انواع انگور و نحوه احداث باغ انگور

 ​

نام علمی:

vinifera

تیره:

Vitaceae

انگور (نام علمی: vinifera) سرده‌ای از درختان خانواده انگورسانان Vitaceae است. در این خانواده حدود ۱۱ جنس و بیش از ۶۰۰ گونه وجود دارد. مهم‌ترین جنس این خانواده جنس انگور است. این گیاه حالت بوته‌ای و رونده دارد و دارای پیچک در مقابل بعضی از برگ‌ها می‌باشد.

انگور، میوه نرم‌پوست و شیره‌داری است که از درخت انگور به عمل می‌آید. درخت انگور، مو (تلفظ: مُؤ) نامیده می‌شود. مو یکی از قدیمی‌ترین گیاهانی است که انسان کاشتن آن را آموخت. در کتاب‌های دینی کهن و در بسیاری از اسطوره‌ها و سروده‌های ملل نام انگور و موستان بسیار آمده‌است.

انگور در تمام مناطق معتدل جهان می‌روید. بیش از ۲۰ هزار نوع انگور در سراسر جهان می‌روید اما همه آن‌ها از انگور وحشی خاور نزدیک و انگور وحشی آمریکای شمالی نتیجه شده‌اند. گاهی انگور را کشمش می‌کنند.

انگور خشک کرده را کشمش می‌نامند. از انگور، آب انگور، ژله، مربا، و شراب می‌سازند. از پوست و دانه آن هم محصولات مختلف تهیه می‌شود. محلی که مو یا درخت انگور بسیار در آن کاشته شود موستان یا تاکستان نامیده می‌شود. مو را باید هر چند گاه هرس کرد زیرا این کار سبب می‌شود که میوه بیشتری به بار آورد. در بیشتر موستان‌ها داربست‌های می‌سازند تا مو بتواند از آن‌ها بالا رود. بزرگترین دشمن مو بیماری مخصوص ریشه مو است.

میوه انگور به نوع دانه‌دار و بی‌دانه تقسیم می‌شود. هر یک از این دو جور در رنگهای سرخ و سیاه و زرد و تقریباً سبز دیده می‌شوند. این میوه در مناطقی که حداکثر دمای آن بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد و حداقل آن کمتر از ۱۵ درجه زیر صفر نباشد بهتر رشد می‌کند.

کشور ایران دهمین تولیدکننده انگور دنیاست که حدود ۳٫۳ درصد از کل تولید انگور دنیا را به خود اختصاص داده‌است. انگور شهرستان کاشمر در خراسان رضوی معروفیت زیادی دارد ایران در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ پس از کشورهایی مانند چین، ایتالیا، ایالات متحده، اسپانیا، فرانسه، ترکیه، شیلی، آرژانتین و هند، با سطح زیر کشت بیش از ۲۸۰۰ کیلومتر مربع و دارای تولید سالانه بیش از ۲۲۵۰۰۰۰ تن انگور می‌باشد.

خواص دارویی

​

تقریباً ۱۵۱ گرم انگور که معادل یک فنجان است، صفر درصد چربی و ۲۷ گرم کربوهیدرات و قند دارد ضمن اینکه ۵ درصد از نیاز روزانه به فیبر و ۲۷ درصد از نیاز روزانه به ویتامین ث را فراهم می کند.

انگور همچنین حاوی مقادیر زیادی پتاسیم است و نکته مهم در رابطه با میوه انگور این است که منبع غنی از پلی فنول ها و اسیدهای فنولیک محسوب می شود. آنتوسیانین یک نوع فرعی از پلی فنول و مسئول رنگ قرمز، آبی، بنفش، سیاه یا سفید انگور است.

یکی دیگر از پلی فنول های انگور، رسوراترول است که با بهبود سلامت قلب ارتباط دارد.

از دست دادن وزن: تحقیقات محققان دانشگاه جورجیا نشان داده که رسوراترول موجودو در انگور به طور قابل توجهی به تلاشهای انسان برای کاهش وزن کمک می کند. رسوراترول به میزان قابل توجهی توانایی سلولها برای ذخیره چربی را کاهش داده و با سرعت بسیار زیادی سلولهای چربی را تجزیه می کند.

