نکات مهم درباره PH خاک

 ​

PH معیاری است برای نشان دادن غلظت یون هیدروژن در محلول که از 1 تا 14 درجه بندی میشود . در صورتی که PH محلولی را عدد X نامیدند به این معناست که غلظت یون هیدروژن در این محلول برابر 10 به توان منفی آن عدد است که عدد بسیار کوچکی بوده که در واحد لیتر بررسی میشود . در صورتی که PH بین اعداد 1 تا 7 باشد محلول دارای خاصیت اسیدی و اگر بین اعداد 7 تا 14 باشد محلول دارای خاصیت بازی است . در صورتی که این عدد دقیقا برابر 7 باشد محلول را خنثی مینامند . PH در صنایع مختلف مصرف های خاص خود را داشته و این خصوصیت در کشاورزی بسیار حائز اهمیت است . خاک باید دارای PH مناسب باشد . هر گیاهی یک محدوده PH خاص و مناسبی را تحمل می کند که اگر PH خاک کم یا زیاد باشد رشد و نمو گیاه را دچار مشکل می کند .

PH خاک به طور مستقیم و یا غیر مستقیم رشد گیاه را تحت تاثیر قرار میدهد . مهمترین نقش PH خاک کنترل حلالیت عناصر غذایی در خاک می باشد . به عبارت دیگر قابلیت جذب عناصر غذایی وابستگی زیادی به PH خاک دارد . یکی از مشکلاتی که در خاکهای ایران وجود دارد PH قلیایی است ، یعنی PH بالاتر از 7 و کمبود بارندگی در ایران و دارا بودن اقلیمی خشک باعث تجمع بازهای تبادلی در خاک می شود که در  پی آن افزایش غلظت یون هیدروکسید در خاک را به همراه دارد. لازم به ذکر است که کمبود بارندگی به این علت بر PH خاک تاثیر گزار است که اولا وقتی بارندگی رخ ندهد جابجایی مواد هم در خاک امکان پذیر نبوده و همین امر باعث میشود که زمین های بکر به مرور زمان قلیایی تر از قبل بشوند . ثانیا باران ، خود تا حدودی اسیدی بوده که همین امر باعث کاهش PH خاک میشود . PH قلیایی باعث میشود که حلالیت عناصر غذایی ضروری برای گیاه کاهش پیدا کرده و کمبود عناصر غذایی مثل سرب ، آهن ، روی ، منگنز ، در گیاه مشاهده شود . در مقابل خاک های اسیدی ، که PH آنها کمتر از 4.5 تا 5 است ، حلالیت عناصر مثل آهن ، آلومینیوم و منگنز بقدری افزایش می یابد که برای گیاه ایجاد مسمومیت می کند . اگر PH محلول خاک به بالای 5/5 افزایش یابد، نیتروژن ( به شکل نیترات ) برای گیاهان قابل استفاده است. از طرف دیگر، فسفر برای گیاهان در دامنه PH خاک بین 6 و 7 قابل استفاده می باشد.با استفاده از جدول زیر میتوانید تاثیر PH بر غلظت عناصر را ببینید:

​

PH خاک چیست و چه کاربردی دارد؟

PH خاک چیست ؟ PH خاک اندازه گیری قلیائیت یا اسیدیته خاک است. pH خاک در مقیاس 0-14 و 7 به عنوان علامت خنثی اندازه گیری می شود. محدوده ایده آل برای اکثر گیاهان بین 6 تا 7 است.

از 0 PH تا 7 PH خاک به طور فزاینده ای اسیدی تر و از PH 7 تا 14 خاک به طور فزاینده ای قلیایی می شود. با این توصیف ، اکثر گیاهان PH تا حدی خنثی از 6.2 تا 7.0 را ترجیح می دهند.

با این وجود گیاهان زیادی وجود دارند که نیازهای آنها به pH خاص تر است ، مانند زغال اخته و آزالیا که خاک بسیار اسیدی را دوست دارند و یاس بنفش و کلماتیس که خاک قلیایی تری را ترجیح می دهند. حتی گل هایی مانند هورتانسیا وجود دارد که بسته به pH خاک رنگ گل آنها تغییر می کند.

به طور کلی ، اگر گیاهان شما در حال رشد سالم هستند ، بدون هیچ نشانه ای از مشکلات ، PH خاک شما احتمالاً در یک محدوده قابل قبول است. اما اگر گیاهان شما دچار تنش ، تغییر رنگ یا رشد شدید نیستند ، یکی از اولین کارهایی که باید انجام دهید آزمایش pH است. تا اینجا با PH خاک چیست آشنا شدید.

