خشکی پوست از مشکلاتی است که میتواند باعث خارش و قرمزی پوست شود. این مشکل معمولا نگرانکننده نیست اما گاهی علت آن یک بیماری خاص است. استفاده از مرطوبکننده و آبرسانهای مناسب در کنار مراقبت از پوست میتواند به جلوگیری از خشکی پوست و درمان آن کمک کند.
خشکی پوست یکی از موارد آزاردهندهای است که باعث خارش و پوستهپوسته شدن و ترک روی پوست میشود. اگر شما هم دچار خشکی پوست هستید و راهحلی برای درمان آن پیدا نکردهاید، در این مطلب همراه ما باشید. در ادامه به شما توضیح میدهیم که علائم خشکی پوست چیست؟ کدام علل باعث بروز این مشکل میشوند؟ چه درمانهای خانگی برای آن وجود دارد؟ پزشک چه دارو و پمادهایی تجویز میکند؟ عوارض درمان نکردن خشکی پوست چیست؟
پوست برای سالم ماندن باید به میزان کافی، آب و روغنهای طبیعی داشتهباشد تا نرم و شاداب دیده شود. زمانیکه پوست رطوبت خود را از دست میدهد، خشک میشود و علائمی ایجاد میکند. خشکی پوست معمولا عارضهای جدی نیستند، اما میتوانند یکی از مشکلات پوستی آزاردهنده باشد. دلایل مختلفی وجود دارد که پوست برخی افراد خشک میشود. اگر پوست شما بهشدت خشک است و با روشهای معمول مرطوب نمیشود، باید به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا با روشهای درمانی مختلف یا تجویز محصولات بهداشتی مفید این مشکل شما را برطرف کند.
برای مطالعه مقاله چگونه سیستم ایمنی بدن خود را افزایش دهیم؟ کلیک کنید.
نام بیماری خشکی پوست یا علامت خشکی پوست به انگلیسی، dry skin است. همچنین ممکن است که این عبارت را با ترجمهی انگلیسی skin dryness هم مشاهده کنید.
گاهی خشکی موقتی یا فصلی است. بهعنوانمثال ممکن است شخصی فقط در زمستان دچار این مشکل شود. اما گاهی هم این مشکل دائمی است و آزاردهنده میشود. علائم باتوجهبه شدت خشکشدن، سن، وضعیت سلامتی، رنگ پوست و محیط زندگی متفاوت است. علائم معمولا عبارتاند از:
گاهی خشکی پوست، موقتی یا فصلی است و ممکن است با علائمی مانند خارش پوست، پوسته ریزی و ترک پوستی همراه باشد.
علائم خفیف خشکی بسیار شایع بوده و جای نگرانی ندارد. اما اگر علائم شما شدید است، حتما باید به متخصص پوست و مو مراجعه کنید.
علت ایجاد این عارضه ازدستدادن آب از لایه سطحی پوست است. ممکن است یکی از دلایل زیر باعث ازدستدادن رطوبت پوست شوند:
بعد از شیو کردن ممکن است صورت کمی خشک شود. بهخصوص اگر پوستتان خشک باشد، این عارضه شدیدتر میشود. قبل از شیو، صورت خود را خوب بشویید تا سلولهای مرده جدا شود و پس از اصلاح نیز از محصولات آبرسان برای پوست استفاده کنید.
برای مطالعه مقاله علت گودی زیر چشم و راههای رفع آن کلیک کنید.
یکی از مواردی که میتواند باعث خشکی شود، کمبود ویتامین B است. کمبود این ویتامین باعث بثورات، خشکی، پوستهپوسته شدن، ترک لب و چینوچروک میشود. افرادی که دچار کمبود ویتامین B هستند، نسبت به نور خورشید و محصولات مراقبتی حساستر بوده و پوست آنها زودتر تحریک و دچار قرمزی میشود.
اگر علاوه بر خشکی، صورت شما دچار قرمزی شده است، احتمال دارد علت آن اگزما یا درماتیت آتوپیک باشد. اگزما معمولا ارثی است. بیماری دیگری که میتواند چنین علائمی ایجاد کند، درماتیت سبورئیک است که بیشتر نواحی دارای غدد چربی مانند بینی و اطراف ابروها را درگیر میکند. پسوریازیس نیز بیماری پوستی دیگری است که به طور مزمن ایجاد شده و علاوه بر این علائم باعث بروز علائمی مانند پوستهپوسته شدن و لکههای پوستی میشود.
در بیشتر مواقع خشکی همراه با پوستهپوسته شدن بروز میکند. علت آن کاهش رطوبت و چربی طبیعی پوست است. با آبرسانی به پوست و استفاده از کرم مرطوبکننده میتوان این حالت پوستهپوسته را از بین برد.
گاهی ممکن است خشکی نشانه وجود قارچ باشد. ایجاد قارچ روی پوست باعث بروز جوشهای قرمز، پوستهپوسته شدن و خارش جوشها میشود. ممکن است جوشها گاهی ایجاد شوند و گاهی از بین بروند. اگر این علائم را همراه با خشکی تجربه کردید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
خشکشدن پوست در میان کودکان و نوجوانان شایع است. کودکان معمولا به دلیل فعالیت در محیط باز دچار این مشکل میشوند. هوای خنک با رطوبت کم میتواند این عارضه را ایجاد کند. سعی کنید هر بار که کودک خود را حمام میبرید، از مرطوبکننده در کل بدن استفاده کنید تا خشکی کاهش پیدا کند.
هر شخصی ممکن است در طول زندگی خود دچار این مشکل شود. اما احتمال خشکشدن پوست در برخی افراد بیشتر است. از جمله:
در این بخش علت خشکی پوست بدن در نواحی مختلف بدن را بررسی میکنیم.
زمانیکه پوست صورت رطوبت و چربی خود را از دست میدهد، دچار این مشکل میشود. ممکن است پوست شما فقط در فصول خاص دچار این مشکل شود یا در تمام سال با این مشکل درگیر باشید. معمولا در هوای سرد و خشک که دما کاهش پیدا کرده و رطوبت کم میشود، این عارضه ظاهر میشود. گاهی تغییر محل زندگی، شنا در استخر کلردار، کمآبی و قرارگرفتن در معرض نور خورشید باعث این مشکل میشوند.
سعی کنید برای خشکی پوست صورت از صابونها و پاککنندههایی استفاده کنید که الکل، رتینوئید و آلفا هیدروکسی اسید نداشتهباشند. این مواد پوست را تحریک میکنند. موادی مانند پلیاتیلن گلیکول، آکیل پلی گلیکوزید، سورفکتانتهای سیلیکونی، لانولین و پارافین جز موادی هستند که میتوانید از آنها استفاده کنید. در نهایت برای درمان خشکی پوست صورت، از دکتر پوست کمک بگیرید.
معمولا علت خشکی لب تحریک شدن آن با عوامل مختلف است. عواملی مانند بزاق دهان، لیسیدن لبها، غذای تند و هوای سرد و خشک باعث بروز این مشکل میشوند. گاهی اوقات سرماخوردگی و آسیب ناشی از نور خورشید هم باعث ایجاد ترک روی لبها میشوند. همچنین از عوارض برخی از داروها از جمله داروهای کاهشدهنده کلسترول خشکی لب است.
