پاپ اسمیر معمولا برای تشخیص سرطان دهانه رحم انجام می شود.
پاپ اسمیر معمولا هم زمان با تست های لگنی انجام می شود.
در بانوان بالای 30 سال، پاپ اسمیر ممکن است به صورت ترکیبی با آزمایش ویروس پاپیلوم، که نوعی ویروس است که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود و می تواند منجر به سرطان دهانه شود، انجام می شود.
در برخی شرایط به جای پاپ اسمیر، آزمایش ویروس پاپیلوم (hpv) انجام می شود. (زگیل تناسلی)
دو روش برای پاپ اسمیر
مرحله اولیه
در آزمایش پاپ اسمیر پزشک توسط برس سرویکس نمونه‌ها را برمی‌دارد یا توسط اسپکولوم دهانه دستگاه تناسلی را باز کرده و نمونه‌ها را از رحم و دهانه رحم برمی‌دارد.
نمونه‌ها برای تشخیص سلول‌های ناهنجار به آزمایشگاه منتقل شده و زیر میکروسکوپ مشاهده می‌شوند. جهت انتقال این لام‌ها از فولدرهای لام می‌توان استفاده کرد.
این روش جز تشخیص سلول‌های سرطانی مرتبط با HPV، نشان‌دهنده عفونتهای رحمی نیز هست.
اسپکولوم نگه دارنده دیواره رحم برای انجام تست پاپ اسمیر
روش اول (روش سنتی)
روش سنتی و قدیمی‌تر انجام تست پاپ اسمیر، انتقال سلول‌های برداشته شده از مجاری واژن و دهانه رحم توسط وسایل نمونه‌برداری به یک اسلاید شیشه‌ای است.
ایراد این روش آن است که حدود ۸۰ درصد سلول‌ها بر روی وسایل نمونه‌برداری باقی‌مانده و دور ریخته می‌شوند.
مزیت این روش کم‌هزینه‌تر بودن آن است.
تا اواسط دهه ۹۰ تنها این روش استفاده میشد.
روش دوم (روش تین پرپ)
در این روش تمام سلول‌های برداشت شده به یک محلول نگهدارنده و سپس بر روی یک اسلاید شیشه‌ای منتقل می‌شود.
هنگام انتقال سلول‌ها از محلول به اسلاید شیشه‌ای در روش تین پرپ، مواد غیر تشخیصی مانند سلول‌های خون، سلول‌های التهابی و موکوس حذف می‌شوند.
آزمایشگر تنها سلول‌های دهانه رحم را منتقل میکند.
همچنین سلول‌های دهانه رحم به صورت تک لایه به اسلاید منتقل می‌شوند؛ بنابراین هم‌پوشانی سلول‌های پوششی که در روش قدیمی وجود دارد و نیز احتمال پوشیده شدن یک سلول غیرطبیعی از بین می‌رود و قدرت تشخیصی تست پاپ اسمیر افزایش می‌یابد.
همچنین هنگام انتقال سلول‌های دهانه رحم به محلول، می‌توان همزمان سلول‌های سرطانی و احتمال وجود HPV و عفونتهای کلامیدیایی و سوزاک را بررسی کرد.
نزدیک به ۹۰ درصد تست‌های پاپ اسمیر در آمریکا به روش تین پرپ است. این روش پرهزینه‌تر از روش سنتی است.
جواب آزمایش پاپ اسمیر
دو نتیجه برای آزمایش پاپ اسمیر وجود دارد: عادی و غیرعادی.
پاپ اسمیر عادی (نرمال)
اگر نتیجه نرمال یا عادی باشد، یعنی رشد غیرعادی سلولی وجود ندارد. نتیجه عادی گاهی با عنوان «منفی» نیز شناخته می‌شود. اگر نتیجه آزمایش‌تان عادی باشد برای سال بعد نیازی به پاپ اسمیر مجدد نخواهید داشت.
پاپ اسمیر غیرعادی (غیرنرمال)
اگر نتیجه پاپ اسمیر غیرعادی باشد، لزوما به‌معنای ابتلا به سرطان نیست. بلکه به این معناست که رشد غیرعادی سلول‌ها در دهانه‌ی رحم وجود دارد و شاید این رشد، حاکی از پیش‌سرطان باشد و بدن در آستانه ابتلا به سرطان قرار داشته باشد.
تامپون ، پدها و فنجان های پریودی و قاعدگی چه هستند؟
پدها، و فنجان ها به شما اجازه می دهند در طول دوره پریودی خود به زندگی طبیعی تان ادامه دهید، بدون اینکه لباس هایتان را کثیف کنید.تامپون ها و فنجان ها داخل واژن می روند، و پدها روی لباس زیر استفاده می شوند.
پدها (که برخی اوقات پدهای بهداشتی نامیده می شوند) بخش های محدودی هستند که به لباس زیر شما می چسبند.بعضی از آن ها بال دار یا بدون بال هستند ،که در کناره های لباس زیر تان جمع می شوند تا در برابر کثیفی و لکه ها شما را محافظت کنند.
برخی پدها از مواد یک بار مصرف ساخته شده اند شما یک بار از آن ها استفاده می کنید و آن ها را دور می اندازید.بعضی پدهای دیگر از پارچه ساخته شده اند و می توانند شسته شوند و دوباره استفاده شوند.
تامپون ها، توپی کوچک از پنبه هستند که در واژن قرار می گیرند و خون قاعدگی را جذب می کنند.بعضی از تامپون ها با یک اپلیکاتور هستند که به شما در اعمال آنها کمک می کند.
تامپون ها یک رشته متصل دارند، بنابراین می توانید به راحتی آن ها را بیرون بکشید.فنجان ها مانند توپ های کوچک یا کاسه هستند، و از لاستیک، سیلیکون، یا پلاستیک نرم ساخته شده اند.
شما فنجان را در واژن خود می گذارید و خون قاعدگی را جمع می کنند.اکثر فنجان ها قابل استفاده مجدد هستند شما فقط زمانی که نیاز دارید آن را بشویید و دوباره استفاده کنید.
فنجان های دیگر یک بار مصرف هستند بعد از یک بار استفاده باید آن را دور بیندازید.تامپون ها و فنجان ها گیر نمی کنند، در درون شما جذب بدن نمی شوند، یا به قسمت دیگری از بدن حرکت نمی کنند.
ماهیچه ها در واژن، آن ها را در جای خود نگه می دارند (بدون اینکه شما بدانید!)، و آن ها در داخل بدن شما می مانند تا زمانی که بیرون بیاوریدشان.اکثر بانوان وقتی در نقطه مناسب هستند، نمی توانند تامپون ها یا فنجان ها را احساس کنند.
شما می توانید تامپون ها و فنجان ها را در استخر و در طول تمام انواع ورزش ها و فعالیت ها استفاده کنید.
کاپ قاعدگی چیست؟
کاپ قاعدگی یک فنجان کوچک و بسیار انعطاف پذیر است که از سیلیکون یا لاتکس ساخته شده است. این ابزار برخلاف تامپونیا پد به جای جذب خون، آن را جمع آوری می کند. فنجان قاعدگی یک بار مصرف نیست و می توان تا سالیان سال از آن استفاده کرد.
