لیلیوم گیاهی پیاز دار است که شامل گونه های اوربیت، اوربیتال وغیره می باشد از گونه های بومی ایران می توان سوسن چهلچراغ را نام برد. نوعی از آن که گلهای سفید معطر تولید میکند و در شهرهای آذربایجان به گل «مریم» معروف است.
(با نام رسمی لیلیوم رشتی یا لیلیوم ایرانی) از واریتههای قدیمی لیلیومهاست که هنوز کشت و برداشت میشود. این گیاه را می توان به راحتی نگه داری و تکثیر کرد ،گیاه بسیار کم توقعی است و می توان به راحتی ان را در هوای ازاد و در داخل اپارتمان پرورش داد. پیاز این گیاه نسبات به سرما و یخ بندان بسیار مقاوم است.
طول دوره رشد این گیاه حدود ۷۰-۱۲۰ روز می باشد و ارتفاع ان به۷۵-۱۳۰ سانت می رسد. گل های این گیاه در رنگ های بسیار زیاد و جذابی وجود دارد، بعضی گونه ها دارای بوی بسیار شدید و مطبوعی است. میزان عطر در برخی گونه ها بیشتر و در برخی کمتر است و حتی برخی گونه ها عطر قابل توجهی تولید نمی کنند.
پیاز های بالغ می توانند ۷-۱۵ غنچه تولید کنند که قطر دهانه هر گل به ۱۶-۲۰ سانت و حتی بیشتر نیز می رسد. کیفیت گل ها و تعداد ان ها به بزرگی پیاز، غنی بودن خاک و تغذیه گیاه بستگی دارد. لیلیوم معمولا خاکهای با PH خنثی تا کمی اسیدی را می پسندد .
گل لیلیوم (گل سوسن) بیشتر گل گرمسیری است، ولی در مناطق سردسیر هم می توان آن را در گلدان کاشت. لیلیوم گیاهی گلدار و پیاز دار است. گیاهی چند ساله بشمار می رود. گل های این گیاه دارای اشکال و شکل های مختلفی می باشند برخی فنجانی شکل و برخی دیگر زنگوله مانند هستند که دارای گلبرگهای وارونهای میباشند برخی دیگر نیز قیفی شکل هستند.
گلهای این گیاه بر روی ساقه شکل میگیرند و ساقه این گیاه از پیاز رشد میکند. در آفتاب و همچنین سایه رشد خوبی دارد. رنگهای موجود در گل لیلیوم زرد، بنفش، نارنجی، قهوه ای، آجری و سفید و می باشد. گلی مقاوم و سخت است از این جهت که در برابر انواع بیماری و سرما مقاوم است.
معمولاً در فصل تابستان گل می دهد و برخی گونهها زودتر و در فصل بهار شروع به گل دهی میکنند. شما میتوانید زمان گل دهی گل لیلیوم را تغییر داده و آن را همزمان با جشن نوروز کنید. برای این کار شما باید در ماههای آذر تا دی گل لیلیوم را در گلخانه کشت نمایید. برای پرورش گل لیلیوم برای عید عملی که بسیار حائز اهمیت است نیاز دمایی مراحل مختلف این گل میباشد.
گل لیلیوم با نام علمی Lilium spp از خانواده ی Liliaceae میباشد
دارای تنوع زیستی و تنوع رنگی بالا بوده و همچنین اکثرا دارای گلهای معطر میباشند .
گل لیلیوم (سوسن) در زیر خاگ دارای پیاز با فلسهای متعدد میباشد.
گل لیلیوم از جمله گیاهان پیازدار و گلده می باشد، که معمولاً در فصل تابستان گل می دهد
برای خواندن ادامه مطلب نحوه کاشت و پرورش گل لیلیوم کلیک کنید.