محافظت از سلامت قلب: پژوهشها نشان داده که رسوراترول توانایی بهبود انقباض عروق خونی و بهبود جریان خون را دارد ضمن این که دیواره های رگهای خونی را تمیز کرده، قطر آنها را بزرگتر می کند و به این ترتیب فشار خون کاهش می یابد. این روند باعث افزایش اکسیژن رسانی به سلولهای بدن نیز می شود.

مطالعات دیگر نشان داده است که تنها مصرف ۱۰ میلیگرم از مکمل رسوراترول در طول روز باعث کاهش قابل ملاحظه خطر ابتلا به حمله قلبی می شود.

محافظت از سلامت مغز: مطالعات دانشمندان سوئیسی نیز نشان داده که رسوراترول محافظ سلامت مغز است. رسوراترول پلاکت های آسیب دیده مغزی و رادیکال های آزاد مرتبط با ابتلا به بیماری آلزایمر را خنثی می کند. رسوراترول جریان خون به مغز را نیز افزایش داده و به بهبود پاسخ های ذهنی ما کمک می کند.

برای خواندن ادامه مطلب انواع انگور و نحوه احداث باغ انگور کلیک کنید.

پرورش و نگهداری گیاه دیفن باخیا + انواع دیفن باخیا

 ​

نام علمی:

Dieffenbachia

تیره:

Araceae

گیاهشناسی

گل دیفن باخیا (dumb cane) با نام علمی Dieffenbachia Amoena بومی مناطق آمریکای استوایی میباشد. این گیاه از خانواده شیپوریان (Araceae) میباشد و بومی کشور برزیل و مناطق آمریکا استوایی میباشد. نام این گیاه از نام فردی به نام جوزف دیفن باخ سرباغبان و باخ گیاه شناس معروف برداشت شده است.

گیاه دیفن باخیا دارای ۳۰ گونه مختلف میباشد و از جمله گیاهان زینتی همیشه سبز و چند ساله است. همچنین گل دیفن باخیا جزو گیاهان آپارتمانی مقاوم بوده و به دلیل نگهداری ساده، به عنوان گیاه آپارتمانی در خانه دیده می شود.

ساقه‌های ساده‌ آن سرتاسر پوشیده از برگ‌های است. دیفن باخیا دارای برگ های غلافی رنگارنگ و خالدار بزرگ، بیضی شکل، نوک تیز، سبز رنگ با نقوش زیبای سفید، کرم و زرد در قسمت میانی برگ است که از دو سمت برگ دیده می شود. این برگ ها سر تا سر ساقه‌های گیاه را پوشانده است. طول برگ تا ۵۰ و عرض آن تا ۲۵ سانتیمتر هم می رسد. برگ‌های این گیاه همزمان با بلند شدن ساقه رشد می‌کنند و به مرور زمان ساقه را لخت می‌کنند. چون در اثر رشد گیاه برگ‌های پایینی میریزند، ساقه لخت شده و به صورت یک میله تک انشعابی تنها میماند.

آیا دیفن باخیا سمی است؟

گیاه دیفن باخیا جزو گیاهان آپارتمانی سمی به شمار می رود و نام فارسی آن یعنی سم برگ به سمی بودن برگ های دیفن باخیا اشاره دارد. دیفن باخیا در کنار زیبایی منحصربفردی که دارد می‌تواند همان قدر نیز خطرناک باشد.  شیره سمی این گیاه حاوی بلورهای کلسیم اگزالات معروف به رافید بوده و در صورت تماس با اعضای بدن باعث تحریک پوست و چنانچه برگ‌هایش خورده شوند باعث مسمومیت و ورم و دیسفاژی و گاه مرگ می‌شوند. پس اگر فرزند کوچک یا حیوانی در خانه دارید، گلدان آپرتمانی دیفن باخیا را از دسترس او خارج کنید و خودتان هم در زمان تیمار، آبیاری و تکثیر با احتیاط رفتار کنید و در موقع برخورد با آن از دستکش استفاده زیرا شیره سمی این گیاه میتواند چشم یک انسان را هم نابینا کند.

انواع دیفن باخیا

1. دیفن کاملیا (Dieffenbachia Camille)

برای خواندن ادامه مطلب پرورش و نگهداری گیاه دیفن باخیا + انواع دیفن باخیا کلیک کنید.