نخستین فنجان قاعدگی برای استفاده در سال 1987 ساخته شد، ولی در حال حاضر در آمریکا استفاده از آن رو به گسترش است. از آن زمان، چندین نوع کاپ قاعدگی از مواد مختلف مثل لاستیک تا سیلیکون ساخته شده است. به طور کلی تبلیغات برای کاپ قاعدگی بسیار کم است و اکثر بانوانی که از آنها استفاده می کنند، بیشتر از طریق اینترنت یا به توصیه دیگران با آن آشنا شده اند.
این وسیله از نظر اقتصادی به صرفه است چون قابل شستشو است. از یک فنجان قاعدگی تا ده سال می توان استفاده کرد و این به معنای هزینه کمتر برای نوار بهداشتی و تامپون است.
مزایای استفاده از کاپ قاعدگی
کاپ های قاعدگی نسبت به تامپون و نوار بهداشتی کارایی بهتری در جذب خون قاعدگی دارد و سازگارتر با محیط زیست هستند. این فنجان ها بسته به میزان خونریزی شما می توانند حتی تا دوازده ساعت هم در واژن بمانند. در حالی که در صورت استفاده از تامپون هر 4 تا 8 ساعت باید آنرا تعویض کرد. همچنین چون کاپ قاعدگی می تواند در مدت طولانی در واژن باقی بماند، به همین دلیل برای استفاده در شب مناسب است و هنگامی که از آن استفاده می کنید نیاز به پد یا نوار بهداشتی برای اطمینان از نشت خونریزی ندارید. استفاده از کاپ قاعدگی بوی کمتری دارد. بعلاوه این وسیله امن تر از تامپون است. متخصصان معتقدند استفاده از تامپون خطر ابتلا به سندرم شوک سمی، یک عفونت باکتریایی را افزایش می دهد.
معایب استفاده از کاپ قاعدگی
استفاده از کاپ قاعدگی ممکن است برای شما انقدر راحت باشد که دیگر هرگز سراغ استفاده از نوار بهداشتی و تامپون نروید. اما گاهی اوقات نیز برخی از بانوان با این محصول احساس راحتی نمی کنند. برخی ممکن است آن را کثیف بدانند یا با خون قاعدگی راحت نباشند. وارد کردن یا خارج کردن آن برای برخی از افراد ممکن است سخت باشد. به دلیل افتادگی رحم یا کج بودن آن ممکن است پیدا کردن اندازه مناسب دشوار باشد. همچنین برخی از بانوان که به پلاستیک حساسیت دارند ممکن است دچار واکنش حساسیتی شوند. بیشتر فنجان های قاعدگی از مواد بدون لاتکس ساخته شده است، این یک گزینه عالی برای افراد مبتلا به آلرژی لاتکس است. اما برای بعضی از افراد، احتمال دارد مواد سیلیکون یا لاستیک باعث ایجاد واکنش آلرژیک شود.
کاپ قاعدگی همچنین ممکن است واژن شما را تحریک کند اگر درست پاک نشده و به درستی از آن مراقبت نکنید. اگر فنجان را بدون اینکه لبه های آن را چرب کنید هم وارد واژن کنید، ممکن است باعث ناراحتی شما شود.
احتمال افزایش عفونت هم وجود دارد خصوصا در افرادی که از آی یو دی به عنوان روش جلوگیری از بارداری استفاده می کنند. برای اطمینان بیشتر فنجان قاعدگی را خیلی خوب بشویید، سپس اجازه دهید تا خشک شود. فنجان قاعدگی یکبار مصرف را مجددا مصرف نکنید.
اگر از IUD استفاده می کنید، بعضی از تولید کنندگان توصیه می کنند از فنجان قاعدگی استفاده نکنید زیرا ممکن است هنگام خارج کردن آن نخ آی یو دی را هم بکشید و آن را هم خارج کنید. با این حال، قبل از استفاده هر دو با هم، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
بیشتر کاپ ها یا فنجان های قاعدگی که از جنس سیلیکون و لاستیک هستند، قبل از رابطه جنسی باید برداشته شوند. اما آنهایی که نرم و یکبار مصرف هستند، طوری طراحی شده اند که مانند یک گنبد شکل می گیرند و همسر شما نمی تواند آنها را احساس کند و خونریزی هم وجود نخواهد داشت.
نحوه وارد کردن و استفاده از کاپ قاعدگی
کاپ قاعدگی دارای دو قسمت اصلی است: جام کاپ و ساقه نازک در انتهای آن که استفاده و خارج کردن آن را آسانتر می کند. قبل از اولین استفاده، باید دستورالعمل روی بسته‌بندی را به دقت بخوانید و مطابق با آن، وسیله را شستشو داده یا استرلیزه کنید. بهترین کار این است که پیش از داخل کردن یا بیرون کشیدن کاپ قاعدگی، دست‌ها را با آب و صابون بشویید.
برای استفاده از کاپ، سر کاپ را تا کرده و آن را به سمت داخل واژن فشار دهید. میتوانید در حالت چمباتمه نشسته یا بایستید. به این صورت که یک پای خود را بلند کرده و کاپ را داخل مجرای واژن قرار دهید. در ابتدا ممکن است تا زدن صحیح کاپ کار مشکلی به نظر برسد، اما چندین روش مختلف برای انجام این کار هست.
هنگامی که لبه کاپ وارد واژن شد، فشار دادن کاپ به داخل واژن را ادامه دهید تا کل کاپ و پایه آن درون واژن قرار گیرد.کاپ باید به صورت ارتجاعی باز شود تا از هر گونه نشت خون قاعدگی جلوگیری کند. برای اطمینان از این موضوع، باید پایه کاپ (نه گردن آن) را نگه دارید و آن را یک دور کامل یا 360 درجه بچرخانید.مطلب جالب اینکه زمانی که کاپ به شکل صحیح درون واژن شما قرار بگیرد، وجود آن را حس نمی‌کنید و فراموش می کنید که این وسیله در داخل واژن شما قرار دارد.
چگونه کاپ قاعدگی را خارج کنیم؟
هنگام خارج کردن کاپ قاعدگی، فشار کمی درست مانند زمان دفع مدفوع نیاز است. برخی از افراد از عضلات واژن برای بیرون راندن کاپ قاعدگی استفاده می کنند. تقویت عضلات کگل نقش مهمی در بهبود سلامت واژن شما در سنین مختلف دارد.
انگشت اشاره و شست را به درون واژن فرو برده و پایه کاپ را بگیرید و آن را به آرامی بیرون بکشید. با گرفتن پایه کاپ، حالت مکش آن را متوقف ساخته و کاپ را از واژن خارج سازید. برای جلوگیری از بیرون ریختن خون، باید کاپ را عمودی نگه دارید. برخی از زنان ممکن است در پیدا کردن محل درست کاپ یا پایه آن دچار مشکل می‌شوند. جای نگرانی نیست – کاپ قاعدگی در واژن شما گم نمی‌شود! چند دقیقه صبر کرده و سپس مجددا سعی کنید.