برای خواندن ادامه مطلب نکات مهم درباره PH خاک کلیک کنید.

چند نکته جالب درباره کاکتوس ها

 ​

کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد می‌کرد اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده کاکتوس طی طوفانهای ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیره شده را طی ماه‌های خشکسالی به مصرف می‌رساند بیشتر کاکتوسها ریشه‌های عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که به‌عنوان منبع ذخیره آب عمل می‌کنند ساقه کاکتوس توسط تیغ‌هایی محافظت می‌شود کاکتوسها برگهای خیلی کوچکی داشته و یا اصلاً برگ ندارند.

زیر خانواده‌های کاکتوس

کاکتوس‌ها به سه زیر خانواده تقسیم می‌شوند :

زیر خانواده پرسکیه Pereskia 

زیر خانواده اوپنسیه Opuntia

 زیر خانواده سرئه Cerea

توجه داشته باشید که تعدادی از کاکتوس‌ها مثل اکینو کاکتوس و … در این طبقه‌بندی قرار نمی‌گیرند.

​

زیر خانواده پرسکیه Pereskia

تنها کاکتوس برگ‌دار در این زیر خانواده جای می‌گیرد. گیاه پرسکیه برگ‌هایی شبیه برگ مرکبات به رنگ‌های متنوع دارد و گل‌های سفید آن شبیه به گیاهان خانواده رزاسه است. این کاکتوس در خاک‌های متوسط تا معمولی باPH حدود 5/6 – 5/7 نگهداری می‌شوند و قلمه‌های ساقه این گیاهان براحتی در ماسه ریشه‌دار می‌شوند .برای تکثیر مشکلی ندارند.

برای خواندن ادامه مطلب نکات پرورش گل و گیاه در آپارتمان کلیک کنید.

نکات پرورش گل و گیاه در آپارتمان

 ​

مراقبت از گلهای آپارتمانی 

شرایط نگهداری گیاهان

نور و هوا، آب و گرما و خاک مناسب از جمله عواملی است که سبب رشد و گل دهی گیاه میشود. نور زیاد یا کم، نوسانات شدید دمای هوا یا خاک، آب زیاد یا کم و حتی نوع خاکی که با نیازهای گیاه متناسب نباشد، می تواند شدیدا به رشد گیاه آسیب برساند.از آنجایی که همه این عوامل تغییر پذیرند و می توان آنها را تحت تاثیر رار داد، بنابراین میتوانید منظره زیبایی از گیاهان آپارتمانی را در ذهن مجسم و در آینده ای نزدیک به مرحله عمل در آورید. البته زندگی آپارتمانی را در ذهن مجسم و در آینده ای نزدیک به مرحله عمل درآمورید. البته زندگی آپارتمانی محدودیتهایی در راه انجام این کار قرار میدهد که می توان با توجه به ساختار آپارتمانی محدودیتهایی در راه انجام این کار قرار می دهد که می توان با توجه به ساختار آپارتمان نوعی از گیاهان آپارتمانی را که با شرایط موجود سازگار هستند انتخاب کرد.گیاهان، مبلمان منزل، تابلو و یا اشیا زینتی نیستند. بلکه موجوداتی زنده اند که باید همانند جانداران با آنها رفتار شود. بنابراین اگر میخواهید در آپارتمان یا منزلتان به نگهداری گیاهان بپردازید بهتر است حتی قبل از تعیین نوع آنها جای آنها را معین کنید.