عوامل مختلفی مانند زیاد حمام کردن یا شستشو با آب داغ باعث خشکی پوست گردن هم میشود. علاوه بر اینها احتمال وجود اگزما روی گردن وجود دارد. اگزما علاوه بر خارش و خشکی، لکههایی روی گردن ایجاد میکند. در این شرایط خاراندن پوست گردن وضعیت را بدتر کرده و باعث ایجاد لکههایی به رنگ قرمز یا قهوهای (راش) میشود.
زمانیکه پوست سر چربی به اندازه کافی نداشتهباشد، خشک میشود. مانند دیگر قسمتهای بدن در این قسمت نیز خشکی باعث پوستهپوسته شدن و خارش میشود. سعی کنید برای رفع خشکی سر از شامپوهای ملایم و نرمکنندههای آبرسان استفاده کنید. اگر خشکی سر زیاد شود، باعث تولید شوره سر میشود.
به نقل از theswitchfix، کمبود ویتامینهای گروه ب، به خصوص ویتامینها ب۱۲ و ب۶، میتواند باعث خشک شدن پوست سر و جمجمه شود. پوست سری که کمبود این ویتامینها را داشتهباشد، نمیتوند سبوم بسازد.
اگر در قسمت خارجی واژن دچار خشکی شدهاید، میتوانید با استفاده از پاککنندههای ملایم این مشکل را برطرف کنید. اگر میخواهید از محصولات مراقبت از پوست استفاده کنید، محصولاتی را انتخاب کنید که مخصوص پوست حساس این ناحیه است. پس از شستشو واژن را به طور کامل خشک کنید و لباس زیر خود را با محصول لباسشویی ضدحساسیت بشویید.
اگر دچار خشکی آلت تناسلی شدهاید و نگران ابتلا به بیماری خاصی هستید، باید بدانید در بیشتر مواقع این عارضه نشانه مشکل جدی نیست. علت اصلی آن میتواند آلرژی باشد. حساسیت به مواد شیمیایی موجود در صابون یا سایر شویندهها، اصطکاک بیشازحد، پسوریازیس و اگزما از دلایل اصلی خشکی در این ناحیه هستند.
غدد عرق و چربی در ناحیه ساق پا نیز میتوانند به دلایل مختلف رطوبت کمی تولید کنند و باعث خشکی ساق پا شوند. در این شرایط پوست پا پوستهپوسته شده و دچار خارش میشود. گاهی هم آلرژیها و بیماریهای پوستی مانند اگزما علائمی در این ناحیه ایجاد میکنند.
خشکی کف پا به علت ازدستدادن رطوبت این ناحیه ایجاد میشود. اصطکاک کف پا از دلایل اصلی بروز این مشکل است. گاهی ممکن است از صابونهای قوی یا سنگپا استفاده کنید. در نتیجه باعث خشکی کف پا میشوند. اگر پوست اطراف پاشنه ترک خورده، خشک یا پوستهپوستهشده است، احتمال دارد نشانه بیماری تیروئید باشد.
دلایل مختلفی باعث خشکی آرنج میشوند. این ناحیه به دلیل اصطکاک زیاد و ایجاد فشار روی آن گاهی خشک میشود. همچنین تغییرات آبوهوا، کمبود آب بدن و تحریک به دلیل جنس لباس از دلایل دیگر بروز این عارضه است. بیماریهایی مانند پسوریازیس، اگزما، دیابت و تیروئید میتوانند روی پوست آرنج تاثیر بگذارند.
علت خشکی پوست دست و پا معمولا مشابه است. پوست دست معمولا به علت شستشوی مداوم دچار این عارضه میشود. افرادی که به دلیل نوع شغل یا وسواس باید دستهای خود را چندین بار در ساعت بشویند، معمولا با این مشکل مواجه میشوند. برای مثال خشکی پوست در دوران کرونا به دلیل وسواس مازاد افراد برای شستشوی دستها بود که افراد را با مشکلات مختلفی مواجه میکرد. علاوه بر این برخی افراد نیز در زمستان به دلیل سرد و خشک بودن هوا این عارضه را تجربه میکنند. برای درمان خشکی دست باید پس از هر بار شستشو از کرم مرطوبکننده استفاده کنید. برای درمان خشکی پوست دست شدید، از دکتر پوست کمک بگیرید.
اگر خشکی پوست شما شدید است و با درمانهای خانگی برطرف نمیشود، باید به دکتر مراجعه کنید. متخصص برای کاهش علائم آزاردهنده مانند خارش و ترک پوست پمادهای لازم را تجویز میکند. اگر احتمال دهد که بیماری خاصی باعث بروز این مشکل شدهاست، آزمایشهایی را برای تشخیص بیماری تجویز میکند. معمولا خشکی پوست با استفاده از مرطوبکننده و رعایت نکاتی هنگام حمام کردن برطرف میشود.
زمانیکه برای درمان خشکی به متخصص مراجعه میکنید، ابتدا پزشک شما را معاینه میکند. همچنین سوالاتی در مورد سابقه پزشکیتان میپرسد. سوالاتی مانند زمان شروع خشکی، عواملی که باعث بدتر یا بهترشدن آن شدهاند، عادات حمام کردن و نوع مراقبت از پوست از شما پرسیده میشود.
ممکن است آزمایشهایی برای تشخیص بیماریهایی مانند کمکاری تیروئید تجویز شود. در بیشتر مواقع علت خشکی، بیماریهایی مانند درماتیت یا پسوریازیس است و پزشک برای درمان آنها داروهایی تجویز میکند.
معمولا برای درمان این مشکل پزشک توصیههایی دررابطهبا سبک زندگی میکند. استفاده روزانه از مرطوبکننده و پرهیز از حمام طولانی با آب داغ میتواند تاثیر زیادی روی خشکی داشته باشد. گاهی ممکن است پزشک محصول مرطوبکننده خاصی که برای نیاز شما فرموله شده است، تجویز کند.
درصورتیکه بروز این عارضه به دلیل بیماری پوستی باشد، پزشک پماد یا کرم برای درمان آن بیماری تجویز میکند. اگر خارش پوست شدید باشد، میتوانید از لوسیون حاوی هیدروکورتیزون استفاده کنید. زمانی که عارضه جدی باشد و ترکهایی روی پوست ایجاد کند، پانسمان مرطوب روی آن قرار گرفته تا از عفونت جلوگیری کند.
برای درمان خانگی خشکی و حفظ رطوبت آن میتوانید اقداماتی را در منزل انجام دهید که عبارتند از:
همانطور که گفتیم باید حداقل دو بار در روز صورت خود را بشویید. برای شستن صورت باید از پاککننده ملایم، بدون الکل و بدون کف روی صورت استفاده کنید. برای ترمیم پوست بهتر است از محصولات حاوی اسید استئاریک یا اسید لینولئیک استفاده کنید. اگر پوست شما حساس است، فقط یکبار در روز پوست را با پاککننده بشویید و در دفعات بعدی از پاککننده استفاده نکنید.
زمانیکه پوست هنوز مرطوب است، داروی موضعی که پزشک تجویز کردهاست، استفاده کرده و سپس به پوست خود مرطوبکننده بزنید. برای استفاده از محصولات آرایشی، لوازم آرایشی انتخاب کنید که بر پایه کرم یا روغن باشند.
برای مطالعه مقاله علت جوش روی باسن و راههای رفع آن کلیک کنید.