کاپ قاعدگی برای باکره ها
کاپ قاعدگی برای دختران باکره چگونه استفاده می شود برای این مورد باید با یک متخصص زنان مشورت کنید که ببینید آیا می توان از کاپ قاعدگی برای باکره ها استفاده کرد یانه!
تامپون چیست؟
تامپون یکی از وسایل بهداشتی است که بانوان در زمان خونریزی قاعدگی برای جلوگیری از ریختن خون به خارج از بدن و جمع آوری آن جهت جلوگیری از آلوده شدن یا کثیف شدن لباس ها از آن استفاده می کنند. تامپون با روش جذب خون به درون بافت اسفنجی و حفظ آن به مدت چندین ساعت عمل می کند.
همچنین به دلیل اینکه این نوع از محصولات بهداشتی به درون واژن فرو می رود، خانم های باکره نباید از آن استفاده کنند؛ چرا که ممکن است به پرده بکارت آن ها آسیب وارد کند.
انواع تامپون
جنس آن معمولاً از پنبه است و با استفاده از یک فروکننده (Applicator) در داخل مهبل قرار داده می‌شود. در انتهای آن نخی وجود دارد که برای بیرون کشیدن آن استفاده می‌شود.
تامپون انگشتی گونه‌ای تامپـون است که بدون فروکننده فروخته می‌شود و با دست در محل خود قرار می‌گیرد.
تامپونها درجات جذب متفاوتی دارند :
ضعیف : ۶ گرم یا کمتر
معمولی : ۶ تا ۹ گرم
خوب : ۹ تا ۱۲ گرم
خیلی خوب : ۱۲ تا ۱۵ گرم
عالی : ۱۵ تا ۱۸ گرم
مزیت استفاده از تامپون
این روش نسبت به سایر روش های جذب خون قاعدگی، مزایای زیادی دارد. استفاده از آن، نسبت به پد بهداشتی و فنجان قاعدگی، تمیز تر و بهداشتی تر است. هنگام دفع ادرار می توانید تامپون را نگه دارید اما در سایر روش ها آن ها را باید کنار بگذارید.
تامپون بهتر است یا نوار بهداشتی؟
در موقعیت های عمومی استفاده از نوار بهداشتی بهتر و آسان تر از استفاده از تامپون است. بهتر است تنها در موارد خاص مثل ورزش کردن یا مهمانی رفتن از تامپون استفاده کنید. مثلا در صورتی که لباس مجلسی شما تنگ و چسبان است بهتر است از تامپون به جای نوار بهداشتی استفاده کنید.
نحوه گذاشتن تامپون:
ممکنه اولین بار که قصد استفاده از تامپون را دارید اضطراب داشته باشید.این اضطراب طبیعی هست، برای اولین بار و مخصوصا برای وقتی که قصد یادگیری دارید بهتره از کوچکترین نوع آن استفاده شود.وقتی مقدار خون شما در حد متوسط تا زیاد باشد بهتر می توان تامپون را وارد کرد چون نوعی حالت نرم کنندگی ایجاد می کند.هر چقدر شما آرامش بیشتری داشته باشید برای اینکار بهتر است. وقتی اضطراب داشته باشید عضلات واژن نا خود آگاه جمع می شوند و کار شما را سخت می کنند.1- دست هایتان را آب و صابون بشوئید و خشک کنید.لایه پلاستیک تامپون را بردارید. ممکنه به دلیل اضطراب شما از دستتان روی زمین بیفتد هرگز از آن استفاده نکنید. تامپون دیگری را باز کنید.
2- بشینید یا در حالت راحتی قرار بگیرید. تامپون به حالتی درست شده که اوله نازک درون لوله بزرگ تر قرار گرفته است. شما باید وسط قسمت نازک را با انگشت بگیرید.مطمئن باشید که نخ تامپون وجود داشته باشد.
3- با انگشت های دست دیگر لب های واژن را باز کنید وتامپون را در سوراخ بکارت بگذارید بگذارید
4-به آرامی تامپون را فشار دهید تا از سوراخ بکارت وارد واژن شود.وقتی انگشتی که وارد می کند به بدن و یا آن اپلایکاتور رسید و یا وقتی لوله بزرگتر وارد شد داخل کردن را متوقف کنید.
5- وقتی آن اپلایکاتور یا لوله بزرگتر وارد واژن شد از انگشت سبابه خودتون برای فشار دادن لوله داخلی به لوله خارجی استفاده کنید.
6- وقتی لوله داخلی واردشد از شست و انگشت وسطی خودتان برای خارج کردن اپلیکاتور استفاده کنید. مطمئن باشید که نخ تامپون خارج از واژن وجود داشته باشد. این نخ برای این است وقتی که قصد خارج کردن آن را دارید با کشیدن نخ تمام تامپون خارج می شوداگر تامپون به درستی وارد شود شما اصلا آن را حس هم نخواهید کرد.اگر احساس ناراحتی می کنید احتمالا تامپون را درست نگذاشته اید یا اینکه تامپون کاملا داخل نشده است.اگر اینطور است آن را خارج کنید و از توع تازه ای از آن استفاده کنید.مطمئنا در دفعات بعدی تجربه بیشتری بدست می آورید.وبجای اینکه نا امید بشید و یا بقول معروف دست و پای خودتان را گم کنید خونسردی خودتان را حفظ کنید و مجددا تکرار کنید.
خارج کردن تامپون
1- ریلکس و آرام باشید، اگر استرس داشته باشید احتمال انقباض عضلاتتان بیشتر و خارج کردن تامپون مشکل تر خواهد شد.۳- در وضعیت مناسبی بایستید، روی توالت نشسته و یا سرپا بایستید در حالی که یک پای خود را روی سرپوش توالت گذاشته اید، اگر ممکن است در وضعیتی بایستید که زمان قرار دادن تامپون از آن استفاده کردید. نشستن روی توالت و کشیدن نخ تامپون راه مطمئنی است که خون های بیرون آمده از تامپون، به جای آنکه روی لباس و کف دستشویی بریزید و داخل توالت تخلیه شوند.
۴- دست خود را بین پاها برده و نخ تامپون را بکشید، مطمئن باشید تامپون را با همان زاویه ای که داخل واژن گذاشتید بیرون بکشید۵- خیلی محکم نکشید، اگر برای خارج کردن تامپون به مشکل برخورد کرده اید، اصرار برای بیرون کشیدن محکم آن باعث پاره شدن نخ تامپون خواهد شد. همچنین اگر علت چسبیدن تامپون به واژن خشکی بیش از حد آن باشد کشیدن زیاد و محکم آن سبب درد می شود.۶- اگر به آسانی بیرون نیامد عصبی و مضطرب نشوید، اگر دیدید خارج کردن تامپون خیلی سخت است نترسید و مضطرب نشوید، تامپون در شکمتان گم نمی شود!!! اگر در حالی که نخ را می بینید نمی توانید آن را خارج کنید چند کار می توانید انجام دهید.به آرامی نخ را مانند زمانی که اجابت مزاج می کنید به طرف پایین بکشید. تکان دادن نخ در زمان بیرون کشیدن تامپون کمک می کند که راحت تر مجرای واژن را ترک کند. زمانی که تامپون به اندازه کافی نزدیک سوراخ واژن رسید که بتوانید آن را با انگشتتان بگیرید، به آرامی تامپون را با انگشتانتان از طرفی به طرف دیگر تکان دهید در حالی که آن را همزمان به طرف پایین می کشید.