گیاهان مناسب مکانهای بخصوص

اگر میخواهید گیاهان خود را روی طبقات کتابخانه یا بر روی میزی در گوشه اتاق نگهدارید و یا بر روی طاقچه ای قرار دهید باید بدین مسئله توجه داشته باشید که تنها گیاهان بسیار مقاوم  در چنین وضعیتی گل می دهند . معمولا در چنین نقاطی نوسانات دما بسیار شدید و نور خورشید کم است . بنابر این بهتر است به گیاهان برگدار اکتفا کنید. از جمله گیاهان مناسب اتاقهایی که دارای وسایل گرمازا هستند می توان «تیلاندسیا»، «دراسینادراکو» و «آسبیدیسترا» یا برگ «عبائی» را نام برد.گیاهان مختص اتاقهای نه چندان گرم و سالنها عبارتند از :«گلروفیتوم»، «سانسوریا یا زبان مادرشوهر» ، «فاتسیا» و گردی.در اتاقهای سرد می توان به نگهداری گیاهانی چون:«فنیکس»، «برگ انجیری» و «کاج مطبق» پرداخت.این گیاهان همان گیاهانی هستند که می توان آنها را بر روی طاقچه ها و قفسه ها قرار داد. بدین معنی که این گیاهان قادر به تحمل دمای عمومی اتاق هستند. نور مناسب آنها را میتوان با نصب  چراغ در بالای طاقچه ها و قفسه هایی که گیاه بر روی آنها قرار دارد، تامین کرد.بطور کلی میزان رطوبت اتاق هایی که دمای آنها بالا است، پائینن تر است. در حد امکان، از آویزان کردن گیاهان در چنین مکان هایی خوداری کنید، هوای گرمی که به سمت بالا می رود برای آنها مضر است.

برای خواندن ادامه مطلب نکات پرورش گل و گیاه در آپارتمان کلیک کنید.

بررسی مهمترین نماتدهای گیاهی

 ​

نماتدها به گروهی از جانوران پرسلولی و کرمی یا نخی شکل گفته می‌شود که دارای ساختمان غیر بندبند هستند و در یک یا دو انتها ممکن است باریکتر شده باشند. نماتدها از بی‌مهرگان هستند و در یک انتهای بدن سر و در انتهای دیگر دُم قرار دارد. نماتدها رشته ای یا کرمی شکل بوده ولی ماده برخی از آنها ممکن است متورم و باد کرده باشد. مانند نماتد ماده Meloidogyne (گلابی شکل) و یا Heterodera (لیمویی شکل) می‌باشد. اندازه نماتدها متغیر می‌باشد و طول آنها در نماتدهای انگل گیاهی بین 10-1 میلی متر است ولی در آسکاریس به 30-20 سانتی متر و در کرم پیوک به 120 سانتی متر هم می‌رسد. بیشتر نماتدهای انگل گیاهی با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود و نازک و نیمه شفاف هستند. حدود 1500 گونه نماتد شناخته شده است که فقط 10% آنها انگل گیاهان می‌باشند. تقریباً در هر یک گرم خاک مرطوب100-5 نماتد وجود دارد که از نظر تنوع بسیار متغیر می‌باشد و بسیاری از آنها از باکتری ها، قارچ ها، جلبک ها و سایر نماتد ها تغذیه می‌کنند.
شاخه Nematoda )نماتدها( پس از حشرات متنوع ترین جانوران می‌باشند و در تمامی محیط ها وجود دارند و هر جا آثاری از رطوبت وجود داشته باشد، نماتدها هم هستند. نماتدهای انگل گیاهی دارای یک نیزه دهانی یا استایلت Stylete هستند که در نماتدهای آزاد-زی وجود ندارد. اکثراً نماتدهای گیاهی متعلق به راسته Tylenchida و تعداد کمی نیز در راسته Dorylaimida هستند. مری نماتدهای انگل گیاهی دو قسمتی است که در قسمت میانی مری ماهیچه هایی برای مکش وجود دارند. استایلت برای نفوذ به سلول و تزریق بزاق به منظور حل کردن محتویات سلول به کار برده می‌شوند.
دستگاه گوارش نماتدها از سه قسمت عمده تشکیل شده است :
قسمت جلویی، میانی و عقبی. قسمت جلویی دستگاه گوارش شامل دهان، حفره یا محوطه دهانی، مری و دریچه میانی روده می‌باشد. قسمت میانی شامل روده و قسمت عقبی شامل دریچه بین روده و راست روده و مخرج می‌باشد.
نماتدها فاقد دستگاه گردش خون و تنفس هستند و اکسیژن لازم برای تنفس خود را از طریق نفوذ به دیواره بدن بدست می‌آورند.
نماتدها موجوداتی دوجنسی هستند و دارای افراد نر و ماده بوده و تولیدمثل از طریق جفت گیری انجام می‌شود و مانند حشرات بنظر می‌رسد، فرمون‌های جنسی در جلب نر‌و ماده موثر باشند. بکرزایی و هرمافرودیسم (نرمادگی) نیز در نماتد ها دیده شده است. دوره زندگی نماتدها شامل یک مرحله تخم، 4 مرحله لاروی و یک مرحله بلوغ می‌باشد. هر نماتدی در طول زندگی خود 4 بار تغییر جلد انجام میدهد و معمولاً اولین تغییر جلد در داخل تخم انجام می‌شود و نماتد به صورت لارو سن 2 از تخم خارج می‌شود. بطور کلی نماتد ها موجودات هوازی هستند و برای فعالیت احتیاج به اکسیژن دارند ولی دستگاه های خاص برای تنفس ندارند.