استفاده از کرم و پماد برای رفع خشکی توصیه میشود. کرم و پماد نسبت به لوسیون تاثیر بیشتری دارند. سعی کنید از پمادهایی استفاده کنید که حداقل یک مورد از موارد زیر را داشتهباشد:
کرمها و پمادهایی که دارای روغن جوجوبا، گلیسیرین، اسید هیالورونیک، لانولین، لاکتیک اسید و روغنهای معدنی دیگر هستند برای درمان خشکی پوست مفید هستند.
برای مراقبت از پوست باید روتین مراقبت از آن را رعایت کنید. مراحل روتین پوستهای خشک بهصورت زیر است.
برای انتخاب کرم خشکی دست باید به دنبال کرمی باشید که موادی مانند اسید هیالورونیک، گلیسیرین و آنتیاکسیدان داشتهباشند. برخی از برندهای خود کرم مخصوص پوست خشک عبارتند از:
اگر صورت شما بهشدت خشک است و هر نوع مرطوبکنندهای نمیتواند این مشکل را برطرف کند، میتوانید از کرمهای آبرسان زیر استفاده کنید.
انواع ماسک صورت و ماسک بدن بسیاری از مشکلات پوستی را بهبود میدهند. شما میتوانید با تهیه ماسک خانگی خشکی پوست را کاهش دهید. برخی از ماسکهای موثر عبارتاند از:
ماسکهای خانگی دارای روغن زیتون، بلغور جو دو سر، عسل، خیار، آلوئهورا، تخممرغ و عسل برای درمان خشکی پوست صورت و بدن مفید هستند.
برای رفع خشکی میتوان از لوسیونهای مختلف نیز استفاده کرد. بهترین لوسیون بدن برای پوستهای خشک عبارتند از:
لایه برداری پوست میتواند تاثیر بسیار خوبی در نرمی پوست شما داشتهباشد. با لایهبرداری سلولهای پوستی مرده و کدر از بین میروند و سلولهای جدید جایگزین آن میشوند. علاوهبرآن با ازبینرفتن لایه شاخی پوست، خشکی و حالت پوستهپوسته آن درمان میشوند.
برای آبرسانی پوستتان و رفع خشکی آن میتوانید برخی اقدامات را انجام دهید. این اقدامات علاوه بر آبرسانی جز تکنیک های جوانسازی پوست نیز محسوب میشوند.
این روغن حاوی تریگلیسیرید است و به رطوبترسانی پوست کمک میکند. برای افرادی که پوست خشک دارند، این روغن گزینه خوبی است. روغن کرچک رطوبت را از هوا به داخل پوست کشیده و باعث هیدراته ماندن آن میشود.
لایهبرداری مرتب پوست، نوشیدن آب کافی، استفاده از ماسکهای خانگی و ماسک بدن و صورت، استفاده از کرمهای مرطوبکننده و آبرسان و محصولات حاوی رتینول برای پیشگیری از خشکی پوست مفید هستند.
عوامل موثر در نرمی پوست موارد مختلفی هستند. برای داشتن پوست نرم انجام برخی از اقدامات میتواند به شما کمک کند. از جمله:
در موارد خفیف تا متوسط خشکی عوارض خاصی ایجاد نکرده و بیضرر است. اما گاهی با مراقبت نکردن از پوست خشک ممکن است موارد زیر ایجاد شوند.
در موارد خفیف تا متوسط خشکی عوارض خاصی ایجاد نکرده و بیضرر است. اما گاهی با مراقبت نکردن از پوست خشک ممکن است عفونت و درماتیت آتوپیک (اگزما) ایجاد شوند.
در ادامه به سؤالات پرتکرار کاربران در رابطه با خشکی پوست پاسخ میدهیم.
علت خشکی پوست بدن و خارش چیست؟
علل مختلفی باعث بروز این مشکل میشوند. گاهی عوامل محیطی مانند آبوهوای سرد و خشک، حمام کردن طولانی با آب داغ یا استفاده مداوم از منابع حرارتی باعث خشکی میشوند. استفاده از پاککنندههایی با مواد شیمیایی قوی و کمآبی بدن نیز از عوامل شایع خشکی هستند. گاهی هم بیماریهایی مانند اگزما، دیابت، بیماریهای کلیوی و مصرف برخی داروها باعث خشکی میشوند.
چه روغنی برای خشکی پوست خوب است؟
اگر میخواهید برای ازبینبردن خشکی از روغنهای گیاهی استفاده کنید، یکی از گزینههای خوب روغن زیتون است. این روغن حاوی مواد مغذی بوده و علاوه بر رفع این مشکل برای سلامت پوست هم مفید است. روغن جوجوبا و گلیسیرین نیز از مواردی هستند که خشکی را تا حدی برطرف میکنند. روغن نارگیل نیز اسیدهای چرب ضروری داشته و برای محافظت از پوست توصیه میشود.
درمان خشکی پوست و مو در دوران یائسگی چیست؟
در دوران یائسگی به دلیل تغییرات شدید هورمونی پوست و مو هم دچار تغییر میشوند. ممکن است پوستتان خشک، نازک و شل شود. سعی کنید برای شستشو از صابونهای قوی استفاده نکنید و بهجای آن پاککنندههای آبرسان خریداری کنید. در این صورت PH پوست متعادل شده و این علائم کاهش پیدا میکنند. وجود موادی مانند آلوئهورا و اسید هیالورونیک در محصولات مراقبت از پوست میتوانند به درمان کمک کنند.
خشکی پوست نشانه پسوریازیس است؟
گاهی ممکن است علت خشکی بیماری پسوریازیس باشد. این بیماری باعث قرمزی، خارش و تحریک پوست در هر ناحیه از بدن و صورت میشود. اگر خشک شدن پوست شما به طور مزمن ادامه دارد و چنین علائمی را تجربه میکنید، باید برای تشخیص پسوریازیس به پزشک مراجعه کنید.
خشکی پوست چه زمانی نشانه اگزما یا ناشی از اگزما است؟
معمولا اگزما علاوه بر خشکی باعث خارش شدید، قرمزی، ترکخوردگی و درد میشود. گاهی ممکن است قسمت کمی از پوست خشک شود و گاهی هم قسمت زیادی از پوست التهاب پیدا میکند. این التهاب در پوست سفید باعث ایجاد لکههای قرمز و در پوست تیرهتر باعث ایجاد لکههای قهوهای میشود.
آیا محصولات بهداشتی و شوینده های نامناسب می تواند باعث خشکی پوست شود؟
انواع محصولات بهداشتی بدن دارای ترکیبات مختلفی هستند. هنگام خرید این محصولات باید به مواد تشکیلدهنده آنها دقت کنید. اگر محصولات بهداشتی یا شویندهای که استفاده میکنید حاوی موادی مانند الکل، رتینوئید یا آلفا هیدروکسی اسید باشند، این عارضه شدیدتر میشود.
خشکی پوست چه زمانی خطرناک است یا نشانه بیماری دیگری است؟
معمولا این عارضه نگرانکننده نبوده و با انجام درمانهای ساده خانگی برطرف میشود. اما اگر طولانیمدت ادامه داشته باشد و هیچ روشی روی آن تاثیر نداشته باشد، باید به پزشک مراجعه کرد. بیماریهایی مانند دیابت و کمکاری تیروئید میتوانند باعث بروز این مشکل شوند. اگر خشکی شدید باشد و درمان نشود، احتمال ایجاد زخم، عفونت یا خونریزی وجود دارد.