اگر واقعا برای درآوردن واژن مشکل داشتید می توانید از دوش مهبل (که شستشوی زنان نیز نامیده می شود) استفاده کنید. دوش مهبلی باعث اسپری کردن آب به داخل واژن ومرطوب و نرم شدن تامپون شده و بیرون کشیدن آن را آسان تر می کند. اگر می خواهید از این روش استفاده کنید به دقت دستورالعمل روی پاکت دوش مهبل را که از داروخانه خریده اید مطالعه کنید. اگر از دوش مهبل ساخته شده در خانه استفاده می کنید مطمئن باشید که آب استریل و ضدعفونی شده باشد.
اگر نتوانستید تامپون را پیدا کنید انگشتتان را داخل واژن کرده و آن را به صورت چرخشی در اطراف دیوارده حرکت دهید. اگر نخ تامپون را پیدا کردید می توانید انگشت دیگر را وارد واژن کرده و نخ را بین انگشتان خود بگیرید و به راحتی تامپون را خارج کنید.
اگر نتوانستید تامپون را پیدا کنید و یا به نظر می رسد نمی توانید آن را از واژن خارج کنید، در اینکه نزد پزشک بروید خجالت نکشید.
۷- به طرز آبرومندانه ای تامپون مصرف شده را جمع و جور کرده و دور بیاندازید، وقتی تامپون را خارج کردید آن را در تکه ای دستمال توالت پیچیده و داخل سطل آشغال بیاندازید. آن را در سیفون نیاندازید. تامپون ها این قابلیت را ندارند، آن ها می توانند سبب مسدود شدن توالت شده، بنابراین آن ها را در سطل آشغال بیاندازید.
آیا استفاده از تامپون باعث پارگی پرده بکارت می‌شود؟
در سایت‌ها و مطالب خارجی گفته شده است که استفاده از تامپـون باعث پارگی پرده بکارت نمی‌شود. برخی از پرده‌های بکارت سوراخ بزرگی دارند که به راحتی باعث عبور تامپون می‌شوند اما سوراخ برخی نیز کوچک است. به هر حال احتیاط می‌گوید که چنانچه در جامعه‌ای مثل ایران زندگی می‌کنید که پرده بکارت اهمیت اخلاقی و حقوقی دارد، بهتر است قبل از ازدواج از تامپون استفاده نکنید. اما چنانچه اصرار به استفاده از تامپـون را دارید به یک پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید تا با بررسی سوراخ پرده بکارت به شما بگوید که آیا میتوانید از تامپون استفاده کنید یا خیر.
سینی جراحی استیل جهت جابه جایی لوازم جراحی نیز وسیله ای مناسب است.
سینی جراحی در سایز های 28 و 32 و 38 و 44 موجود می باشد.
جنس سینی جراحی از استیل می باشد.
رسیور:
رسیور از جمله ظروف استیل پزشکی می‌باشد که در مراکز بیمارستانی ، کلینیک‌ها ، دندانپزشکی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ظرف به علت شکل آن به ظرف کلیوی شکل نیز معروف می‌باشد از کاربردهای رسیور به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
برای ایجاد برش اپی زیاتومی در زایمان طبیعی استفاده میشد. اپی زیاتومی، برش فاصله میان واژن و مقعد را می‌گویند. در گذشته اپی زیاتومییک بخشی از زایمان طبیعی بود؛ اما امروزه این عمل تنها در موارد خاص انجام می‌شود.
پنبه سوآب:
پنبه یا گاز گلوله شده را سواب گویند، که با دست یا کلمپ گرفته می شود. موارد استفاده:
برای کنار زدن یک رگ یا عضو از محل عمل.
جذب خون و مشخص کردن رگ خونریزی دهنده.
گاز بندناف:
مادامى که جنین در داخل رحم مادر قرار دارد، از طریق بندناف که به جفت متصل است، تغذیه مى‌کند. بعد از تولد، چون دیگر نیازى به این ارتباط نیست و نوزاد از طریق دهان تغذیه مى‌شود، پزشک اتصال بین ناف و جفت را قطع مى‌کند.
در صورتى‌که بندناف با اشیاء آلوده یا ادرار و مدفوع تماس پیدا کند، میکروب‌هاى گوناگون از قسمت بریده شده ناف، وارد خون نوزاد مى‌شود که بیمارى‌هاى وخیم و خطرناکى، از قبیل کزاز و یا عفونت خون را به‌دنبال خواهد داشت.
بعد از قطع شدن بندناف لازم است این محل را تمیز نموده، از مواد آلوده بدور داشت. زیرا بسیارى از مادرها یا مادربزرگ‌ها، براساس افکار قدیمى، قدرى خمیر و یا مواد دیگر، روى ناف بریده شده مى‌گذارند و از این طریق میکروب‌هاى فراوانى را وارد بدن کودک مى‌کنند.
پزشکان توصیه مى‌کنند که محل بند ناف نباید پانسمان شود و براى بهتر محفوظ نگهداشتن ناف بریده شده از عوامل بیمارى‌زا، بهتر است قدرى الکل روى موضع مالیده و با دو لایه گاز استریل خشک، پوشانیده شود. حداقل یک بار در روز، ناف را با الکل سفید تمیز کرده و گازها را تعویض نماید.
شان ساده:
پارچه‌هایی استریل که قسمتی از بدن بیمار را که می‌خواهد تحت عمل جراحی قرار گیرد، از سایر قسمت‌های غیراستریل جدا میکند.
گان:
به‌طور کلی دو دسته گان جراحی وجود دارد: یک بار مصرف و چندبار مصرف
گان‌های چند بار مصرف معمولاً از جنس‌های پنبه، پلی استر، ویسکوز مخلوط آنها می‌باشد.
گان‌های یک بار مصرف معمولا از جنس اسپان است و در محیط های آلوده به عفونتهای ویروسی از اسپان های لمینت شده استفاده می‌شود و عموما فاقد دوخت و به شکل پرس شده هستند و در برخی موارد ممکن است دارای الگوهای دوختی هم باشند اما هر چقدر درز کمتر داشته باشد در مقابل نفوذ ویروس مطمئن تر و محفوظ تر می‌باشد.
روشهای متنوعی برای پیشگیری از بارداری وجود دارد. هر زوجی با توجه به اولویت‌ها و شرایط خود مبادرت به استفاده از یکی از آنها میکند. هر روش جلوگیری از بارداری مزایا و معایب مرتبط با خود را دارد. در هر کدام درصد خطایی برای بارداری ناخواسته وجود دارد. در واقع شما برای اینکه روش مناسبی برای پیشگیری انتخاب کنید، باید با توجه به میزان خطر حاملگی هر کدام و مزایا و معایبشان تصمیم بگیرید. البته در صورت داشتن شرایط خاص مشورت با پزشک ضروری به نظر می‌رسد.
