کاشت و پرورش قهوه + گرانترین قهوه ی جهان

 ​

نام علمی:

Coffea arabica

تیره:

Rubiaceae

گیاهشناسی

قهوه درختی است که ارتفاع آن تا هشت متر میرسد دارای ساقه ای استوانه ای شکل و برگهای نوک تیز ، متقابل ، بیضوی و همیشه سبز می باشد . گلهای قهوه برنگ سفید و بطور رگوهی در کنار برگها ظاهر می شود . میوه آن که به نام قهوه معروف است بشکل تخم مرغی و برنگ سبز بوده که تدریجا زرد و سپس قرمز می شود . بهترین نوع قهوه ، قهوه عربی است که بحالت خودرو در حبشه ،‌سودان و مناطق استوائی آفریقا وجود دارد ولی اکنون کشت آندر برزیل ، ونزوئلا ، جزائر آنتیل و دیگر مناطق آمریکای جنوبی مرسوم است .

نام “دانه قهوه” تنها یک دروغ است: قهوه یک هسته است. شما (به طور معمول) دو عدد از این هسته ها را درون هر میوه گیلاس­مانند گیاه قهوه پیدا خواهید کرد.

گیاه قهوه نیز می تواند به عنوان یک درخت طبقه بندی شود، زیرا توانایی رشد تا حدود 9 متر دارد. اما در مزارع قهوه، آن را کوتاه می کنند تا برداشت آسان تر شود. در نتیجه، اغلب مانند یک بوته به نظر می رسد.

• شاخه ها و برگ ها

از تنه اصلی گیاه قهوه، شاخه های افقی اولیه، ثانویه و ثالثیه را مشاهده خواهید کرد. از این شاخه ها، برگ های مومی سبز تیره به صورت دوتایی رشد می کند.

ریکاردو آلوارز، یک برزشناس در Finca Los Tres Potros در السالوادور، به من می گوید: “برگ برای گیاه، چیزی اساسی است زیرا فتوسنتز در برگ اتفاق می افتد.” به بیان دیگر، نبود برگ به معنای نبود انرژیست. و بدون انرژی، گیاهان هرگز قادر به ثمر دادن گیلاس های خوشمزه ای نیستند که حاوی دانه های قهوه ما باشند.

• گلها

هنگامی که گیاه قهوه حدود سه یا چهار ساله است، برای اولین بار گل می دهد. گل های کوچک، ظریف و سفید در جایی که برگ ها و شاخه ها به هم می پیوندند رشد می کنند و عطر شیرینی آزاد می کنند.

​

ترکیبات شیمیایی:

در بازار دو نوع قهوه وجود دارد که بنام قهوه سبز (خام ) و قهوه بو داده معروف است و از نظر ترکیب شیمیایی با هم متفاوتند .
در صد گرم قهوه مواد زیرموجود است
آب 10 گرم
چربی 8 گرم
مواد قندی 7 گرم
سلولز 15 گرم
کافئین 1/5 گرم
البته مقدر کافئین نسبت به نوع آن مختلف است و بین 0/7 درصد تا 1/5 درصد تغییر می کند . هر فنجان قهوه معمولا دارای 80 میلی گرم کافئین می باشد .
البته در قهوه بغیر از کافئین ، آلکالوئیدهای دیگری مانند آدنین ، گزانتین ،‌هایپوگزانتین و گوانین وجود دارد .
قهوه ای که به مصرف نوشیدن می رسد قهوه بو داده است زیرا قهوه سبز را نمی توان مصرف کرذ
قهوه پس از بودادن عطری مطبوع پیدا می کند وبرنگ قهو ه ای در می آید و تغییرات شیمیایی بسیاری در آن بوجود می آید .
قهوه بو داده را باید در ظروف در بسته نگاهدری کرد زیرا تدریجا رطوبت خود را از دست داده و اکسیذمی شود و بوی مطبوع آن از بین یم رود .
چون قهوه برای مبتلایان به بیماری قلبی و عصبی ضرر درد بنابراین برای اینگونه افراد قهوه بدون کافئین که بنام Decafinated Coffee معروف است ودر بازار کرده اند که ضرر آن بیش از قهوه معمولی است زیرا برای رگفتن کافئین از حلال های شیمیایی نظیر دی کلرواتیلن ، تری کلور اتیلن و کلرور اتیلن استفاده می کنند که مقدری از آن در قهوه می ماند و این مواد سمی و سرطان زا هستند.

