدگی خود انجام دهند، وجود ندارد. فقط باید نکات زیر را موقع ورزش کردن مورد توجه قرار دهید:

• پوشیدن تجهیزات محافظ و خودداری از بلند کردن وزنه های بیش از حد سنگین برای ورزش ایمن
• در طول عادت ماهانه بهتر است به بدن خود گوش دهید. در صورت احساس خستگی زیاد می توانید از شدت تمرینات روزمره خود بکاهید تا دچار خستگی مفرط نشوید.

مضرات ورزش کردن زیاد در دوران قاعدگی

زنان ورزشکاری که ورزش ها و فعالیت های بدنی سنگین انجام می دهند، به علت از دست دادن مقدار زیادی انرژی گاهی دچار تاخیر در سیکل قاعدگی می شوند. در صورت انجام فعالیت های ورزشی سنگین و از دست دادن قاعدگی باید به پزشک مراجعه کنید. دانستن این موضوع بسیار مهم است که ورزش بیش از حد می‌تواند باعث عدم وقوع پریود شود. ورزشکاران استقامتی و حرفه ای ممکن است به علت ایجاد تغییرات هورمونی و بدنی دچار بی نظمی در سیکل قاعدگی شوند. داشتن چرخه قاعدگی منظم معمولاً نشانه سلامتی است. تاخیر در پریود می‌تواند نشانه‌ افراط شما در ورزش باشد.

سوالات پر تکرار در مورد ورزش در دوره قاعدگی

در این قسمت، پاسخ های خانم دکتر متین ذاکرین به برخی از سوالاتی که بارها مراجعین ایشان درباره ورزش در دوران قاعدگی پرسیده اند، آورده شده است.

1- چه مواقعی نباید موقع پریودی ورزش کنم؟
در این دوره، نیازی به محدود کردن هر گونه فعالیت های فیزیکی نیست، مگر اینکه دچار درد یا ناراحتی شوید که در این صورت باید شدت ورزش را کاهش دهید.

2- آیا انجام حرکت های معکوس یوگا در دوران قاعدگی بی خطر است؟
ممکن است شنیده باشید که انجام حرکات معکوس یوگا باعث برگشت خون به طرف قلب و انقباض عضلات لگن می شود. در حال حاضر، هیچ شواهد علمی حاکی از مضر بودن تمرینات معکوس یوگا در دوران قاعدگی وجود ندارد. جریان خون به رحم به دلیل موقعیت اندام های لگنی به طور قابل توجهی تغییر نمی کند. علاوه بر این، بدن ما قادر به پمپاژ خون بر خلاف راستای جاذبه است و این کار را طبق یک مبنای منظم انجام می دهد. مهم‌ترین چیز این است که به بدن خود گوش دهید و در صورت بروز هر گونه نگرانی برای درمان اختلالات قاعدگی به پزشک مراجعه کنید.

رنگ خون قاعدگی و تفسیر آن

برای اکثر زنان، قاعدگی از سن 12 یا 13 سالگی شروع می شود و تقریبا دوره پریود یا قاعدگی هر 21 یا 35 روز یکبار به مدت هفت روز رخ می دهد. خون قاعدگی می توانند رنگ های متفاوتی از طیف رنگ سیاه، قرمز و قهوه ای تا نارنجی داشته باشد. اگرچه اکثر رنگ های خون قاعدگی طبیعی هستند، برخی از موارد ممکن است نیازمند مراجعه به پزشک باشند.

خون سیاه در پریود

ممکن است از دیدن خون پریود سیاه وحشت زده شوید اما جای نگرانی وجود ندارد. این رنگ خون همانند رنگ قهوه ای خون پریود است که نشان دهنده خون مانده در رحم است و ممکن است حالتی شبیه به دانه های قهوه نیز داشته باشد. خون سیاه معمولا خونی است که مدت زیادی در رحم مانده است. 

خون قهوه ای در پریود

هر نوع رنگ قهوه ای خون پریود معمولا نشانه خون مانده در رحم است. خون در مدتی که در رحم می ماند، اکسید می شود و رنگ آن از رنگ قرمز استاندارد به قهوه ای تغییر می کند.

لکه بینی قهوه ای قبل از پریود

هنگامی که جریان خون پریود کند باشد، خون زمان بیشتری برای خروج از بدن نیاز دارد. هنگامی که خون در رحم برای مدت بیشتری باقی می ماند، رنگ آن به قهوه ای تغییر می کند. ترشحات قهوه ای قبل از پریود معمولا خون باقی مانده از پریود قبلی است.

اولین خونریزی پس از زایمان

خونریزی زنان برای اولین بار پس از زایمان که معمولا چهار یا شش هفته پس از زایمان رخ می دهد معمولا خونریزی سنگینی است و از روز چهارم به بعد رنگ آن ممکن است صورتی یا قهوه ای باشد.

خون قهوه ای در بارداری

اگر دچار لکه بینی در بارداری شوید، ممکن است رنگ آن قهوه ای باشد و بهتر است حتما به پزشک مراجعه کنید.

خون قهوه ای بعد از سقط جنین

اگرچه خون ناشی از سقط جنین ممکن است قرمز روشن باشد، برخی زنان ممکن است دچار سقط فراموش شده شوند. در سقط فراموش شده، جنین دیگر رشد نمی کند اما تا چهار هفته ممکن است از رحم خارج نشود. ممکن است دچار خونریزی یا لخته های سنگین نشوید اما اکثر زنان در این نوع سقط، لکه های قهوه ای تیره یا خونریزی قهوه ای رنگ دارند. البته سقط جنین همیشه با خون ریزی همراه نیست و ممکن است سقط جنین بدون خون ریزی اتفاق بیافتد.

خون قرمز تیره در پریود

ممکن است در دوران پریود در حین راه رفتن یا پس از دراز کشیدن برای مدت طولانی، لکه های قرمز تیره ببینید. رنگ قرمز تیره خون بدین معنی است که خون برای مدتی در رحم مانده است اما هنوز به طور کامل اکسید نشده است.
رنگ قرمز تیره خون ممکن است در موارد زیر دیده شود:

خون قرمز در اواخر پریود

ممکن است خون قرمز تیره را در اواخر دوره قاعدگی به دلیل کاهش سرعت خون ریزی ببینید.

اولین خونریزی پس از زایمان

اولین خونریزی پس از زایمان معمولا سنگین است و لخته های زیادی در آن دیده می شود. برای سه روز اول رنگ آن قرمز تیره است و سپس رنگ و غلظت آن ممکن است تغییر کند. زنانی که زایمان سزارین داشته اند، ممکن است این خونریزی سنگین را تنها در 24 ساعت اول شروع خونریزی داشته باشند.

خون قرمز روشن در پریود

قاعدگی شما ممکن است با خون قرمز روشن شروع شود. این بدین معنی است که خون تازه است و جریان خونریزی نیز سریع است. خون شما ممکن است در طول پریود همینطور باقی بماند یا با کاهش جریان خونریزی تیره تر شود.
خون قرمز روشن ممکن است در موارد زیر دیده شود:

عفونت
برخی عفونت ها مانند کلامیدیا یا سوزاک ممکن است موجب خونریزی در بین دو پریود شوند. اگر بین دو پریود خود دچار خونریزی یا لکه بینی شدید، حتما به پزشک متخصص زنان برای تشخیص مشکل و درمان بیماری خود مراجعه کنید.

بارداری
خونریزی در بارداری معمولا یکی از نشانه های سقط جنین است اما گاهی هم می شود که زنان در دوران بارداری خود، خونریزی دارند و نوزاد سالمی را به دنیا می آورند. این داستان برای هر شخصی منحصر به فرد است و بهتر است در صورت مشاهده هرگونه خون یا لکه بینی در بارداری حتما به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

پولیپ یا فیبروم
پولیپ یا فیبروم توده های غیر سرطانی در رحم هستند که می توانند موجب خونریزی شدید در زمان قاعدگی یا در زمان بین دو پریود شوند. این خونریزی ممکن است شدید یا کم باشد و همچنین شامل علائم دیگری مانند درد و احساس فشار در زیر شکم باشد.

خون صورتی در پریود

خون قاعدگی ممکن است در ابتدا یا انتهای پریود شما صورتی رنگ باشد، به خصوص اگر لکه بینی داشته باشید. این رنگ روشن خون قاعدگی نشان دهنده مخلوط شدن خون با ترشحات بی رنگ واژن است که موجب رقیق شدن رنگ آن می شود.

خون صورتی رنگ ممکن است در موارد زیر دیده شود:

اولین خونریزی پس از زایمان
از روز چهارم اولین خونریزی پس از زایمان، خون ممکن است به رنگ صورتی یا قهوه ای باشد.

میزان استروژن پایین
گاهی خون قاعدگی صورتی رنگ نشان دهنده کم بودن میزان استروژن بدن است. استروژن به تثبیت مخاط رحم کمک می کند. بدون این هورمون، ممکن است دیواره داخلی رحم چند بار در ماه به صورت خون قاعدگی فرو بریزد و موجب لکه بینی به رنگ های مختلف از جمله صورتی شود. برخی علل کاهش استروژن شامل مصرف قرص های ضد بارداری هورمونی که حاوی استروژن نیستند و یا علائم پیش یائسگی هستند.

لکه بینی بین دو پریود
ممکن است رنگ صورتی را در زمان تخمک گذاری ببنید که دلیلی آن مخلوط شدن خون رحم با ترشحات شفاف واژن است که ممکن است قرمز روشن یا صورتی به نظر برسد.

سقط جنین
اگر باردار هستید، ترشحات صورتی رنگ می توانند نشانه سقط جنین باشند که همراه با علائم دیگری از جمله درد، عبور بافت از واژن و از بین رفتن علائم بارداری است.

خون نارنجی در پریود

هنگامی که ترشحات واژن با خون ترکیب می شوند، رنگ آن ممکن است نارنجی به نظر برسد. در نتیجه به همان دلایل خون صورتی پریود، ممکن است خون نارنجی در دوران پریودی ببینید.
خون نارنجی ممکن است در موارد زیر دیده شود:

لکه بینی لانه گزینی جنین
برخی زنان ممکن است حول و حوش زمان لانه گزینی یعنی 10 تا 14 روز پس از بسته شدن نطفه، لکه های صورتی یا نارنجی ببنند. لکه بینی لانه گزینی جنین در تمام زنان دیده نمی شود اما در صورت دیده شدن، ممکن است رنگ آن در بین افراد مختلف، متفاوت باشد. اگر لکه بینی دارید که به قاعدگی ختم نمی شود بهتر است که تست بارداری بدهید.

عفونت
هرگونه خون غیر طبیعی یا ترشحات غیر معمول واژن می تواند نشانه عفونت باکتریایی یا بیماری مقاربت جنسی باشد.

خون خاکستری در پریود

مشاهده خون خاکستری یا ترشحات سفید مایل به خاکستری نیازمند مراجعه به پزشک متخصص زنان است.

خون خاکستری رنگ ممکن است در موارد زیر دیده شود:

عفونت
این طیف رنگ نشان دهنده عفونت زنان مانند واژینوز باکتریایی است. دیگر علائم عفونت شامل موارد زیر هستند:
• تب
• درد
• خارش
• بوی بد

سقط جنین
اگر باردار هستید، ترشحات خاکستری رنگ می توانند نشانه سقط جنین باشند. همچنین ممکن است عبور بافت از واژن به رنگ خاکستری باشد.

آیا متفاوت بودن رنگ ابتدا و انتهای پریود طبیعی است؟

بله. خون پریود شما ممکن است از آغاز تا انتهای دوره قاعدگی از لحاظ شدت و رنگ خون تغییر کند. همچنین ممکن است رنگ پریود شما ماه به ماه یا در زمان های متفاوتی در طول عمرتان تغییر کند. عوامل زیادی در این مسئله درگیر هستند حتی زمانی که پریود شما کاملا طبیعی و سالم باشد. حتی استفاده از کاپهای قاعدگی می تواند در این رنگ موثر باشد.

در بیشتر موارد، تغییر از قرمز روشن به قرمز تیره و قهوه ای با سرعت خونریزی و مدت زمانی که خون در رحم باقی می ماند، مرتبط است. شدت خونریزی شما در آغاز دوره قاعدگی بیشتر است و با اتمام دوره قاعدگی کاهش می یابد. ممکن است پس از دراز کشیدن برای مدت زمان طولانی خون قرمز تیره ای را مشاهده کنید و همچنین ممکن است در شدیدترین روزهای قاعدگی تان خون قرمز روشن ببینید.

این مورد بدین معنی نیست که تمام تغییر رنگ ها طبیعی هستند. اگر رنگ نا آشنا یا خاکستری مشاهده کردید، مخصوصا اگر همراه با علائم دیگر هستند، بهتر است که به پزشک متخصص زنان برای بررسی و معاینه مراجعه کنید در صورت مشاهده هرگونه خونریزی در دوران بارداری حتما باید به پزشک مراجعه کنید. 

مشاهده خون آبکی یا خون لخته مانند در پریود

علاوه بر رنگ ها، بافت خون شما نیز ممکن است در طی دوره قاعدگی تغییر کند و همچنین ممکن است این تغییر بافت ماه به ماه باشد.
لخته های خون در دوران پریودی لزوما مایه نگرانی نیستند. اندازه این لخته ها هست که دارای اهمیت می باشد. اگر لخته هایی مشاهده کردید که قطر آنها بزرگتر از دو یا سه سانتی متر است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

خون آبکی پریود بسیار رقیق است و معمولا خون تازه جاری شده از رحم است. گاهی زنان ممکن است خونریزی شدیدی داشته باشند که منوراژی نامیده می شود و ممکن است همراه یا بدون لخته های خونی باشد. بهتر است مواظب علائم خود از نظر کم خونی همانند خستگی یا تنگی نفس باشید.
ترشحات خونی رنگ ممکن است در زمان تخمک گذاری دیده شوند که خون رحم با ترشحات واژن قاطی می شود. این ترشحات ممکن است خیس و لیز باشند. 

در چه موارد باید برای مشکلات قاعدگی به پزشک مراجعه کرد؟

حتی در صورت سالم بودن، ممکن است طیف رنگی و بافت پریودی شما رد طی زمان تغییر کند. اگر پریود شما بیش از هفت روز طول می کشد یا خونریزی شدیدی دارید که مجبور به تعویض نوار بهداشتی خود هر دو ساعت یکبار هستید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

در ادامه به دلایل دیگری اشاره شده است که در صورت مشاهده بهتر است به پزشک مراجعه شود:

• اگر چرخه های قاعدگی شما نامنظم هستند
• اگر چرخه های قاعدگی شما کمتر از 24 روز یا بیشتر از 38 روز هستند
• اگر سه ماه یا مدت طولانی تری است که پریود نشده اید
• اگر دچار درد زیاد یا دیگر علائم غیر معمول همراه با خونریزی هستید
• اگر بین دو پریود خونریزی دارید
• اگر یائسه شده اید و دوباره خون مشاهده کرده اید
• اگر باردار هستید: هر گونه خونریزی یا لکه بینی در طی بارداری می تواند نشانه سقط جنین باشد.
• ترشحات خاکستری رنگ نیز می توانند نشانه سقط جنین یا عفونت باشند. 

نکته نهایی درباره رنگ خون قاعدگی

پریود شما یک نشانه اصلی سلامتی شما است. دختران جوانی که تازه پریود شده اند ممکن است رنگ پریود متفاوتی در طی ماه ها یا سال های اولیه داشته باشند.
همچنین زنان پیش از یائسگی نیز خون ریزی غیر معمولی دارند. رنگ های زیادی طبیعی و سالم هستند اما بهتر است که به رنگ خون پریود خود دقت کنید و همواره در صورت مشاهده موردی غیر طبیعی به پزشک مراجعه کنید.

علت بوی بد ناحیه ی تناسلی مردان و زنان + راههای رفع آن

بوی بد ناحیه تناسلی در مردان پدیده شایعی است که اگرچه در اغلب موارد علامت مشکل جدی نبوده و به راحتی درمان می شود اما در برخی مواقع ممکن است نشانه بیماری خاص در فرد باشد، به همین دلیل نیاز است هرچه سریع تر نسبت به تشخیص علت و درمان آن اقدام شود.

در ادامه با کوکا همراه شوید تا با برخی علت های شایع بوی بد آلت تناسلی، بیضه ها و دستگاه تناسلی در مردان و روش درمان آن ها آشنا شوید.

علت بوی بد آلت تناسلی در مردان  چیست؟

1. اسمگما

اسمگما ماده طبیعی در بدن است که حاوی رطوبت، چربی ها و سلول های پوستی می باشد و گاهی روی ناحیه تناسلی و بخصوص پیش پوست آلت تناسلی (پوست ختنه گاه) جمع می شود و در مردانی که ختنه نمی کنند شایع تر از دیگران است.

در حالت معمول نیاز است پوست ختنه گاه به طور منظم از این ماده پاک سازی شود زیرا تعریق یا عدم شستشوی منظم این ناحیه ممکن است باعث ایجاد شکاف های سفید بدبو شده و زمینه کافی برای رشد باکتری ها را فراهم کند و در صورت بی توجهی باعث التهاب یا عفونت آلت تناسلی خواهد شد.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

برای تمیز کردن ماده اسمگما از روی آلت تناسلی مراحل زیر را انجام دهید:

پوست ختنه گاه را به آرامی به سمت عقب و بدنه آلت تناسلی کنار بزنید.
آلت تناسلی را با آب و صابون تمیز کرده و بشویید.
بدون مالش دادن آن را خشک کنید.
بعد از پاک سازی اسمگما مجددا پوست ختنه گاه را به روی آلت تناسلی برگردانید.
با از بین رفتن اسمگما بوی بد نیز برطرف می شود، در صورتی که اسمگما ادامه داشته باشد این مراحل را یک بار در روز تکرار کنید.

توجه: در صورتی که در این مدت علائم زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید:

• قرمزی
• ورم
• سوزش
• پوست ختنه گاه به عقب نرود.

2. عفونت ادراری

عفونت ادراری زمانی رخ می دهد که بخشی از دستگاه ادراری توسط باکتری یا ویروس آلوده شده باشد و ممکن است باعث ایجاد بوی شبیه ماهی در ناحیه آلت تناسلی شود. عفونت ادراری اغلب به یکی از دلایل زیر رخ می دهد:

• فعالیت های جنسی
• احتباس ادراری (تخلیه ناکامل ادرار از مثانه)
• سنگ کلیه
• پروستات بزرگ شده (هایپرپلاسیای پروستات خوش خیم)
• دیابت
• استفاده از سوند ادراری

دیگر علائم عفونت ادراری عبارتند از:

• نیاز مکرر به ادرار کردن، حتی اگر تخلیه ادرار انجام نشود.
• سوزش هنگام تخلیه ادرار
• ادرار تیره یا صورتی رنگ

احتمال بروز عفونت ادراری در مردانی که ختنه نشده اند بیشتر از سایرین است. این عارضه معمولا حاد نیست اما در صورت عدم درمان ممکن است به مشکلات کلیوی منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

اگر به عفونت ادراری مشکوک هستید به پزشک مراجعه کنید.