نود درصد زنانی که به لحاظ جنسی فعال هستند، اگر طی یک سال از هیچ روش پیشگیری استفاده نکنند، باردار می‌شوند. قطعی‌ترین روش برای پیشگیری از بارداری، نداشتن رابطه جنسی است که مشخصا این روش، روش مناسبی نمی‌باشد. عدم استفاده از روشهای پیشگیری در روابط جنسی گاه زوجین را وادار میکند تا در صورت بارداری از سقط جنین استفاده کنند؛ به همین دلیل آگاهی از این روش‌ها و به کار بردن آنها اهمیت دارد.
روشهای پیشگیری از بارداری به چند دسته کلی تقسیم می‌شوند. روشهای انسداد کردن، روشهای هورمونی، روش‌ها و ابزارهای درون رحمی و دیگر روشهای پیشگیری برای جلوگیری از بارداری وجود دارند. همچنین برخی از روش‌ها برای جلوگیری از بارداری برای بعد از رابطه جنسی غیر محتاطانه وجود دارد.
1.پیشگیری از بارداری با روشهای انسداد کردن
روشهای انسداد کردن، روش‌هایی هستند که مانع رسیدن اسپرم به تخمک می‌شوند. این روش‌ها خود شامل موارد زیر هستند:
کاندوم‌های مردانه که عموما از لاتکس ساخته می‌شوند بیشتر از 80 درصد در پیشگیری از بارداری موثر هستند. علاوه بر این مانع انتقال عفونتهای جنسی را هم می‌شوند.
کاندوم را باید روی آلت در حالت نعوظ کشید و با فشار دادن آن هوای داخل آن را خارج کرد. سپس کاندوم را تا انتهای آلت باز کرد. بعد از اتمام رابطه جنسی و انزال با نگه داشتن قسمت پایین کاندوم، آلت را از واژن خارج کنید و کاندوم را دور بیندازید.
اگر به لاتکس حساسیت داشته باشید، نوعی از کاندوم برای کسانی که به آن حساس‌اند، ساخته شده است. همچنین در صورت استفاده از لوبریکانت‌ها، دقت کنید با جنس کاندوم سازگار باشد و کاندوم را حین رابطه جنسی پاره نکند.
کاندوم زنانه:
کاندوم زنانه مشابه کاندوم‌های مردانه هستند، تقریبا 79 درصد قدرت پیشگیری دارند.
مزایا
به راحتی می توان آن را تهیه کرد.
در برابر بیماری های جنسی حفاظت می کند.
حرارت بدن را بهتر از کاندوم مردانه منتقل می کند.
معایب
در هنگام سکس باعث ایجاد صدا می شود.
حدود ۲۱ درصد استفاده کننده ها ناخواسته باردار می شوند.
یکبار مصرف است.
با کاندوم مردانه نباید استفاده شود چون باعث پارگی می شود.
دیافراگم:
دیافراگم یک ابزار انسداد ورود اسپرم است که داخل واژن قرار می‌گیرد و هر بار قبل استفاده از اسپرم کش روی آن استفاده می‌شود. استفاده از دیافراگم و اسپرم کش تقریبا 90 درصد احتمال بارداری را کاهش می‌دهد.
مزایا
مثل هر روش ضد بارداری دیگر، دیافراگم ضد بارداری نیز مزایا و معایب خودش را دارد. مزایای دیافراگم ضد بارداری عبارت است از:
کنترل باردار شدن را به دست خود افراد می‌گذارد.
در هنگام شیردهی میتواند استفاده شود.
حمل آن ساده است و فضایی اشغال نمی‌کند.
تغییرات هورمونی در بدن ایجاد نمی‌کند.
هر زمان تصمیم بگیرند می‌توانند استفاده از آن را متوقف کنند.
میتواند چند ساعت قبل از شروع رابطه جاگذاری شود.
وجود آن معمولاً توسط هیچ‌یک از طرفین احساس نمی‌شود.
اثر تخریبی کمتری در مقایسه با IUD دارد و نیازی به چک شدن توسط پزشک ندارد.
برای خانم‌هایی که بالای 35 سال سن دارند یا سیگار می‌کشند مفیدتر از قرص‌های پیشگیری از بارداری است چون خطری برای ایجاد بیماریهای قلبی و عروقی ندارد.
معایب
جاگذاری آن سخت است
احتمال جابجایی آن به خاطر اندازه آلت تناسلی مردانه، پوزیشن برقراری رابطه جنسی و شدت دخول وجود دارد.
هر بار قبل از شروع رابطه باید جاگذاری شود.
بعد از هر بار زایمان، جراحی در ناحیه لگن، سقط جنین یا کاهش وزن (20 درصد وزن بدن) باید اندازه مناسب دیافراگم ضد بارداری مجدداً تعیین شود.
هر دیافراگم باید بعد از 2 یا 1 سال جایگزین شود.
روش استفاده از دیافراگرم
فرد دیافراگم را ساعاتی قبل از رابطه جنسی در واژن قرار داده و تا 6 ساعت بعد از رابطه جنسی باید در واژن نگه دارد ولی بعد از 24 ساعت حتما باید خارج شود.
کلاهک رحم:
کلاهک رحم یک کاپ سلیکونی است که در انتهای واژن قرار می‌گیرد. در واقع این کلاهک دهانۀ رحم را می‌پوشاند تا اسپرم به تخمک‌ها نرسد. این روش بین 70 تا 85 درصد از بارداری پیشگیری میکند.
مزایا
به مدت ۴۸ ساعت می تواند در دهانه ی رحم بماند.
ارزان است.
معایب
به وسیله ی دکتر باید جا انداخته شود.
در مقابل بیماری های جنسی حفاظت نمی کند.
در طول پریود نباید استفاده شود.
اسفنج ضد بارداری:
اسفنج ضد بارداری که حاوی اسپرم کش است مانند کلاهک انتهای واژن جای داده می‌شود تا مانع رسیدن اسپرم به رحم بشود. استفاده از اسفنج بین 76 تا 88 درصد قدرت پیشگیری دارد.
مزایا
به پزشک نیازی نیست.
تاثیر آن سریع است.
معایب
قرار دادن آن سخت است.
از بیماری های جنسی محافظت نمی کند.
در طول پریود نباید استفاده شود.
اسپرم کش:
اسپرم کش یک ماده شیمایی است که اسپرم را غیرفعال میکند. میزان تاثیر اسپرم کش 71 درصد می‌باشد.
روش استفاده از اسپرم کش
اسپرم کش‌ها حداقل 10 دقیقه قبل از رابطه جنسی باید در واژن استفاده شوند و برای 60 دقیقه مؤثر باقی می‌مانند. اسپرم کش نوعی ماده‌ی شیمیایی است که به صورت کف، ژل و کرم در دسترس است.
مزایا
استفاده از این روش کم هزینه و بسیار پرکاربرد است. استفاده از آنها نیازمند تجویز پزشک نیست و در اکثر داروخانه ها موجود هستند که این امر آنها را به یکی از در دسترس ترین ابزارهای پیشگیری از بارداری تبدیل میکند. همچنین عوارضی مشابه عوارض روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری برای بدن ایجاد نمیکنند.
