درخت بیدمشک و خواص آن

 ​

نام علمی:

Salix aegyptiaca

تیره:

Salicaceae

گیاهشناسی

بیدمشک درختچه ای است از نژاد بید، دو پایه زینتی و گاهی به صورت درخت ولی به هر حال بلندی آن معمولا از هشت متر تجاوز نمی کند.

زیر پوست و روی چوب این درخت برجستگی های تیزی وجود دارد.

بیدمِشک درخت یا درختچه ای زینتی از تیره بید است که دارای گل های زرد کمرنگ دم گربه ای می باشد.

ارتفاع این درخت به ۹ متر می رسد. بنابراین اندازه آن از بید معمولی کوچک تر ولی سنبله های آن دارای اسانس معطری هستند.

گل

گل های آن به صورت سنبله و قبل از باز شدن برگ ها ظاهر می شوند و معطرند، بهترین نوع گل آن است که زردی رنگ آن بیشتر باشد. این درختچه بومی ایران است.

برگ

برگ های آن در پایه های نر و پایه های ماده متفاوت است، روی برگ سبز تیره و پشت آن کرکدار و روشن می باشد.

برگ های درختان ماده معمولا بیضی شکل و پهن تر از برگ های درختان نر است.

برگهای سبز رنگ، بیضی مانند، پهن و بزرگی دارد. بر روی پوسته و زیر پوسته این درخت نیز برجستگی های تیزی وجود دارد.

این گیاه جاذب حشراتی همچون زنبور عسل می باشد به همین دلیل گردافشانی درخت بیدمشک توسط حشرات انجام می شود.

عناصر تشکیل دهنده

در پوست درخت بید وجود گلیکوزید سالیسین تأیید شده است. به علاوه در پوست این درخت، موم، صمغ، اکسالات و تانن وجود دارد.

مصرف گلیکوزید سالیسین در کنترل روماتیسم مفصلی حاد، به صورت دو گرم هر سه تا چهار ساعت، مؤثر است.

برای ادامه مطلب درخت بیدمشک و خواص آن کلیک کنید.

همه چیز درباره گیاه اسفرزه

 ​

نام علمی:

Plantago ovata

تیره:

Plantaginaceae

گیاهشناسی

گیاهی است علفی، یکساله به ارتفاع 10 تا 35 سانتی متر که به حالت وحشی وجود دارد برگهائی باریک دراز ، نوک تیز و مجتمع و به وضع متقابل یا 3 تایی بر روی ساقه دارد. گلهای آن که به وضع مجتمع در کناره برگهای انتهایی ساقه به صورت سنبله هائی واقع بر روی پایه بلند ظاهر می گردد، دارای براکته های باریک در قاعده گل آذین اند. میوه اش پوشینه ، شکوفا ، دو خانه و محتوی معمولاً یک دانه کوچک لغزنده و به رنگ قهوه ای در هر خانه است.

محل مناسب رویش

گیاه خود روی آن روی چمنهای خشک ، چراگاهها، مزارع رها شده، علفزارها ، کنار راهها و جویبارها و بیابانهای بایر دیده می شود.

خواص دارویی

یبوست، بخصوص در افرادی که حرکات تسهیل شده روده با مدفوع نرم مناسب‌تر است، در بیماران با شقاق مقعد و هموروئید، پس از اعمال جراحی رکتال یا مقعدی، IBS و حین حاملگی و در یبوست مزمن یا همراه زخم و التهاب دوازدهه، اسهال، افزایش سطح کلسترول، افزایش سطح قند خون پس از غذا خوردن و انواع هموروئید.

نحوه آماده سازی برای مصرف:

دارو را به صورت کامل یا پوسته جدا شده دانه مصرف می‌کنند. همراه با آن حتما بایستی از مایعات کافی (۱۵ سی سی آب به ازای هر ۵ گرم از دانه‌ها) استفاده نمود. میزان مصرف ۱۲ تا ۴۰ گرم دانه گیاه در روز است.

تداخلات دارویی:

جذب سایر دارو‌ها در مصرف همزمان با اسفرزه کاهش می‌یابد. به طور کلی ملین‌های حجیم کننده می‌توانند جذب برخی املاح (کلسیم، منیزیوم، مس و روی)، ویتامین‌ها (مانند ویتامین ب. ۱۲)، گلیکوزید‌های قلبی و مشتقات کومارین را کاهش دهند؛ بنابراین بین مصرف این دارو‌ها با هم حداقل باید ۲ ساعت فاصله گذاشت.

برای خواندن ادامه مطلب همه چیز درباره گیاه اسفرزه کلیک کنید.

کاشت و پرورش گیاه گالگا

 ​

نام علمی:

.Galega officinalis L

تیره:

Fabaceae

گالگا در طب سنتی بسیاری از کشور های اروپایی به عنوان گیاهی که باعث کاهش قند خون می شود، مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه نیز باعث تحریک تولید شیر در مادران شیر ده می شود. از این رو، در بسیاری از کشور ها به همین منظور مورد استفاده قرار می گیرد و نام علف شیر یا علف شیرآور را برای آن انتخاب کرده اند.