بعد از تشخیص قطعی عفونت ادراری، پزشک احتمالا داروهای آنتی بیوتیکی زیر را تجویز خواهد کرد:

فوسفومیسین
سفالکسین
نیتروفورانتوئین

اگر اغلب اوقات دچار عفونت ادراری می شوید ممکن است پزشک مصرف دوز کم آنتی بیوتیک به مدت چند ماه را توصیه کند.

3. عفونت مخمری

عفونت مخمری که گاهی برفک نیز نامیده می شود زمانی رخ می دهد که رشد و نمو قارچ کاندیدا در ناحیه تناسلی از کنترل خارج می شود، رشد بیش از حد این قارچ می تواند بوی شبیه کپک ایجاد کند. سایر علائم این عارضه عبارت است از:

• قرمزی یا تحریک ناحیه تناسلی
• خارش یا سوزش
• لکه های سفید رنگ
• پوست ناحیه آلت تناسلی مرطوب، سفید یا براق می شود

یکی از علت های بروز عفونت مخمری عدم شستشوی کافی ناحیه تناسلی مخصوصا در مردانی که ختنه نکرده اند می باشد، عفونت مخمری ممکن است از طریق رابطه جنسی با فرد آلوده به دیگران منتقل شود.

عدم درمان عفونت مخمری می تواند به التهاب یا عفونت بیشتر منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

اگر علائم عفونت مخمری را مشاهده می کنید لازم است به پزشک مراجعه کنید. پزشک معمولا از داروهای زیر برای درمان عفونت قارچی استفاده می کند:

• فلوکونازول
• میکونازول
• کلوتریمازول
• ایمیدازول

4. بالانیتیس

بالانیتیس به وضعیتی گفته می شود که سر آلت تناسلی دچار التهاب شود و در صورتی که پوست ختنه گاه نیز درگیر شود به آن بالانوپوستیت گفته می شود که ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

• رابطه جنسی خطرناک
• عدم رعایت بهداشت
• اسمگما
• استفاده از صابون یا شوینده بدن معطر
• عفونت
• بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما

بسیاری از این شرایط می تواند باعث ایجاد بوی بد آلت تناسلی شود، سایر علائم عبارتند از:

• قرمزی
• خارش
• تورم
• ترشحات مایع در پوست ختنه گاه
• سوزش هنگام تخلیه ادرار

خطر بروز بالانیتیس در مردانی که ختنه نکرده اند بیشتر است و در صورت عدم درمان ممکن است به فیموزیس (عدم توانایی در پس کشیده شدن پوست ختنه گاه) منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

حمام کردن در نمک اسپوم به کاهش درد و التهاب ناشی از بالانیتیس کمک می کند.

در صورتی که علائم بیش از یک یا دو روز طول بکشد باید به پزشک مراجعه شود. پزشک معمولا داروهای زیر را تجویز خواهد کرد:

• آنتی بیوتیک برای درمان عفونت مانند باسیتراسین / پلی میکسین
• پماد برای تحریکات پوستی مانند هیدروکورتیزون
• پماد ضد قارچ برای عفونت های قارچی مانند کلوتریمازول

5. سوزاک

سوزاک از انواع عفونت جنسی است که از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فرد آلوده منتقل می شود. این عفونت می تواند آلت تناسلی، مقعد یا گلو را تحت تاثیر قرار دهد.

اگرچه سوزاک ممکن است بدون علامت باشد. اما در برخی موارد با بوی آلت تناسلی و برخی علائم زیر همراه است:

• سوزش هنگام تخلیه ادرار
• ترشحات سبز، زرد یا سفید از آلت تناسلی
• درد، خونریزی یا خارش در نواحی تناسلی یا مقعد
• درد هنگام تخلیه باد شکم

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

اگر به بیماری سوزاک مشکوک هستید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. پزشک پس از تشخیص قطعی احتمالا از تزریق سفتریاکسون همراه با داروهای خانگی مانند آزیترومایسین یا داکسی سایکلین استفاده خواهد کرد.

6. کلامیدیا

یکی دیگر از انواع بیماری های جنسی است که با رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی به دیگران منتقل می شود. کلامیدیا گاهی بدون علامت خاصی بوده و گاهی با بوی بد دستگاه تناسلی و برخی علائم زیر همراه است:

• سوزش هنگام تخلیه ادرار
• ترشحات غیرطبیعی
• درد یا ورم بیضه ها

عدم درمان کلامیدیا ممکن است به مشکلات باروری در فرد منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

در صورت مشاهده علائم کلامیدیا سریع به پزشک مراجعه کنید، پزشک پس از تشخیص قطعی ممکن است آنتی بیوتیک های زیر را تجویز کند:

• آزیترومایسین
• داکسی سیلین
• آموکسی سیلین

7. اورتریت غیر گنوکوکی

از عفونت های جنسی بسیار شایع است که به دلیل التهاب مجاری ادرار توسط باکتری – و به ندرت توسط ویروس ها – از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی رخ داده و معمولا به دلیل ابتلا به کلامیدیا ایجاد می شود.

اورتریت غیر گنوکوکی معمولا با نشانه های زیر همراه است:

• درد یا سوزش ناحیه آلت تناسلی
• سوزش هنگام تخلیه ادرار
• ترشحات غیرشفاف و گاهی بدبو

در صورت عدم درمان، عفونت ممکن است به بیضه یا پروستات گسترش یافته و به ناباروری منجر شود.

برای درمان چه کاری انجام دهید؟

معمولا از داروهای آزیترومایسین و داکسی سایکلین برای درمان آن استفاده می شود. (با مراجعه به پزشک متخصص)

نکات مهم برای پیشگیری و درمان بوی بد بیضه ها و آلت تناسلی

علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، رعایت برخی نکات بهداشتی، تغذیه و سبک زندگی به کاهش و درمان بوی بد دستگاه تناسلی، بیضه ها، کشاله ران و آلت تناسلی کمک می کند. از جمله:

1. غذاهای فراوری شده و چربی های ترانس از عوامل بروز بوی بد بدن و دستگاه تناسلی هستند، تا حد امکان از مصرف این مواد غذایی پرهیز کنید
2. مواد غذایی و سبزیجات حاوی سولفور یا گوگرد تاثیر بدی در بوی دستگاه تناسلی دارند زیرا سولفور از طریق عرق کردن دفع شده و بوی بدی ایجاد می کند. گلم کلم، کلم بروکلی و برخی دیگر از سبزیجات چلیپایی و همچنین سیر و پیاز همگی از مواد غذایی حاوی سولفور هستند
3. عرق طبیعی بدن بوی بدی ندارد اما تعریق زیاد و رطوبت ناحیه تناسلی زمینه کافی برای رشد و نمو باکتری ها در این ناحیه را افزایش داده و به بوی بد منجر خواهد شد. توصیه می شود هر صبح دوش گرفته و ناحیه تناسلی را با آب و صابون تمیز نگه دارید و حتما پس از شستشو آن را خشک کنید
4. مردان ختنه نکرده لازم است هنگام ادرار کردن پوست ختنه گاه را به سمت عقب کشیده تا ترشحات ادرار باعث تحریک و عفونت نشود. همچنین باید ناحیه تناسلی به طور مرتب با آب و صابون تمیز شود
5. ناحیه آلت تناسلی را خشک نگه دارید اما هنگام خشک کردن از مالش دادن آن خودداری کنید
6. از لباس زیر گشاد و پنبه ای استفاده کنید که مانع تعریق در ناحیه کشاله ران و رشد و نمو باکتری های این ناحیه شده و از بدبویی دستگاه تناسلی جلوگیری می کند
7. موهای زائد دستگاه تناسلی را کوتاه کنید تا از ایجاد رطوبت، تجمع آلودگی و باکتری ها در این ناحیه جلوگیری شود، شیو کردن کامل این ناحیه لزومی ندارد
8. در روابط جنسی از کاندوم استفاده کنید تا خطر ابتلا به بیماری های جنسی کاهش یابد
9. در صورتی که شریک جنسی تان دچار جوش های تناسلی، سوزش، سوزش هنگام تخلیه ادرار یا ترشحات غیرطبیعی و سایر علائم غیر طبیعی است از رابطه جنسی خودداری کنید
10. بعد از هر بار رابطه جنسی آلت تناسلی خود را تمیز کنید

توجه : توصیه اکید داریم از خود درمانی در منزل جدا خود داری کنید و برای تشخیص علت بوی بد ناحیه تناسلی خود حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

علت بوی بد واژن خانم ها چیست؟

بوی بد دستگاه تناسلی علتش عفونت است:

سه عفونت متداول این اندام عبارتند از:برفک (candida)، تریکوموناس واژینالیس (trichomonas vaginalis) و واژینوز باکتریایی (bacterial vaginosis).

همه این عفونت ها را می توان با داروهای آنتی بیوتیک و ضد قارچ درمان کرد اما اکثر خانم هایی که چنین مشکلاتی داشته اند می دانند که قابل برگشت است.بااینکه این عفونت ها می تواند از طریق رابطه جنسی منتقل شود، اما همه آنها خودبه خود بروز می کنند؛ یعنی ممکن است فرد رابطه جنسی هم نداشته باشد و دچار آن شود.اگر مسایل بهداشتی کاملا رعایت میشود و امکان نفوذ عفونت از خارج بدن وجود نداشته باشد این عفونتها و عوارض ناشی از آنها ، خود ، جزیی از عوارض مشکلی بزرگتر هستند . به عبارتی این عفونتها ازمنشائی داخل بدن در ناحیه تناسلی ایجاد میشود.

علت عفونت دستگاه تناسلی زنان و بوی بد واژن

علت اول :وقتی مقدار مواد زائد در بدن افزایش یابد مسلما دفع این مواد هم بیشتر صورت می گیرد با توجه به اینکه مقدار زیادی از این مواد از طریق ادرار دفع می شود و ناحیه تناسلی بیشتر در معرض این مواد زائد قرار میگیرد به مرور زمان و با عبور پی در پی مواد زائد از ناحیه تناسلی شرایط ایجاد عفونت محیا می شود.

علت دوم :در بسیاری افراد مقداری از مواد زائد بدن به شکل جوش های عفونی روی پوست ظاهر می شود حالا همین جوشها ممکنه در ناحیه تناسلی هم بروز کنه و عفونت در آن ناحیه ایجاد شود . حتی ممکن است این جوشها به شکلی دیگر در داخل آلت تناسلی ایجاد شود که بازهم به شکل شدیدتر موجب عفونت خواهد بود.

علت سوم :بروز یکی از بیماریهای پوستی یا مقاربتی درمحل مجرای تناسلی میتواند یکی از عوامل عفونت باشد

با توجه به علت اصلی این بیماریها که وجود مواد زائد درخون و کبد عنوان شد پس باید دارویی در نظر گرفت که بتواند عمل پاکسازی کبد و خون را به خوبی انجام دهد بنابراین اشاره میکینم به مقطر پاکسازی کبد پاپریکا که عمل پاکسازی را با موفقیت کامل انجام می دهد.

راههای رفع بوی بد واژن

شستشوی مناسب ناحیه تناسلی

یکی از راه های آسان و موفقیت آمیز از بین بردن بوی ناحیه تناسلی، شستشوی مناسب این قسمت از بدن می باشد. بانوان عزیز می توانند به جای استفاده از صابون های معمولی، از صابون های آنتی باکتریال برای شستشوی ناحیه تناسلی خود استفاده کنند.

آسان ترین راه های از بین بردن بوی ناحیه تناسلی

آزمون های سالانه

اگر فردی هستید که خیلی دچار بوی بد ناحیه تناسلی می شوید، می توانید هر سال آزمایش های مخصوصی را که مربوط به ناحیه واژن است، انجام دهید. انجام آزمون هایی مانند پاپ اسمیر می تواند بسیار کمک کننده باشد و نگرانی شما را از هر گونه ابتلا به سرطان گردن رحم از بین ببرد.

از بین بردن موهای ناحیه تناسلی راهی آسان برای رفع بوی واژن

اگر موهای ناحیه تناسلی برطرف نشوند، جایگاه مناسبی برای رشدونمو باکتری ها ایجاد می شود و همانطور که گفته شد، این باکتری ها در واکنش به عرق، بوهای نامطبوع ایجاد می کنند. بنابراین هر چند روز یک بار با از بین بردن محل تجمع باکتری ها در ناحیه تناسلی، می توان بوهای نامطبوع این منطقه را کاهش داد.

رفع بوی بد واژن با استفاده از لباس زیر مناسب

از پوشیدن لباس زیر تنگ برای طولانی مدت اجتناب کنید، زیرا امکان تبادل هوا در ناحیه تناسلی را از بین می برد. با پوشیدن لباس زیر گشاد و نخی، هر گونه بوی نامطبوع را از خود دور کنید. هیچگاه از لباس زیر ارزان که از جنس مواد نا مناسب تهیه می شوند استفاده نکنید. اجازه ندهید شورت به ترشحات شما مرطوب شود . ترشحات که سبب رطوبت و لک روی شوت می شوند مواد آلوده و باکتری های مرده هستند که باعث تشدید بوی دستگاه تناسلی-ادراری می شوند.

از بین بردن بوی نامطبوع واژن با استفاده از نوار بهداشتی روزانه

برخی از خانم ها به قدری دچار ترشحات ناحیه تناسلی هستند که لباس زیر آنها کاملا خیس می شود و همین خیس ماندن لباس زیر، بوی نامطبوعی را ایجاد می کند. به این دسته از خانم ها توصیه می شود که از نوارهای بهداشتی روزانه که مخصوص ایام غیر قاعدگی است، استفاده کنند و هر چند ساعت یک بار آن را تعویض کنند. با این روش نه تنها لباس زیر آنها عمر بیشتری می کند، بلکه بوی نامطبوع آن نیز از بین می رود.

رعایت بهداشت جنسی یکی از راه های رفع بوی بد واژن

به خانم هایی که ازدواج کرده اند توصیه می شود حتما پس از برقراری رابطه جنسی با همسر خود، ناحیه تناسلی خود را بشویند، زیرا ترشحات ناشی از رابطه جنسی، بوی نامطبوعی ایجاد می کنند. بنابراین یکی از راه های مهم برای غلبه بر این بوی نامطبوع، استحمام پس از رابطه جنسی می باشد.

ادرا و غسل بعد از رابطه جنسی بوی بد واژن را رفع می کند

ادرار کردن نیز پس از رابطه جنسی توصیه می شود، زیرا هر گونه ترشحات بدبویی که داخل مجرای تناسلی فرد باقی مانده است، توسط ادرار بیرون می آید.

شاید به همین دلیل است که دین مبین اسلام غسل کردن پس از رابطه جنسی را واجب کرده و نیز به ادرار کردن بعد از آن تاکید داشته است . متاسفانه با عدم رعایت همین نکته ساده، بیماری های منتقله از راه جنسی می تواند انتقال یابند و افراد را دچار مشکل کنند .

جلوگیری از بوی نامطبوع واژن با یک برنامه غذایی سالم

می تواند بوی بد واژن را از بین ببرد. غذاهای سرخ کرده و آماده، ناحیه واژن را برای تولید بوهای نامطبوع تحریک می کند.

استفاده نکردن از مواد معطر راهی برای رفع بوی بد واژن

استفاده از مواد معطر و خوشبو کننده توصیه نمی شود . چون سبب نابودی باکتری های مفید محیط دستگاه تناسلی-ادراری شده و این سبب بروز مشکلاتی در آینده برای شما می شود .

رفع بوی واژن با استفاده از نوار بهداشتی مناسب

از نوار بهداشتی ارزان استفاده نکنید و در تهیه نوار بهداشتی نکات و علائم معتبر و استاندارد را رعایت کنید .در دوره پریودی خود حتما حداقل هر 3 ساعت و حداکثر هر 6 – 12 ساعت نوار بهداشتی را تعویض کنید .

رفع بوی بد واژن با رعایت بهداشت دستگاه تناسلی

از کاغذهای توالت حاوی مواد معطر و رنگی، Tampon، Pad های معطر و Bubble Bath و یا به طور کلی نشستن در وان حمام پرهیز کنید.

هنگام استحمام با کمی صابون، قسمت خارجی اندام تناسلی خود را کف مالی کنید و سپس با آب فراوان بشویید. توجه داشته باشید که هرگز قسمت داخلی اندام تناسلی خود را با صابون نشویید، زیرا این کار باعث خارش و عفونت واژن می شود.

برای رفع بوی بد واژن از دوش واژینال استفاده نکنید

واژن سالم به طور طبیعی دارای تعدادی باکتری و قارچ است. اسیدیته طبیعی واژن، این باکتری ها و قارچ ها را تحت کنترل قرار می دهد تا بیماری زا نشوند. ولی استفاده از دوش واژینال این تعادل طبیعی را به هم می ریزد و باعث بیماری ناحیه واژن می شود

درمان های خانگی و گیاهی بوی بد واژن

سرکه سیب بهترین درمان بوی بد واژن

روزانه 30 دقیقه داخل وان حمام با محلول سرکه سیب و اب وارم بنشینید.

رفع بوی بد واژن با نوشیدن آب

آب :

آب زیاد بنوشید تا با دفع ادرار مداوم عفونت های مجاری و دستگاه تناسلی دفع شود.

سیر یکی از را ه های رفع بوی بد واژن

سیر:

یک آنتی بیوتیک است و به حذف باکتری کمک می کند. برای رفع بوی بد واژن می توانید یک حبه سیر را با یک لیوان آب با معده خالی بخورید.

رفع بوی بد واژن با شنبلیله

شنبلیله:

یک قاشق چای خوری شنبلیله را داخل یک لیوان آب بخیسانید و با معده خالی بنوشید.

سرکه سفید بهترین راه درمان بوی بد واژن

سرکه سفید:

واژن را با مخلوط 1/4 فنجان آب گرم و سرکه سفید بشویید. شستشوی مرتب با محلول آب نمک و اسید استیک ( 2 قاشق غذاخوری سرکه سفید در هر لیتر آب ) می تواند در درمان لکوره مفید باشد . دوش های قلیایی نباید هرگز به کار رود زیرا موجب بالا رفتن PH واژن شده تضعیف فلوره واژن را در پی خواهد داشت.

درمان بوی بد واژن با استفاده از روغن درخت چای

روغن درخت  چای:

5 قطره از روغن درخت چای را به آب اضافه کنید و واژن را با ان بشویید.