روش ساخت تراریوم ( آموزش تصویری)

 ​

تراریوم چیست؟

تراریوم در اصل یک محیط کوچک بسته یا نیمه باز برای گیاهان مختلف است که به آن گلخانه‌ی مینیاتوری یا باغ شیشه‌ای هم می‌گویند. محفظه‌‌ی تراریوم اکثرا شفاف و از جنس شیشه یا پلاستیک است. یعنی تراریوم‌ها در اصل یک بطری دربسته بودند که همراه با چند لایه خاک، گیاهان کوچک رطوبت‌دوست را در خودشان پرورش می‌دادند.
انواع تراریوم :

• تراریوم بسته
• تراریوم نیمه باز

​

تراریوم‌های بسته، ظرف‌هایی دارند که هیچ منفذی ندارد و درپوشی دارند که می‌توان آن‌را برداشت، اما تراریوم‌های نیمه‌باز ظرف‌هایی هستند که مقداری از آن‌ باز است و هوا در آن جریان دارد.

​

در ادامه ی مقاله به طور کامل این دو نوع تراریوم را معرفی می کنیم.

---

تاریخچه‌ی تراریوم

​

در دوران ویکتوریا، پزشک معروفی به نام «ناتانیل بگشاو وارد»،‌ در حین آزمایش‌هایش روی گیاهان دارویی متوجه شد که می‌تواند خزه‌های کم‌یاب را داخل یک بطری جمع آوری کند و پرورش دهد. این ایده به مرور زمان به تراریوم های امروزی تبدیل شد.

جالب است بدانید که نام قبلی تراریوم «بطری واردین» بود که به اسم همان پزشک نام گذاری شده بود. شکل اصلی تراریوم ها در آن زمان یک بطری دربسته بود که در چند لایه خاک، گیاهان کوچک رطوبت‌دوست را در خودش پرورش می‌داد.

نام تراریوم ریشه ی لاتین دارد و Terra به معنای زمین و arium به معنای خانه است. در واقع پیشینه‌ی تراریوم‌ها به ۱۵۰ سال می‌رسد اما در چندسال اخیر در میان مردم محبوب شده اند.

---

اکوسیستم تراریوم های نیمه باز و بسته چگونه عمل می کند؟

اکوسیستم تراریوم‌های نیمه باز و بسته تا حدودی با هم متفاوتند. به همین دلیل به طور دقیق به بررسی هرکدام از آن‌ها می‌پردازیم.

اکوسیستم تراریوم های بسته

تراریوم‌های بسته محیطی کاملا ایزوله دارند که راهی به بیرون ندارد. گیاهان داخل آن به هرآن‌چه که مورد نیازشان است، دسترسی دارند. خاک، مواد مغذی را برای گیاه فراهم می‌کند، این مواد مغذی در یک چرخه وارد گیاه می‌شود، بعد از جذب شدن و از بین رفتن گیاه دوباره وارد خاک می‌گردد.

آب داخل تراریوم هم وارد یک چرخه می‌شود و در واقع هیچ وقت از بین نمی‌رود. آب بخارشده از گیاه و خاک به دیواره‌ی ظرف تراریوم برخورد می‌کند و دوباره به مایع تبدیل می‌شود و به خاک برمی‌گردد. به عبارتی این همان چرخه‌ی طبیعی باران است.

برای خواندن ادامه مطلب روش ساخت تراریوم ( آموزش تصویری) کلیک کنید.

طریقه پرورش و نگهداری گل مریم

 ​

نام علمی:

Polianthes tuberosa

تیره:

Asparagaceae

گل مریم (نام علمی: Polianthes tuberosa) گیاهی است چندساله با گلی سفیدرنگ و خوشبو که عصارهٔ آن در عطرسازی استفاده می‌شود. در زبان انگلیسی آن را tuberose می‌گویند که از واژهٔ لاتین tuberosa به معنی ورم یا غده گرفته شده‌است. این گل، بومی مکزیک بوده و بسیار خوشبو و معطر است. این گیاه در ماه های بهار ، پاییز و تابستان بسته به فصل کاشت پیاز ، به گل می نشیند. گل مریم در هندوستان دارای اهمیت ویژه‌ای است و در مراسم عروسی، عزا و آیین‌های مذهبی استفاده می‌شود. در ایران نیز این گل به صورت تجارتی تولید می‌شود. گل مریمی که در ایران تولید می‌شود به دلیل معطر بودن آن در دنیا منحصربه‌فرد است و به دلیل همین مزیت در دنیا جایگاه ویژه‌ای دارد و هر ساله مقدار زیادی از این نوع گل به سراسر جهان و بخصوص به اروپا صادر می‌شود.

