به گونه های مختلفی تقسیم می شود که مهمترین آنها عبارتنداز:
گونههای مختلفی از دراسیناها در خانهها نگهداری میشوند و بسیار مقاومت از خودشان نشان میدهند. و امروزه بامبوها به دلیل سادگی نگهداری و زیبایی نسبی بسیار پرطرفدار هستند. علاوه بر اینها از آنجا که در فرهنگ فنگشویی معتقدند که این گیاه شانس به ارمغان میآورد بسیار مورد استقبال قرار گرفتهاند.
بامبو با شرایط آب و هوایی ثابت، سازگار است. از این رو از نگهداری بامبو مقابل باد کولر، نزدیک بخاری یا شومینه و یا جلو دری که بعضی اوقات نسیمی از لای آن می وزد، خودداری کنید و همچنین از جا به جا کردن آن بپرهیزید، چرا که این گیاه بعد از مدتی به مکانی که در آن قرار دارد عادت می کند و جا به جایی ممکن است ضربه ی جبران ناپذیری به گیاه وارد کند و باعث زرد شدن برگ های آن شود.
از بامبو به عنوان گیاهی اجتماعی و عاطفی یاد می شود .زمانی که تعداد زیادی از این گیاه در کنار یکدیگر قرار گیرد ، سرعت رشد آن افزایش می یابد.حتی پاجوش ها تا بلوغ کامل نباید از پای مادر جدا کرد
تاثیر رنگ ها بر روند رشد گیاه بامبو
تجربه نشان داده که اگر مکان نگهداری این گیاه با رنگ های شاد مثل نارنجی و قرمز تزئین شده باشد ، برگ های این گیاه با سرعت بیشتری رشد می کنند و امکان زدن جوانه های بیشتری را فراهم می سازند . همچنین وجود رنگ های گرم در مکان نگهداری گل بابو ، طول عمر گیاه را افزایش می دهد .
برای خواندن ادامه مطلب طریقه نگهداری و تکثیر گیاه زینتی بامبو کلیک کنید.
قدومه گیاهی یک ساله به ارتفاع 40 – 30 سانتی متر و بسیار پر شاخ و برگ است. برگ ها کرک دار و متقابل، گل ها انتهایی و به صورت چتر، میوه خورجینک، دو خانه ای با دو برگچه که دو کفه آن از قاعده میوه باز می شود. در این میوه چهار بذر گرد، پهن و نوک دار در دو قسمت جدا گانه به صورت دو به دو با پرده ای غشایی از هم جدا می شود. در انواع دیگر قدومه، بذر گلابی شکل هم دیده می شود. به طور معمول دانه های قدومه با جدب آب، موسیلاژ فراوان تولید می کند. در ایران گونه های مختلف قدومه گزارش شده که به علت ویژگی های گیاه شناسی بسیار متفاوت، گروه بندی آنها مشکل است.
از بذر قدومه به همراه با بذر گیاهان دارویی دیگر در درمان بیماری های تنفسی، گلو درد و سرفه استفاده می شود. این بذر یکی از اجزای مهم انواع چهار تخم (Four Seed) محسوب می شود. به دانه، سپستان، بالنگو، بارهنگ و دیگر بذرهایی که لعاب تولید می کنندف در ترکیب چهار تخم، وجود دارد. قدومه مورد نیاز عطاری ها به طور معمول از مراتع جمع آوری می شود، به این لحاظ تنوع زیادی در بذر های ارائه شده مشاهده می شود.
به طور کلی در انواع قدومه، دانه دارای مواد روغنی به مقدار 15 – 30 درصد است. روغن مذکور از گلیسیرید های اسید اولییک، اسید پالمتیک، اسید اروسیک و اسید لینولئیک تشکیل شده است. دانه در صورت جذب آب، لعاب زیادی تولید می کند.
بذر قدومه در خاک های سبک و سنگ ریزه دار به خوبی سبز شده و در خاک های سنگین از درصد سبز کشت زار کاسته می شود. این گیاه به خشکی خاک و هوا متحمل است و در بارندگی به هنگام رسیدن حساس است. سله خاک در موقع سبز شدن گیاه چه ها خسارت زیادی می زند.
در تکثیر قدومه، رایج ترین روش استفاده از بذر است. استفاده از قلمه ساقه نیز برای برخی گونه ها گزارش شده است. در منطقه خور و بیابانک (استان اصفهان) کاشت بذر قدومه (تخم سرخو) در پاییز انجام می شود و چنانچه تاریخ کاشت در مهر ماه انتخاب شود، طی 2 تا 3 روز گیاه سبز می شود و چنانچه در آذر ماه کشت صورت گیرد، طی 5 تا 6 روز گیاه از خاک بیرون می آید. بذر لازم برای کاشت، از 7 تا 30 کیلو گرم برای هر هکتار بسته به شرایط آب و هوایی و خاک متفاوت است. کاشت به صورت کرتی (در هم یا ردیفی) انجام می شود و پس از آن با دو آبیاری با فاصله یک شبانه روز، گیاه سبز می شود، تا شروع پر شدن دانه ها (پس از گل دهی) نیازی به آبیاری نیست.
برای خواندن ادامه مطلب همه ی آنچه که درباره گیاه قدومه باید بدانید! کلیک کنید.
مگنولیا سفید درختی همیشه سبز است و برگ های آن تخم مرغی شکل که سطح رویی آن سبز تیره و سطح زیرین آن در جوانی کرکدار است. برگ های این درخت می توانند به مدت دو سال روی درخت بمانند.