عوارض
بسیاری از افراد به مواد شیمیایی موجود در این روش حساسیت دارند که نتیجه آن کاهش لذت رابطه و احساس سوزش حین دخول است. سوزش پوست میتواند خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی را افزایش دهد. برخی زنان نیز در نتیجه حساسیت به نانوکسینول-9 موجود در اسپرم کش عفونتهای رحمی را تجربه میکنند.
به دلیل وجود چنین خطراتی اگر استفاده از این روش در پوستتان احساس سوزش ایجاد میکند، بهتر است از آن استفاده نکنید. لایه ها، شیاف و قرص اسپرم کش باید حداقل نیم ساعت پیش از آغاز رابطه جنسی در واژن قرار داده شوند. شیافها همچنین اثر خود را پس از گذشت 1 ساعت از دست میدهند بنابراین ممکن است استفاده مجدد آن موردنیاز باشد. این بدین معنی است که استفاده از این روش به دقت بیشتری نیاز دارد و به نسبت روشهای دیگری مانند قرص ضدبارداری یا دستگاه IUD، میزان خطایشان بالاتر است.
2.روشهای پیشگیری از بارداری با هورمون
روشهای هورمونی روش‌هایی هستند که باروری زنان را متوقف میکنند. باروری در واقع آزاد شدن تخمک از تخمدان است. این شکل از پیشگیری تاثیری در پیشگیری از عفونتهای جنسی ندارد.
قرص‌های ضد بارداری
این قرص‌ها یکی از روشهای رایج در میان مردم برای پیشگیری می‌باشند. قرص‌های ضد بارداری انواع مختلفی دارند و تا حدود 95 درصد قدرت پیشگیری از بارداری دارند.
برخی قرص‌های ضد بارداری شامل استروژن و پروژستین می‌باشد. این قرص‌ها به شکل روزانه و مطابق با راهنمای داخل جعبه مصرف می‌شوند. برخی از قرص‌های داخل پک، بدون هورمون هستند که باعث می‌شوند سیکل ماهیانه ادامه پیدا کند.
انواع دیگر قرص‌های ضد بارداری، قرص‌هایی است که فقط حاوی پروژستین بوده و فرد باید هرروز راس ساعت مشخصی آن را مصرف کند. در این حالت ممکن است سیکل ماهیانه از نظم و حالت عادی اش خارج بشود.
مزایا
قاعدگی را منظم و خونریزی را کمتر می کند یا اینکه ممکن است بسته به نوع قرص شخص پریود نشود.
درد پریود را کم می کند.
معایب
هزینه دارد.
از بیماری های جنسی محافظت نمی کند.
ممکن است اثرات جانبی ای مثل احساس سفتی در سینه ها، لک صورت، لخته شدن خون، و فشار خون بالا داشته باشد.
پچ‌های پوستی (چسب)
این روش از پیشگیری اگر صحیح انجام شود تا 99 درصد قدرت پیشگیری از بارداری دارد. چسب‌های پیشگیری در قسمت‌های مختلف بدن میتواند کار گذاشته شوند. هر پچ برای 3 هفته در یک قسمت قرار داده می‌شود و سپس برای یک هفته برداشته می‌شود تا در آن زمان پریود اتفاق بیفتد.
مزایا
عادت ماهانه را منظم و خونریزی را کمتر می کند.
فرد احساس درد کمتری می کند.
نیازی به یاد آوری تاریخ دقیق نیست.
معایب
هزینه دارد.
ممکن است مشکلات پوستی ایجاد کند یا عوارض جانبی قرص های جلوگیری از بارداری را داشته باشد.
در برابر بیماری های جنسی محافظت نمی کند.
تزریق:
این روش پیشگیری توسط پزشک تجویز شده و هر 12 هفته یک بار استفاده می‌شود. اگر از این روش درست استفاده شود و تزریق‌ها به موقع باشد، قابلیت پیشگیری بالای 90 درصد می‌باشد.
نکته: زوج‌هایی که از روش ترزیق استفاده کرده‌اند، بعد از مدتی مایل به بارداری باشند، حدودا 10 ماه طول می‌کشد تا باروری به حالت نرمال باز گردد.
مزایا
فقط ۴ بار در سال نیاز به تزریق است.
تاثیر زیادی دارد.
معایب
هزینه زیادی دارد.
باعث لک پوستی و دیگر عوارض جانبی می شود.
در برابر بیماری های جنسی حفاظت نمی کند.
حلقه‌های واژنی
این روش پیشگیری از بارداری در صورت استفادۀ صحیح بالای 99 درصد قابلیت پیشگیری دارد ولی در صورتی که خطاهای انسانی رخ دهد، 95 درصد میتواند موثر باشد. حلقه کوچک پلاستیکی برای 3 هفته داخل واژن قرار داده می‌شود تا هورمون‌هایی به داخل بدن آزاد کند و برای 1 هفته خارج می‌شود تا پریود اتفاق بیفتد.
مزایا
عادت ماهانه را منظم تر و خونریزی را کمتر می کند.
فقط ماهی یکبار نیاز به تعویض دارد.
معایب
هزینه دارد.
ممکن است باعث التهاب واژن شود یا عوارض جانبی ای مثل قرص های جلوگیری از بارداری داشته باشد.
در برابر بیماری های جنسی محافظت نمی کند.
3.ابزارهای داخل رحمی
این روشهای پیشگیری از بارداری روشهای طولانی مدت پیشگیری هستند. آنها بالای 99 درصد قدرت پیشگیری از بارداری دارند. این روش‌ها هم مانند روشهای هورمونی قدرت پیشگیری نسبت به بیماریهای عفونی ندارند.
آی یو دی (IUD)
آی یو دی ابزار کوچکی است که توسط پزشک داخل رحم قرار داده می‌شود و دو نوع هورمونی و مسی دارد. نوع هورمونی آن تا 5 سال داخل رحم میتواند باقی بماند. آی یو دی هورمونی به شکل کامل سیکل قاعدگی را از بین نمی‌برد بلکه از طریق زخیم‌تر کردن مخاط دهانه رحم مانع ورود اسپرم به رحم می‌شود. نوع مسی آن با تخریب اسپرمی که می‌خواهد وارد رحم شود جلوی بارداری را می‌گیرد و تا 10 سال داخل رحم باقی می‌ماند.
مزایا
مدت زیادی می ماند.
امکان جا به جایی آی یو دی به سمت پایین و داخل واژن وجود دارد و مشکلی برای فرد به وجود نمی آورد.
معایب
در نوع مسی آن ممکن است پریود شدید و نامنظم شود.
گران قیمت است.
ممکن است خارج شود و سر بخورد.
ممکن است عوارض جانبی داشته باشید.
ایمپلنت‌ها
پزشک یا پرستار یک ایمپلنت به شکل میله را در بازوی فرد متقاضی قرار می‌دهد تا از بارداری جلوگیری کند. این ایمپلنت هورمون پروژستین را داخل بدن آزاد میکند که از تخمک گذاری جلوگیری میکند. این ایمپلنت‌ها بالای 99 درصد توانایی پیشگیری دارند و هر سه سال یکبار تعویض می‌شوند.
مزایا
دائمی است.
به جراحی نیاز نیست.
تقریبا 100 درصد موثر است.