خشکی پوست به کم آبی بدن ربط دارد؟
یکی از دلایل اصلی خشکی میتواند کم آبی بدن باشد. معمولا افرادی که آب کمی مصرف میکنند، دچار این مشکل میشوند. شما باید روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشید. درصورتیکه تعریق زیادی دارید یا ورزش میکنید، باید مصرف آب بیشتر شود.
علت خشکی پوست در فصل زمستان چیست؟
در فصل زمستان به دلیل کاهش دما و کمشدن رطوبت این عارضه شایع بوده و بسیاری از افراد آن را تجربه میکنند. با پایان یافتن فصل سرما معمولا خشکی هم برطرف میشود. در فصل زمستان برای کاهش این عارضه باید به طور مرتب از مرطوبکننده استفاده کرد.
حمام رفتن زیاد باعث خشکی پوست می شود؟
حمام رفتن بیش از یکبار در روز یا حمام طولانی بیشتر از ۱۰ دقیقه میتواند باعث بروز این مشکل شود. زیرا شستشوی زیاد رطوبت و چربی طبیعی پوست را از بین برده و آن را مستعد خشکی میکند.
خوردن چه غذاهایی باعث خشک شدن پوست می شود؟
برخی از مواد غذایی میتوانند باعث خشک شدن پوست شوند یا این وضعیت را تشدید کنند. مواد غذایی مانند الکل، مواد قندی، غذاهای شور، کربوهیدرات تصفیه شده، قهوه و غذاهای سرشار از ویتامین A باعث بروز این مشکل میشوند.
گاهی برای داشتن بدنی سالمتر، لازم است شیوهی زندگی خود را تغییر دهیم. در بیشتر اوقات این تغییرات اندک و در مقایسه با نتیجهشان کم هزینهاند. عمل به توصیههای این مقاله هم از این دست است.
میتوانید با کارهای سادهای مثل استفاده از دستگاه بخور، کرم مرطوب کننده و کرم ضد آفتاب مناسب و پیشنهادهای دیگری که در بالا خواندید، خشکی پوست خود را کاهش دهید. همچنین، لطفاً نظرها و پیشنهادهای خود را در قسمت نظرات مطرح کنید. با این کار ما را در تهیهی مقالههای مفیدتر و بهتر یاری میدهید.
محصولات و مکمل های بسیاری برای تقویت سیستم ایمنی بدن وجود دارد، اما تقویت سیستم ایمنی سخت تر از چیزی است که فکر می کنید. اما این سختی در حقیقت خوب است.
سیستم ایمنی بدن بسیار پیچیده است. این سیستم باید آنقدر قوی و پیچیده باشد که بتواند با انواع مختلفی از بیماریها و عفونتها، از یک سرماخوردگی کوچک گرفته تا آنفولانزا و کرونا مبارزه کند.
اما نباید آنقدر حساس باشد که بدون ضرورت عکس العمل نشان دهد زیرا در این صورت فرد مستعد ابتلا به اختلالات خود ایمنی خواهد شد. برای اینکه این سیستم در یک تعادل دقیق کار کند، با انواع مختلفی از داده ها کنترل می شود.
علیرغم این پیچیدگی می توان با انجام بعضی اقدامات، شرایط را برای مبارزه سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت ها و بیماری ها مناسب کرد.
در این مقاله نشان می دهیم که چگونه می توان با پنج راه علمی یک سیستم ایمنی قوی و سالم ساخت و از آن محفاظت کرد. همچنین توضیح میدهیم که چرا نباید به مکملها متکی باشید.
محصولات و مکمل های بسیاری برای تقویت سیستم ایمنی بدن وجود دارد، اما تقویت سیستم ایمنی سخت تر از چیزی است که فکر می کنید. اما این سختی در حقیقت خوب است.
سیستم ایمنی بدن بسیار پیچیده است. این سیستم باید آنقدر قوی و پیچیده باشد که بتواند با انواع مختلفی از بیماریها و عفونتها، از یک سرماخوردگی کوچک گرفته تا آنفولانزا و کرونا مبارزه کند.
اما نباید آنقدر حساس باشد که بدون ضرورت عکس العمل نشان دهد زیرا در این صورت فرد مستعد ابتلا به اختلالات خود ایمنی خواهد شد. برای اینکه این سیستم در یک تعادل دقیق کار کند، با انواع مختلفی از داده ها کنترل می شود.
برای مطالعه مقاله راههای تقویت مو! کلیک کنید.
علیرغم این پیچیدگی می توان با انجام بعضی اقدامات، شرایط را برای مبارزه سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت ها و بیماری ها مناسب کرد.
در این مقاله نشان می دهیم که چگونه می توان با پنج راه علمی یک سیستم ایمنی قوی و سالم ساخت و از آن محفاظت کرد. همچنین توضیح میدهیم که چرا نباید به مکملها متکی باشید.
اولین اقدام دفاعی از سوی شماانتخاب یک سبک زندگی سالماست. پیروی از دستورالعمل های عمومی سلامت، می تواند بهترین اقدام شما باشد در راستای قوی و سالم نگه داشتن سیستم ایمنی بدن بطور طبیعی. هر قسمت از بدن – از جمله سیستم ایمنی بدن شما – هنگامی که در برابر تهدیدهای محیطی محافظت شود و با اتخاذ سبک های سالم زندگی تقویت شود، عملکرد بهتری خواهد داشت. برخی نمونه های مربوط به سبک های سالم زندگی در زیر آمده است:
• نکشیدن سیگار
• مصرف یک رژیم غذایی پر از میوه و سبزیجات
• تمرین بدنی منظم
• داشتنیک وزن سالم
• مصرف الکل در حد اعتدال (در صورت مصرف آن)
• داشتن خواب کافی
•جلوگیری از ابتلا به عفونت از راههایی مانندشستن مکرر دست ها و پختن کامل گوشت
• به حداقل رساندن استرس
تقویت سیستم ایمنی را با استفاده از راه های مراقبت از خود در برابر بیماری ها شروع کنید؛ یعنی همان واکسن زدن.
سیستم ایمنی هوشمند است اما واکسن ها آن را طوری آموزش میدهند که هوشمندتر شود؛ به طوری که سیستم ایمنی یاد می گیرد که چگونه یک بیماری خاص را تشخیص داده و با آن مبارزه کند.
یادگیری سیستم ایمنی از طریق واکسن بسیار امنتر از یادگیری از طریق آلوده شدن به بیماری های خطرناک است. حتما همیشه خود را با آخرین واکسن های توصیه شده ایمن کنید؛ خصوصاً واکسن کرونا یا بوسترهای آن و همچنین واکسن آنفولانزا.
مانند اکثر موارد مرتبط با جسم، یک برنامه غذایی سالم بهترین راه برای داشتن یک سیستم ایمنی قوی است. در نتیجه حتماً باید مقدار زیادی سبزیجات، میوه ها، غلات کامل، حبوبات، پروتئین بدون چربی و چربی های سالم بخورید.
علاوه بر فراهم کردن انرژی لازم برای سیستم ایمنی، با یک برنامه غذایی سالم می توان اطمینان حاصل کرد که بدن به مقدار کافی ریز مغذی های محفاظت کننده از سیستم ایمنی را دریافت می کند؛ برای مثال:
ویتامین B6 که در گوشت مرغ، سالمون، تونا، موز، سبزیجات سبز و سیب زمینی ها(با پوست) یافت میشود.