برای خواندن ادامه مطلب کاشت و پرورش قهوه + گرانترین قهوه ی جهان کلیک کنید.

برای مشاهده قیمت انواع قهوه جوش کلیک کنید.

برای مشاهده قیمت انواع قهوه ساز کلیک کنید.

برای خرید انواع قهوه ترک کلیک کنید.

برای خرید انواع قهوه اسپرسو کلیک کنید.

برای خرید انواع کافی میت کلیک کنید.

برای مشاهده قیمت انواع قهوه خوری کلیک کنید.

همه چیز درباره درخت اکالیپتوس و خواص شگفت انگیز آن

 ​

نام علمی:

Eucalyptus camaldulensis

تیره:

Myrtaceae

گیاهشناسی

اکالیپتوس درختی از خانواده موردها و بومی کشور استرالیا است که به صورت جنگل‌های انبوه در این کشور دیده می‌شود. چوب درخت اکالیپتوس بسیار سخت و مقاوم است و دلیل اینکه در شهرهای جنوبی ایران، چون بندرعباس تعداد زیادی از درختان اکالیپتوس دیده می‌شود، رشد سریع  و نیاز کم آن به آب است. اوکالیپتوس درختی همیشه سبز و غیربومی می‌باشد که ارتفاعش تا 40 متر هم ممکن است برسد. اکالیپتوس از گیاهان دارویی محسوب می‌گردد.

خصوصیات ظاهری اکالیپتوس

فرم برگ‌های آن کشیده و سرنیزه‌ای هستند که برگ‌های جوان و مسن گیاه با هم متفاوت می‌باشند.
گل‌های اکالیپتوس سفید رنگ و بسیار معطر بوده و اصطلاحاً به صورت گرزن دو سویه و متراکم است.
میوه‌ی آن کپسولی شکل و دارای دانه‌های زرد رنگ است.
پوست تنه در سرتاسر گیاه صاف، سفید یا خاکستری است.

​

پوست ساقه اوکالیپتوس، رنگ قهوه ای مایل به زرد دارد و به سهولت از ساقه جدا می گردد. برگ این درخت بر حسب آن که متعلق به گیاه جوان و یا شاخه های جوان یا مسن باشد دارای اشکال مختلف است.

در شاخه های جوان، برگ ها وضع متقابل، افقی و تقریبا عاری از دمبرگ دارند. شکل ظاهری آن ها بیضوی دراز و مدور در قسمت قاعده پهنک است. کناره پهنک برگ های آن صاف است. طول آن ها در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر و عرض آن ها ۴ تا ۶ سانتی متر می باشد. رنگ این برگ ها در آغاز، سبز مایل به آبی است ولی تدریجا، به رنگ سبز مایل به سفید در می آید و مومی می گردد.

شاخه های حامل این نوع برگ ها، ظاهر چهارگوش و بال دار دارد. در درختان مسن، وضع و ظاهر برگ ها کاملا با نوع مذکور متفاوت است، زیرا برگ ها نه تنها حالت منفرد بر روی ساقه دارند بلکه هر یک به یک دمبرگ باریک به طول ۲ تا ۳ سانتی متر ختم می شوند. پهنک برگ درختان مسن، باریک و دراز، عاری از تار، منتهی به نوک باریک و دارای قسمت انتهایی خمیده است. رنگ آن ها سبز یا سبز مایل به زرد در هر دو سطح پهنک می باشد.

​

برگ ساقه های جوان اوکالیپتوس از خارج به داخل دارای اختصاصات تشریحی زیر است:

• بشره با کوتیکول ضخیم که فقط در سطح تحتانی پھنک، رونه دارد. در برگ درختان مسن که عموما ظاهری باریک و دراز دارند، روزنه ها در هر دو سطح پھنک دیده می شود.
• بافت نرده ای که منحصرا شامل ۲ لایه، آن هم در سطح فوقانی پهنک برگ است (برگ درختان مسن دارای بافت نرده ای در هر دو سطح پهنک است. در این ناحیه، ماکل و بلورهای منشوری شکل اکسالات کلسیم دیده می شود. در زیر بافت نردهای برگ ساقه های جوان و هم چنین در فاصله بافت های نرده ای دوسطح برگ درختان مسن، مزوفیل مشاهده می شود.
• در بافت های پارانشیمی، حفره های متعددی در زیر میکروسکپ دیده می شود که هر یک، برش عرضی یک کیسه ترشحی اسانس را نشان میدهد.
• در ناحیه رگبرگ وسطای برگ واقع در دو سمت فوقانی و تحتانی پھنک، چند ردیف سلول کلانشیمی و سپس پارانشیم مه آدار مرکب از سلول های مدور دیده می شود. در مرکز این پارانشیم، یک دسته آوندی بزرگ چوب – آبکش به صورت قوسی محصور در پریسیکل فیبری مشاهده می گردد که یک لایه آندودرمی آن را از خارج فرا می گیرد. دو دسته آوندی کوچک نیز معمولا در بالای دسته آوندی بزرگ، مقابل ناحیه مقعر آن، دیده می شود که وضع معکوس دارند.

در بشره برگ ساقه های مسن، جا به جا فرو رفتگی های عدسک مانند مرکب از سلول های چوب پنبه ای شده و مدور جای دارد که برگ های ساقه های جوان عاری از آن است. اختصاصات تشریحی برگ ساقه های مسن به طوری که مقایسه گردید از برخی لحاظ تفاوت محسوس با برگ ساقه های جوان دارد. قسمت مورد استفاده اوکالیپتوس، برگ های آن، مخصوصا برگ درختان مسن آن است.

برای خواندن ادامه مطلب همه چیز درباره درخت اکالیپتوس و خواص شگفت انگیز آن کلیک کنید.

خواص باورنکردنیه فلفل قرمز + طریقه کاشت فلفل قرمز

 ​

نام علمی:

Capsicum annuum

تیره:

Solanaceae

گیاهشناسی

جنس Capsicum گیاهی گلدار از خانواده سیب‌زمینی است. این جنس نامهای مختلفی دارد که بر اساس نوع و یا مکان آنها تعیین می شود. به انواع تند آن فلفلهای چیلی( chili) گفته می شود. به فلفلهای دلمه ای red pepper یا green pepper و یا bell pepper می گویند. در برخی کشورها هم به پودر تهیه شده از انواع فلفلها پاپریکا( paprika )گفته می شود. ماده موثره در انواع فلفلها کاپسیسین (methyl vanillyl nonenamide) است که مسئول طعم تند اکثر فلفلهاست. این ماده بر روی پستانداران چنین تاثیری دارد ولی پرندگان طعم تند این ماده را احساس نمی کنند. این ترکیب در همه قسمتهای میوه به استثنای داخل بذرها تولید می شود. با وجود اینکه این ماده در داخل بذرها وجود ندارد ولی غشای سفیدرنگ اطراف آن سرشار از این ماده است. فلفل دلمه ای یا bell pepper فاقد این ماده است. تفاوت این فلفل با فلفلهای تند ژنتیکی است. فلفلهای تند یا چیلی در طب سنتی آمریکا اهمیت زیادی دارد. در یک نظر سنجی در سال 2005، 2000 نفر فلفل را چهارمین گیاه محبوب بریتانیا انتخاب کردند.

بوته فلفل تولید شاخه‌هاى فرعى زیادى مى‌کند که هر کدام به‌ یک غنچه گل ختم شده و به گیاه فرم چترى مى‌دهد. برگ‌هاى فلفل اغلب کشیده یا قلبى شکل با لبه صاف مى‌باشند و به‌وسیله دم‌برگ نسبتاً بلندى به ساقه متصل مى‌شوند. گل‌هاى فلفل دوجنسى یعنى نر و ماده بوده و علاوه‌بر اینکه در غنچه انتهائى ظاهر مى‌شوند، اغلب به‌صورت تکى و گاهى به‌طور دوتائى در زاویه برگ و شاخه‌ها به‌وجود مى‌آیند. ظهور گل‌ها به‌تدریج انجام مى‌گیرد و از مرحله گل تا شروع برداشت ۴ تا ۶ هفته طول مى‌کشد.