انواع درد در ناحیه ی تناسلی اقایون و خانم ها نشانه ی چیست

درد آلت تناسلی در مردان می‌تواند در قسمت بیخ، طول یا سر آلت احساس شود. این درد می‌تواند در پوست ختنه‌گاه نیز ایجاد شود. این درد همچنین ممکن است با احساس خارش، سوزش یا زق‌زق کردن همراه باشد. درد آلت تناسلی ممکن است به خاطر یک ضربه، تصادف یا بیماری باشد و می‌تواند در همه‌ی مردان با هر سنی بروز کند. با توجه به شرایط یا بیماری‌های زمینه‌ای که منجر به بروز آن می‌شوند، این درد می‌تواند متفاوت باشد. اگر دچار ضربه و آسیبی شده‌اید، این درد ممکن است شدید و ناگهانی باشد. اگر دچار بیماری یا مشکلی هستید، این درد ممکن است خفیف‌تر باشد و به‌تدریج شدید شود. هرگونه دردی در آلت تناسلی را باید جدی گرفت، خصوصاً اگر در حین نعوظ رخ دهد، باعث جلوگیری از ادرار کردن شود، یا در مدتی طولانی و همراه با ترشح، سوزش، قرمزی یا ورم باشد

علت درد در اندام تناسلی مردان

عفونت های تناسلی یکی از علل شایع درد آلت تناسلی در مردان هستند که عبارتند از:

 شانکروئید

شانکروئید بوسیله یک باکتری به نام هموفیلوس دوکرئی Haemophilus Ducreyi ایجاد می شود و از طریق مقاربت جنسی منتقل می شود. این بیماری با یک زخم دردناک بزرگ روی آلت تناسلی همراه با غدد لنفاوی بزرگ و حساس به درد در ناحیه کشاله ران، دیده می شود. این بیماری به راحتی می تواند با آنتی بیوتیک ها درمان شود.

تبخال تناسلی یا هرپس

تبخال تناسلی یکی از شایع ترین بیماری های منتقله از راه جنسی است. این عفونت از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود و معمولا توسط 2 نوع ویروس مختلف به نام HSV 1 و HSV 2 ایجاد می شود که غالبا باعث ایجاد ضایعات در ناحیه دهان و ناحیه تناسلی می شود.

با این حال، در حین رابطه جنسی دهانی، ویروس می تواند از طریق دهان به آلت تناسلی منتقل شود و باعث تبخال تناسلی شود. تبخال تناسلی معمولا بصورت تاول ها یا زخم های دردناک بر روی پوست ظاهر می شوند و می تواند حساس به لمس باشد. این عفونت با قرص های ضد ویروسی کنترل می شود، اگرچه احتمال عود در تمام دوره ی زندگی فرد وجود دارد.

عفونت پیشابراه یا اورتریت

پیشابراه لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل می کند. هنگامی که عفونت در پیشابراه رخ می دهد، باعث بروز درد  در هنگام ادرار کردن در تمام مسیر پیشابراه یا سر آلت تناسلی می شود. اورتریت می تواند ناشی از عفونت های کلامیدیایی، گونوره یا سوزاک، NSU یا هرپس باشد که عفونت های بسیار رایجی هستند و می توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شوند. یک آزمایش ادرار ساده و بعضی اوقات نمونه گیری از پیشابراه می تواند علت دقیق را پیدا کند و در اکثر موارد با آنتی بیوتیک ها درمان می شود.

عفونت و درد مثانه در مردان

عفونت دستگاه ادراری، عفونت هایی هستند که معمولا از طریق رابطه ی جنسی منتقل نمی شوند و معمولا شامل عفونت مثانه می باشند. اگر چه شایع ترین علامت، سوزش ادرار می باشد، ولی می تواند باعث افزایش دفعات ادرار کردن شود و حتی گاهی اوقات ممکن است شما را در نیمه های شب برای دفع ادرار از خواب بیدار کند. عفونت مثانه در مردان شایع نبوده و در صورت بروز نیاز به مراجعه به متخصص ارولوژی و انجام آزمایشات لازم برای بررسی علل مستعد کندده عفونت می باشد.

عفونت پروستات

هنگامی که پروستات دچار عفونت گردد، می تواند باعث بروز درد شدید در هنگام ادرار کردن و در برخی موارد گاهی تب و لرز شود. گاهی اوقات تشخیص آن دشوار است و برای تشخیص ممکن است پزشک، غده ی پروستات را از طریق وارد کردن انگشت به داخل مقعد معاینه کند. علاوه بر این، معمولا نیاز به مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره طولانی تر می باشد. برخی موارد التهاب پروستات با علت نامشخص و بدون منشا عفونی نیز می توانند باعث بروز درد در آلت تناسلی شوند.

الف- شکستگی آلت تناسلی

 آلت تناسلی از بافت های عصبی و رگ های خونی ساخته شده است. اگر چه در آلت تناسلی، استخوان وجود ندارد، ولی در حین نعوظ می توان آن را به اندازه استخوان ها سفت و محکم کرد. واژه ی شکستگی آلت تناسلی زمانی استفاده می شود که به بافت نعوظی در داخل آلت تناسلی، آسیبی وارد شود.

  معمولا زمانی شکستگی رخ می دهد که آلت بطور کامل و نسبی از داخل واژن خارج می شود و شریک جنسی ناخواسته روی آلت می نشیند و بیشتر در پوزیشنی از رابطه ی جنسی رخ می دهد که مرد در زیر و زن در رو قرار دارد. این حالت منجر به بروز درد ناگهانی شده و در بعضی موارد حتی ممکن است یک صدای تق، شنیده شود. آلت از حالت نعوظ خارج شده و تورم، کبودی شدید و تغییر شکل آلت رخ می دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد بایستی بلافاصله به ارولوژیست مراجعه کنید؛ زیرا این حالت یک اورژانس پزشکی است و نیاز به جراحی و ترمیم محل شکستگی دارد.

ب- پاره شدن فرنولوم

فرنولوم یک نوار نازک از پوست است که سر آلت تناسلی مرد را به پوست آلت متصل می کند. فرنولوم می تواند در حین مقاربت، بویژه زمانی که مقاربت خشن باشد، پاره، و موجب درد و خونریزی شود. درد می تواند تا چند روز باقی بماند تا بتدریج فرنولوم ترمیم گردد.

زمان بهبودی متفاوت است و ممکن است در طی مقاربت بعدی مجددا زخمی شود. هنگامی که این مشکل زیاد رخ می دهد، یک روش درمانی، انجام جراحی ساده و برداشتن فرنولوم هست. در برخی افراد، فرنولوم آلت تناسلی بیش از حد کوتاه است و در نتیجه حرکات پوست آلت تناسلی را محدود می کند. درمان این حالت نیز برداشتن فرنولوم می باشد.

 بالانیت Balanitis

به التهاب پوست ختنه گاه گفته می شود که می تواند به علت عفونت های قارچی و باکتریایی و تحریک کننده هایی نظیر صابون، پودر یا کرم هایی باشد که بر روی پوست ختنه گاه استعمال می شود. افرادی که دارای ضعف سیستم ایمنی بدن هستند، مانند افراد دیابتی، دریافت کنندگان داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مثل کورتون ها و مبتلایان به اچ آی وی HIV، بیشتر مستعد ابتلا به بالانیت هستند.

     درد ناشی از التهاب معمولا شدید نیست، اما می تواند همراه با تورم، خارش و ناراحت کننده باشد. رفع این مشکل با درمان علت آن یا اجتناب از عامل تحریک کننده به آسانی انجام می شود.

 پارافیموز

این مشکل در افراد ختنه نشده بویژه کودکان رخ می دهد. در این حالت پوست ختنه که از روی سر آلت به کنار کشیده شده است، نمی تواند دوباره به سر آلت تناسلی برگردانده شود و موجب تورم و اختلال در خون رسانی به سر آلت شده و معمولا باعث درد شدید می شود. این یک اورژانس پزشکی است و بیماران مبتلا به این موضوع باید بلافاصله به ارولوژیست مراجعه کنند. اغلب اوقات، ارولوژیست می تواند از تکنیک های خاصی برای برگرداندن پوست به حالت اول استفاده کند.

 سنگ مثانه

 سنگ مثانه نیز می تواند باعث درد آلت تناسلی شود. از دیگر علائم سنگ مثانه می توان به تکرر ادرار بویژه در شب، درد زیر دل، احساس درد و سوزش در پیشابراه به ویژه هنگام ادرار کردن، ادرار کدر یا خونی و بی اختیاری ادراری اشاره کرد.

علل بوجود آورنده ی سنگ مثانه عبارتند از: عفونت، تنگی پیشابراه، بزرگی پروستات، مثانه نوروژنیک یا عصبی، ضعف عضلات مثانه، سنگ کلیه. درمان سنگ کلیه شامل سنگ شکن برون اندامی، سنگ شکن درون اندامی با لیزر و جراحی است. ضمن اینکه در صورت امکان بایستی عامل بروز سنگ را نیز برطرف کرد.

 التهاب مفاصل

برخی بیماری های التهابی مفاصل که اصطلاحا آرتریت نامیده می شوند مانند: بیماری بهجت یا رایترز، می توانند همراه با التهاب پیشابراه باشند. این بیماری ها غالبا علت خودایمنی یا اتوایمیون دارند و با درمان بیماری توسط داروهای سرکوب کننده ی سیستم دفاعی، کنترل می شوند.

بیماری پیرونی

بیماری پیرونی (به انگلیسی: Peyronie’s disease) هنگامی بروز می‌کند که یک التهاب سبب ایجاد یک لایه‌ی نازک از بافت فیبری، بنام پلاک، در بالا یا پایین طول آلت تناسلی می‌شود. ازآنجایی‌که این بافت فیبری در کنار بافتی تشکیل می‌شود که در حین نعوظ سفت می‌شود، بیمار ممکن است متوجه خم شدن آلت تناسلی خود در هنگام نعوظ شود. این بیماری می‌تواند در صورت خونریزی داخلی آلت تناسلی بعد از خم شدن یا ضربه به آن، درصورتی‌که فرد دچار یک بیماری بافت همبند باشد، یا اگر بیمار دچار التهابی در سیستم لنفاوی یا عروق خونی باشد، بروز کند. این بیماری ممکن است در برخی خانواده‌ها ارثی باشد یا به دلایلی نامعلوم به وجود آید.

پریاپیسم

پریاپیسم (نعوظ دائم یا مانا) سبب بروز درد و نعوظ طولانی‌مدت می‌شود. این نعوظ می‌تواند حتی درزمانی که فرد تمایلی به نزدیکی ندارد رخ دهد. این مشکل بیشتر در بین پسران بین سنین 5 تا 10 سال و مردان بین سنین 20 تا 50 سال بروز می‌کند. در صورت بروز این مشکل، باید در اسرع وقت برای درمان اقدام کرد، در غیر این صورت آسیبی دائمی به وجود خواهد آمد. این آسیب می‌تواند باعث از بین رفتن توانایی نعوظ در آینده شود.

از علت‌های بروز این بیماری می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• عوارض مصرف داروهایی برای درمان مشکلات نعوظ یا داروهایی برای درمان افسردگی
• اختلالات لخته شدن خون
• اختلالات روانی
• مشکلات خونی مانند سرطان خون یا کم‌خونی داسی شکل
• آسیب و ضربه به آلت تناسلی یا ستون فقرات

بالانیتیس

بالانیت یا بالانیتیس، یک عفونت در پوست ختنه‌گاه و سر آلت در ناحیه ختنه‌گاه می‌باشد. این بیماری معمولاً در مردان و پسرهایی رخ می‌دهد که همیشه قسمت زیر پیش‌پوست (پوست ختنه‌گاه) را نمی‌شویند یا کسانی که ختنه نشده‌اند، اگرچه کسانی که ختنه شده باشند نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. همچنین این بیماری ممکن است در صورت مبتلا بودن بیمار به عفونت قارچی، بیماری و عفونت مقاربتی (STI)، یا حساسیت به نوع صابون، عطر یا موادی دیگر بروز کند.

بیماری‌ها و عفونت‌های مقاربتی

عفونت ناشی از بیماری‌های مقاربتی می‌تواند سبب بروز درد در آلت تناسلی شود. بیماری‌های مقاربتی که سبب بروز این درد می‌شوند عبارت‌اند از:

• کلامیدیا (Chlamydia)
• سوزاک
• تبخال تناسلی
• سفلیس

عفونت‌های مجاری ادراری

عفونت مجاری ادراری (UTI) در زنان شایع‌تر است، اما می‌تواند در مردان نیز به وجود آید. یک عفونت مجاری ادراری هنگامی بروز می‌کند که باکتری‌ها وارد مجرای ادرار فرد شوند و آن را دچار عفونت کنند. این عفونت ممکن است در صورت داشتن شرایط زیر در مردان بروز کند:

• ختنه نشده باشد.
• سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد.
• دچار مشکل یا انسدادی در مجرای ادراری باشد.
• با فردی که مبتلابه عفونت است، رابطه‌ی جنسی داشته باشد.
• دچار بزرگی پروستات شده باشد.

صدمه

مانند قسمت‌های دیگری از بدن، یک ضربه یا صدمه می‌تواند باعث آسیب به آلت تناسلی شود. این صدمات ممکن است در این شرایط وارد شوند:

• در سوانح رانندگی
• آتش‌سوزی
• قرار دادن یک حلقه در دور آلت برای طولانی‌تر شدن نعوظ
• قرار دادن چیزی در مجرای پیشاب (لوله‌ای که ادرار را از راه آلت به بیرون هدایت می‌کند).

فیموزیس و پارا فیموز

فیموزیس (Phimosis) یا تنگی‌ ختنه‌گاه‌ در کسانی که ختنه نشده‌اند رخ می‌دهد و هنگام بروز آن پوست ختنه‌گاه (پیش‌پوست) خیلی سفت می‌شود و نمی‌تواند از قسمت سر آلت به عقب کشیده شود. این مشکل معمولاً در کودکان بروز می‌کند، اما می‌تواند در صورت ابتلا به بالانیت یا وارد شدن صدمه‌ای که باعث زخم شدن پوست ختنه‌گاه شود نیز به وجود آید. وضعیت مرتبط با این عارضه، پارا فیموز نام دارد که وقتی فرد پوست ختنه‌گاه را از سر آلت تناسلی به عقب بکشد، این پوست دیگر نمی‌تواند به‌جای قبلی خود برگردد و روی آلت را بپوشاند. پارا فیموز یک شرایط اورژانسی است زیرا می‌تواند باعث جلوگیری از ادرار شود و ممکن است باعث مرگ بافتی در ناحیه‌ی آلت تناسلی شود.

سرطان

سرطان آلت تناسلی، علت دیگر درد در ناحیه‌ی آلت تناسلی می‌باشد، اگرچه این موردی نادر است. عوامل بخصوصی می‌توانند سبب افزایش احتمال ابتلا به سرطان گردند، مانند:

• سیگار کشیدن
• ختنه نشدن
• ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV
• تمیز نکردن قسمت تحتانی پوست ختنه‌گاه در صورت ختنه نشدن
• درمان برای بیماری پسوریازیس (صدف)

علائم

تعیین نوع درد در ناحیه‌ی تناسلی، اولین مرحله در تشخیص علت آن می‌باشد. درد آلت تناسلی می‌تواند انواع بسیار مختلفی داشته باشد. درد آلت تناسلی می‌تواند داخلی یا خارجی باشد. این درد می‌تواند در یک نقطه متمرکز باشد یا کل آلت تناسلی را در بربگیرد. این درد می‌تواند خفیف یا شدید، مداوم یا لحظه‌ای باشد. دردی که به یک عفونت مرتبط باشد بیشتر به‌صورت سوزش، خارش یا همراه با زخم باشد. ضربه به آلت تناسلی ممکن است سبب بروز دردی در قسمتی که ضربه واردشده است یا در سرتاسر آلت تناسلی شود، این وضعیت به صدمه‌ی واردشده دارد.

درمان

---

درمان درد آلت تناسلی به وضعیت یا بیماری زمینه‌ای آن بستگی دارد:

• پلاک‌های پیرونی را می‌توان با تزریق کاهش داد و در موارد بسیار شدید، جراح می‌تواند آن‌ها را بردارد.
• در صورت ابتلا به پریاپیسم، برداشتن خون از آلت تناسلی با استفاده از سوزن، به کاهش نعوظ کمک خواهد کرد. مصرف دارو نیز می‌تواند مقدار جریان خون را در آلت تناسلی کاهش دهد.
• برای درمان عفونت مجاری ادراری و برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس، می‌توان از داروهای آنتی‌بیوتیک استفاده کرد. همچنین از داروهای آنتی‌بیوتیک و ضد قارچ می‌توان برای درمان بالانیت استفاده کرد.
• برای کمک به کاهش یا برطرف کردن تبخال تناسلی، می‌توان از داروهای ضدویروس استفاده کرد.
• در صورت بروز فیموزیس، کشیدن پوست ختنه‌گاه با انگشتان ممکن است آن را شل‌تر کند. همچنین می‌توان پمادهای آستروئیدی را روی آن ناحیه استعمال کرد. در برخی موارد به جراحی ممکن است نیاز باشد.
• سرد کردن سر آلت تناسلی می‌تواند موجب کاهش ورم در موارد ابتلا به پارا فیموز شود. پزشک ممکن است توصیه کند که سر آلت تناسلی را فشار دهید. همچنین می‌تواند برای کمک به تخلیه‌ی آن، داروهایی را به آلت تزریق کند، یا می‌تواند برای کاهش تورم، برش‌های کوچکی را در پوست ختنه‌گاه ایجاد کند.
• در صورت ابتلا به سرطان آلت تناسلی، جراح می‌تواند قسمت‌های سرطانی را از آلت تناسلی بردارد. درمان سرطان آلت تناسلی نیز می‌تواند شامل پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی باشد.

پیشگیری

با رعایت نکاتی، می‌توان احتمال بروز هرگونه دردی در آلت تناسلی را کاهش داد، ازجمله استفاده از کاندوم در هنگام نزدیکی، اجتناب از روابط جنسی با کسی که دچار هرگونه عفونت فعالی می‌باشد. اگر کسی مکرراً دچار عفونت‌ها یا مشکلاتی دیگر در پوست ختنه‌گاه شود، ختنه کردن یا تمیز کردن روزانه‌ی قسمت زیر پوست ختنه‌گاه می‌تواند کمک‌کننده باشد.