مواد موثر موجود در پیکره رویشی این گیاه، قند خون را کاهش می دهد و برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف این گیاه، نه تنها سبب افزایش متابولیسم گلوکز می شود بلکه در سوخت و ساز چربی ها و پروتئین ها موثر است.

به لحاظ استفاده دارویی از گالگا، این گیاه در سطوح کم و بیش وسیعی در کشور ما کشت می شود.

گیاهشناسی

گالگا گیاهی است علفی، چند ساله متعلق به تیره پروانه آسا. منشا اصلی پیدایش این گیاه نا مشخص است ولی این گیاه در مرکز، غرب و جنوب اروپا گسترش زیادی دارد. از این رو برخی محققان، اروپا را منشا این گیاه می دانند. ساقه گالگا مستقیم، تو خالی و ارتفاع آن بین 40 تا 100 سانتی متر متفاوت است. برگ ها متناوب و چند برگچه ای است. تعداد برگچه ها 11 تا 17 عدد است. برگچه نیزه ای یا بیضوی شکل به طول 5/1 تا 4 سانتی متر می باشد. سطح زیرین برگچه ها، روشن تر از سطح رویی آن می باشد.

گل ها به صورت مجتمع در انتهای ساقه اصلی و انشعاب های جانبی آن ظاهر می شود. ساقه گل دهنده بلند و پوشیده از گل می باشد. طول ساقه گل دهنده 2 تا 4 سانتی متر است. در برخی شرایط اقلیمی، طول آن به 10 سانتی متر نیز می رسد. گل ها کوچک، رنگ آن بنفش مایل به ارغوانی و بندرت سفید رنگ می باشد.

گل ها اواخر بهار (خرداد) ظاهر می شوند. تعداد پرچم ها 10 عدد است که مادگی را احاطه می کنند. مادگی دارای یک برچه و چند تخمک بوده و میوه آن نیام است.ریشه ضخیم است و حاوی انشعاب های فراوان می باشد که به طور عمودی در خاک فرو می رود.

 میوه گالگا غلاف دارد و طول آن 2 تا 4 سانتی متر و ضخامت آن 2 تا 3 میلی متر است. داخل میوه تعدادی دانه به رنگ قهوه ای روشن وجود دارد. طول دانه 4 تا 8/4 میلی متر و ضخامت آن 1 تا 5/1 میلی متر است. دانه بسیار محکم است و در طول آن یک شیار کم و بیش عمیق وجود دارد.

مواد موثره موجود در پیکره رویشی گالگا عبارتند از گوانیدین و ترکیباتی که منشا گوانیدینی دارند، مانند گالگین و هیدروکسی گالگین که به گروه آلکالوئید ها وابسته است. پیکر رویشی همچنین حاوی مقادیر کمی فلاونوئید و ساپونین و همچنین حاوی استروئید ها مانند کلسترول، بتا – سیتوسترول و استیگماسترول می باشد.

​

خواص دارویی

گالگا یکی از گیاهان دارویی کمتر شناخته شده بین ایرانیان است. این گیاه دارویی عمدتا در درمان بیماری دیابت و کنترل قند خون کاربرد داشته و دارای ترکیبات قدرتمندی جهت بهبود سلامت عمومی بدن است. گالگا، گیاه بومی مناطق غربی آسیا و جنوب شرقی اروپا بوده و کاهش تب و التهابات بدن، از جمله کاربردهای آن در طب سنتی است. در ادامه، خواص این گیاه بیان خواهد شد.

برای خواندن ادامه مطلب کاشت و پرورش گیاه گالگا کلیک کنید.

همه ی آنچه که درباره کشت گل برفی باید بدانید!

 ​

نام علمی:

.Convallaria majalis L

تیره:

Liliaceae

گیاهشناسی

گل برفی گیاهی است علفی، چند ساله و متعلق به تیره سوسن و معمولا در مکان های سایه دار نواحی جنگلی و باغ ها می روید. ریزوم این گیاه استوانه ای شکل، مفصل دار ( بند بند ) و منشعب است که به صورت افقی و خزنده در زیر خاک رویش می کند.

از ریزوم در سال های اول یا دوم رویش، 2 تا 3 برگ به وجود می آید؛ اما ساقه گل دهنده در سال های بعدی تشکیل می شود. برگ ها در فصل بهار، از قسمت پایین ساقه که کم و بیش پولکی شکل و بسیار ظریف می باشد، رویش می کنند.

برگ ها بیضی شکل، به طول 10 تا 20 سانتی متر و تقریبا نوک تیزند. ناحیه پایین برگ ( نزدیک به ساقه )، باریک و کشیده است.

برگ های زرد رنگ کیفیت دارویی نامطلوبی دارند. گل ها عطر خاصی دارند که ناشی از وجود  فارنزول  می باشد. کمیت و کیفیت مواد موثره موجود در گونه های مختلف این گیاه متفاوت است و به شرایط اقلیمی محل رویش بستگی دارد.