معایب
تقریبا چند ماه طول می کشد تا اثر کند.
ممکن است خطر عفونت های رحمی را افزایش دهد.
برگشت ناپذیر است.
گران قیمت است.
4. روشهای دیگر پیشگیری از بارداری
روشهای دیگری هم برای پیشگیری غیر از سه دسته گفته شده وجود دارد که شامل موارد زیر هستند:
برنامه ریزی خانگی طبیعی بر اساس روزهای تخمک گذاری
در این روش با محاسبه چرخه قاعدگی زن، در دوره تخمک گذاری که احتمال بارداری هست، از رابطه جنسی اجتناب می‌شود. چنین روشی تا 76 درصد کارایی دارد. در این دوران ترشح واژن بیشتر از مواقع دیگر است. اغلب دوره تخمک گذاری بین 12 تا 16 روز از عادت ماهیانه است. از آن جایی که قرص‌های ضد بارداری و اورژانسی دارای عوارض هستند بهتر است تنها در موارد محدود از آنها استفاده کنید و به طور طبیعی از برقراری رابطه جنسی در دوران تخمک گذاری بپرهیزید تا مجبور به استفاده از قرص‌ها نباشید.
پیشگیری اورژانسی
این روش که به آن قرص اورژانسی می‌گویند، در صورتیکه رابطه جنسی پر خطر رخ دهد و هیچ روش پیشگیری استفاده نشود یا مثلا کاندوم حین رابطه پاره بشود، استفاده می‌شود. این قرص شامل هورمون پروژسترون مصنوعی است. این قرص با تغییر هورمون‌های بدن فرآیند تخمک گذاری را مختل کرده یا آن را به تعویق می‌اندازد.
فراموش نکنید که عوارض قرص اورژانسی لزوم مصرف آن را محدود میکند. از جمله عوارض آن ایجاد حالت تهوع، افزایش حساسیت سینه‌ها، تشدید علائم سندروم ملال پیش از قاعدگی است.
عقیم سازی
عقیم سازی هم در مورد زنان و هم مردان انجام می‌شود. عقیم سازی بالای 99 درصد قدرت پیشگیری از بارداری دارد. برای مردان عمل وازکتومی و زنان عمل بستن لوله رحم را انجام میدهند.
وازکتومی:
در این روش طی عمل جراحی کوچکی، پزشک مسیر عبور اسپرم‌ها را مسدود میکند؛ بنابراین از رسیدن آنها به تخمک‌ها جلوگیری می‌شود. این جراحی نیاز به بستری شدن ندارد و عمل پیچیده‌ای نیست. بعد از عمل وازکتومی احتمال باروری وجود ندارد و یا بسیار اندک است.
مزایا
دائمی است.
ارزان تر از توبکتومی است.
تقریبا 100 درصد موثر است.
معایب
به جراحی نیاز دارد.
تاثیر آن بعد از عمل سریع نیست.
ممکن است قابل برگشت نباشد.
بستن لوله رحم:
در این روش لوله‌های فالوپ بسته می‌شود و امکان بارور شدن تخمک‌ها وجود ندارد. این عمل همچنین خطر ابتلا به سرطان تخمدان‌ها را کاهش می‌دهد. در این جراحی دو سر لوله‌های رحم بسته می‌شود و بخیه زده می‌شود. معمولا این عمل در دوره نقاهت بعد از زایمان به تشخیص پزشک صورت می‌گیرد.
مزایا
برای همیشه است و تقریبا ۱۰۰ درصد موثر است.
معایب
به جراحی نیاز دارد.
ممکن است برگشت پذیر نباشد.
گران قیمت است.
در برابر بیماری های جنسی حفاظت نمی کند.
روش بیرون کشیدن آلت
در آمریکا تقریبا ۶ دهم زنان گفته اند که همسر آنها از روش بیرون کشیدن آلت قبل از انزال برای جلوگیری از بارداری استفاده میکند. اگر این کار به موقع و به درستی انجام شود احتمال بارداری ۴ درصد در سال است و در کل ۱۸ درصد ناخواسته باردار می‌شوند.
روشهای خانگی پیشگیری از بارداری
در این روش از داروهای گیاهی استفاده می‌شود و چون تأثیرات بیشتر و طولانی مدت بر بدن می‌گذارند، باید با احتیاط بیشتری مصرف شوند. دم کرده زعفران جهت سقط جنین در ماه اولیه بارداری تأثیرگذار است و می‌توان از بارداری ناخواسته جلوگیری کرد. گیاه پونه و برگ و عصاره‌ی بنفشه هندی در پیشگیری از بارداری مؤثر است و از گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفته. همچنین میتوانید برای جلوگیری از بارداری ریشه کوهوش آبی را دم کنید و روزانه سه بار از آن را مصرف کنید.
یک عدد سینی.یک عدد گالیپات.یک عدد پنست.یک عدد سوزنگیر.یک عدد قیچی صاف.یک عدد تامپون.دو عدد گاز.۷ عدد پنبه سوآپ.۴ عدد شان(دو عدد شان جورابی).یک عدد گان.
اپی زیاتومی، برش فاصله میان واژن و مقعد را می‌گویند. در گذشته اپی زیاتومییک بخشی از زایمان طبیعی بود؛ اما امروزه این عمل تنها در موارد خاص انجام می‌شود. در اینجا هر آنچه که نیاز دارید در مورد خطرها، مزایا و دوره بهبود این جراحی بدانید را توضیح می‌دهیم.
درباره اپی زیاتومی (Episiotomy)
برای سال‌ها تصور بر این بود که اپی زیاتومی به جلوگیری از پارگی‌های شدید واژینال در طول زایمان کمک میکند و بهتر از پارگی طبیعی بهبود می‌یابد. با این وجود امروزه مطالعات نشان میدهند که اپی زیاتومی از این مشکلات جلوگیری نمی‌کند. بهبود پس از اپی زیاتومی ناراحت کننده است و گاهی اوقات برش جراحی اپی زیاتومی شدیدتر از پارگی طبیعی است که قرار است اتفاق بیفتد؛ عفونت نیز امکان پذیر است. در برخی زنان اپی زیاتومی موجب درد در طول رابطه جنسی تا چند ماه پس از زایمان می‌شود. همچنین اپی زیاتومی شدید نیز ممکن است موجب بی‌اختیاری مدفوع پس از زایمان شود.
انواع اپی زیاتومی
دو نوع متداول اپی زیاتومی، اپی زیاتومی میانی و اپی زیاتومی خط میانی طرفی یا مدیولترال است. اپی زیاتومی میانی در ایالات متحده و کانادا بسیار متداول است و اپی زیاتومی مدیولترال روشی برتر در سایر نقاط جهان است. لازم به ذکر است که هر دو روش، مزایا و معایب مختلف منحصر به خود را دارند.