روش‌های درمان درد آلت تناسلی

درمان آلت تناسلی به عارضه یا بیماری دامن زننده به درد بستگی دارد:

• تزریق برای نرم کردن پلاک بیماری پیرونی انجام می‌شود و جراح می‌تواند پلاک‌ها را در موارد شدید بیماری بردارد.
• اگر مشکل نعوظ دائم وجود داشته باشد، متخصص اورولوژی خون آلت را با یک سوزن تخلیه می‌کند تا نعوظ کاهش یابد. دارو جریان خون را در آلت کاهش می‌دهد.
• آنتی بیوتیک عفونت مجرای ادرار و بعضی بیماری‌های مقاربتی، مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس را درمان می‌کند. داروهای ضدقارچی و آنتی بیوتیک برای درمان بالانیت نیز تجویز می‌شود.
• داروهای ضدویروسی حملات تبخال را خفیف‌تر یا کوتاه‌تر می‌کند.
• در صورت تنگ بودن پوست ختنه‌گاه (فیموز) می‌توان آن را با انگشت کشید تا شل‌تر و گشادتر شود. استعمال کرم استروئید بر روی آلت نیز مفید است. جراحی در بعضی موارد ضروری است.
• گذاشتن یخ روی سر آلت ورم پارافیموز را کاهش می‌دهد. پزشک گاهی اوقات فشار دادن سر آلت را توصیه می‌کند. متخصص اورولوژی گاهی دارو در آلت تزریق می‌کند تا راحت‌تر تخلیه شود یا برش‌های کوچکی را در پوست ختنه‌گاه ایجاد می‌کند تا ورم کم شود.
• جراح بخش‌های سرطانی آلت را برمی‌دارد. پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی نیز برای درمان سرطان آلت انجام می‌شود.

درمان خانگی

روش‌های درمان خانگی درد آلت به علت بروز درد بستگی دارد و متخصص روش مناسب را پیشنهاد می‌دهد. قرار دادن کیسه یخ روی آلت درد را تسکین می‌دهد. اگر درد آلت ناشی از بیماری‌های مقاربتی باشد، همسر مرد مبتلا نیز باید تحت درمان قرار گیرد. نعوظ دائم یک فوریت پزشکی است و برای درمان آن باید به سرعت به اورژانس مراجعه کرد.

علت درد در اندام تناسلی زنان

سیستم تولید مثل زنان شامل اعضای جنسی زنانه و حساسی مانند فرج، واژن، دهانه رحم، رحم، لوله های فالوپ و تخمدان است. این اعضا توسط عمل هورمون های مختلف که در دوران بارداری به تحمل کودک کمک می کنند، اداره می شود. ارگان های مختلف تولید مثل در محل خود، توسط تعدادی از عضلات نگهداری می شوند. بنابراین درد در بخش های مختلف این سیستم دلایل متعددی دارد. در میان این دردها، درد واژن بسیار معمول است و تقریبا تمام زنان و در تمام سنین آن را یک بار تجربه می کنند. اجازه دهید جزئیات بیشتری در مورد علائم، علل، تشخیص و درمان درد واژن را در ادامه تشریح کنیم.

درد واژن چیست؟

درد واژن، اسپاسم تجربه شده توسط مهبل (واژن) می باشد. درد واژن همراه با ترشحات واژن است که معمولا توسط زنان در سراسر جهان تجربه می شود. یعنی این درد، در میان زنان از همه نژادها و سنین شیوع دارد. علت دقیق چنین نشانه ای هنوز به وضوح درک نشده است. این درد می تواند ثابت یا متناوب باشد و ممکن است برای چند روز یا چند سال طول بکشد.

نشانه های درد واژن

•     احساس سوزش
•     تجربه درد در طول فعالیت های مختلف
•     خارش
•     سوزش
•     درد شدید در فرج، لب ها و دهانه واژن

علل درد واژن چیست؟

در زیر علل شایع که منجر به درد واژن می شود را تشریح کرده ایم.

واژینیت:

به یک عفونت واژن به علت عفونت باکتریایی یا قارچی اشاره دارد و می تواند منجر به درد واژن شود.

عفونت های قارچی:

این عفونت ها توسط مخمر و کاندیدا ایجاد می شوند. عفونت های قارچی منجر به سوزش واژن، ترشحات سفید و همچنین درد واژن می شود.

 بیماری های مقاربتی:

این بیماری ها توسط گونه تریکومونا، کلامیدیا و سوزاک رخ می دهد. عفونت های ناشی از این موجودات منجر به دفع ادرار دردناک، خارش واژن و ترشحات می شود.

درد واژن ناشی از سرطان:

سرطان رحم باعث خونریزی واژینال، درد و همچنین درد واژن می شود. سرطان آندومتر نیز همین علائم را همراه با درد در ناحیه لگن دارد. علاوه بر این، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مرتبط با سرطان نتایجی مانند زگیل و درد دارد.

عفونت دهانه رحم:

این التهاب در منطقه دهانه رحم رخ می دهد و می تواند درد واژن و همچنین درد در منطقه لگن همراه با ترشح خونی یا زرد ایجاد کند.

درد واژن ناشی از فشار عضلانی

این عارضه ناشی از فشار بر روی عضلات  و یا زخم ایجاد شده بر اثر کار یا فعالیت فیزیکی می باشد.

زایمان زودرس

زایمان زودرس قبل از هفته ۳۷ بارداری باعث انقباض، درد در مهبل (واژن) می شود.

وجود جسم خارجی در واژن

علائم اشیاء خارجی در واژن شامل درد واژن، سوزش و تب می باشد.

بیماری های التهابی لگن

این بیماری ها زمانی رخ می دهد که عفونت دستگاه تناسلی ایجاد شده و باعث درد  واژن می شود.

درد واژن در یائسگی

•  واژن نازک و خشک و مقاربت جنسی ممکن است باعث درد شود.
•     مقاربت تهاجمی و یا رابطه جنسی اجباری (تجاوز به عنف)
•     حضور کیست و فیبروم
•     حاملگی خارج از رحم نیز ممکن است درد واژن ایجاد کنند.

علاوه بر این، عوامل دیگری از قبیل ژنتیک، تغییرات هورمونی، آسیب های عصبی و عمل جراحی دستگاه تناسلی ممکن است به ایجاد درد واژن کمک کنند.

پیش آگهی از درد واژن

از آنجا که علت دقیق این درد در بسیاری از موارد شناخته شده نیست، درمان خاصی نیز نمی تواند داشته باشد. در برخی از موارد، درد واژن می توان تنها با مداخله پزشکی مناسب کاهش یابد. در صورت ابتلا به سرطان آندومتر و یا سرطان واژن، پیش آگهی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

تشخیص درد واژن

متخصص زنان، برای شناسایی هر گونه اختلال و یا هر گونه مشکل احتمالی دیگر، انجام معاینه لگنی را تجویز می کنند. برای این کار با استفاده از یک گوش پاک کن مناطق درد در واژن شناسایی می شود. تست های تشخیصی بیشتر شامل موارد زیر می باشند:

•     کولونوسکوپی برای بررسی منطقه روده
•     آزمایش باریوم که با قرار دادن ماده ای به نام باریم در راست روده عکس اشعه ایکس گرفته می شود.
•     MRI یا سی تی اسکن
•     سونوگرافی از منطقه لگن
•     سیستوسکوپی که در آن با استفاده از یک دوربین کوچک پیشابراه و مثانه بررسی می شود.
•     آزمون های لازم برای تشخیص سرطان
•     اگر علت فیزیکی درد واژن قطعی نیست یک درمانگر جنسی و یا یک مشاور ممکن است قادر باشد در تعیین هر گونه دلایل عاطفی یا روانی زمینه ای درد، کمک کند.

درمان درد واژن

درمان با توجه به علت درد، متفاوت است. ممکن است درمان خفیف یا قوی که چند روز و یا یک دوره طولانی تر نیاز داشته باشد، انجام شود. این درمان ها ممکن است تسکین نسبی یا کامل ایجاد کنند. در حالی که، در برخی موارد این درد ممکن است هیچ درمانی نداشته باشد.

•   داروهای مدیریت درد در واژن:

برای درمان عفونتی که باعث درد می شود، آنتی بیوتیک تجویز می شود. داروهای دیگر برای کنترل درد واژن شامل داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج و هورمون درمانی است.

•     جراحی:

برخی از بیماری ها که باعث درد واژن می شوند باید با جراحی درمان شوند.

•     درمان بیوفیدبک:

بسیاری از دردها در مهبل (واژن) به دلیل انقباض عضلات ایجاد می شود. از این رو درمان بیوفیدبک می توان با استراحت این عضلات، به کاهش درد کمک کند.

•     لوسیون های واژن:

برای درمان این درد لوسیون هایی وجود دارد که می توانید آن را در طول رابطه جنسی و با به صورت موضعی برای کاهش درد استفاده کنید.

•     ورزش کگل:

این ورزش های عضلات کف لگن را تقویت می کنند و باعث کاهش درد می شوند.

•     مشاوره:

در صورت بروز مشکلات عاطفی، جلسات مشاوره ممکن است در بهبود ارتباطات، آرامش و انتقال آموزش مسائل جنسی کمک کننده باشد.

پیشگیری از درد واژن

اگر چه، نمی توان از همه علل درد واژن جلوگیری کرد، اما پیشگیری از برخی از آن ها امکان پذیر است. اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از درد واژن به شرح زیر می باشد:

•     پوشیدن لباس های زیر تهیه شده از پنبه خالص
•     اجتناب ازانجام فعالیت هایی از جمله دوچرخه سواری و اسب سواری
•     استحمام روزانه با آب ولرم به مدت ۱۰ دقیقه
•     جلوگیری از تماس مستقیم شامپو و صابون با واژن
•     استفاده از ژل روان کننده در طول مقاربت جنسی
•     شستشو فرج با آب سرد پس از ادرار کردن و نزدیکی
•     اجتناب از پوشیدن شلوار جین بسیار تنگ که می تواند باعث ولوودینیا (احساس سوزش در منطقه فرج) شود.

انواع ترشحات واژن

ترشحات واژن نقش مهمی در تمیز نگه داشتن دستگاه تناسلی زنان دارند. ترشحات تولید شده توسط غده های درون واژن و دهانه رحم، سلول های مرده و باکتری ها را به درون بدن می رانند که موجب تمیز شدن واژن و ممانعت از ابتلا به عفونت می شود.

در اکثر موارد، ترشحات واژن کاملا طبیعی هستند اما در مواردی ترشحات واژن خطرناکند و بی توجهی به آنها باعث بروز بیماریها می شوند. میزان ترشحات و بو و رنگ ترشحات طبیعی واژن بستگی به زمان چرخه قاعدگی شما دارد. برای مثال در زمان های تخمک گذاری، شیردهی و در زمانی که از لحاظ جنسی تحریک شده اید، ترشحات واژن شما بیشتر است.

علت تغییرات در ترشحات واژن چیست

ترشحات واژن در دوران بارداری، نازک، سفید، شیری و دارای بوی ملایم است مقدار ترشح نیز در دوران بارداری افزایش می یابد با این حال، در دوران پیری و یائسگی، ترشح به دلیل کم بودن میزان استروژن ،کاهش می یابد موارد زیر ممکن است سبب کاهش میزان استروژن و کاهش ترشح واژن شوند :

• داروها یا هورمون هایی که در درمان سرطان پستان، اندومتریوز، فیبروئید یا ناباروری استفاده می شود.
• جراحی برای تخریب تخمدان.
• درمان رادیواکتیو، برای ناحیه لگن.
• شیمی درمانی.
• استرس شدید، افسردگی یا تمرین شدید.

چه تغییراتی در ترشحات واژن نگران کننده است

• تغییر در بوی ترشحات واژن
• تغییر در حالت ( اگر ترشحات شما تکه پنیری، کفی و حباب دار باشد غیر طبیعی است.)
• تغییر در رنگ ترشحات واژن که به آن خواهیم پرداخت.
• تغییر در غلظت ترشحات واژن 
• تغییر در اندازه ترشحات واژن 
• ترشحات همراه با درد، سوزش یا خارش در ناحیه واژن

ترشح سفید

شما کمی از ترشحات سفید را در ابتدا یا انتهای چرخه قاعدگی مشاهده خواهید کرد که کاملا طبیعی است اما اگر ترشح شما همراه با خارش باشد یا دارای یک بافت غلیظ و پنیری باشد عادی نیست، به طوری که شما نیاز به درمان دارید. این نوع ترشح می تواند به عنوان نشانه ای عمومی از عفونت مخمری باشد.

ترشح آبکی و شفاف

آیا شما ترشحاتی آبکی و شفاف دارید؟ این کاملا منطقی است که برای شما رخ دهد زیرا این نوع ترشح می تواند در هر زمانی در طول ماه ایجاد شود. پس از انجام ورزش، ممکن است شدیدتر هم باشد.

ترشح کششی و شفاف

وقتی که ترشح شما کاملا شفاف است اما کمی حالت کششی دارد، به این معنی است که احتمال بیشتری برای تخمک گذاری دارید. خوب این نوع ترشح معمولی و عادی است و جای نگرانی ندارد.

ترشحات واژن قرمز خونی یا قهوه ای رنگ

ترشحات خونی قرمز یا قهوه ای رنگ در طی دوران پریود طبیعی هستند.
اما در زمان های دیگر غیر از پریود در صورت مشاهده ترشحات قرمز یا قهوه ای رنگ بهتر است به پزشک مراجعه کنید چون می توانند نشانه عفونت یا حتی سرطان دهانه رحم باشند.

چرخه های نامنظم قاعدگی یا لکه بینی نیز می تواند از عوامل دیدن این ترشحات قرمز یا قهوه ای رنگ باشد. همچنین روش های متفاوت پیشگیری از بارداری یا تغییرات هورمونی نیز می توانند موجب این ترشحات شوند.

دلایل ترشحات قهوه ای تیره واژن

به هفت دلیل ممکن است یک زن ترشحات قهوه ای تیره را تجربه کند.

• خونریزی آندومتر
• بارداری
• بیماری التهابی لگن
• تخمک گذاری
• سرطان دهانه رحم
• یائسگی

ترشحات واژن به رنگ قهوه ای روشن

چند دلیل که چرا ترشحات واژن یک زن ممکن است به رنگ قهوه ای باشد وجود دارد که شایع ترین آنها بارداری و یائسگی است.

• بارداری :ترشح قهوه ای مایل به صورتی از نشانه های اولیه بارداری است.
• یائسگی :یائسگی ممکن است سبب تخلیه قهوه ای روشن، صورتی، یا ترشحات زرد شود در بعضی از زنان، این ترشحات ممکن است سنگین و ناراحت کننده باشد.
• خونریزی لانه گزینی :یکی دیگر از نشانه های اولیه بارداری یا همان خونریزی لانه گزینی تغییر در رنگ ترشحات است که تواند قهوه ای روشن، صورتی یا قرمز باشد که معمولاً 10 – 14 روز پس از لقاح ایجاد می شود .

بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت این ترشحات مشخص شوند.

ترشحات واژن کرمی یا شیری رنگ

طیف وسیعی از رنگ های متمایل به سفید از سفید گچی گرفته تا کرمی می توانند طبیعی باشند مگر اینکه حالت بافت داری مانند بافت پنیری یا کف مانند داشته باشند یا بو بدهند. ترشحات پنیری شکل معمولا نشانه بیماری قارچی هستند.

ترشحات سفید رنگ در واقع روان کننده واژن هستند و موجب سالم نگه داشتن بافت واژن و به حداقل رساندن اصطکاک در حین رابطه جنسی می شوند. 

ترشحات واژن زرد کمرنگ و سبز رنگ

این رنگ معمولا نشانه عفونت است اما اگر تنها یکبار رخ داده است بهتر است به رژیم غذایی که مصرف کرده اید، نگاه بیندازید. این رنگ ممکن است در اثر مصرف ویتامین های جدید یا برخی مواد غذایی رنگ دار رخ دهد.

ترشحات واژن با رنگ زرد مایل به سبز همراه با کف و بوی زیاد:این نوع از ترشحات واژن می تواند در اثر نوعی عفونت به نام عفونت تریکوموناس ایجاد شود. در این وضعیت حسمی کنید که به طور مدام حباب از واژن خارج می شود؛ در صورت بروز این ترشحات حتما به پزشک مراجعه کنید؛ چرا که عدم درمان می تواند به ناباروری و عفونت های لگنی منجر گردد.

آیا ترشح سبزرنگ واژن طبیعی است

داشتن ترشح سبز ،طبیعی نیست این علامت عفونت باکتریایی یا عفونت منتقله از راه جنسی است ؛ کسی که ترشح سبز دارد ، باید متخصص او را ببیند.

علت ترشح زرد رنگ واژن

ترشح زرد،ترشح غیر طبیعی است، زیرا این نشانه ای از عفونت باکتریایی یا عفونت منتقله از راه جنسی است.

ترشحات واژن صورتی رنگ

ترشحات صورتی کمرنگ یا پر رنگ اغلب نشانه شروع چرخه قاعدگی هستند اما اگر زمان مشاهده این ترشحات صورتی رنگ نزدیک به چرخه قاعدگی شما نیست می تواند نشانه یک مشکل بسیار جدی باشد و هرچه سریع تر باید به پزشک مراجعه کرد.

ترشحات واژن بی رنگ

ترشحات بی رنگ که اغلب متمایل به سفید هستند، معمولا طبیعی هستند و ممکن است حالتی شبیه به سفیده تخم مرغ داشته باشد. این ترشحات اغلب در موارد زیر رخ می دهند:

تخمک گذاری: حدود روز چهاردهم چرخه قاعدگی تخمک گذاری رخ می دهد که ترشحات بی رنگ در این زمان نشانه تخمک گذاری و تولید مخاط دهانه رحم هستند.
بارداری: بارداری همچنین می تواند موجب تغییر هورمون ها و افزایش ترشحات بی رنگ شود.
تحریک جنسی: در زمان تحریک جنسی میزان ترشحات آبکی و بی رنگ افزایش می یابند که روان کننده واژن هستند و موجب کاهش اصطکاک در رابطه جنسی می شوند.

ترشحات واژن خاکستری رنگ

در صورت مشاهده ترشحات متمایل به رنگ خاکستری حتما باید به پزشک مراجعه کنید زیرا می توانند نشانه عفونت باکتریایی واژن باشند که عفونت رایجی در میان زنان است. پزشک برای شما داروهای آنتی بیونتیک خوراکی یا واژینال تجویز خواهد کرد.

ترشحات خاکستری رنگ واژن با بوی تعفن

ترشحات خاکستری و بد بوی واژن به دلیل به هم خوردن تعادل نوعی باکتری به نام گاردنرلا در واژن بوجود می آید. به گفته ی متخصصان زمانی که واژن در اثر عوامل بیرونی قلیایی شود این باکتری بیش از حد در واژن رشد کرده و باعث این ترشحات می گردد. رابطه جنسی مکرر با تخلیه منی در واژن باعث به هم خوردن اسیدیته ی واژن شده و این عفونت ایجاد می شود.