ویتامین C که در مرکبات مثل پرتغال و توت ها و همچنین در انواع گوجه ها، کلم بروکلی و اسفناج وجود دارد.
ویتامین E که در بادام، روغن آفتابگردان و گلرنگ، دانه آفتابگردان، کره بادام زمینی و اسفناج یافت می شود.
از آنجا که متخصصان معتقدند جذب ویتامین ها در بدن از طریق منابع غذایی خیلی بهتر از مکمل ها است، بهترین راه برای حمایت از سیستم ایمنی داشتن یک برنامه غذایی متعادل است.
فعالیت فیزیکی فقط برای ساختن ماهیچه و کاهش استرس نیست، بلکه نقش مهمی در حفظ سلامت و حمایت از سیستم ایمنی بدن دارد.
یکی از راه هایی که ورزش به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک می کند، افزایش گردش خون است. با افزایش گردش خون، سلول های ایمنی و دیگر مولکول های مبارزه کننده با عفونت راحت تر در سراسر بدن جا به جا می شوند.
در حقیقت مطالعات نشان داده اند که انجام روزانه ۳۰ دقیقه ورزش متوسط تا شدید به آمادگی سیستم ایمنی کمک می کند. در نتیجه فعال ماندن و ورزش منظم اهمیت زیادی دارد.
برای مطالعه مقاله برنامه غذایی مناسب برای کاهش وزن! کلیک کنید.
آب در بسیاری موارد از جمله تقویت سیستم ایمنی در بدن نقش مهمی دارد.
بخش زیادی از مایعی به نام لنف در دستگاه گردش بدن که سلول های ایمنی مبارزه کننده با عفونت ها را در بدن حمل می کند از آب تشکیل شده است.
کمبود آب در بدن باعث کندی حرکت مایع لنف شده و گاهی اوقات منجر به نقص سیستم ایمنی میشود. حتی اگر ورزش و عرق نکنید، بدن به طور مداوم در حال از دست دادن آب از طریق تنفس و دفع ادرار و مدفوع است.
برای کمک به سیستم ایمنی، لازم است آب از دست رفته بدن را جبران کنید. برای این کار ابتدا باید از مقدار آب مصرفی روزانه خود مطلع شوید.
قطعاً به نظر نمی رسد که خواب یک فعالیت باشد اما هنگام خواب اتفاقات بسیار مهم و زیادی در بدن می افتد؛ برای مثال مولکول های مبارزه کننده با عفونت هنگام خواب ساخته می شوند.
مطالعات نشان می دهد کسانی که خواب کافی و با کیفیت ندارند در صورت قرار گرفتن در معرض ویروس هایی مانند ویروس های سرماخوردگی بیشتر مستعد ابتلا به بیماری هستند.
برای اینکه سیستم ایمنی فرصت کافی برای جنگیدن با عفونت و بیماری داشته باشد، باید از مقدار زمان کافی برای خواب شبانه مطلع باشید و بدانید که در صورت داشتن مشکل خواب باید چه کنید.
تاثیر استرس بر بدن می تواند ناگهانی و یا به مرور زمان باشد. در هر صورت باید از نحوه تاثیر استرس بر سلامت بدن، از جمله تاثیر آن بر سیستم ایمنی آگاه بود. در طول مدت استرس، خصوصا استرس مزمن که مکرر و طولانی مدت است، بدن با آنچه پاسخ به استرس نامیده می شود واکنش نشان می دهد.
دلیل این واکنش کمک به مدیریت موقعیت استرس زا است. متاسفانه این واکنش سیستم ایمنی را سرکوب کرده و در نتیجه آن احتمال ابتلا به عفونت و بیماری افزایش می یابد.
استرس و نحوه مقابله با آن در هر فردی متفاوت است. با توجه به تاثیر احتمالی آن بر بدن دانستن روش نحوه تشخیص استرس اهمیت پیدا می کند. علاوه بر روش های تقابل با استرس مانند تنفس عمیق، مدیتیشن، دعا یا ورزش باید با فعالیت های کاهش دهنده استرس نیز آشنا باشید.
برای مطالعه مقاله اضطراب اجتماعی چیست؟ + راههای کنترل آن کلیک کنید.
ادعاها درباره تقویت سیستم ایمنی با استفاده از مکمل ها زیاد است اما باید در مورد میزان تاثیر آن ها هوشیار باشید.
برخلاف داروها، مکمل ها توسط FDA تایید و مدیریت نمی شوند. هیچ مدرکی دال بر تاثیر مکمل ها در تقویت سیستم ایمنی و افزایش شانس مبارزه با عفونت یا بیماری وجود ندارد. برای مثال اگر فکر می کنید مصرف دوز بالایی از ویتامین C شما را از بیمار شدن مصون می دارد، باید تجدید نظر کنید.
به فروشگاه بروید و بطری های قرص و داروهای گیاهی را ببینید که این برچسب را بر خود دارند ” حامی ایمنی بدن ” یا در غیر این صورت سلامت سیستم ایمنی بدن شما را تقویت می کند. اگرچه مشخص شده برخی از این ترکیبات باعث تغییر برخی از مؤلفه های عملکرد سیستم ایمنی شده اند، با این وجود تاکنون هیچ مدرکی در این باره بدست نیامده که این ترکیبات سیستم ایمنی را به حدی تقویت می کنند که فرد را در برابر عفونت و بیماری مصّون می دارند. نشان دادن این که آیا گیاهان دارویی – یا هر ماده دیگری – می توانند ایمنی را تقویت کنند یا خیر، کماکان یک مسئله بسیار پیچیده است. به عنوان مثال دانشمندان نمی دانند که آیا گیاهی که سطح آنتی بادی را در خون افزایش می دهد، واقعا اثر مفیدی برای عملکرد کلی سیستم ایمنی به دنبال دارد یا خیر.
تقریباً هر مادری این جمله را گفته که: ” ژاکت نپوشی سرما می خوری!”، آیا او درست می گوید؟ محققانی که این سؤال مورد مطالعه قرار داده اند چنین می پندارند که قرار گرفتن در معرض سرمای معمولی باعث افزایش حساسیت فرد به عفونت نمی شود. اکثر کارشناسان بهداشت بر سر این مطلب با هم موافقند دلیل ” فصل سرماخوردگی و آنفولانزا” نامیدن زمستان این نیست که مردم در این فصل در معرض سرما قرار دارند بلکه این است که آنها در زمستان زمان بیشتری را در خانه میگذرانند و به همین دلیل با دیگر افرادی که می توانند میکروب های خود را منتقل کنند، در تماس نزدیکتری قرار میگیرند.
با این حال محققان همچنان به بررسی این سوال در جمعیت های مختلف علاقه مند هستند. برخی آزمایشات صورت گرفته روی موش ها نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض سرما ممکن است توانایی مقابله با عفونت را کاهش دهد. اما در مورد انسان ها چطور؟ دانشمندان مردمی را که در آب سرد غوطه ور شده اند و دیگرانی را در دمای زیر صفر درجه برهنه شده اند و افرادی که در قطب جنوب زندگی کرده اند و کسانی که یه Canadian Rockies سفر کرده اند را مورد مطالعه قرار داده اند. نتایج بدست آمده یکسان نشده اند. به عنوان مثال، محققان بالاتر بودن نرخ ابتلای عفونتهای تنفسی فوقانی را در اسکی بازهایی که در دماهای سرد ورزش شدید می کنند، اثبات کرده اند اما اینکه آیا این عفونت ها به دلیل سرماخوردگی است یا عوامل دیگری – مانند ورزش شدید یا خشکی هوا – معلوم نیست.