میوه این گونه ها از نظر رنگ، اندازه و شکل متفاوت هستند. یکی از تفاوتهای اصلی در بین فلفلها میزان کاپسیسین است که بر اساس واحد گرمای Scoville اندازه گیری می شود. در حال حاضر تندترین فلفل Carolina Reaper نام دارد که بیش از 2 ملیون SHU کاپسیسین دارد.

​

انواع فلفل

فلفل های شیرین

• بیگ بِنانا (Big Banana) – دارای میوه های بسیار کشیده و قرمز

• مارکونی روسو (Marconi Rosso) –دارای میوه های قرمز و شیرین، از گونه های ایتالیایی

• فیستا (Fiesta) –دارای میوه های زرد براق

• بِل بوی (Bell Boy) –دارای میوه های سبز رنگ با پوست ضخیم

• پورپل بیوتی (Purple Beauty)– دارای میوه های ارغوانی که تبدیل به قرمز می شوند

فلفل های قرمز

• جالاپنو (Jalapeno) – دارای میوه های سبز که تبدیل به قرمز می شوند

• جوز لانگ(Joe’s Long) – دارای میوه بسیار کشیده و قرمز

• هابانِرو (Habanero) –دارای میوه های بسیار تند و نارنجی

• مجاری (Hungarian Hot Wax) –خیلی تند نیست و میوه های زرد آن تبدیل به قرمز می شوند

• کایِن (Cayenne) – دارای میوه های قرمز براق

گیاه فلفل گیاهی است که خود گرده افشانی (Self pollination)دارد؛ در گرده افشانی مستقیم دانه های گرده یک گل به روی مادگی همان گل یا گل دیگری که بر روی همان گیاه قرار دارد انتقال می یابد. بنابراین برای این کار احتیاج به کمکی نخواهند داشت و در اکثر موارد خود گرده افشانی، صورت می گیرد و گلها به صورت افقی یا آویزان قرار می گیرند و گرده می تواند به راحتی روی سطح کلاله بچسبد. اگر فلفل در باغ یا مزرعه باشد،حشرات در انتقال گرده و افزایش به میوه نشستن کمک می کنند. اما اگر فلفل شما داخل گلدان باشد و دور از محیطی که زنبورها و سایر حشرات هستند قرار گرفته باشد شما می توانید خودتان به صورت دستی به گرده افشانی آنها کمک کنید. که این به یکی از این دو روش قابل انجام است.روش اول اینکه شما می توانید روزی یک یا دو بار به آرامی به گلهای فلفل ضربه بزنید تا گرده ها از آنها بریزد و گرده افشانی صورت گیرد روش دوم استفاده از یک قلموی نرم یا گوش پاک کن است که به کمک آن می توانید گرده ها را از روی گل ها جمع کرده و بروی گل دیگری قرار دهید و به این ترتیب به گرده افشانی گیاه کمک کنید.

خواص دارویی

فایده فلفل تند به دلیل وجود کپسایسین است؛ این ماده یک ترکیب گیاهی زیست فعال است که ترکیب اصلی فلفل قرمز و عامل تندی طعم آن را منجر می‌شود. انواع مختلفی از فلفل قرمز وجود دارد که عمدتا به عنوان چاشنی استفاده می‌شود.

مزایای فلفل قرمز برای روده بزرگ

فلفل قرمز حاوی کپسایسین است که سلامت معده را حفظ می‌کند ومی تواند زخم معده را درمان کند. این فلفل حاوی آنتی اکسیدان و سایر ترکیباتی است که برای تسکین مشکلات گوارشی مانند اختلالات معده، گاز‌های روده‌ای و اسهال و گرفتگی عضلات عمل می‌کند، زیرا باعث تحریک آب معده شده و بر اسیدیته آن تأثیر می‌گذارد و از تحریک جلوگیری می‌کند.

پیشگیری از سرطان

یکی دیگر از مزایای فلفل تند نقش آن به عنوان یک داروی طبیعی برای مبارزه با سرطان است و طبق مطالعات آمریکایی در مورد سرطان، فلفل  با تخریب انواع اساسی رده‌های سلول‌های سرطانی و همچنین درمان سایر سرطان‌ها، به از بین بردن سلول‌های سرطانی در خون و از بین بردن سرطان پروستات کمک می‌کند.

برای خواندن ادامه مطلب خواص باورنکردنیه فلفل قرمز + طریقه کاشت فلفل قرمز کلیک کنید.