​

خواص دارویی

خواص گل برفی تا سال ها به عنوان یک راز زیر نظر پزشکان و اطبای سنتی حفظ می شده است و هیچگاه از آن سخن به زبان نمی آوردند. حتی قبلیه های سلتی، جادوگرانی که از اسرار گل برفی پرده بر می داشتند، را سر می بردند. به همین دلیل است که در کتاب های سنتی گذشته، اشارات ناچیزی به این گل شده است. گفته می شود که بومیان مناطق کوهستانی اروپای شرقی، پیاز های خرد شده این گل را به سر خود مالش می دادند تا نورالژی (درد عصب)، التهاب عصب و سردرد را درمان کنند. آنها همچنین پیاز های این گل را می خوردند تا باهوش تر شوند. خواص گل برفی به آنها کمک می کرده است تا از شر مشکلات عصبی خلاص شوند.

برای خواندن ادامه مطلب همه ی آنچه که درباره کشت گل برفی باید بدانید! کلیک کنید.

کاشت و داشت و برداشت گیاه آدونیس

 ​

نام علمی:

.Adonis vernalis L

تیره:

Ranunculaceae

گیاهشناسی

آدونیس، گیاهی علفی، چند ساله و متعلق به تیره آلاله است. این گیاه در مرکز و جنوب اروپا، غرب آسیا و شرق سیبری به طور وسیعی می روید. آدونیس عمدتا در شیب های رو به جنوب تپه های شنی می روید. این گیاه دارای ریزومی به ضخامت 2 تا 3 سانتی متری می باشد. لایه خارجی ریشه های سیاه و قسمت داخلی آن سفید رنگ است. در فصل پاییز جوانه های رویشی در سطح ریزوم تشکیل می شوند. از رویش این جوانه ها در فصل بهار، ساقه های متعددی خارج می گردد.

ساقه مستقیم، استوانه ای شکل و در ناحیه طولی شیار دار می باشد. ارتفاع ساقه متفاوت و بین 35 تا 45 سانتی متری است. ساقه انشعاب های کمی دارد. برگ ها متناوب، دندانه دار و نسبتا باریک و ریشه مانندند.

گل ها کم و بیش بزرگ و به قطر 4 تا 8 سانتی متر است. هر بوته دارای 5 تا 20 شاخه است و گل ها در انتهای شاخه های اصلی و فرعی پدیدار می شوند. هر گل دارای 5 کاسبرگ سبز رنگ و 15 تا 30 گلبرگ می باشد.

رنگ گلبرگ ها زرد طلایی است. گلدهی در فصل بهار و از اواسط فروردین آغاز می شود. میوه کپسول و به شکل گرز است. داخل میوه دانه های قهوای رنگ ( روشن یا تیره ) وجود دارد. هر بوته، 30 تا 50 دانه تولید می کند.

​

مشخصات  انواع آدونیس

-آدونیس بهاره

آدونیس بهاره گیاهی است چند ساله، کوچک، به ارتفاع در حدود یک وجب، برگ های آن سبز مانند سایر گونه های آدونیس با بریدگی و تقسیمات زیاد و باریک و دراز : گل آن درشت، زرد رنگ منفرد که در بهار در انتهای ساقه گل دهنده ظاهر می شود. ساقه زیرمینی آن نسبتا ضخیم است.

آدونیس بهاره مخصوص مناطق کوهستانی مرتفع است. در بهار گل می دهد و به همین جهت برای کشت آن باید در ارتفاعات، زمینی انتخاب شود.  برای تکثیر آن در پاییز ساقه ریشه داری را از بوته گیاه جدا کرده و می کارند. از بذر گیاه نیز برای تکثیر استفاده می شود به این ترتیب که میوه گیاه را پس از رسیدن چیده شدن در لای ماسه و خاک گذارده و می کارند پس از چند ماه که جوانه زد نهال ها را در اوایل بهار روی خطوطی به فواصل 40 – 50 سانتیمتر می کارند.

-آدونیس تابستانه

آدونیس تابستانه گیاهی است یک ساله بیشتر در مزارع می روید و گل های قرمز یا زرد آن در تابستان ظاهر می شود و به همین دلیل فرانسوی ها این گیاه را در تابستان قطره خون می نامند. در ایران در اطراف تهران، کرج و در شمال در گیلان و در مرکز در خرم آباد، بروجرد، اصفهان و سرانجام در بوشهر و شیراز و بلوچستان به طور خودرو دیده می شود.

-آدونیس گونه آ – فیلیما

آدونیس گونه آ – فیلیما نیز یک ساله است و در مزارع می روید و گل های قرمز آتشی آن در تابستان ظاهر می شود. در ایران به طور خودرو در کرج، اطراف سفید رود، منجیل و بروجرد دیده می شود.

برای خواندن ادامه مطلب کاشت و داشت و برداشت گیاه آدونیس کلیک کنید.