گروهی از محققان کانادایی با اتکا به مرور صدها مطالعه پزشکی صورت گرفته روی این موضوع و با اتکا به برخی تحقیقات خودشان، چنین نتیجه گرفته اند که نیازی به نگرانی از قرار گرفتن در معرض سرمای متوسط نیست چراکه هیچ اثر مضری بر سیستم ایمنی بدن انسان ندارد. آیا اگر بیرون هوا سرد است باید کامل شال و کلاه کنیم؟ اگر که هوای سرد اذیتتان می کند یا اگر می خواهید برای مدت طولانی در بیرون از منزل باشید و احتمال بروز مشکلاتی مانند سرمازدگی و هیپوترمی می رود، جواب “بله” است اما نگران سیستم ایمنی بخاطر هوای سرد نباشید.
طبق گفته آکادمی پوست آمریکا، افراد با همه فولیکول های موی خود که حدود ۵ میلیون عدد است به دنیا می آیند. از این تعداد، حدود صدهزار فولیکول روی پوست سر قرار دارد. حدود ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز از موهای سر می ریزد که کاملا طبیعی است. مو از یک ریشه در انتهای فولیکول زیر پوست رشد می کند. خون در پوست سر به فولیکول رفته و اکسیژن و مواد مغذی را برای ریشه مو تأمین می کند که به رشد موها کمک می کند. رشد موها موجب فشار به پوست فشار شده و از غده چربی عبور می کند. چربی ترشح شده از این غده است که موها را براق و نرم می کند.
علاوه بر ژنتیک، چندین عامل دیگر نیز در تقویت رشد مو نقش دارند. اگرچه هیچ معجون یا داروی جادویی که منجر به رشد فوری مو شود وجود ندارد، اما هنوز هم می توان اقداماتی را انجام داد.
رژیم غذایی محدود می تواند منابع و مواد مغذی مورد نیاز برای رشد مو را کاهش دهد. از آنجا که رشد مو در مقایسه با سایر عملکردهای بدن اولویت کمتری دارد، هنگامی که بدن به دلیل رژیم های محدود کننده تحت فشار قرار می گیرد، رشد مو به سرعت متوقف می شود. حتی پس از از سرگیری رژیم غذایی سالم، ریزش مو معمولا برای چند ماه ادامه می یابد.
اگر رژیم غذایی شما به شدت محدود کننده باشد، موها به طور مطلوب رشد نمی کنند و ممکن است دچار ریزش مو شوید. رژیم غذایی متعادل با مصرف پروتئین کافی برای رشد مطلوب موها مهم است. به طور کلی ۵۰ گرم پروتئین یا بیشتر در روز توصیه می شود.
همه ما می دانیم که کافئین می تواند باعث افزایش انرژی بدن شود، اما یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ نشان داد که ممکن است موجب تقویت رشد مو شود. طبق مطالعه، کافئین ممکن است به رشد موهای جدید در سطح مولکولی، سلولی و اندام در مردان و زنان کمک کند.
برای مطالعه مقاله راهکارهایی برای کاهش رشد موهای زائد! کلیک کنید.
روغن های معطر نه تنها بوی خوبی دارند، بلکه ممکن است به تقویت رشد مو نیز کمک کنند. یک مطالعه نشان داد که دوز روزانه ۴۰۰ میلی گرم روغن هسته کدو به شکل کپسول منجر به افزایش رشد مو در مردان می شود. پس از ۲۴ هفته، مردانی که روغن هسته کدو تنبل مصرف کردند، ۴۰ درصد افزایش تعداد مو را تجربه کردند. مطالعه دیگری چهار گروه از موش ها را بررسی کرد که به هر یک از آنها درمان موی متفاوتی داده شد. درمانها شامل سالین، روغن جوجوبا، ۳ درصد ماینوکسیدیل یا ۳ درصد روغن نعنا فلفلی بود. این مطالعه نشان داد گروهی که روغن نعنا به آنها داده شد بیشترین رشد مو را داشتند. این رشد شامل افزایش قابل توجهی در ضخامت مو، تعداد فولیکول ها و عمق فولیکول ها بود.
ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای چرب ضروری برای سلامت کلی بدن مهم هستند و در تأمین انرژی مورد نیاز بدن برای تقویت رشد موها نقش مهمی ایفا می کنند. این مواد مغذی شامل بیوتین، ویتامین سی، ویتامین دی، ویتامینE، روی، آهن، امگا 3 و امگا 6 هستند. یک مطالعه نشان داد که مصرف مکمل های امگا 3 و امگا 6 به مدت 6 ماه ممکن است از ریزش مو محافظت کند. داده های یک منبع دیگر نشان می دهد که سطوح پایین روی ممکن است نقش کلیدی در ریزش مو داشته باشد. همچنین در مطالعات نشان داده شده که بهبود سلامت مو و ناخن پس از مصرف مکمل بیوتین دیده شده است.
ماساژ پوست سر می تواند به آرامش و کاهش استرس کمک کند. علاوه بر این طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ ممکن است به سلامت موها نیز کمک کند. این مطالعه تأثیر ماساژهای روزانه ۴ دقیقه ای پوست سر را مورد بررسی قرار داد. پس از ۲۴ هفته، محققان دریافتند که ۹ مرد شرکت کننده در این مطالعه موهای ضخیم تری نسبت به ابتدا داشتند. در حالی که این مطالعه تفاوت قابل توجهی در رشد مو نشان نداد، تصور می شود که ماساژ پوست سر ممکن است به گشاد شدن رگ های خونی زیر پوست کمک کند. این امر منجر به ضخیم شدن موها شده و احتمال شکستن آنها را کمتر می کند.
حرارت ناشی از اتوی مو، سشوار و صاف کننده ها می تواند به موها آسیب برساند و باعث شکستگی آنها شود. بهتر است استفاده از آنها را محدود کنید. کاهش دمای ابزارهای حالت دهنده نیز می تواند به کاهش آسیب موها کمک کند. علاوه بر این، بر اساس یک مطالعه، استفاده از یک محصول محافظ در برابر حرارت قبل از استفاده از حالت دهنده ها، ممکن است شکستگی مو را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
رنگ کردن موها به موها فشار وارد کرده و باعث شکستن آنها می شود. اما وقتی این فرایندها را کم می کنیم، موها کمتر می شکنند و به نظر می رسد سریعتر رشد می کنند.
ماساژ دادن پوست سر نهتنها باعث احساسی مطلوب میشود، بلکه به تحریک گردش خون هم کمک میکند؛ همچنین موجب حرکت چربیهای پوست سر که تقویت کننده ریشه مو هستند و مرطوب ماندن موی شما میشود.
ماساژ پوست سر با ماده محرکی چون روغن نارگیل، باعث افزایش احتمال رشد موهایی قوی و بلند میشود. روغن نارگیل حاوی ویتامینها و مواد مغذی ضروری است و یک نرم کننده موی طبیعی به شمار میآید. البته باید دقت کنید روغن نارگیل خالص (بدون الکل) تهیه کنید.