کاشت و پرورش انبه

 ​

نام علمی:

Mangifera indica

تیره:

Elaeagnaceae

گیاهشناسی

درخت انبه ارتفاع آن تا ۱۲ متر می‌رسد، منشا اصلی آن در هند و مالزی بوده است ولی امروزه در نواحی دیگر آسیا، هند، جاوه و غیره توسعه یافته، پرورش می یابد. در جاوه معادل دو میلیون از این درخت وجود دارد. میوه آن خوراکی و دارای طعم شیرین است. برگ های این درخت نیزه ای شکل، گلهای آن زرد یا قرمز رنگ و به صورت خوشه ای هستند. میوه آن که منگو نامیده می‎شود، بیضوی شکل و دارای طعمی مطبوع و شیرین بوده و دارای هسته ای نسبتا بزرگ است.

​

گل های درخت انبه به صورت خوشه ای در انتهای شاخه گل دهنده و برگ‌های آن نیزه ای، بدون کرک و شفاف است. میوه آن تخم مرغی شکل به اندازه‌های مختلف، خوراکی و شیرین است، داخل گوشت میوه یعنی در مرکز آن هسته ای بزرگ قرار دارد. این درخت، بومی هندوستان، مالزی و مالت است و در سایر مناطق آسیای حاره نظیر جاوه کاشته می‌شود، در ایران در جنوب کشور کاشته می‌شود.

از کشت انبه در هندوستان نزدیک به ۴۰۰۰ سال می گذرد. در قرن نوزدهم میلادی تجار میوه انبه را به غرب هند، آفریقا و جنوب آمریکا معرفی کردند. کمی بعد، تجار عرب آن را به ایران و مصر حمل کردند و حالا این میوه، در مقیاس وسیع در کشورهای مختلف مانند هند، چین، مالزی، اندونزی و استرالیا کشت می شود. از پرورش آن، دو رگه ها و واریته های متعددی به دست آمده که هر یک ظاهری متفاوت از دیگری دارد.

خصوصیات انبه

​

منگو رسیده، از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و منگو نارس، سرد و خشک است. انبه یا منگو نارس، تولید کننده بلغم و سودا در بدن می باشد. این میوه بسیار مقوی بوده و تقویت کننده بدن است و تقویت کننده قوای جنسی است، رنگ صورت را درخشان می کند. دهان را خوش بو می کند. ادرار آور است. یبوست را برطرف می کند.

انبه تمیز کننده خون می باشد. خوردنش بوی بد بدن را از بین می برد، حرارت بدن را کاهش می‎دهد و تب را پایین می آورد. این میوه برای رفع اسهال مفید است. سر درد، تنگی نفس و سرفه را از بین می‎برد، دارای هسته بزرگی است که در وسط آن مغز آن قرار دارد که، به جای مغز بادام می توان از آن در شیرینیجات استفاده کرد.

خوردن مغز هسته منگو، اسهال را برطرف می کند و برای درمان سرماخوردگی مفید است. سرفه های سخت را درمان می کند و درمان کننده بواسیر خونی است. خانم هایی که دچار خون ریزی از رحم می باشند و یا بین دو عادت ماهیانه خون ریزی دارند برای رفع آن باید از مغز هسته این میوه استفاده کنند. مغز هسته انبه کرم کش و ضد استفراغ است. گل آن، سرد و خشک است و اسهال را رفع می کند، برای پیشگیری از ناهنجاری های کمبود ویتامین A مثل شب کوری، بسیار مفید است.

برای خواندن ادامه مطلب کاشت و پرورش انبه کلیک کنید.

کاشت و پرورش درخت پاپایا

 ​

نام علمی:

Carica papaya

تیره:

Caricaceae

خربزه درختی بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است. امروزه این گیاه در بیشتر مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری کشت می‌شود. هند بزرگترین تولیدکننده پاپایا در جهان می‌باشد. از میوه گیاه پاپایا به طور وسیع برای مصرف به عنوان میوه تازه در نوشیدنی‌ها، ژله، مربا، کیک، بستنی و به صورت خشک و کریستاله مورد استفاده قرار می‌گیرد. از نظر ارزش غذایی، میوه رسیده خربزه درختی منبع غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری برای سلامت انسان می‌باشد. میزان ویتامین ث آن بیشتر از گوجه فرنگی و مرکبات است. پاپایا چندین کاربرد در صنعت دارد. از نظر بیوشیمیایی، ترکیبات برگ و میوه آن پیچیده است و چندین پروتئین و آلکالوئید با کاربرد دارویی و صنعتی مهم تولید می‌کند.