علت ترشح عفونت مخمر واژن

ترشحات عفونت مخمر ،بعلت افزایش قارچ در واژن ناشی می شود ؛ نشانه های ترشح عفونت مخمر، شامل ترشح ضخیم، سفید،پنیری مانند، همراه با خارش، قرمزی، تحریک و سوزش است. تقریبا 90 درصد از زنان، در بعضی از مراحل زندگی خود، یک دوره عفونت مخمر دارند.عفونت های مخمری، مسری نیستند، و کرم ضد قارچی بدون نسخه برای استفاده بیماران در دسترس است اما اگر نشانه ها ،با درمان بهبود پیدا نکند یا بیش از چهار عفونت مخمر در یک سال وجود داشته باشد، او باید متخصص خود را ببیند .

چه زمانی باید برای ترشحات واژن به پزشک مراجعه کرد؟

اگر نگران رنگ، میزان یا دیگر ترشحات واژن خود هستید و همچنین علائم زیر را دارید بهتر است به پزشک مراجعه کنید:

• خارش
• درد
• سوزش در هنگام ادرار
• بوی زننده
• حالت کف مانند ترشحات
• ترشحات پنیری شکل
• خونریزی از واژن غیر از زمان پریود
• مشاهده رنگ خاکستری 

علت ترشحات واژن

ترشحات طبیعی واژن بخشی از عملکرد طبیعی بدن و روش بدن برای تمیز کردن و محافظت از واژن است. برای مثال افزایش ترشحات در هنگام برانگیختگی جنسی و تخمک‌گذاری کاملا طبیعی است. ورزش کردم، مصرف قرص های ضدبارداری و اضطراب احساسی هم ممکن است باعث ترشح شوند. اما ترشحات غیرطبیعی معمولا به دلیل عفونت هستند.

واژینوز باکتریال

واژینوز باکتریال (Bacterial vaginosis) نوعی عفونت باکتریایی شایع است. این عفونت، باعث ترشحاتی می‌شود که بسیار بدبوست و گاهی بویی شبیه ماهی دارد؛ هرچند گاهی هم هیچ نشانه‌ای به‌همراه ندارد.

زنانی که آمیزش جنسی دهانی یا شرکای جنسی متعدد دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این عفونت هستند.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس (Trichomoniasis) نوعی عفونت است که عامل بروز آن موجودات تک‌یاخته‌ای هستند. تریکومونیازیس معمولا از طریق آمیزش جنسی منتقل می‌شود، اما امکان انتقال آن با استفاده اشتراکی از حولهٔ حمام هم وجود دارد. ترشحات واژنی ناشی از تریکومونیازیس زرد یا سبز، و بدبو هستند. درد، التهاب و خارش هم از دیگر نشانه‌های رایج تریکومونیازیس هستند. البته در برخی مبتلایان هیچ نشانه‌ای مشاهده نمی‌شود.

عفونت قارچی

عفونت قارچی ترشحات سفید به‌همراه دارد؛ با ظاهری مانند پنیر کلبه. همچنین با سوزش و خارش همراه است. وجود قارچ در ناحیهٔ واژن امری طبیعی‌ست اما گاهی در شرایط خاص رشد آن از کنترل خارج می‌شود. عوامل زیر در افزایش رشد قارچ مؤثرند:

• اضطراب؛
• دیابت؛
• مصرف قرص‌های ضدبارداری؛
• بارداری؛
• مصرف آنتی بیوتیک، به‌ویژه برای بیش از از ۱۰ روز.

سوزاک و کلامیدیا

سوزاک و کلامیدیا از عفونت‌های آمیزشی هستند که ممکن است با ترشحات غیرطبیعی همراه باشند. این ترشحات اغلب زرد، نزدیک به سبز یا خاکستری هستند.

بیماری التهابی لگن

بیماری التهابی لگن (PID) نوعی عفونت است که اغلب با تماس جنسی منتقل می‌شود. این عفونت درنتیجهٔ نفوذ باکتری‌ها به واژن و سپس ورود به اندام تولیدمثل ایجاد می‌شود که ممکن است با ترشحات شدید و بدبو همراه باشد.

ویروس پاپیلوم انسانی یا سرطان دهانهٔ رحم

ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) با آمیزش جنسی منتقل می‌شود و ممکن است باعث سرطان دهانهٔ رحم شود. سرطان دهانهٔ رحم ممکن است با نشانهٔ خاصی همراه نباشد اما ترشحات خون‌آلود، قهوه‌ای یا آبکیِ بدبو یکی از نشانه‌های آن است. سرطان دهانهٔ رحم به‌سادگی با تست HPV و آزمایش سالانهٔ پاپ‌اسمیر تشخیص داده می‌شود.

درمان های خانگی طبیعی برای ترشح واژن

خوشبختانه، داروهای خانگی زیادی برای ترشح واژن وجود دارد که می تواند به راحتی بدون صرف هزینه زیاد و زمان، به ما نشان دهد که چگونه از این مشکل خلاص شویم. شما می توانید برخی از روش ها را همزمان به کار ببرید اما اگر ترشحات واژن باعث ناراحتی های زیادی برای شما می شود، باید با یک دکتر صحبت کنید.

در اینجا چند مورد از داروهای اصلی طبیعی برای ترشح واژن ارائه شده است که هر زنی می تواند بدون صرف هزینه زیاد و تلاش، از شر این مشکل مزاحم راحت شود.

1. ماست

ماست برای زنان بسیار آشنا است زیرا تاثیرات مثبتی بر روی مراقبت از پوست و مو دارد. با این حال، خوب است که درباره مزایای بهداشتی ماست در درمان ترشحات واژن نیز بدانید. لاکتوباسیل موجود در ماست می تواند به جلوگیری از رشد باکتری ها در این منطقه کمک کند. این ماده همچنین می تواند از عفونت مخمر به طور موثر جلوگیری کند و شما می توانید به راحتی از ترشح واژن خلاص شوید.

شما می توانید یک پد پنبه ای را چند بار در روز استفاده کرده و به کمک آن ماست را به قسمت واژن بزنید. پس از آن، باید این منطقه را با آب گرم شستشو دهید.

2. روغن درخت چای

روغن درخت چای با ویژگی های ضد عفونی کننده اش، یکی از بهترین داروهای خانگی برای ترشحات واژن است. این می تواند رشد باکتری ها را متوقف کند و به شما در از بین بردن بوی ناخوشایند در ناحیه واژن کمک نماید. با این حال، لازم به ذکر است که فقط روغن درخت چای را به صورت رقیق شده استفاده کنید در غیر این صورت ممکن است واژن تان واکنش نشان داده و خارش و سوزش را به همراه داشته باشد.

3. سرکه سیب

مثل ماست و داروهای خانگی دیگر برای ترشحات واژن، سرکه سیب نیز در درمان بسیاری از مشکلات سلامتی بسیار محبوب است و اکنون می توانید یاد بگیرید چگونه برای ترشحات واژن از آن استفاده کنید. خواص ضد قارچ و ضد باکتری سرکه سیب آن را برای حذف باکتری های انباشته شده در داخل منطقه واژن به گزینه ای ایده آل تبدیل کرده است.

یکی دیگر از مزایای این روش این است که تعادل pH بدن را بازگردانیم. شما می توانید چند قاشق سرکه سیب را با آب حمام خود مخلوط کنید و نیم ساعت در آن بدن تان را خیس کنید. بوی واژن به زودی ناپدید می شود.

4. سیر

آیا می توانید در آشپزخانه از این داروهای خانگی برای ترشحات واژن پیدا کنید؟ برای از بین بردن بوی ناراحت کننده واژن، باید از عنصر دیگری استفاده کنید که بوی آن نیز ناراحت کننده است. ممکن است باور پذیر نباشد اما درست است؟ با این حال، سیر به خوبی شناخته شده است تا سرعت درمان ترشحات واژینال را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. خواص ضد قارچی آن می تواند تمام قارچ هایی را که ممکن است عامل اصلی ترشح واژن باشد حذف کند.

قبل از اینکه هر روز صبحانه بخورید، می توانید چند حبه سیر را با آب مخلوط کنید. یا شما می توانید آنها را خرد کرده و در منطقه واژن استفاده کنید.

5. موز

به طور معمول، موز به عنوان یک میوه حیاتی در دنیای پزشکی شناخته شده است، بنابراین جای تعجب نیست که چرا آن را در کنار سایر داروهای خانگی برای ترشح واژینال می شناسند. در حال حاضر، این ثابت شده که ادعا درست است و این میوه از درمان ترشح واژن حمایت می کند. شما باید 2-3 موز به صورت روزانه بخورید تا بتوانید از ترشح واژن در اسرع وقت خلاص شوید.

موز حاوی مقدار زیادی از ویتامین ها و کلسیم است که نه تنها کمک می کند تا تعادل هورمونی را دوباره به دست آورید بلکه باعث بهبود وضعیت پوست و سلامت عمومی نیز می شود.

6. دانه شنبلیله

تغییرات در هورمون ها می تواند به لطف دانه های شنبلیله حل شود. در واقع، این یکی از بهترین داروهای خانگی برای ترشحات واژن است. مواد مغذی این دارو حتی تولید هورمون جنسی زنانه را افزایش می دهد. تعدادی دانه شنبلیله را داخل آب قرار دهید و آنها را یک شب بخیسانید. صبح روز بعد، آنها را فشار دهید تا آب اضافی اش خارج شود. سپس آنها را قبل از صبحانه مصرف کنید.
شما باید این روش را چندین بار در هفته انجام دهید تا زمانی که متوجه پیشرفت ها بشوید.

7. جوش شیرین

سطح PH آسیب دیده می تواند به یک سری از مشکلات بهداشتی متنوع، از جمله ترشحات واژن بینجامد. بنابراین، اگر از ناراحتی یا درد ناشی از عدم کنترل PH خود ناراحت هستید، می توانید از جوش شیرین استفاده کنید. شما می توانید آن را با آب مخلوط کرده و در صورت تمایل به حذف بوی ناخوشایند، منطقه واژن خود را با این مخلوط شستشو دهید.

8. زردچوبه

برای شناخت نحوه خلاص شدن از ترشح واژن، ابتدا باید از مزایای زردچوبه مطلع شوید. با ویژگی های ضد باکتری اش، می توان آن را برای جلوگیری از ابتلا به باکتری های واژن مورد استفاده قرار داد. شما باید زردچوبه را با یک فنجان شیر گرم 2-3 بار در روز بخورید تا بهترین نتایج را بدست آورید.

9. کرنبری

اگر شما یک فنجان آب کرنبری را هر روز بخورید، می تواند کمک کند تا باکتری ها از بدن دفع شود. اسیدیته کرنبری باعث از بین رفتن باکتری هایی که بوی بد در مهبل (واژن) ایجاد می کنند شده که این امر راه حل مناسبی برای درمان ترشحات واژن می شود. پس از نوشیدن آن، درمان ترشح واژن به سرعت به پایان خواهد رسید.

قبل از نوشیدن این نوشیدنی بهتر است کرنبری ها را در آب بخیسانید. انجام این کار بدون شک مفید خواهد بود و عفونت باکتریایی را از بین می برد. کرنبری را  در مخلوط کن ریخته و آب آن را بنوشید بدون اینکه پالپ آن را جدا کنید. اما اگر با روده تان مشکل دارید، خوب است که پالپش را هم جدا کنید.

10. شیر

آیا شیر به عنوان دارویی خانگی برای ترشح واژن مناسب است؟ بله کاملا! مطمئنا نوشیدن چند فنجان شیر هر روز مصونیت تان را افزایش می دهد که در درمان ترشحات واژینال بسیار مفید است. برای شستن ناحیه واژن به منظور استفاده از بوی نامطبوع و خارش هم به طور هم زمان می توانید از شیر استفاده کنید.

شیر همچنین برای درمان سایر مشکلات بهداشتی هم مورد استفاده قرار می گیرد.

11. گیاه چریش

چریش با خواص ضد قارچ و ضد ویروسی اش می تواند به عنوان یکی از موثر ترین درمان های خانگی برای ترشحات واژن در نظر گرفته شود. برگ های چریش را در ظرف قرار دهید و حرارت را به مدت 3-5 دقیقه روشن کنید. هنگامی که برگ ها سرد شدند، آنها را خرد کرده و به پودر تبدیل کنید. آن را با آب مخلوط کنید تا خمیری شود و سپس این خمیر را روی ناحیه واژن خود اعمال کنید.

12. گواوا

هنگامی که با آب گرم مخلوط می شود، برگ های این گیاه می تواند از روش های دیگر خانگی برای ترشح واژن محسوب شود تا بوی ناخوشایند ناشی از این بیماری را از بین ببرد. منطقی است که بگوییم گواوا علاوه بر درمان ترشحات واژن نیز عالی است. آنچه شما نیاز دارید چهار یا پنج برگ گواوا و یک لیتر آب است.

13. آناناس

گفته می شود این میوه شگفت انگیز برای سلامتی واژن و بوی آن مفید است. آنچه شما باید انجام دهید این است که آناناس و آب آناناس را به طور منظم در رژیم غذایی خود وارد کنید. شما می توانید یک تا دو لیوان آب تازه آناناس را هر روز به مدت چند روز بنوشید. محتوای بالای قند و آنزیم بالا در آناناس باعث کاهش ترشحات واژن می شود.

14. پراکسید هیدروژن

پراکسید هیدروژن یک ماده شیمیایی چند منظوره است که می تواند برای درمان واژینوز باکتریایی و حذف بوی بد واژن استفاده شود. این یکی از موثرترین داروهای ضد بوی زنانه است.

قسمت های مساوی از پراکسید هیدروژن و آب را با هم مخلوط کنید. اطمینان حاصل کنید که فقط  غلظت آن 3٪ است. تامپون را در این مخلوط قرار دهید و آن را به سرعت وارد واژن کنید. آن را برای بیش از 30 دقیقه از واژن بیرون نیاورید. شما می توانید این کار را هر چند ساعت تکرار کنید تا بوی ناخوشایند کاهش یابد و باکتری ها هم از بین برود. خواص ضد عفونی طبیعی پراکسید هیدروژن باکتری های بد در واژن را می کشد. این منجر به افزایش تعداد باکتری های خوب می شود که به طور طبیعی در آنجا وجود دارند. بسیاری از مطالعات انجام شده قابلیت از بین بردن عفونت پراکسید هیدروژن را به اثبات رسانده اند.

 15. برگ گیاه بتل

چه کسی فکر می کرد که برگ های بتل بتواند برای درمان مشکل ترشح واژن استفاده شود؟ برگ ها را به قطعات کوچک تقسیم کرده و آنها را برای حدود 10 دقیقه جوش بیاورید.  اجازه دهید تا عصاره خنک شود. تامپون را در این مایع خیس کنید و آن را به داخل واژن فرو کنید. آن را برای مدت 15 دقیقه نگه دارید سپس تامپون را درآورده و دور بریزید.

این کار را برای یک هفته تکرار کنید. شما همچنین می توانید این عصاره را دو بار در روز بنوشید یا از آب به عنوان یک شستشو دهنده واژینال استفاده کنید. عصاره برگ بتل در پمادها برای خواص ضد باکتری اش استفاده می شود.

16. میوه های خانواده مرکبات

مرکبات مانند پرتقال، گریپ فروت، لیمو شیرین، لیمو، انگور و غیره، منابعی عالی از ویتامین C هستند که سیستم ایمنی را تقویت می کنند. مرکبات به بدن کمک می کند تا با رشد باکتری در واژن مبارزه کند. بنابراین، خوردن آنها یا نوشیدن آب میوه های تازه مرکبات به از بین بردن بوی واژن کمک می کند. آنچه شما باید انجام دهید این است که میوه های مرکبات را بخورید.
یا میوه ها را بشویید و آنها را در یک لیوان آب جوش بیندازید و بگذارید آنها یک شب خیس بخورند. این آب را در تمام طول روز بنوشید.  آب میوه مرکبات یا آب سم زدا به حفظ تعادل pH بدن و جلوگیری از عفونت میکروبی و خارش در مهبل کمک می کند.

17. دانه ها و آجیل

آجیل و دانه ها مقدار خوبی از ویتامین E دارند که مانع از خشکی و خارش واژن می شود. دانه های کدو و بادام غنی از روی هستند که به جلوگیری از خشکی واژن، خارش، رشد باکتری ها و بوی بد می انجامد. آجیل های دیگر مانند گردو، دانه های کتان (غنی از اسید های چرب امگا 3 و پلی استروژن)، فندق و دانه های آفتابگردان نیز در تنظیم چرخه قاعدگی و جلوگیری از خشکی واژن و عدم تعادل هورمون مفید هستند.

مواد لازم:

4 عدد بادام
2 عدد فندق
1 قاشق غذاخوری پودر دانه کتان
1 فنجان شیر

طرز تهیه:

1. دانه کتان را در ظرف چهار ساعت بخیسانید.
2. پوست بادام را جدا کرده و در مخلوط کن بریزید.
3. فندق را اضافه کنید.
4. شیر را هم اضافه کرده و دستگاه را روشن کنید.
5. مخلوط را در یک فنجان بریزید.
6. پودر کتان را اضافه کنید و خوب هم بزنید.

آجیل و شیر به تقویت استخوان ها کمک می کنند، عملکرد مغز را بهبود می بخشد، رادیکال های اکسیژن را از بین می برند و ایمنی بدن را افزایش می دهند.

18. روغن اسطوخودوس

این روغن باعث کاهش خارش و تحریک شدن واژن می شود. در اینجا نحوه استفاده از آن آمده است. شما می توانید روغن را به آب حمام خود اضافه کنید و بدن خود را در آب برای حداقل 10 دقیقه خیس کنید.
همچنین می توانید روغن را به یک لیتر آب اضافه کنید و در یک بطری ذخیره کنید. آن را سرد کنید از این محلول به کمک پنبه برای استفاده در دهانه واژن و واژن استفاده نمایید. این کار را یک روز در میان برای چند هفته انجام دهید.

عطر این روغن موجب احساس شادی و بوی خوب در تمام طول روز و جلوگیری از ترشح واژن می شود.

19. انجیر خشک

انجیرها یک درمان خوب برای این مشکل هستند. آنها یک اثر ملایم دارند که به حذف سموم مضر و آلودگی از بدن کمک می کند. دو تا سه عدد انجیر خشک را در یک فنجان آب خیس کنید. صبح روز بعد، انجیر خیس شده را پوره کرده و با معده خالی بنوشید.