ساکولنت (Succulent plant) به هر گیاهی که دارای اندام های گوشتی، سفت و ذخیره کننده ی آب است، گفته میشه. ساکولنت ها آب را در برگها، ساقه ها و ریشه های خود ذخیره می کنند. این گیاهان خود را با شرایط آب و هوایی خشک و لم یزرع در سرتاسر جهان، از آفریقا تا صحرای آمریکا، وفق داده اند و همین سازگاری باعث شده که بتوانیم انواع ساکولنت ها را که دارای برگهای پهن، گلهای سفت و برگ های اشکی یا ستونی هستند در منزل پرورش دهیم.
گروهی از ساکولنت ها مانند آلوئه ها به خوبی شناخته شده اند در حالیکه برخی ازآنها ناشناخته اند. همچنین کاکتوس ها زیر مجموعه ای از ساکولنت ها هستند. این گیاه دارای ۶۰ گونه مختلف از گیاهان گوشتی رو شامل میشه که معرف ترین اونها سدوم، اشک تمساح، آچوریا و… است
جالب است بدنید که ساکولنت ها را نماد مقاومت و استواری میدانند و به همین خاطر این روزها برای هدیه دادن به عزیزان از آنها استفاده میکنند، راستی برای ساخت ترایروم، روف گاردن ها، دویار سبز از ساکولنت های برگ پهن بیشتر استفاده میشود. همانوطر که گفتیم این گیاهان بسیار مقاوم هستند و برای دکوراسیون های داخلی بسیار مورد استفاده قرار میگیرند.
هر دو گیاه گوشتی هستند ولی ساکولنت ها بخش بسیار بزرگی از گیاهان گوشتی رو شامل میشن که کاکتوس ها هم جزو اونها هستند، پس میشه گفت کاکتوس ها زیر مجموعه ای از خانواده بزرگ ساکولنت ها هستند.
تفاوت کاکتوس و ساکولنت رو میشه از چند ویژگی بررسی کرد، تفاوت در آرئول (ساکولنتها فاقد آرئول هستند که تیغ از آنها بیرون بزند)، تفاوت در تیغ (کاکتوس ها تیغ زیادی دارند ولی اثر ساکولنت ها تیغ ندارند)، برگ (به جز چند گونه خیلی کمی اکثر کاکتوسها برگ ندارند) و گل (گلهای کاکتوس بسیار بزرگ، خاص و پیچیده می باشد) است.
ساکولنت ها رو باید به دو دسته زیر تقسیم کنیم :
این گیاهان به نور خوب و فیلتر شده، آبیاری کم، خاکی با زهکشی بالا و دمای معمول اتاق برای رشد نیاز دارند ولی در ادامه به صورت کامل تمامی موارد را مورد بررسی قرار میدهیم.
ساکولنت ها به نور زیاد ولی فیلتر شده نیاز دارند که باز به منطقه و شدت نور خورشید بستگی دارد، این گیاهان را میتوان با نور مصنوعی و لامپهای مخصوص هم پرورش داد. بعضی از ساکولنت ها مانند هاورتیاها در زیر نور بنفش رشد بهتری دارند.
دقت داشته باشید برخی ساکیولنت ها (تعجب نکنید خیلی جاها اینجوری تلفظ میشه) در تمام طول سال نیاز نوری بالایی دارند و باید نور خورشید را به طور کامل دریافت کنند البته نور باید به تمام بدنه ی گیاه برسد نه این که فقط به یک طرف گیاه نور بتابد. اگر ساکولنت ها نور مورد نیاز خود را دریافت نکنند رشد خوبی نخواهند داشت سرحال نخواهند بود و به احتمال قوی گل هم نخواد داد.
نکته مهم : درسته این گیاهان نور زیاد نیاز دارند ولی قرار دادن یکدفعه آنها در معرض نور مستقیم میتونه موجب سوختگی برگ در بعضی مواقع مرگ آنها شود.من که همیشه پشت پنجره که شیشه های مات داره میذارم و زیاد جابجاشون نمیکنم.
برای خواندن ادامه مطلب ساکولنت چیست؟ معرفی چند تا از بهترین ساکولنت ها کلیک کنید.