شما نیاز به آرایشگری دارید که موی شما را به خوبی بشناسد. برای رشد سریع مو لازم است هر ۳ ماه یک بار به آرایشگاه بروید و نوک موها و موخورهها را کوتاه کنید.
شاید کوتاه کردن مو، برای کسی که میخواهد موهایش را بلند کند، غیرعقلانی به نظر آید، اما اگر به دنبال رشد متعادل موهایتان هستید، باید بدانید که کوتاه کردن مو بسیار مهم است.
آسیب دیدن ساقه مو و به وجود آمدن موخوره، به این دلیل که منجر به نازک شدن و شکنندگی موها میشود، مانعی برای رشد و سلامت مو است. به همین دلیل، کوتاه کردن مرتب نوک موها، برای افزایش قد مو و جلوگیری از گسترش موخوره ضروری است.
پس دانستیم که کوتاه کردن مرتب نوک موها چگونه باعث افزایش رشد مو میشود. البته نباید در کوتاه کردن مو افراط کرده و موهای خود را با فاصله زمانی بسیار کم، کوتاه کنید.
بعضی از خانمها معتقدند تنها راه حفظ زیبایی و رشد مو، شستن روزانه آن است. تمیز نگه داشتن مو، برای حفظ بهداشت و رشد مو ضروری است؛ اما اگر موهای خود را به شیوه نادرستی بشویید، به جای کمک به موهایتان، موجب آسیب به آنها میشوید.
استفاده روزانه از شامپو برای شستن موها نه تنها به رشد سریع مو کمک نمیکند، بلکه باعث میشود موهایتان کاملاً خشک شود و چربی طبیعی خود را از دست بدهد. این چربیهای طبیعی از پوست سر به سمت تارهای مو حرکت میکنند و موجب حفظ رطوبت مو میشوند و برای داشتن موهای بلند، ضروری هستند.
بهتر است یک برنامه زمانی داشته باشید و موهایتان را حداکثر ۴ الی ۵ بار در هفته با شامپو ملایم یا شامپو بدون سولفات بشویید. ماساژ دادن آرام پوست سر، هنگام شستوشوی سر با شامپو، باعث افزایش گردش خون در پوست سر میشود و رشد مو را نیز افزایش میدهد.
البته شستوشوی روزانه موها اگر به دلیل تعریق شدید، استفاده مرتب از محصولات بدون نیاز به آبکشی مانند سرم مو، ژل و… باشد، بد نیست، اما اگر عرق نمیکنید و یا به صورت روزانه از محصولات آرایشی مو استفاده نمیکنید، از شستوشوی روزانه موهایتان بپرهیزید.
برای مطالعه مقاله علت گودی زیر چشم و راههای رفع آن کلیک کنید.
برس زدن روزانه مو نباید بیش از ۵ تا ۱۰ دقیقه طول بکشد. بیشتر خانمها معتقدند راز داشتن موهای بلند و سالم، برس زدن است. عدهای دیگر به دلیل اینکه معتقدند برس زدن مو، منجر به ریزش مو میشود، موهای خود را مگر در مواقع ضروری، شانه نمیزنند. هر دو کار اشتباه است.
برس زدن باعث تحریک پوست و آزادسازی چربیهای طبیعی مو و همچنین گسترش این چربیها در تارهای مو میشود. برای اینکه موهایتان شکننده نشود و همچنین برای جلوگیری از ریزش مو، موهایتان را به آرامی برس بزنید؛ در غیر این صورت دچار طاسی سر خواهید شد.
البته در انتخاب نحوه درست برس یا شانه زدن، نوع برس و نوع مو هم اهمیت دارند. استفاده از برسهایی با سوزنهای فلزی بسیار نادرست است. بهترین کار استفاده از شانه چوبی یا برس با سوزنهایی با سر گرد و غیر فلزی برای موهای صاف و استفاده از شانه چوبی دندانه درشت برای موهای فر است. البته موهای فر را نمیتوان در حالتی که کاملاً خشک است شانه زد. این کار باعث کشیدگی و شکنندگی تارهای مو میشود.
شاید برای شما اتفاق افتاده باشد که از موهایتان به صورت ویژهای مراقبت کنید و با ملایمت با آنها رفتار کنید، اما به نتیجه دلخواهتان در رشد مو نرسیده باشید. سطح بالای استرس باعث اختلال در رشد مو و در نهایت ریزش موی سر میشود و این یعنی تارهای مو در مرحله آناژن، آن گونه که باید، رشد نمیکنند.
استرس به دلیل عوامل فیزیولوژیکی و روانشناختی به وجود میآید و موجب تأثیر منفی در سلامت و رشد سریع مو میشود. استرس باعث از دست دادن حجم مو و کدر و ضعیف شدن آن میشود.
شما میتوانید با انجام منظم یوگا، مدیتیشن و ورزشهایی از این قبیل، استرس خود را کاهش دهید و با خواندن کتاب و گوش دادن به موسیقی مورد علاقهتان، موجب آرامش ذهن خود شوید.
همچنین شما نیاز دارید برای حفظ سلامت موهای خود، چرخه خواب و بیداری مناسبی داشته باشید. به طور کلی میتوان گفت بهتر است ۸ ساعت بخوابید. البته میزان خواب کافی برای افراد در سنین مختلف متفاوت است. در مقاله دیگر ما با عنوان سلامت خواب میتوانید میزان مناسب خواب برای خود را بیابید.
روبالشی نخی خود را با روبالشی ساتن یا ابریشمی عوض کنید.
اگر به دنبال راهکاری برای رشد سریع مو هستید، باید بدانید که تمام کارهای کوچکی که در راستای افزایش رشد مو خود انجام میدهید، شما را یک قدم به هدفتان نزدیکتر خواهد کرد.
توصیه میشود روبالشی ساتن یا ابریشم را جایگزین روبالشی نخی کنید. ابریشم نرمتر از نخ است و باعث کاهش الکتریسیته مو، و در نتیجه کمتر شدن به هم ریختگی مو میشود. همچنین احتمال شکستگی تارهای مو در حین خواب، روی پارچه ساتن یا ابریشم، کمتر از پارچه نخی با اصطکاک بیشتر است. علاوه بر این، موها روی پارچه ابریشمی کمتر خشک میشوند.
از مواد غذایی طبیعی و مناسب استفاده کنید. همانطور که گفته شد، این کار به افزایش فرایند رشد مو کمک میکند. اما تمام عناصر و ترکیبات لازم برای رشد مو در تمام انواع رژیمهای غذایی یافت نمیشوند.
مکملهای متنوعی مانند بیوتین و قرصهای مولتی ویتامین وجود دارند که برای خانمهایی که میخواهند موهای بلند و قوی داشته باشند، بسیار مناسب است. این مکملها باعث میشوند تمام ویتامینها و مواد معدنی مورد نیاز که در برنامه غذاییتان وجود ندارد، دریافت کنید و در نهایت میتوانند به افزایش رشد مو کمک کنند.
البته مکمل بیشتر به معنای رشد بیشتر مو نیست. هیچگاه نباید مکملها را (حتی اگر ویتامین باشند) بیش از مقدار توصیه شده مصرف کرد. همچنین در صورتی که داروی خاصی مصرف میکنید یا مبتلا به بیماری هستید، قبل از مصرف مکملها با پزشک خود مشورت کنید.