20. بامیه

بامیه هم در درمان ترشح واژن مفید است. باکتری باعث تخریب مخاطی سیستم شما می شود و بامیه به نوبه خود ترشحات واژن را کاهش می دهد. 100 گرم بامیه را بشویید و آنها را به قطعات کوچک برش دهید. قطعات بامیه را در نیم لیتر یا حدود دو فنجان آب به مدت 20 دقیقه بجوشانید تا آب به نصف کاهش یابد. این محلول را به سه بخش تقسیم کنید.
هر بار بخشی از این محلول را همراه با کمی عسل سه بار در روز بخورید. این درمان را ادامه دهید تا زمانی که شرایطتان بهبود یابد.

21. انار

انار دارای خواص قوی و دارویی است که در درمان ترشحات واژینال مفید است. میوه و همچنین برگ و پوست آن می تواند مورد استفاده قرار گیرد. یک لیوان آب انار تازه گرفته و یکبار در روز برای یک ماه بنوشید. همچنین می توانید 30 برگ تازه انار و 10 دانه فلفل سیاه را خشک کنید. سپس آنها را در نصف لیوان آب مخلوط کرده و خمیری تهیه کنید. مخلوط را صاف کنید و آن را دو بار در هفته به مدت سه هفته بنوشید.

گزینه دیگری این است که پوست یک انار را خشک کنید و آن را به پودر تبدیل کنید. یک قاشق غذاخوری از این پودر را در دو فنجان آب مخلوط کنید. از این راه حل به عنوان دوش واژن استفاده نمایید.

22. زعفران

خواص ضد عفونی و آنتی اکسیدانی زعفران به درمان ترشح واژن کمک می کند. علاوه بر این، زعفران به عنوان تقویت کننده ایمنی برای سرعت بخشیدن به بهبود موثر است. یک قاشق چای خوری زعفران را در یک چهارم فنجان آب بجوشانید تا آب به یک قاشق غذاخوری کاهش یابد. این محلول را به سه قسمت مساوی تقسیم کنید. هر یک قسمت را با یک مقدار مساوی از آب مخلوط کنید. محلول یه دست آمده را سه بار در روز برای چند روز بنوشید.

23. اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ

یک راه ساده دیگر در میان این داروهای خانگی برای ترشحات واژن وجود دارد که باید اکنون امتحان کنید. وقتی باکتری ها به ناحیه واژن شما حمله می کنند و بوی ناخوشایندی را ایجاد می کنند بهترین راه برای مقابله با این مشکل، پوشیدن لباس های مناسب و آزاد است. لباس های تنگ ممکن است بو و خارش را بدتر کنند.

24. دوری از کافئین و الکل

راز نحوه خلاص شدن از ترشحات واژن به رژیم غذایی و شیوه زندگی شما بستگی دارد. این روش بسیار در مقایسه با سایر داروهای خانگی برای ترشح واژن آسان تر است، درست است؟ بنابراین ایده خوبیست که درصد مصرف کافئین و الکل را در وعده های غذایی روزانه خود حذف کنید زیرا آنها می توانند رشد باکتری هایی که باعث تخریب واژن می شوند را فعال کنند.

سایر روشهای پیشگیرانه

در مورد خاص ترشحات شدید واژن، استفاده از این داروهای خانگی ممکن است بهترین کار نباشد و باید توسط یک پزشک درمان شود بنابراین باید قدم هایی پیشگیرانه انجام دهید. بیایید خودمان را از این ناراحتی ها نجات دهیم و فقط کافیست با بهترین درمان های پیشگیرانه در اینجا آشنا شوید:

تمیز کردن به آرامی

هر گاه احساس نیاز شدید به شستشوی واژن خود کردید، از کمی صابون ملایم و آب ولرم استفاده کنید. سعی کنید از دوش شیمیایی، حمام حباب، اسپری یا حتی صابون عطری اجتناب کنید زیرا این امر عفونت های شما را تحریک می کند و باعث تحریک شدید می شود.

هنگام شستشو از پشت به جلو نکشید

در هنگام شستشوی واژن، از جلو به سمت پشت تمیز کنید تا از انتقال هر گونه آلودگی و میکروب مدفوع به واژن جلوگیری کنید.

از لباس های مرطوب دور بمانید

به یاد داشته باشید پس از ورزش برای مدت طولانی، لباس های خیس و عرق کرده را از تن درآورید. به جای آن، لباس های خشک و تمیز بپوشید تا زا ترشح واژن جلوگیری کنید.

لباس های آزاد را انتخاب کنید

هرگز شلوارهای تنگ و حتی لباس زیری را که احتمالا موجب تحریک و افزایش خطر ابتلا به عفونت می شود، نپوشید. فقط در همه موارد لباس های مناسب و راحت را انتخاب کنید. همیشه تامپون یا نوار بهداشتی خود را به طور مرتب عوض کنید و این باید در طول دوره عادت ماهانه شما رعایت شود.

یک قرار ملاقات با یک دکتر داشته باشید

برای یک معاینه یا آزمایش دقیق تر به دکتر مراجعه کنید. این بهترین راه برای کمک به شما در تعیین علت واقعی معضلات مربوطه است. در بیشتر موارد، دارو تنها راه حل سریع مشکل شماست.

انواع ترشحات مردانه

ترشحات مردانه ، مایعی غیر از ادرار است که از مجرای ادراری خارج می شود. مجرای ادرار لوله‌ای باریک است که ادرار را از مثانه به خارج هدایت می کند.

برخی از انواع ترشحات مردانه ، طبیعی هستند و به محافظت یا روان کردن آلت تناسلی کمک می کنند و برخی از آن ها ممکن است به علت عدم رعایت بهداشت، خارج شوند. این ترشحات ممکن است با علائمی، مانند: درد، سوزش یا بوی نامطبوع همراه باشند. در این مقاله از دکتر چک ، به بررسی ترشحات طبیعی و غیر طبیعی و علائم هر نوع از آن ها می پردازیم و به شما می گوییم که چه زمانی به پزشک مراجعه کنید.

ترشح طبیعی چیست؟

ماده منی و پیشاب، بخشی از ترشحات طبیعی هستند. این ترشحات در طول برانگیختگی و مقاربت جنسی آزاد می شوند. اسمگما، ماده دیگری است که ممکن است در اطراف سر آلت تناسلی انباشته شود.

پیشاب

مایع پیشاب، ماده ای مخاطی قلیایی است که در غدد پیازی-میزراهی تولید می شود. غدد پیازی-میزراهی: غددی به اندازه نخود هستند که در زیر غده پروستات قرار دارند. در طی تحریکات جنسی، این مایع تا حدود 4 میلی لیتر، به مجرای ادراری ترشح می شود. ویژگی های مایع پیشاب عبارتند از:

• به عنوان روان کننده مایع منی عمل می کند؛
• باعث روان کردن آلت می شود؛
• حالت اسیدی ادرار در مجاری ادراری را خنثی می کند؛
• اسیدیته ی واژن را خنثی می کند.

در حالی که از غدد پیازی-میزراهی، مایع پیشاب آزاد می شود، بیضه ها، اسپرم را آزاد می کنند. با این وجود، تحقیقی در سال 2011، نشان داده است که مایع پیشاب حاوی اسپرم زنده است. در نمونه های به دست آمده، پیشاب حاوی 23 میلیون اسپرم می باشد. محققان مطمئن نیستند که پیشاب بلافاصله قبل از انزال آلوده شده یا به اسپرم باقی مانده از انزال قبلی آغشته شده است.

مایع منی یا انزال

انزال یا مایع منی، مایعی شیری و ابری است که به علت تحریک جنسی از مجرای ادرار عبور کرده و از آلت تناسلی خارج می شود . به این روند انزال می گویند و معمولاً در طول ارگاسم اتفاق می افتد. غدد پروستات و غددی به نام« وزیکول سمینال» مایع منی را تولید می کند.

غلظت اسپرم سالم در مایع منی، حدود 15 تا 150 میلیون اسپرم در میلی لیتر است. اسپرم در بیضه ها تولید و سپس درون مجاری « اپیدیدیم و رگ وابران» واقع در پشت بیضه بالغ می شود. در حین تحریک جنسی، اسپرم ها با مایع منی مخلوط می شوند تا انزال صورت بگیرد. مایع منی، مایع سفیدی است که غدد پروستات و غددی به نام وزیکول منی، آن را تولید می کنند. اسپرم، بخش کوچکی از مایع منی را تشکیل می دهد. مایع منی از موارد زیر تشکیل شده است:

• 1-5 ٪اسپرم؛
• حدود 5٪ ترشحات از طریق غدد پیازی-میزراهی؛
• 15 تا 30٪ ترشحات از طریق پروستات؛
• مایع از وزیکول سمینال( کیسه منی).

اسمگما

اسمگما، ماده ای غلیظ و سفیدی است که می تواند حاصل جمع شدن سلول های پوست، ترشحات بدن و رطوبت باشد. غدد چربی در پوست اطراف دستگاه تناسلی این ماده را ترشح می کنند.  اسمگما بین سر و پوسته جلویی آلت ایجاد شده و یک روان کننده طبیعی است که به مرطوب نگه داشتن دستگاه تناسلی کمک می کند و باعث می شود که پوست ختنه گاه، در هنگام مقاربت جنسی جمع شود. با این حال، ترشح اسمگما ممکن است بوی ناخوشایندی داشته و باعث به وجود آمدن باکتری شود. شست و شوی آلت تناسلی مردانه با آب تمیز و گرم به مدت یکبار در روز، به کاهش تجمع اسمگما کمک می کند. گفته ها حاکی از این است که آقایان باید از شستشوی بیش از حد آلت تناسلی با صابون یا ژل دوش پرهیز کنند! زیرا این محصولات می توانند باعث تحریک و درد شوند.

خروج ترشحی شبیه به مایع منی هنگام ادرار کردن یک مشکل نسبتاً رایج است که در بسیاری از موارد سبب نگرانی فرد مبتلا می گردد. عمدۀ مردم به اشتباه به آن خروج اسپرم می گویند. باید متذکر شد که وجود اسپرم در ادرار را فقط آزمایشگاه می تواند تشخیص دهد. معمولاً خروج هر مایعی با رنگ، قوام و غلظت شبیه به مایع منی را، مردان مایع منی تلقی می کنند، در صورتیکه بسیاری از این ترشحات، مایع منی نیستند.علت غلیظ بودن مایع منی وجود مقادیر زیاد قند فروکتوز در آن جهت تغذیۀ اسپرمها است.

ترشحات شبیه به مایع منی به سه شکل می توانند در ادرار ظاهر شوند:

قبل از خروج ادرار، مخلوط با ادرار، و پس از پایان ادرار کردن. اکثراً اینگونه ترشحات در پایان ادرار کردن از طریق مجرا خارج می گردند. ما در این نوشتار بنا را بر این می گذاریم که مایع خارج شده از مجرا همراه با ادرار کردن، همان مایع منی می باشد و در این مورد با خوانندگان گرامی صحبت می کنیم، هر چند که به سایر علل آن نیز به اختصار اشاره خواهیم کرد.

خروج مایع منی با ادرار را در اصطلاح پزشکی معمولاً “التهاب احتقانی پروستات” می نامند. فرایند یک رابطۀ زناشوئی توسط یک چرخۀ جنسی مشخص می شود که در مردان شامل 4 مرحله می باشد. اولین مرحلۀ آن برانگیختگی جنسی است. در حین این مرحله، غدۀ پروستات شروع به تولید یک مایعی می کند که حدود دو سوم حجم منی در مردان را تشکیل می دهد.

مردان دارای یک جفت کیسۀ منوی نیز هستند که در پشت پروستات قرار دارند و حدود یک سوم حجم باقیماندۀ مایع منی را تولید می کنند. فقط حدود 1 درصد حجم مایع منی را اسپرم یا همان نطفۀ مردانه تشکیل می دهد. هنگام انزال مایع تولید شده در غدۀ پروستات و کیسه های منوی وارد قسمت خلفی مجرای مرد می شوند و سپس از طریق 2 تا لوله، اسپرم تولید شده در بیضه ها نیز به مجرای خلفی منتقل شده و جمعاً مایع منی را تشکیل می دهند، و این مایع منی از طریق مجرای ادراری به بیرون دفع می شود.

در مردانی که می خواهند دیگر صاحب فرزند نشوند، این لوله ها را با جراحی قطع می کنند. اینگونه افراد مایع منی بدون اسپرم خواهند داشت. حجم مایع منی در مردان معمولا مابین 6-2 میلی لیتر متفاوت است، و هر قدر تعداد نزدیکی ها بیشتر باشند، از حجم آن کاسته می شود، چون که فرصت برای باز تولید آن اندک است.

برای کامل شدن فرایند یک رابطۀ زناشوئی طبیعی، باید تمامی مراحل یک چرخۀ جنسی کامل شوند.این مراحل به ترتیب عبارتند از:

مرحلۀ برانگیختگی، مرحلۀ کفه یا همان تداوم تحریک جنسی، مرحلۀ انزال، و بالاخره مرحلۀ فروکش.

اگر مردی وارد مرحلۀ برانگیختگی شود، بدون اینکه سایر مراحل رابطۀ زناشوئی را کامل کند، پروستات مایع منی را تولید می کند، ولی این مایع خارج نمی شود. ممکن است خروج مایع منی با ادرار همراه شود.

پروستات از نظر آناتومی بر بستر راست روده که مدفوع در آن جمع می شود قرار دارد. حین اجابت مزاج به پروستات فشار وارد شده و باز ممکن است خروج مایع منی با ادرار همراه شود. افرادیکه دچار یبوست شدید هستند، ممکن است حتی بدون برانگیختگی نیز، دچار خروج منی از مجرای ادراری در حین اجابت مزاج شوند. ما در حال نشسته در حقیقت در روی پروستات خود می نشینیم. نشستن طولانی مدت ممکن است سبب خروج مایع منی از مجرا قبل از خروج ادرار شود.

پروستات مجاورت بسیار نزدیک با مثانه دارد و گردن مثانه به پروستات باز می شود. حین ادرار کردن مثانه منقبض می شود تا محتویات خود را خالی کند. وقتی مثانه آخرین قطرات ادرار را از خود خارج می سازد، در حقیقت پروستات چلانده می شود، و اگر پروستات بعلت التهاب، عفونت و یا برانگیختگی جنسی دچار تورم و احتقان شده باشد، چلانده شدن آن ممکن است سبب خروج مقداری مایع منی در انتهای ادرار کردن گردد.

اگر علت احتقان پروستات، التهاب یا عفونت پروستات باشد، بیمار ممکن است همراه با خروج مایع منی از مجرا احساس درد در ناحیۀ بیضه ها، کشالۀ ران، کمر و مقعد نماید، این علائم گاهاً همراه با سوزش و تکرر ادرار نیز هستند. ولی عده ای از بیمارانیکه دارای التهاب یا عفونت پروستات می باشند، فقط دارای ترشح از مجرا می باشند. این نوع ترشحات معمولاً بدنبال انزال و یا اجتناب از برانگیختگی بدون رابطۀ زناشوئی قطع می شوند.

برای برطرف کردن احتقان پروستات، نشستن در وان گرم به مدت 15-10 دقیقه در روز خیلی کمک کننده است. احتقان طولانی مدت یا طول کشیدۀ پروستات را در اصطلاح “التهاب مزمن پروستات” می گویند. این التهاب مزمن پروستات ممکن است عفونی و یا غیر عفونی باشد. یکی از علائم التهاب مزمن پروستات خروج ترشحی شبیه به مایع منی از مجرای ادراری است که ممکن است با یا بدون ادرار کردن باشد.حدود 1 درصد حجم مایع منی را اسپرم یا همان نطفۀ مردانه تشکیل می دهدسایر علائمی که ممکن است همرا با التهاب مزمن پروستات دیده شوند عبارتند از: سوزش و تکرر ادرار، آهسته شدن جریان ادرار بعلت بزرگ شدن و تورم پروستات، احساس سوزش هنگام انزال، احساس سوزش در قسمت انتهائی دستگاه تناسلی حتی در حالت عادی و بدون ادرار کردن، اختلال جنسی مثل اختلال در نعوظ، احساس خارش در ناحیۀ دستگاه تناسلی، احساس یک حالت ناراحتی در قسمت تحتانی شکم، و درد در ناحیه میاندوراه (ناحیۀ ما بین کیسۀ بیضه و مقعد).بیمارانی که دچار التهاب مزمن پروستات هستند ممکن است هنگام شروع ادرار کردن و یا خاتمۀ آن و حتی در مایع منی قطراتی از خون را نیز مشاهده کنند.

سایر مواردی که ممکن است سبب احتقان پروستات و خروج مایع منی از مجرا شوند عبارتند از: انزال در فواصل طولانی مدت، مثلا هر ماه یک بار، دوچرخه سواری و یا اسب سواری بیش از حد (سبب وارد شدن فشار به پروستات و چلانده شدن آن می شود)، مصرف مقادیر زیاد غذاهای تند، الکل و کافئین.

نشستن طولانی مدت بخصوص در داخل ماشین، این حالت را تشدید می کند. توصیه می شود که اینگونه افراد بیش از 3-2 ساعت حالت نشسته نداشته باشند. توصیه می شود که اگر در حالت رانندگی هستید هر 3-2 ساعت توقف نمائید، مقداری راه بروید و مثانۀ خود را خالی نمائید. نشستن بر روی یک بالش نرم به مقدار زیادی فشار وارده بر پروستات را می کاهد. باید از مواردیکه در فوق ذکر شدند به میزان زیادی اجتناب کرد. دارو درمانی کمک شایانی در درمان التهاب پروستات دارد.

افرادی که دارای ترشح مجرا با یا بدون ادرار کردن هستند، نیاز به بررسی دارند. ابتدا باید با آزمایش مشخص ساخت که ماهیت ترشح چیست، آیا آن منی است و یا ماهیت دیگری دارد. ممکن است ترشح مجرا در حقیقت چرک باشد و نشان از یک بیماری خطیر مثل بیماری مقاربتی مانند سوزاک می باشد که نادیده انگاشتن آن می تواند منجر به عواقب وخیم گردد. در مواردی که علت وجود ترشح مجرا عفونتهای مقاربتی است، اگر درمان نشوند، معمولاً ظرف چند روز یا هفته علائم فروکش کرده و فرد فکر می کند که خوب شده است، در صورتیکه بیماری پنهان باقی مانده و شروع به انتشار به نقاط مختلف بدن می نماید. یعنی عفونت و میکروب در بدن است، و فقط علائم هستند که از بین رفته اند.

گاهی این ترشحات نه مایع منی هستند و نه چرک ناشی از عفونت. خود مجرا در مردان دارای یک سری غدد است که ترشحات لزجی تراوش می کنند و اگر مقدار آن زیاد باشد، بصورت خیس شدن مختصر و لکه دار شدن لباس زیر خود را نشان می دهد.ما یک حالتی هم داریم که در اصطلاح به آن سیلان منی گفته می شود.