گل کوکب یا داهلیا، از گونه گیاهان غدهدار و متعلق به خانواده کاسنیان (Asteraceae) است. کوکب، گیاهی چند ساله است که جزء گلهای بومی کشور مکزیک، آمریکای مرکزی و کلمبیا به شمار میآید. تنوع رنگ، اشکال مختلف و زیبایی این گل باعث شده تا مورد توجه تولیدکنندگان گل و گیاه زینتی قرار گیرد. از آنجا که کوکب در دسته پیازه تابستانه قرار دارد، بنابراین غدههای کوچک آن در فصل بهار کاشته میشود و از اواخر تابستان و اوایل پاییز شکوفا میشوند. البته این غدهها در دمای کمتر 5/6 درجه سانتیگراد نباید در زمین قرار گیرند. ارتفاع گونههای مختلف این گیاه بسته به گونه و طرز کاشت از 60 تا 180 سانتیمتر و قطر گلها از 50/2 تا 20 سانتیمتر متغیر است. برگهای گیاه مرکب، بزرگ و دندانه دار هستند و گلها نیز به کم پر یا پُر پر تقسیم میشوند. کوکب ساده و کوکب یقه دار از انواع کم پَر و کوکب آنمونیک، لاله زنبوری، توپی، کاکتوسی و زینتی از انواع پُر پر این گیاه محسوب میشوند.
بطور کلی، حدود 42 گونه و بیش از 20 هزار رقم گل کوکب وجود دارد. این تنوع بسیار زیاد ناشی از هشت لا بودن گل کوکب است؛ یعنی آنها دارای هشت مجموعه کرموزوم همولوگ هستند در حالیکه اکثر گیاهان فقط دو مورد دارند.
دیگر گونههای مرتبط به این گیاه شامل آفتابگردان، گل مروارید، گل داوودی و گل زینیا است.
انجمن کوکب آمریکا این گیاهان را در ۱۴ گروه کلی طبقه بندی کرده است. از انواع عمده آن که جهت تولید گل بریده استفاده می شود می توان سه رقم تزیینی، کاکتوسی بزرگ و منگوله ای را نام برد. نوعی طبقه بندی کوکب براساس شکل ظاهری به صورت زیر است:
الف) کوکب های کم پر
الف-۱- کم پر ساده: یک یا چند گلچه شعاعی دارند که ممکن است همپوش باشند و در اطراف دیسک مرکزی قرار گیرند. اندازه گل به طور معمول کوچکتر از ۱۰ سانتی متر است.
برای خواندن ادامه مطلب کاشت و پرورش گل کوکب کلیک کنید.
گل ادریسی (هورتانسیا) با نام علمی Hydrangea macrophylla به خانواده Hydrangeaceae و راسته Comales تعلق دارد و بومی کشور ژاپن است.البته در جنس این گیاه یعنی Hydrangea در حدود 75-70 گیاه گلدار وجود دارد که بومی کشورهای آسیای جنوب شرقی و شرقی و همچنین قاره آمریکا هستند. اکثر گیاهانی که از این جنس در دنیای گلها و گیاهان زینتی مورد استفده قرار میگیرند حدود 3-1 متر ارتفاع دارند ولی در بین آنان گیاهانی که شبیه درختان کوچک باشند نیز یافت می شوند.
در بین گونه های مختلف این گیاه ، چهار گونه و دورگه های بدست آمده از آنان بیش از سایرین مورد توجه قرار گرفته اند که عبارتند از :
گونه Hydrangea macrophylla یکی از متداولترین و معمولی ترین گونه های زینتی است که میتواند در بهترین شرایط محیطی حتی تا 2.5 متر نیز رشد کند و به دلیل گل آذینهای بزرگ و جالب توجهی که دارد تحت پرورش قرار میگیرد. گل آذینهای این گیاه گاهی میتوانند بسیار بزرگ و قابل توجه شوند و توانایی نمونه های بدست آمده از این گونه در تغییر طیف رنگ از صورتی به آبی تحت شرایط مختلف اسیدیته خاک آنرا قابل توجه کرده است.جزئیات مربوط به این مسئله را در ادامه ملاحظه خواهید کرد.