در اواسط بهار، گل های سفید و معطر مگنولیا ظاهر می شوند و دوره گلدهی آن تا ابتدای تابستان ادامه می یابد. سن گلدهی مگنولیا سفید یا تابستانه، از سن 15 سالگی و در برخی موارد بسیار زودتر است. در برخی از گونه ها در 10 سالگی نیز می تواند دانه تولید کند. این دانه ها توسط بلدرچین و سنجاب خورده می شود. ارتفاع این درخت تقریبا 18 تا 24 متر و گستردگی و قطر تاج آن 9 تا 15 متر می شود.
معمولا اکثر نمونه های همیشه سبز در طی تابستان (از اوایل تابستان ) تا فصل پاییز گلدهی دارند . اما در نمونه های خزانپذیر گلدهی (البته با توجه به شرایط آب و هوایی) از اواخر زمستان تا اوایل بهار و قبل از اینکه برگها رویش کنند انجام می شود. البته گلهای این گیاهان نسبت به سرمای دیررس بهاره بسیار حساس هستند و در صورت چنین مسئله ای گلها و همچنین برگهای جوان که تازه شروع به رویش کرده اند به دلیل سرما سیاه شده و ریزش می کنند.
• برای کاشت در میان چمن و به عنوان درخت خیابانی، همچنین کاشت در گلدانهای بزرگ.
• آنرا میتوان در کنار سوزنی برگان و یا به عنوان پس زمینه سبز برای درختچههای گلدار نیز کاشت.
• اسانس گلها اثر تب بر داشته ودانه گیاه دارای ماده روغنی و معطر است که تشنج را بهبود میبخشد.
آبیاری: اصولا درختان ماگنولیا به آبیاری منظم نیاز دارند و در صورت خشک بودن خاک میزان گلدهی گیاه بسیار کاسته می شود و نوک و حاشیه برگها خواهد سوخت و ریزش برگها تشدید خواهد شد. همچنین تحمل درختان مسن و بالغ در برابر خشکی تا حدودی بیش از درختان جوان است و به همین دلیل آبیاری در سال اول کاشت بخصوص در طی تابستان بسیار منظم باید انجام شود.
دما: گیاهان ماگنولیا اکثر از سرما بیشتر آسیب می بینند تا از گرمای تابستان. بخصوص اینکه اگر در تابستان آبیاری را با دقت و از روی برنامه انجام دهیم تحمل این گیاه در برابر گرمای هوا نیز افزایش می یابد. دمای بین ۹ تا ۲۱ درجه دمای مناسب میباشد.
برای خواندن ادامه مطلب کاشت و پرورش درخت مگنولیا (ماگنولیا) سفید کلیک کنید.
برگ انجیری با نام علمی Monstera deliciosa به خانواده Araceae تعلق دارد. این گیاه، یک پیچ خزنده بومی جنگلهای بارانی جنوب مکزیک تا جنوب کلمبیا است. این گیاه گاهی مانسترا و همچنین فیلودندرون نیز خوانده میشود. همچنین انواع فیلودندرون با برگهای پهن و بریدگیهای عمیق، با نام برگ انجیری شناخته میشوند. اگرچه این عمل اشتباه است اما خوشبختانه بسیاری از نیازهای این گیاهان (فیلودندرونها و برگ انجیری)شبیه به یکدیگر است. برای تمامی آنها هوایی گرم و مرطوب مناسب است و در برابر طیف وسیعی از تغییرات دما انعطاف دارند و تمامی آنها ریشه های هوایی دارند که اگر خزه مرطوب در دسترس آنان باشد به خوبی رشد خواهند کرد.
برگ انجیری در موطن خود میتواند تا 20 متر نیز رشد کند و برگهایی با طول 90-25 سانتیمتر و عرض 75-25 سانتیمتر داشته باشد. تعداد شکاف موجود در برگهای جوان در مقایسه با برگهای مسن کمتر و عمق شکافها نیز کمتر است. همچنین شکل شکافها و عمق انان در گونهها و نمونههای مختلف این گیاه با یکدیگر متفاوت است.البته در مورد گیاهان گلدانی ممکن است بر اثر رفت و آمد و برخورد افراد یا اشیا به برگهای گیاه ، آنان بدشکل شوند که میبایست مکان گیاه را تغییر داد. از دیگر اسامی انگلیسی این گیاه میتوان به این موارد اشاره کرد:Ceriman, Cheese Plant,Fruit Salad Plant,Monster Fruit, Monsterio Delicio, Monstereo, Mexican Breadfruit, Split-leaf philodendron, Locust, Wild honey, Windowleaf,Balazo
برگ انجیری در محیط طبیعی رشد خود به دیگر درختان وابسته است زیرا ریشه های هوایی آن رطوبت و مواد غذایی را از درختان دیگر تهیه میکند بنابراین زمانی که به عنوان گیاه گلدانی وآپارتمانی قصد نگهداری آن را دارید حتما باید به فکر تهیه قیم پوشیده از خزه نیز برای این گیاه باشید و ریشه های هوایی این گیاه را هرگز قطع نکنید و برای تقویت هر چه بیشتر ساقهها، ریشههای هوایی را به داخل خزهها هدایت کنید. ریشههای هوایی این گیاه در مناطقی که گیاه بومی آنجا است همانند مکزیک آنچنان بزرگ و قوی هستند که از آنان در بافت و تهیه سبدهای چوبی استفاده می شود. این گیاه زمانی که به صورت گلدانی نگهداری میشود بعید است که میوه دهد به هر حال میوه این گیاه قابل استفاده است امامیوه سبز و نارس آن به دلیل وجود اسید اگسالیک گلو را آزار خواهد داد که با رسیدن میوه میزان این اسید کاهش مییابد. همچنین شیره برگها و ساقه این گیاه در برخی افراد حساسیت پوستی ایجاد میکند.
برای خواندن ادامه مطلب چگونگی نگهداری و پرورش گیاه برگ انجیری کلیک کنید.