برای خواندن ادامه مطلب بررسی مهمترین نماتدهای گیاهی کلیک کنید.

انواع روشهای کشت رویشی

 ​

تکثیر یا تولید مثل رویشی گیاهان، به معنای رشد و نمو آن‌ها به روش غیرجنسی است. این رشد و نمو به روش قطعه‌قطعه شدن و رشد دوباره‌ی قسمت‌های ویژه‌ی قابل رویش گیاه انجام می‌شود. بسیاری از گیاهانی که به روش غیرجنسی تکثیر می‌شوند توانایی تولید مثل جنسی نیز دارند.

نحوه‌ی تکثیر رویشی گیاهان

تکثیر رویشی گیاهان به کمک ساختارهای رویشی یا غیرجنسی است، در حالی که تکثیر جنسی از طریق تولید گامت و سپس لقاح انجام می‌شود. در گیاهان غیرآوندی مانند خزه‌ها و جگرواشان، ساختارهای تکثیری رویشی گامت‌ها و اسپورها هستند. در گیاهان آوندی، ساختارهای تکثیری رویشی ریشه‌ها، ساقه‌ها و برگ‌ها هستند.

تکثیر رویشی توسط بافت مریستم، که معمولاً در ساقه‌ها و برگ‌ها و نیز نوک ریشه‌ها وجود دارد و حاوی سلول‌های تمایزنیافته است، انجام می‌شود. این سلول‌ها به طور فعال با میتوز تقسیم می‌شوند و باعث رشد اولیه گسترده و سریع گیاه می‌شوند. بافت‌های تخصصی و دائمی گیاه نیز از بافت مریستم سرچشمه می‌گیرند. توانایی تقسیم مداوم بافت مریستم، سبب رشد گیاه در تکثیر رویشی می‌شود.

مزایا و معایب تکثیر رویشی

از آنجا که تکثیر رویشی نوعی تولید مثل غیرجنسی است، گیاهانی که حاصل این نوع تکثیر می‌باشند همسانه‌های ژنتیکی از گیاه مادر هستند. این همسانی مزایا و معایبی دارد.

یکی از مزایای تکثیر رویشی این است که گیاهانی که صفات مطلوبی دارند به طور مکرر تکثیر می‌شوند. کشاورزان می‌توانند برای اطمینان از کیفیت مطلوب محصولات، از روش‌های تکثیر رویشی مصنوعی استفاده کنند.

با این حال، عیب بزرگ تکثیر رویشی این است که در آن هیچگونه درجه‌ای از تنوع ژنتیکی دیده نمی‌شود. گیاهانی که از نظر ژنتیکی یکسان هستند، در معرض ویروس‌ها و بیماری‌های مشابه‌اند و محصولاتی که از این طریق تولید می‌شوند، به راحتی از بین می‌روند.

انواع تکثیر رویشی

تکثیر رویشی به روش‌های مصنوعی یا طبیعی قابل انجام است. اگرچه در هر دو روش، گیاه از اجزای گیاه بالغ دیگری تکامل می‌یابد، اما نحوه انجام هر کدام بسیار متفاوت می‌باشد.

تکثیر رویشی مصنوعی

تکثیر رویشی مصنوعی به نوعی از تکثیر گیاه که نیازمند مداخله انسان است، گفته می‌شود. از متداول‌ترین روش‌های تکثیر رویشی مصنوعی می‌توان قلمه‌زدن، لایه‌بندی، پیوند، کندن پاجوش و کشت بافت را نام برد. بسیاری از کشاورزان و باغداران برای تولید محصولات سالم و با کیفیت بیشتر از این روش‌ها استفاده می‌کنند.

• قلمه‌زدن: بخشی از گیاه، معمولا‌ً ساقه یا برگ، قطع و دوباره کاشته می‌شود. قلمه‌ها ریشه می‌کنند و گیاه جدیدی شکل می‌گیرد. گاهی اوقات، قلمه‌ها قبل از کاشت دوباره با هورمون ریشه‌زایی آغشته می‌شوند تا رشد ریشه القاء شود.

برای خواندن ادامه مطلب انواع روشهای کشت رویشی کلیک کنید.