همچنین این گونه انواعی دارد که برگهایشان جالب توجه هستند زیرا رگه هایی از رنگ کرم رنگ در پهنه آنان و بخصوص حاشیه برگها وجود دارد. البته گلهای این نمونه ها به زیبایی و درشتی گلهای نمونه هایی که برگهای معمولی دارند نیست (تصویر در قسمت پایین مشاهده می شود)
گونه H.arborescens این نمونه گلهای سفید رنگی دارد که قطر گل آذین آن گاهی حتی به 25 سانتیمتر نیز می رسد. این گیاه حتی بعد از زمستانهای سرد و یا انجام هرسها و سرزنی هایی سخت و دیرهنگام که ممکن است موجب عدم گلدهی هورتنسیای معمولی شود، به خوبی رشد می کنند و گل خواهد داد. به این گیاهان در زبان انگلیسی Smooth hydrangea گفته میشود.
گونه H.quercifolia گیاهی است که انواع بوته ای آن حدود 1.5-1 متر ارتفاع می یابد . برگهایی شبیه به برگ بلوط و گلهای سفید رنگ دارد و شکل گل آذین کمی کشیده است و بین 10 الی 30 سانتیمتر طول دارد و اصولا گرمای بیشتری را نسبت به ادریسی معمولی تحمل می کند. برگهای این نوع از هورتانسیا با فرارسیدن پاییز رنگهای بسیار زیبایی را به نمایش می گذارند که معمولا در دیگر انواع هورتانسیا کمتر مشاهده میشود.رنگ گلهای این نوع هورتانسیا نیز با افزایش سن گل به رنگ صورتی متمایل می شود. به این گیاهان در زبان انگلیسی Oakleaf hydrangea گفته می شود.
گونه H.paniculata گیاهی است که با هرس مداوم می توان آنرا در حدود 1.5 متر نگهداشت اما تا 2.5 متر نیز میتواند رشد کند. و گلهایی سفید رنگ دارد که البته با افزایش سن صورتی رنگ میشوند. برگها در مقایسه با ادریسی معمولی از درخشندگی کمتر و اندازه کوچکتری برخوردار هستند و نرم تر نیز هستند. به این گیاهان در زبان انگلیسیPanicle hydrangea گفته میشود.
گلهای این گیاه به شکل طبیعی از اوایل بهار تا اواخر پاییز شکوفا می شوند اگرچه که با تغییر در دمای نگهداری محیط رویش می توان گلدهی این گیاه را کمی به جلو انداخت.گل آذین (مجموع گلهای) این گیاه به شکل گرد و مدور هستند و از تعدادی گل تشکیل شده اند. گلهای محبوبترین نوع ادریسی یعنی گونه Hydrangea macrophylla به سه رنگ سفید، صورتی و آبی دیده می شود و همانطور که در قسمت شرایط خاکی این گیاه مطالعه خواهید کرد با تغییر اسیدیته خاک رنگ گلهای گیاه را میتوان کنترل کرد. البته باید ذکر کرد قسمتهایی که در این گیاه رنگی است و جلب توجه می کند گلهای غیر بارور این گیاه هستند و گلهای بارور گیاه ریز و غیر توجه می باشند که البته اصلی ترین نقش را در تولید بذر این گیاه دارند. در زبان انگلیسی به این گیاه Hydrangea و همچنین (البته در سالهای قبل ) Hortensia گفته میشود.در ادامه نیازهای محیطی متداولترین نوع هورتانسیا یعنی Hydrangea macrophylla آورده شده است.
آبیاری: گل ادریسی اصولا خاک مرطوب را دوست دارد و خشکی کشیدن منجر به از بین رفتن آن می شود. بنابراین آبیاری و حفظ رطوبت آن باید به شکل منظم انجام گیرد.زیاده روی در آبیاری نیز منجر به از بین رفتن ریشه ها و زرد شدن برگها و حتی از بین رفتن گیاهان می شود.