اپی زیاتومی میانی
در اپی زیاتومی میانی، برشی در وسط دهانه واژن، مستقیما به سمت مقعد ایجاد می شود. مزایای اپی زیاتومی میانی شامل ترمیم آسان و بهبودی سریع است. این نوع اپی زیاتومی درد کمتری دارد و احتمالاً در صورت مقاربت جنسی، از ایجاد حساسیت دراز مدت و احساس درد می کاهد. همچنین در این روش احتمال خون ریزی در حین عمل کمتر است. عیب اصلی اپی زیاتومی میانی، بالا بودن خطر پارگی در حین زایمان و گسترش آن به عضلات مقعد است. این نوع جراحت می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت، از جمله بی اختیاری مدفوع یا عدم توانایی در کنترل حرکات روده شود.
اپی زیاتومی مدیولترال
در این روش، برش از وسط دهانه واژن شروع می شود و با زاویه 45 درجه به سمت مقعد گسترش می یابد. مزیت اصلی آن، این است که خطر پارگی عضلات مقعد بسیار کمتر است.
با این حال، معایب بسیار زیادی نیز دارد، از جمله:
بالا بودن شدت خون ریزی
درد شدیدتر
ترمیم دشوار
ریسک بالاتری از ناراحتی های طولانی مدت، به خصوص در هنگام مقاربت جنسی.
چه نیازی به انجام اپی زیاتومی است؟
همه زنان به اپی زیاتومی احتیاج ندارند. کشش بافت ها به طور طبیعی ممکن است نیاز فرد به این روش را کاهش دهد. با این حال، در برخی از موارد، بدون اپی زیاتومی، بافت های پرینه فرد ممکن است پاره شوند و ترمیم آن دشوارتر شود. در مورد نحوه انجام آن از ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود سوال کنید.
ارائه دهنده خدمات، ممکن است در مواقع ذیلاپی زیاتومی را برایتان توصیه کند:
کافی نبودن اکسیژن جنین (پریشانی جنین)
زایمان دشوار، مانند زمانی که کودک در ابتدا باسن یا پایش بیرون بیاید (بریچ) یا وقتی شانه های کودک در لگن گیر کرده باشد.
طولانی شدن پوشینگ یا زور زدن مادر در مرحله دوم زایمان
زایمان با فورسپس یا واﮐﯿﻮم
بزرگ بودن اندازه کودک
نارسی کودک
درجه اپی زیاتومی
اپی زیاتومی ها توسط درجه هایی طبقه بندی می شوند که بر اساس شدت یا میزان پارگی آن ها پایه گذاری شده است:
درجه اول
اپی زیاتومی درجه یک، شامل یک پارگی کوچک است که فقط در خود بافت واژن امتداد دارد. این برش شامل بافت زیرین آن نمی شود.
درجه دوم
این رایج ترین نوع اپی زیاتومی است که علاوه بر بافت واژن، در پوشش آن نیز امتداد دارد. اما شامل اسفنکتر مقعد یا پوشش رکتال نمی شود.
درجه سوم
پارگی درجه سوم شامل پوشش واژن، بافت های واژن و بخشی از اسفنکتر مقعد است.
درجه چهارم
شدیدترین نوع اپی زیاتومی که شامل پوشش واژن، بافت های واژینال، اسفنکتر مقعد و پوشش رکتال یا مقعدی است. شدت اپی زیاتومی مستقیماً با احتمال بروز عوارض جانبی طولانی مدت در ارتباط است و با افزایش درجه آن، احتمال عفونت، درد و سایر مشکلات بعد از عمل بیشتر می شود.
سینی جراحی استیل جهت جابه جایی لوازم جراحی نیز وسیله ای مناسب است.
سینی جراحی در سایز های 28 و 32 و 38 و 44 موجود می باشد.
جنس سینی جراحی از استیل می باشد.
2.گالیپات: ظرف کوچک گردی است که معمولاً در محیط‌های بیمارستانی، اتاقهای عمل، دندان پزشکی‌ها و محیط‌های آزمایشگاهی کاربرد دارد. جنس این ظرف غالباً از استیل، پلاستیک یا سفال می‌باشد. از این ظرف برای نگهداری پماد، دارو یا گلوله‌های کوچک پنبه که به مواد ضدعفونی‌کننده آغشته شده باشند، استفاده می‌گردد.
3.سوزن گیر: همانطور که همگی آگاهیم، بخیه زدن بافت‌های بدن که در زمان عمل جراحی بریده شده‌اند کار بسیار مهمی است. حتی یک اشتباه جزئی در حین بخیه‌ی بافت به احتمال زیاد بیمار را روزها پس از اتمام عمل جراحی، ناراحت و آشفته می‌سازد. بخیه‌ی نادرست بافت پوست میتواند موجب درد زیادی شده و ممکن است به انجام عملی دیگر جهت تصحیح آن نیاز باشد. جهت جلوگیری از تمام این عوارض و بخیه‌ی درست بافت، اغلب جراحان از پنس‌های سوزنگیر استفاده می‌نمایند. این ابزار به جراح اجازه می‌دهد تا سوزن را در حین بخیه زدن بافت مورد نیاز، بطور محکم نگه دارد.
پنبه سوآب: پنبه یا گاز گلوله شده را سواب گویند، که با دست یا کلمپ گرفته می شود. موارد استفاده:
برای کنار زدن یک رگ یا عضو از محل عمل.
جذب خون و مشخص کردن رگ خونریزی دهنده.
شان ساده: پارچه‌هایی استریل که قسمتی از بدن بیمار را که می‌خواهد تحت عمل جراحی قرار گیرد، از سایر قسمت‌های غیراستریل جدا میکند.
گان:
به‌طور کلی دو دسته گان جراحی وجود دارد: یک بار مصرف و چندبار مصرف
گان‌های چند بار مصرف معمولاً از جنس‌های پنبه، پلی استر، ویسکوز مخلوط آنها می‌باشد.
گان‌های یک بار مصرف معمولا از جنس اسپان است و در محیط های آلوده به عفونتهای ویروسی از اسپان های لمینت شده استفاده می‌شود و عموما فاقد دوخت و به شکل پرس شده هستند و در برخی موارد ممکن است دارای الگوهای دوختی هم باشند اما هر چقدر درز کمتر داشته باشد در مقابل نفوذ ویروس مطمئن تر و محفوظ تر می‌باشد.
تامپون: تعریف ساده تامپون یک محصول پنبه‌ای یا رایونی نرم و جذب‌کننده است که به حفاظت در مقابل نشت خون عادت ماهانه کمک میکند. بر خلاف نوارهای بهداشتی که در بیرون بدن شما قرار می‌گیرد، تامپونها در واژن جای می‌گیرند.
پنس: پنس مانند انبر آشپزخانه می‌ماند که به جراح اجازه می‌دهد بافت‌های پوست را گرفته و محکم نگه دارد. چه بخشی از روده را نگه دارد و چه در طول عمل جراحی شریان را محکم کند، همواره می‌توان به این پنس‌ها اعتماد کرد. همچنین، این ابزار جراحی در اندازه‌های مختلفی وجود دارند به گونه‌ای که جراح میتواند با توجه به نیازهای خاص خود یکی از آنها را انتخاب نماید. پنس‌هایی که جهت نگه داشتن سر نوزاد طراحی شده‌اند، کاملاً بزرگ بوده و هدف اصلی آنها این است که با خیال راحت کودک از مجرای زایمان در طی یک عمل سزارین بیرون کشیده شود.