سیلان منی عبارت است از خروج خود بخودی و غیر ارادی منی بدون برقراری رابطۀ زناشوئی یا رسیدن به حالت ارگاسم است. این حالت غیر ارادی است و تحت کنترل فرد نمی باشد و ممکن است چندین بار در روز اتفاق بیفتد. این حالت معمولاً برای فرد مبتلا بسیار استرس زا می باشد. با شناخت علل آن می توان به مقدار زیادی مشکل سیلان منی را حل کرد. سیلان منی بیشتر در سنین نوجوانی و بلوغ اتفاق می افتد، علت آن افزایش هورمونها و افزایش تولید مایع منی است. کمترین حالت نعوظ و کمترین حالت تحریک، منجر به خروج منی می گردد.

خروج مایع منی با ادرار ، مایع منی ، اسپرم کوچکترین افکار  و یا رویای محرک دچار خروج مایع منی می گردد

شایعترین علل سیلان منی به قرار زیر هستند:

1. عوامل روانی: در اینجا فرد به علت عدم آگاهی کافی، افکار خود را بیش از حد به تحریکات جنسی متمرکز می کند و وارد مرحلۀ برانگیختگی جنسی از 4 مرحلۀ یک چرخۀ جنسی می شود، و چون چرخۀ جنسی کامل نشده و به ارگاسم نمی رسد، مکرراً حالت سیلان منی به وی دست می دهد.

2. عوامل محیطی: در اینجا فرد از عوامل موجود در پیرامون خود (کتاب، رسانه های صوتی و تصویری، اینترنت و غیره) جهت تحریکات جنسی استفاده می کند و مغز وارد مرحلۀ برانگیختگی جنسی می شود، و اگر چرخۀ جنسی کامل نشود، ممکن است سیلان منی اتفاق بیفتد. عوامل روانی ناخود آگاه هستند ولی فرد از عوامل محیطی با ارادۀ خود استفاده می کند.

3. انزال دارای یک مرکز در نخاع شوکی است که سبب تخلیۀ کیسه های منوی می شود. استمناء و یا مقاربت بیش از حد (مثلا چندین بار در روز) سبب تحریک بیش از حد این مرکز گردیده و ممکن است در عده ای حتی بدون تحریکات جنسی، بصورت غبر ارادی کیسه های منی خالی شوند.

4. خستگی مفرط: در خستگی جسمی یا روانی شدید ناشی از کار مفرط، فرد ممکن است به خواب عمیق برود. در خواب عمیق مهار از قشر مغز برداشته می شود. اینگونه افراد بلافاصله پس از خوابیدن، بدون وجود کوچکترین افکار یا فانتزی و یا رویای محرک، دچار خروج مایع منی می گردند. این با خروج منی در خواب ناشی از افکار، فانتزی و یا رویا فرق می کند.

5. علت پنجم بیماریهای التهابی است. در اینجا به علت وجود التهاب در قسمتهای مختلف ناحیۀ تناسلی مثل، حشفه، پوست حشفه، التهاب پروستات، التهاب کیسه های منوی، و یا التهاب اپیدیدیم، سبب انتقال تحریکات از ناحیۀ تناسلی به مرکز انزال در نخاع شوکی شده و فرد ممکن است در روز چندین بار دچار سیلان منی خود بخودی شود.

6. علت ششم که خیلی هم مهم است مصرف بعضی از داروها است.  داروهایی که سردستۀ آنها عده ای از دارو ها هستند که در روان پزشکی مصرف می شوند. در اینجا ذکر این نکته حائز اهمیت است که اگر فردی دچار سیلان منی می باشد و از داروهای روانپزشکی استفاده می کند به هیچ وجه نباید سرخود اقدام به قطع دارو نماید. حتماً لازم است که شما با پزشک معالج خودتان مشورت نمائید.

ترشح غیر طبیعی چیست؟

وجود ترشحات مردانه غیر طبیعی در مواقعی که تحریک صورت نگرفته، ممکن است نشانه ی بیماری باشد. در اینجا،شما را با برخی از این بیماری ها آشنا می کنیم:

بالانیتیس

بالانیتیس به التهاب پوست اطراف سر آلت تناسلی می گویند. هنگامی که التهاب روی پوست خارجی هم تأثیر می گذارد، این بیماری، «بالاناپوستیت» نام دارد.

برخی از علائم بالانیتیس شامل موارد زیر است:

• ترشحات غلیظ و ضخیم سفید یا زرد؛
• بوی نامطبوع؛
• بثورات قرمز و ملتهب یا تورم؛
• سوزش، درد، خارش؛
• درد هنگام ادرار کردن.

عوامل زیادی می توانند باعث ایجاد بالانیتیس شوند، از جمله:

• بهداشت نامناسب: ناحیه ای که در زیر پوست ختنه گاه قرار دارد باید به طور مرتب تمیز شود. سلول های مرده پوست، باقیمانده ادرار و عرق، باعث ایجاد باکتری ها می شوند.
• آلرژی ها: ادرار، صابون ها، کاندوم ها و روان کننده ها می توانند پوست روی آلت را تحریک کنند.
• بیماری پوستی: اگزما، پسوریازیس یا گلسنگ اسکلروز، ممکن است باعث قرمزی پوست و التهاب شود.
• عفونت: عفونت های باکتریایی یا قارچی می تواند باعث درد و خارش سر آلت تناسلی شود.
• عفونت ها و بیماری های آمیزشی: STI عفونت ها و بیماری های آمیزشی، مانند: ویروس هرپس سیمپلکس باعث ایجاد تاول و التهاب در ناحیه اطراف دستگاه تناسلی می شوند.

هم مردانی که ختنه شدند و هم آنهایی که ختنه نشدند، می توانند دچار بالانیتیس شوند. با این حال، تحقیقی در سال 2017، نشان داده است که بالانیتیس در مردان ختنه شده 68٪ شیوع کمتری نسبت به مردان ختنه نشده، دارد.

تست و درمان

معاینه‌ی فیزیکی جوش‌های قرمز در ناحیه‌ی عفونی در صورتی که یکی از علایم ذکر شده را مشاهده کرده باشید یا از ابتلای شریک جنسی خود باخبر شده باشید، ضروری است. در بعضی موارد نیز معاینات بیشتر لازم است. این معاینه‌ها عبارتند از:

• نمونه‌ی سوآب از سر آلت
• تست آزمایشگاهی ادرار در مواردی که بیمار مبتلا به دیابت است.
• تست خون برای بررسی سطح قند خون
• تکه‌برداری از بافت به ندرت صورت می‌گیرد.

درمان و داروی

در صورتی که ختنه نشده باشید با رعایت بهداشت می‌توانید از این عفونت پیشگیری کنید. هر روز به آرامی پوست ختنه‌گاه را عقب زده و پوست را با آب و صابون بشویید. سپس پوست را به دقت خشک کنید. به صورت دوره‌ای نیز می‌توانید از داروهای ضدقارچ استفاده کنید تا از عود بیماری جلوگیری کنید. درمان بالانیتیس عبارت است از:

• شستشوی زیر پوست ختنه‌گاه
• استفاده از کرم‌های ضدقارچ حداقل دو بار در روز
• در بالانیتیس عود کننده دریافت یک دوز دیفلوکان 150 میلی‌گرم
• دقت کنید که شریک جنسی شما نیز باید درمان شود. بهتر است طی درمان از نزدیکی پرهیز کنید یا از کاندوم استفاده کنید.
• در صورتی که علایم بارز وجود نداشته باشد فرد به متخصص پوست ارجاع داده می‌شود تا شرایط پوستی وی دقیق‌تر معاینه شود.
• در موارد «فیموزیس» تنها راه رهایی شما ختنه شدن است.

بالانیتیس و بارداری

خوشبختانه این قارچ خطری برای بارداری و یا جنین ندارد.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس، عفونتی شایع است که حدود 3.7 میلیون نفر در ایالات متحده به آن مبتلا هستند. انگل تریکوموناس، باعث تریکومونیازیس می شود. حدود 70٪ از افراد مبتلا به تریکومونیازیس هیچ علامت خاصی ندارند. اگر علائم ظاهر شوند، ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• ترشحات نازک و سفید آلت تناسلی؛
• تکرر ادرار؛
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• درد در هنگام انزال؛
• تورم در اطراف سر آلت.

تشخیص تریکومونیازیس چگونه است؟

برای تشخیص تریکومونیازیس ممکن است پزشک از شما معاینات بالینی و تست های آزمایشگاهی به عمل بیاورد. تست های آزمایشگاهی به منظور مشاهده انگل های بیماری زا و بر روی یک نمونه از مایع واژن و یا مایع پیشابراه انجام می شوند. تشخیص این انگل ها در مردان دشوارتر از زنان است.

درمان تریکومونیازیس چگونه است؟

اغلب برای درمان تریکومونیازیس از آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده می شود. قبل از مصرف دارو حتما با پزشک مشورت کنید. همچنین انجام آزمایش های بارداری قبل از مصرف دارو بسیار مهم است زیرا که این آنتی بیوتیک می تواند به جنین شما آسیب برساند.

شریک جنسی شما نیز باید همزمان با شما به پزشک مراجعه کند و برای پیشگیری و یا درمان و جلوگیری از انتشار این ویروس تحت درمان قرار گیرد. علاوه بر این، افراد مبتلا به تریکومونیازیس تا زمانی که بهبودی کامل پیدا نکرده اند و تمام علائم آنها برطرف نشده است باید از برقراری رابطه جنسی امتناع کنند. حتی اگر احساس بهبودی کامل می کنید مصرف کردن تمام آنتی بیوتیک هایی که پزشک برایتان تجویز کرده است الزامیست.

اگر تریکومونیازیس شما درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

تریکومونیازیس در زنان باردار ممکن است منجر به پارگی زودرس غشای محافظ کودک و زایمان زودرس شود. التهاب دستگاه تناسلی ناشی از تریکوموناس واژینالیس می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت HIV (در افرادی که در معرض ابتلا به این ویروس هستند) شود. تریکومونیازیس در زنانی که به عفونت HIV نیز مبتلا هستند می تواند موجب افزایش احتمال انتقال ویروس HIV به شریک جنسیشان شود.

اورتریت  یا التهاب پیشاب راه

اورتریت با التهاب مجرای ادرار مشخص می شود و می تواند عفونی یا  غیرعفونی باشد. اورتریت، اغلب به علت عفونت های آمیزشی ایجاد می شود. اگر به علت بیماری سوزاک به وجود بیاید، به آن «اورتریت گنوکوکی» و اگر علت آن ناشناخته باشد، اورتریت «غیر گنوکوکی یا غیر اختصاصی»  نامیده می شود. بیش از 40٪ از مبتلایان به اورتریت غیرگنوکوکی علائمی ندارند.

با این حال، برخی از مردان ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

•  ترشح ابری یا سفید در نوک آلت تناسلی؛
•  تحریک و درد در دهانه مجرای ادرار؛
•  احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
•  نیاز مکرر به ادرار کردن؛
•  درد بیضه یا تورم

پاتوژن های زیر همچنین می توانند باعث بروز اورتریت شوند:

• باکتری نایسریا گونوره‌آ؛
• کلامیدیا تراکوماتیس؛
• مایکوپلاسما ژنیتالیوم؛
• تریکوموناس؛
• ویروس هرپس سیمپلکس؛
• ویروس اپشتین–بار؛
• آدنوویروس.

تریکوموناس، شایعترین علت اورتریت غیرگنوکوکی است. حدود 15-40٪ از افراد، این نوع بیماری را دارند. اورتریت، می تواند به علت رابطه جنسی شدید، استمناء(خودارضائی) و عفونت ادراری (UTI) بروز کند.

انواع اورتریت

در بیمار مبتلا به اورتریت با دو نوع اورتریت مواجه هستیم.

1. اورتریت گونوکوکی

2. اورتریت غیر گونوکوکی

1. اورتریت گونوکوکی: دوره نهفتگی کوتاهی دارد. بیماری ظرف مدت چند روز تا حداکثر دو هفته بروز می‌کند. ترشحات خیلی چرکی دارد که به راحتی از مجرا خارج می‌شود و لباس زیر را آلوده می‌کند. سوزش در حین ادرار کردن دارند. بروز علائم ناگهانی و سریع است.

2. اورتریت غیر گونوکوکی: دوره نهفتگی یا کمون چند هفته‌ای دارد. ترشحات بدون رنگ یا سفید شیری رنگ می‌باشد. سوزش در حین ادرار کردن دارند. شروع علائم به تدریج است. 95% از بیماران همراه با ترشح مجرا در صورت عدم درمان، ظرف مدت 6 ماه بدون علامت می‌شوند، ولی همواره باعث انتقال بیماری به دیگران می‌شوند.

همچنین در صورت درمان ناقص، بیماری در فرد به طور مزمن باقی مانده و باعث انتشار آلودگی به افراد دیگر می‌شود.

علایم‌ شایع‌ اورتریت

◊ ادرار کردن‌ همراه‌ با درد یا سوزش‌

◊ اضطرار فراوان‌ برای‌ ادرار کردن‌ حتی‌ در هنگامی‌ که‌ ادرار زیادی‌ در مثانه‌ نیست‌.

◊ مقاربت‌ جنسی‌ دردناک‌ یا ناتوانی‌ جنسی‌ موقتی‌ در مردان‌

◊ قطره‌قطره‌ آمدن‌ ادرار در مردان‌ بالای‌ 50 سال

عواقب‌ مورد انتظاراورتریت‌

اورتریت‌ معمولاً «از درجه‌ خفیف‌» است‌ و به‌ ندرت‌ بیماری‌ طولانی‌ مدت‌ خطرناکی‌ ایجاد می‌کند.

 اورتریت در زنان

زنان معمولاً از ترشحات چرکی و بیماری‌های آمیزشی خود اطلاع ندارند و علائم اورتریت به صورت دیزوری (سوزش ادرار) و تکرر ادرار بروز می‌کندکه می‌تواند داخلی یا خارجی باشد.دیزوری (سوزش ادرار) داخلی مربوط به مجرای ادراری و مثانه است. دیزوری خارجی مربوط به ولوواژینیت است که می‌تواند مربوط به سوزاک،هرپس یا کاندیدیا باشد.

با درمان مناسب معمولاً مشکل حل می‌شود ولی اگر فرد مجدداً مبتلا شوند نشانه این است که یک شریک جنسی بدون علامت وجود دارد.

تشخیص

آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ بررسی‌های‌ آزمایشگاهی‌ خون‌ و ترتشحات‌ و آزمایش‌ ادرار باشند.

درمان اورتریت‌

درمان‌ در منزل‌ کافی‌ است‌ و شامل‌ داروهایی‌ برای‌ شما و همسرتان‌ است‌.

♦ برای‌ تسکین‌ درد، در وان‌ حاوی‌ آب‌ داغ‌ به‌ مدت‌ 15 دقیقه‌ حداقل‌ 3 بار در روز بنشینید.

♦ مردان‌: با کشیدن‌ پوست‌ تناسلی‌ به‌ پایین‌ برای‌ بازکردن‌ مجرای‌ ادرار و بررسی‌ این‌ که‌ آیا همچنان‌ ترشح‌ وجود دارد یا خیر، مجرای‌ ادرار را تحریک‌ نکنید. آلت‌ تناسلی‌ را می‌توان‌ مشاهده‌ کرد ولی‌ آن‌ را فشار ندهید.

♦ اطراف‌ ناحیه‌ تناسلی‌ را تمیز نگه‌ دارید. از صابون‌ ساده‌ و بدون‌ بو استفاده‌ کنید.

داروها

آنتی‌بیوتیک‌ها برای‌ مقابله‌ با عفونت‌. از تکمیل‌ دوز تجویز شده‌ اطمینان‌ حاصل‌ کنید حتی‌ اگر علایم‌ زودتر فروکش‌ یابند.

 فعالیت‌

محدودیتی‌ وجود ندارد. تا دو هفته‌ پس‌ از رفع‌ علایم‌ از تحریک‌ و مقاربت‌ جنسی‌ بپرهیزید.

رژیم‌ غذایی‌

¤ هر روز 8 لیوان‌ آب‌ بنوشید.

¤ در طول‌ درمان‌ از کافئین‌ بپزهیزید.

¤ برای‌ اسیدی‌ کردن‌ ادرار آب‌ آلبالو بنوشید. برخی‌ داروها با ادرار اسیدی‌ اثربخش‌تر هستند.

در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید.

اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ اورتریت‌ را داشته‌ باشید.

اگر در طول‌ درمان‌ هریک‌ از موارد زیر رخ‌ دهند:

ـ تب‌ 3/38 درجه‌ سانتیگراد یا بیشتر

ـ خونریزی‌ از مجرای‌ ادرار یا خون‌ در ادرار

ـ عدم‌ بهبودی‌ ظرف‌ یک‌ هفته‌ علی‌رغم‌ درمان‌

اگر شما دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ ایجاد کنند.

عفونت ادراری

عفونت ادراری، نوعی عفونت باکتریایی رایج است. این عفونت، بخشی از دستگاه ادراری را تحت تأثیر قرار می دهد. دستگاه ادراری شامل: مثانه، کلیه ها و مجرای ادرار است. عفونت ادراری هنگامی رخ می دهد که باکتری ها وارد مجرای ادرار شده و باعث عفونت در این مجاری می شوند.

عفونت های ادراری معمولاً در خانمهایی رایج تر است که دارای مجرای ادراری کوتاهتر هستند و این  مجرای ادراری نزدیک به راست روده است. نزدیک بودن مجرای ادراری به راست روده باعث می شود که ورود باکتریها به مجرای ادرار ،مثانه و کلیه راحت تر شود. با این حال، مردان نیز می توانند عفونت ادراری داشته باشند که دارای علائم زیر است:

• ادرار ابری یا کدر که حاوی چرک است؛
• ادرار قرمز، صورتی یا قهوه ای که حاوی خون است؛
• درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• تکرر ادرار؛
• بوی بد ادرار؛
• حالت تهوع یا استفراغ.

عواملی که خطر ایجاد عفونت ادراری را افزایش می دهند ؛عبارتند از:

• رابطه های جنسی محافظت نشده؛
• عفونت ادراری قبلی؛
• سنگ کلیه؛
• پروستات بزرگ شده؛
• سیستم ایمنی ضعیف ، دیابت، ایدز یا شیمی درمانی؛
• استفاده از سوند ادرار.

عفونت ادراری به شریک جنسی منتقل نمی شود؛ اما ممکن است فرد هنگام رابطه جنسی، درد و ناراحتی احساس کند.