نور: ادریسی نه تنها به مکانی روشن و پر نور نیاز دارد بلکه روزانه حداقل 4-3 ساعت نیز باید از نور مستقیم آفتاب بهره مند شوند. کمبود نور منجر به عدم گلدهی گیاه، ریزش گلها، عدم باز شدن تمامی عنچه های روی یک دسته گل، رنگپریدگی برگها و بلند شدن شاخه ها می شود. از طرفی زیاد بودن میزان نور مستقیم آفتاب منجر به سوختگی برگها و غنچه ها خواهد شد. بنابراین بهتر است که نور مستقیم را در طی صبح دم که شدت نور آفتاب ملایم تر است تامین کنیم و به گونه ای سایبانهایی برای گیاه استفاده کنیم و یا گیاه را در مکانهایی بگذاریم که از حدود ظهر به بعد در زیر سایه قرار گیرد.البته با فرارسیدن پاییز و کاهش دمای هوا باید میزان تابش نور مستقیم را به این گیاه بیشتر کرد .
برای خواندن ادامه مطلب پرورش و نگهداری گل ادریسی کلیک کنید.
بداغ درخچهای است که به سرعت رشد میکند. این گیاه به دلیل داشتن شاخ و برگ و گلهای زیبا و میوه های خوراکی بسیار پرطرفدار بوده و در باغ ها به عنوان پرچین بسیار کاربرد دارد.برگ ها سه قسمتی با طول و عرض ۱۰-۵ سانتیمتر است و شبیه برگ های درخت افرا است. برگ ها در پاییز به رنگ قرمز یا نارنجی در می آیند.
گل های این گیاه به شکل مجموعه ای کروی شکل ظاهر می شوند. که ابتدا سبز کم رنگ هستند و به تدریج سفید رنگ می شوند. گل های بارور به قطر ۱۱-۴ سانتیمتر در قسمت مرکزی و بالای این مجموعه قرار دارد و گل هایی با قطر ۲ سانتیمتر که در قسمت محیطی و اطراف این مجموعه هستند عقیم و نابارور هستند. فصل گلدهی بداغ بهار است. میوه های گرد و قرمز رنگ بداغ نیز زیبا و قابل خوردن هستند.
بداغ درختچه ای بزرگ با سرعت رشد متوسط میباشد که در برابر سرما و آلودگی هوا مقاوم است لذا برای کاشت در داخل شهر نیز مناسب میباشد. بداغ راست قامت و چندریشه ای است. تاج درخت به صورت گرد و پوششی میباشد . پوست تنه درخت ابتدا به رنگ سبز میباشد و سپس به قرمز – قهوه ای تبدیل خواهد شد . تنه درخت بداغ زمانی که خرد و یا شکسته میشود دارای بوی بسیار بدی است.
بداغ ویبورنوم بوی مطبوعی دارد. این گیاه ارتفاعی بین 1 تا 3 متر داشته و 5-10 سال طول میکشد تا به گل بنشیند. نوع V.tinus آن به عنوان پرچین به کار میرود اما نوع خزان کننده بداغ یعنی پلیکاتوم به خاطر ظاهر جذابش پرورش داده میشود. این گیاه در آب و هوای معتدل میروید و نیاز به نصف روز آفتاب دارد. خاک گلوله برفی باید زهکشی خوبی داشته باشد و حتماً مالچ پاشی انجام شود تا ریشهها در فصول گرم خنک بمانند. این گیاه را میتوان از طریق قلمه تکثیر کرد.
ممکن است بخواهید این گونهها را پرورش دهید:
مردم ظاهراً نام “بوته گلوله برفی” را جذابتر میدانند، زیرا چندین گیاه دیگر با این نام مشترک هستند، ازجمله:
برای خواندن ادامه مطلب پرورش و نگهداری گل بداغ کلیک کنید.