گیاهشناسی

خربزه درختی با نام علمی (Carica papaya L.) که متعلق به خانواده (Caricaceae) و گیاهی دولپه و پلی‌گام می‌باشد. خربزه درختی گیاهی همیشه سبز و سریع الرشد می‌باشد که عمر کوتاهی (5 تا 7 سال) دارد. این گیاه دارای ساقه منفرد، اسفنجی و توخالی به رنگ خاکستری یا قهوه‌ی متمایل به خاکستری است. قطر تنه بین 10 تا 30 سانتیمتر و ارتفاع آن بین 2 تا 10متر است. در پاپایا برگ‌ها به صورت خوشه در رأس و بخش بالایی ساقه قرار دارند. شکل برگ‌ها پنجه‌ای بوده و حاوی 7 تا 11 لوب می‌باشند. خربزه درختی معمولا دو پایه است و از نظر جنسیت به سه دسته نر، ماده و دوجنسی طبقه‌بندی می‌شود. جنسیت در خربزه درختی تحت تاثیر شرایط آب و هوایی به ویژه دما و خشکی قرار می‌گیرد. گل‌ها در خربزه درختی در مجاورت برگ‌ها ظاهر می‌شوند. گل‌های ماده به صورت تکی یا در خوشه‎های 2 تا 3 تایی ظاهر می‌شوند. گل‌های نر کوچکتر و به تعداد بیشتر بوده و بر روی گل آذینی به طول 60 تا 90 سانتیمتر ظاهر می‌شوند میوه در آن، گرد تا بیضی و به رنگ نارنجی متمایل به زرد تا زرد می‌باشد.

ویژگی‌های میوه پاپایا

ابعاد میوه پاپایا حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر است. پوست این میوه ابتدا سبز است و زمانی که کاملاً رسیده و آماده مصرف شود، به رنگ زرد کهربایی تا کمی نارنجی درمی‌آید. این میوه‌ی آبدار، گوشتی زرد، نارنجی یا صورتی و بافت نرم و شیرینی دارد. درون گوشت پاپایا دانه‌های سیاه کوچک زیادی وجود دارد که تلخ مزه هستند. میوه رسیده را می‌توانید به صورت خام مصرف کنید. از آنجا که میوه نرسیده حاوی میزان زیادی لاتکس است، می‌تواند باعث تحریک انقباضات شود. به همین دلیل بهتر است قبل از مصرف آن را بپزید. این میوه در تهیه سالاد و اسموتی کاربرد زیادی دارد.

نام فارسی	پاپایا، خربزه درختی
نام انگلیسی	papaya
نام علمی	Carica papaya L.
خانواده	Caricaceae

​

​

خواص دارویی

خواص و فواید پاپایا بسیار زیاد است. این میوه حاوی آنزیمی به نام پاپایین است. این آنزیم زنجیره‌های پروتئینی ماهیچه‌های گوشت را می‌شکند و هضم آن را ساده‌تر می‌کند. پاپایا سرشار از آنتی اکسیدان‌هایی مانند کاروتنوئید و لیکوپن، فیبر، انواع ویتامین مانند ویتامین آ و ث و مواد معدنی است.

پیشگیری از بیماری‌های قلبی

بر اساس تحقیقات، لیکوپن و ویتامین ث از بیماری‌های قلبی پیشگیری می‌کنند. از آنجا که پاپایا سرشار از آنتی اکسیدان و ویتامین است، می‌تواند بیماری‌های قلبی را دور کند و اثر محافظتی کلسترول خوب با نام HDL را افزایش دهد.

کاروتنوئیدهای موجود در این میوه مانع از چسبیدن و رسوب کلسترول در دیواره رگ‌های خونی می‌شود و می‌تواند از سکته‌های قلبی جلوگیری کند. فیبر موجود در این میوه هم کلسترول بد خون را کاهش می‌دهد.

برای خواندن ادامه مطلب کاشت و پرورش درخت پاپایا کلیک کنید.