درمان‌های طبیعی عفونت ادراری

عفونت ادراری زمانی بروز می‌کند که گروهی از میکروارگانیسم‌های مضر مجاری ادراری و در واقع کلیه‌ها و مثانه را اشغال می‌کنند. در اکثر موارد عفونت ادراری به دلیل باکتری‌ها بروز می‌کند بنابراین باید به فکر نابودی این باکتری‌ها بود. یک اصل اساسی در درمان عفونت ادراری وجود دارد که عبارت است از نوشیدن آب فراوان. برای این کار باید روزانه بین 2 تا 3 لیتر آب بنوشید تا مجاری اداری تمیز شده و عفونت از بین برود. علاوه بر این دم‌نوش‌های طبیعی نیز وجود دارند که به نابودی هر چه سریع‌تر باکتری‌ها و رفع این عفونت کمک زیادی می‌کنند:

زغال‌اخته
بعد از آب، یکی از درمان‌های اصلی عفونت ادراری زغال‌اخته است. چون حاوی ترکیبات آنتی‌اکسیدانی قوی مانند آنتوسیانین‌ها و کاروتنوئیدها و همچنین منبع ویتامین C است. زغال‌اخته همچنین خاصیت آنتی‌باکتریال و ضدعفونی‌کنندگی دارد. بنابراین به طور مستقیم روی میکروب‌ها تأثیر می‌گذارد و به عنوان مثال مانع از آن می‌شود که باکتری «ای کولای» به جداره‌های مجاری ادراری بچسبد. علاوه براین ویتامین C موجود در زغال‌اخته نیز باعث تقویت قدرت دستگاه ایمنی بدن می‌شود و از این طریق نیز با عفونت ادراری مقابله می‌کند.
 دم‌کرده گیاه دم‌اسبی
دم‌کرده گیاه دم‌اسبی یک نوشیدنی فوق‌العاده با خواص ادرارآوری بالا است که به افزایش تولید و دفع ادرار کمک می‌کند. این کار نیز باعث تمیز شدن مجاری ادراری و کاهش باکتری‌ها می‌شود. ترکیبات ضدالتهابی گیاه دم‌اسبی به تسکین درد و کاهش احساس سنگینی کمک کرده و باعث بهبودی سریع فرد می‌شود.
چه باید کرد؟ کافی است یک قاشق معادل 10 گرم گیاه دم‌اسبی را به یک لیوان معادل 100 میلی‌لیتر آب جوش اضافه کنید و اجازه دهید به مدت چند دقیقه با حرارت ملایم بجوشد و سپس شعله را خاموش کنید. زمانی که دم‌نوش خنک و به دمای قابل نوشیدن رسید آن را جرعه‌جرعه میل کنید. می‌توانید روزانه دو تا سه لیوان از این دم‌نوش میل کنید.
 آب هندوانه
آب هندوانه میزان زیادی ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی به بدن می‌رساند که باعث تسکین مشکلات دستگاه ادراری می‌شود. در واقع اثر ادرارآوری هندوانه میزان مایعات بافت‌ها را تنظیم کرده و با عبور از کلیه‌ها باعث تمیزی آن و دفع توکسین‌ها می‌شود.
چه باید کرد؟ برای این منظور دو برش هندوانه را با یک لیوان آب میکس کنید تا کاملاً یکدست شود و روزانه دو لیوان از این آب هندوانه را میل کنید.

آب خیار
خیار از 90 درصد آب تشکیل شده و حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری است. خاصیت ادرارآوری خیار باعث افزایش میزان ادرار در کلیه‌ها شده و به این ترتیب به تمیز شدن مجاری ادراری کمک می‌کند. آب خیار توکسین‌های جمع شده در دستگاه ادراری را از بین می‌برد و در عین حال باعث کنترل رشد بیش از حد باکتری‌ها می‌شود.
چه باید کرد؟ برای این منظور نصف خیار پوست‌کنده را با یک لیوان آب به مدت چند دقیقه میکس کرده و مصرف کنید. می‌توانید روزانه تا برطرف شدن عفونت دو لیوان از این نوشیدنی را میل کنید.

مدرها به دفع عوامل خارجی از مجاری ادراری کمک کرده و باعث کاهش احتباس آب بدن می‌شوند. بنابراین بهتر است این مواد غذایی که شامل خیار، کرفس، مارچوبه و بخصوص آناناس است را به برنامه غذایی‌تان اضافه کنید. این مواد غذایی به دلیل دارا بودن آنزیم‌های ضدالتهابی به بهبود عفونت ادراری کمک زیادی می‌کنند

دم‌کرده زنجبیل
زنجبیل ضدالتهاب، مسکن و آنتی‌بیوتیک طبیعی است که می‌تواند در درمان عفونت دستگاه ادراری مؤثر باشد. مصرف دم‌کرده این ریشه پرخاصیت به تسکین درد در ناحیه پایین شکم کمک و دفع مایعات را افزایش می‌دهد. درنتیجه دستگاه ادراری تمیز می‌شود.
چه باید کرد؟ کافی است یک لیوان (200 میلی‌لیتر) آب را بجوشانید و یک قاشق معادل 10 گرم زنجبیل رنده شده را به آن اضافه کنید. زیر شعله را خاموش کنید و اجازه دهید به مدت چند دقیقه دم بکشد. در نهایت دم‌نوش را صاف و میل کنید. می‌توانید روزانه تا 3 لیوان از این دم‌نوش را میل کنید. برای شیرین کردن آن نیز می‌توانید از عسل استفاده کنید. اگر از فشارخون بالا رنج می‌برید در مصرف زنجبیل احتیاط کنید.

جعفری و سیر
مواد غذایی فوق‌العاده مؤثر با خواص آنتی‌بیوتیکی بالا. می‌توانید این دو ماده غذایی را به طور همزمان در تهیه غذاهایتان استفاده کنید و یا هر یک را به تنهایی به کار ببرید. اگر جعفری را با آب‌میوه‌های ترش میل کنید تأثیر بیشتری دارد. در خصوص سیر نیز بهترین کار له کردن و مصرف آن با کمی روغن زیتون است.

آب بلوبری
اگر به بلوبری دسترسی دارید بدانید که این میوه‌های ریز حاوی ترکیبات ضدباکتری و آنتی‌اکسیدانی فراوانی هستند که به طور مستقیم روی مجاری اداری تأثیر گذاشته و رشد میکروب‌های مضر را کنترل می‌کنند.
چه باید کرد؟ 100 گرم آب بلوبری را با نصف لیوان آب مخلوط کرده و با اندکی عسل شیرین کنید. با مشاهده اولین علائم عفونت ادراری از این نوشیدنی میل کنید. می‌توانید روزانه دو مرتبه آب بلوبری مصرف کنید.

لاکتوباسیل‌ها
لاکتوباسیل‌ها نیز برای از بین بردن عفونت ادراری مؤثر هستند. می‌توانید این ترکیبات را در محصولات لبنی مخصوصا ماست پیدا کنید. لاکتوباسیل‌ها باعث تقویت فلور روده شده و تولید آنتی‌بادی‌ها را افزایش می‌دهند.

مواد غذایی ادرارآور
مدرها به دفع عوامل خارجی از مجاری ادراری کمک کرده و باعث کاهش احتباس آب بدن می‌شوند. بنابراین بهتر است این مواد غذایی که شامل خیار، کرفس، مارچوبه و بخصوص آناناس است را به برنامه غذایی‌تان اضافه کنید. این مواد غذایی به دلیل دارا بودن آنزیم‌های ضدالتهابی به بهبود عفونت ادراری کمک زیادی می‌کنند. آناناس حاوی آنزیم مهمی به نام «بروملین» است. نتایج پژوهشی که روی افراد مبتلا به عفونت ادراری انجام شده نشان می‌دهد آن دسته از افرادی که بیشتر از آنتی‌بیوتیک‌های معمولی، بروملین مصرف کرده‌اند زودتر از شر عفونت ادراری خلاص شده‌اند.

جوش شیرین
اگر عفونت ادراری بیش از دو روز طول بکشد باید به پزشک مراجعه و درمان دارویی دریافت کنید. توجه داشته باشید که اگر عفونت ادراری درمان نشود ممکن است به عفونت کلیه‌ها منجر شود. در این صورت یک عفونت ساده و رایج به مشکلی جدی و خطرناک تبدیل خواهد شد. برای پیشگیری و همچنین درمان این مشکل توصیه می‌شود به محض مشاهده علائم آن، یک قاشق چای‌خوری جوش شیرین را در یک لیوان آب حل کرده و خود را با آن شستشو دهید. این کار به کاهش عفونت کمک می‌کند. جوش شیرین حالت اسیدی ادرار را خنثی کرده و روند بهبودی را سرعت بیشتری می‌دهد.

توصیه‌هایی برای پیشگیری از عفونت ادراری

همیشه پیشگیری کردن بهتر از درمان است. عفونت ادراری نیز از آن دست مشکلاتی است که به راحتی می‌توان از آن پیشگیری کرد. برای این کار لازم است که به طور مرتب آب بنوشید تا از بروز باکتری‌ها پیشگیری شود.
یک دوره ویتامین C درمانی آغاز کنید و برای این کار باید میزان زیادی آب پرتقال، آب لیموترش، آناناس و زغال‌اخته میل کنید.
بهداشت فردی را با دقت بیشتری رعایت کنید.
از مصرف الکل و نوشیدن زیاد قهوه و چای سبز بپرهیزید؛ چون باعث تحریک مثانه شده و درد ناشی از این مشکل را بیشتر می‌کنند.

آیا با داشتن عفونت ادراری ، میتوان رابطه ی جنسی داشت؟

عفونت ادراری، یک عفونت باکتریایی است. این عفونت وقتی اتفاق می اُفتد که باکتری ها، اغلب از طریق مقعد، دست های کثیف یا پوست وارد مجرای ادرار شده و به مثانه یا سایر قسمت های مجاری ادراری انتقال پیدا کنند. عفونت ادراری از طریق تماس جنسی انتقال پیدا نمی کند و مسری نیست؛ یعنی افرادی که عفونت ادراری دارند، این عفونت را به شریک زندگی خود منتقل نمی کنند. در بیشتر موارد، شریک جنسی فرد مبتلا به عفونت ادراری، نیازی به درمان نخواهد داشت. هرچند، برقراری رابطه در صورت ابتلا فرد به عفونت ادراری، خطراتی به همراه دارد.

هنگامی که فرد مبتلا به UTI است، ممکن است عفونت، مجاری ادراری را تحریک کند و باعث درد شود. در خانم ها، فشار بر دیواره های داخلی واژن باعث افزایش فشار مثانه و افزایش درد می شود. همچنین، رابطه جنسی می تواند باکتری هایی موجود در سایر نقاط اطراف دستگاه تناسلی را به مجرای ادراری انتقال دهد. برای بسیاری از افراد، به ویژه خانم ها، رابطه جنسی مکرر، یک عامل خطرناک مهم در ایجاد عفونت ادراری است؛ زیرا رابطه جنسی در صورت وجود عفونت، خطر ورود باکتری ها به مجاری ادراری را افزایش می دهد و همچنین عفونت را افزایش داده و روند بهبودی را کندتر می کند.

این که فرد مبتلا به عفونت ادراری با استفاده از کاندوم، می تواند یک رابطه ی ایمن داشته باشد، اشتباه بدی است. درعوض، انجام رابطه جنسی به علت ورود باکتری ها به مجرای ادراری، خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می دهد.

نکاتی برای داشتن یک رابطه ایمن هنگام داشتن عفونت ادراری

عفونت ادراری در زن ها رایج تر از مردهاست؛ زیرا مجرای ادراری زن ها کوتاه تر از مردهاست و باکتری ها  راحت تر وارد مثانه می شوند. علاوه بر این، مجرای ادرار نزدیک به مقعد است، و باعث می شود که باکتری های داخل مقعد به سمت مجرای ادراری حرکت کرده و عفونت ایجاد کنند. هیچ راه ایمنی برای برقراری رابطه هنگام داشتن عفونت ادراری وجود ندارد؛ اما برخی راهکارهای های ساده حین رابطه جنسی، می توانند خطر ابتلا به عفونت ادراری در آینده را کاهش دهند:

• قبل و بعد از رابطه جنسی ادرار کنید تا باکتری ها دفع شوند.
• از  اعمال جنسی که می تواند باکتری ها را از مقعد به واژن یا مجرای ادراری منتقل کند، خودداری کنید!
• افرادی که رابطه جنسی مقعدی دارند، باید از کاندوم استفاده کنند.
• بعد از ادرار کردن، همیشه خود را از جلو به عقب خشک کنید؛ زیرا این کار می تواند از گسترش باکتریهای مقعد جلوگیری کند.
•  برای پاکسازی مجاری ادراری از عفونت، مقدار زیادی آب بنوشید. کمبود آب باعث بروز عفونت ادراری می شود.
• با پزشکتان درباره ی روش های جلوگیری مشورت کنید. برخی از افرادی که به کاندوم، دیافراگم یا سایر روشهای جلوگیری، حساسیت دارند، اغلب دچار عفونت ادراری می شوند.
• پروبیوتیک مصرف کنید. تعداد کمی از آزمایشات بالینی نشان داده است که پروبیوتیک ها ممکن است مانع رشد باکتری های خطرناک شوند.
• دست هایتان را بعد از لمس مقعد یا سایر قسمت های بدن بشویید.

برخی از خانم ها می دانند که رابطه جنسی زیاد، به ویژه با یک فرد جدید، باعث ایجاد عفونت ادراری می شود. به عفونت ادراری، « سیستیت ماه عسل (honeymoon cystitis) »هم می گویند.

چند روز پس از بهبودی عفونت ادراری، فعالیت جنسی را کاهش دهید. در صورت داشتن رابطه جنسی با فرد جدید، به تدریج میزان فعالیت های جنسی را افزایش دهید؛ به خصوص اگر سابقه عفونت ادراری مکرر یا شدید دارید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم ؟

• اگر هنگام دفع ادرار درد دارید، باید به پزشک مراجعه کنید.
• باکتری ها هنگام ورود به مجرای ادراری می توانند باعث بروز عفونت ادراری شوند. اما میکروب ها می توانند فقط مجرای ادرار را آلوده کرده و به مثانه یا کلیه ها هم انتقال پیدا کنند.

عدم درمان عفونت ادراری باعث می شود که عفونت بتواند وارد جریان خون یا اندام های دیگر بدن شده و  منجر به تشدید بیماری و حتی مرگ شود. گاهی اوقات، داروهای خانگی عفونت ادراری را به طور موقت از بین می برند. داروهای بدون نسخه، ممکن است درد را کاهش دهند؛ اما باکتری ها را از بین نمی برند و ریشه ی عفونت را درمان نمی کنند. بنابراین، اگر علائم عفونت ادراری دارید، به پزشک مراجعه کنید. این علائم عبارتند از:

• درد هنگام ادرار کردن؛
• درد شدید مثانه؛
• ناتوانی در دفع ادرار یا تخلیه مثانه؛
• بوی بد ادرار یا خون در ادرار؛
• درد یا گرفتگی در معده یا کشاله ران.

هنگامی که عفونت ادراری به کلیه ها سرایت می کند، ممکن است علائم زیر را ایجاد کند:

• کمردرد؛
• تب؛
• استفراغ و حالت تهوع؛
• لرز؛
• احساس ناخوشی یا ضعف.

شخصی که تحت درمان قرار دارد، باید در صورت بروز این علائم به پزشک مراجعه کند:

• بعد از یک یا دو روز استفاده از آنتی بیوتیک، علائم بهبود پیدا نمی کنند؛
• علائم ناگهان بدتر می شود؛
• درد غیرقابل تحمل، این درد به پشت سرایت می کند، یا مانع خوابیدن می شود؛
• فرد دچار تب شدید می شود؛
• علائم عفونت ادرای، بعد از رابطه جنسی شدیدتر می شوند.

عفونت ها و بیماریهای آمیزشی

به علت رابطه ی جنسی محافظت نشده و تماس با دستگاه تناسلی، عفونت ها می توانند از فردی به فرد دیگر انتقال پیدا کنند. عفونت ها و بیماری های آمیزشی که ممکن است باعث ترشحات مردانه غیرمعمولی شوند، عبارتند از:

عفونت کلامیدیا

کلامیدیا، رایج ترین عفونت و بیماری آمیزشی است، با این حال، اکثر مبتلایان به کلامیدیا از بیماری خود بی خبر هستند ؛ زیرا اغلب، علائمی ندارد. کلامیدیا تراکوماتیس، علت بروز بیماری کلامیدیاست. این باکتری ها می توانند مجرای ادرار، روده و گلو را آلوده کنند.

در مردان، کلامیدیا ممکن است با علائم زیر همراه باشد:

• ترشحات سفید، ابری یا آبکی آلت تناسلی؛
• خارش یا سوزش در نوک آلت؛
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• درد بیضه.

سوزاک (بیماری مسری جنسی)

سوزاک، یک عفونت رایج در بین بزرگسالان و جوانان محسوب می شود. باکتری نایسریا گونوره‌آ، عامل بروز بیماری سوزاک است. این باکتری ها می توانند مجرای ادراری و روده را آلوده کنند. بعضی اوقات، این عفونت ممکن است روی چشم، گلو و مفاصل هم تأثیر بگذارد.

علائم بیماری سوزاک در مردان عبارتند از:

• ترشحات سفید، زرد یا سبز آلت تناسلی؛
• التهاب پوست ختنه گاه؛
• درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن؛
• تورم در یک بیضه.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید ؟

اگر ترشحات مردانه ، شامل مواردی که در پایین ذکر شده نباشند؛ باید به پزشک مراجعه کنید:

• ادرار؛
• پیشاب؛
• انزال؛
• اسمگما.

پزشک برای تعیین علت ترشحات می تواند این اقدامات را انجام دهد:

•  در مورد علائم فرد سؤال کند؛
• درباره ی بیماری ها و رابطه های جنسی که بیمار داشته، اطلاعاتی کسب کند؛
• ناحیه آسیب دیده آلت را معاینه کند؛
• برای تشخیص عفونت ادراری، نمونه ادرار را بررسی کند؛
• ناحیه آسیب دیده را شستشو دهد و باکتری ها و ویروس ها را ارزیابی کند.

پس از مشخص کردن علت ترشح، پزشک بهترین راه درمان را تجویز می کند.

خلاصه

ترشحات مردانه در طول برانگیختگی جنسی به وجود می آیند که بعد از مقاربت جنسی و انزال، طبیعی است. ترشحات غیر طبیعی معمولا:

• رنگ غیرمعمول دارند؛
• بوی ناخوشایندی دارند؛
• بدون رابطه ی جنسی رخ می دهند؛
• همراه با درد، سوزش یا علائم دیگر هستند.

در این موارد، ترشحات مردانه می تواند نشانه ای از بیماری باشد که نیاز به بررسی و درمان دارد . در صورت مشاهده این نشانه ها، به پزشک مراجعه کنید.