گل مریم گیاهی است چندساله با گلی سفیدرنگ و خوش بو که عصارهٔ آن در عطرسازی استفاده می شود. در زبان انگلیسی آن را tuberose می گویند که از واژهٔ لاتین tuberosa به معنی ورم یا غده گرفته شده است.

در ایران پرورش گل مریم بصورت تجارتی تولید می شود. گل مریمی که در ایران تولید می شود به علت معطر بودن آن در جهان منحصر به فرد است و به علت همین فواید در جهان جایگاه ویژه ای دارد و هر ساله اندازه زیادی از این مدل گل به سراسر دنیا وبخصوص به اروپا صادر می شود.

​

نیازهای اکولوژیکی

نور:

گل مریم برای گلدهی مناسب باید روزانه 5 تا 6 ساعت نور آفتاب ببیند. کم بودن نور محیط و قرار گرفتن گیاه در سایه باعث گل ندادن گیاه، ریزش غنچه‌ها، رنگ‌پریدگی برگ‌ها و باریک و بلند شدن آن‌ها می‌شود.

برای خواندن ادامه مطلب طریقه پرورش و نگهداری گل مریم کلیک کنید.

پرورش و نگهداری گل داوودی

 ​

نام علمی:

Chrysanthemum

تیره:

Asteraceae

گیاهشناسی

 گیاه ملی ژاپن  و زادگاه اصلی آن آسیا و به احتمال زیاد چین و ژاپن است. مهمترین گل بریدنی در دنیا بوده و دارای بیش از 200 گونه است که در بین آن ها گونه ها و رقم های یک سـاله علفی، چندساله و درختچه های کوچک و بوته ای وجود دارد. در سال های اخیر کاشت و نگهداری ان در گلدان بخصوص انواع پاکوتاه ان در اپارتمان ها معمول شده است،بعد از میخک از مهمترین و اقتصادی ترین گل های تجارتی و است و علت ان طول عمر زیاد گل بریده ان در گلدان است،از مزایای دیگر این گیاه زینتی قابلیت تولید و گل دهی در تمام طول سال است که با کوتاه و بلند کردن طول روز در گلخانه گیاه را وادار به گل دهی میکند،گلها با رنگ های متنوع به صورت کم پر و پرپر در واریته های مختلف به ظهور میرسند هر گیاه به وسیله دستک هایی در سطح زمین گسترش می یابد و تولید تعداد زیادی ساقه ایستاده می کند که در صورت لزوم باید قطع و هرس شوند. هر ساقه می تواند تعداد زیادی شاخه های فرعی داشته باشد. برگ های آن ممکن است صاف یا دندانه دار باشد که به صورت متناوب روی ساقه قرار دارند. گاهی سـاقه و برگ های آن کمی چسبناک است. بـر اثر مالش و خراش دادن بـرگ ها، بـوی خوبی از آن متصـاعد می شود.

چون این گل جزء تیره کلاپرک سانان می باشد، هر گل آذین منفرد دارای دو نوع گل (گلچه) است. گل هایی که در سمت بیرونی طبق واقه شده اند گل های ماده و گل هایی که در وسط قرار دارند دو جنسی و معمولا بارور هستند. گلبرگ ها در تام رنگ ها به جز آبی دیده می شوند. گـیاهی است روزکوتاه ولـی بـرخی رقم ها بی تفاوت هستند.

طبقه بندی داودی

به طور کلی داودی دارای دو گروه یا فرم است:

فرم استاندارد:در این گروه گل ها درشت و به صورت تک گل می باشد و برای گل بریده مناسب است.

​

خوشه ای(Spray): بوته آن متراکم و دارای گل های ریز و به صورت مجتمع می باشد.

برای خواندن ادامه مطلب پرورش و نگهداری گل داوودی کلیک کنید.