در فرایند مراقبت از موهایتان، قطعاً درباره فواید درمانهای طبیعی مو شنیدهاید. ماسک موهای خانگی به سادگی با مخلوط کردن لیمو، عسل، آووکادو، اسانس رزماری، روغن نارگیل و روغن زیتون که در هر خانهای موجود است، تهیه میشوند و میتوانند به رشد سریع مو کمک کنند.
مواد طبیعی مختلفی وجود دارد که موهای شما را مرطوب و نرم و ابریشمی میکند و مو را به حداکثر رشد خود میرساند، حداقل هفتهای یکبار از یک ماسک موی طبیعی مناسب موهای خودتان استفاده کنید.
مو زیبایی شما را منعکس میکند. به همین دلیل است که بسیاری از خانمها، زمان زیادی را صرف حفظ نرمی و درخشندگی موی خود میکنند.
اغلب خانمها موهای خود را با شامپو میشویند، اما از اهمیت استفاده از یک نرم کننده خوب غافل هستند. استفاده از نرم کننده، به حفظ لیپید و پروتئینها در داخل ساقه مو کمک میکند، همچنین باعث ایجاد لایهای روکش مانند روی کوتیکول (بیرونیترین لایهی ساقه مو) میشود و همین نکته باعث رشد بهتر موها میشود.
نرم کنندههای قوی و روشهای درمانی که برای بازسازی موها انجام میشوند، به آب رسانی تارهای مو و درمان موهای آسیب دیده و کاهش وز شدن مو و کدری مو کمک میکنند. این نرم کنندهها و ماسکهای داخل حمام در حفظ سلامت موی شما موثر هستند؛ و همچنین اندازه، قابلیت کنترل، حجم و درخشندگی آن را نیز افزایش میدهند.
مطمئن شوید که هر روز حداقل ۸ لیوان آب مینوشید. نوشیدن آب برای سلامتی کل بدن بسیار مفید است؛ زیرا موجب دفع سموم بدن و عملکرد درست آن میشود. از آنجایی که مو برای حفظ رطوبت خود به بدن متکی است، باید با نوشیدن آب، همیشه رطوبت بدن و موی خود را حفظ کنید.
برای رشد سریع مو باید به این نکته توجه کنید که پیچیدن مو درون حوله، درست بعد از شستن، شاید به نظر منطقی آید، اما مو زمانی که خیس است، مستعد شکنندگی است. از این رو، توصیه میشود موی خود را به آهستگی با حوله میکروفیبر یا یک تیشرت خشک کنید. این کار موجب جلوگیری از آسیب به کوتیکو مو (لایه پوشاننده ساقه مو) میشود.
دردی که در قسمت پایین کمر ایجاد میشود کمردرد نام دارد. کمردرد به علت بیماری در ساختمانهایی که در کمر قرار گرفتند ایجاد می شود که شامل دیسک بین مهرهای، لیگامانهای که استخوانهای ستون مهره ها را به هم می چسبانند ، مفاصلی که ستون مهره ها را بهم وصل می کند نیرو اسپاسم عضلات کمر باشد.
طبق اعلام موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) ، کمر درد شایعترین علت ناتوانی ناشی از شغل است. حداقل ۸۰ درصد مردم در طول زندگی خود کمردرد را تجربه می کنند.
کمر درد یکی از شایع ترین دلایلی است که افراد به پزشک مراجعه میکنند و یکی از علل مهم غیبت از محل کار و مرخصی استعلاجی در جوامع می باشد ، خوشبختانه کمردرد قابل پیشگیری است.
کمر انسان ساختمان پیچیده ای است که از ماهیچهها ، تاندونها ، دیسک ها و استخوان ها تشکیل شده است و کمر انسان محلی است که اعصاب کمری در آن قرار گرفته اند این اعصاب از نخاع خارج شده و به داخل اندام های تحتانی می روند. کمر ما از ۵ مهره درست شده است و در بین مهره ها ساختمان های غضروفی به نام دیسک کمری قرار گرفته اند. به علت همین مهره هاست که ما میتوانیم به جلو و عقب و چپ و راست حرکت کنیم.
ریسک فاکتورهای کمردرد عبارتند از کشیدن سیگار چاقی افزایش وزن افزایش سن کارهایی که نشستنی و بدون فعالیت هستند و یا برعکس کارهایی که مستلزم فعالیت بدنی شدید هستند و بالاخره مسائل روحی از قبیل اضطراب استرس و افسردگی.
برای مطالعه مقاله برنامه غذایی مناسب برای کاهش وزن! کلیک کنید.
.کمر درد از لحاظ مدت زمان شروع می تواند به چندین صورت شکل بگیرد
.حاد باشد یعنی کمردردهایی که کمتر ۶ هفته طول می کشند و در عرض یک و نیم ماه معمولاً بهبود پیدا میکند
.کمر درد هایی که بین یک و نیم تا سه ماه پس شروع علائم دیده می شود که کمر دردهای تحت حاد نامیده میشود
کمر دردهای مزمن که کمر درد هایی هستند که بعد از سه ماه درمان هنوز بیمار خوب نشده است و کمردرد هنوز ادامه دارد.
هرچه کمردرد زمان بیشتری طول بکشد تا خوب شود نشانه بیماری های بدتری می باشد
:از لحاظ خصوصیات بالینی کمردرد ها سه دسته تقسیم می شوند
۱- کمر دردهای مکانیکی یعنی کمردرد هایی که با استراحت بهتر می شوند و با حرکت بدتر می شوند. مثلا هنگامی که بیمار حرکت می نشیند یا می ایستد یا راه می رود بدتر می شود. این نوع درد ها به علت بیماریهایی که ریشه عصبی فشار می آورند ، مانند پارگی دیسک کمر ،تنگی کانال نخاعی، ناپایداری و حرکت غیر عادی مهره های کمر لیز خوردن مهره ها.
۲- دردهای التهابی یعنی دردهایی که صبح ها هنگام برخاستن بیمار از بستر ایجاد می شوند و هنگامی که بیمار کمی گرم می شود و حرکت می کند درد بیمار بهتر می شود. این نوع دردها معمولا در بیماریهای التهابی دیده می شود مانند آرتریت روماتوئید ، اسپوندیلیت آنکیلوزان.
۳- دردهایی که مخلوطی از اینها هستند مانند دردهای مربوط به تومورهای شکستگی ها پوکی استخوان.
درد هایی که در پایین کمر سمت چپ دیده می شوند ، معمولاً به علت پارگی دیسک در سمت چپ می باشد و در تنگی های کانال نخاعی نیز با اینکه تنگی کانال نخاعی نیز معمولاً سوراخ های بین مهره ای در دو طرف تنگ می شود اما علائم ممکن است در طرف چپ دیده شد.
درد هایی که در پایین کمر سمت راست دیده میشوند ، معمولاً به علت پارگی دیسک در سمت راست می باشد و در تنگی های کانال نخاعی نیز با اینکه تنگی کانال نخاعی نیز معمولاً سوراخ های بین مهره ای در دو طرف تنگ می شود اما علائم ممکن است در طرف راست درد کمر و سیاتیک ام علائم ممکن است در طرف راست دیده شود.
کشش آمدن لیگامان ها strain و پاره شدن لیگامان ها Sprain علت کشش آمدن لیگامان ها strain و پاره شدن لیگامان ها Sprain بوجود میاید.
وقتی جسم سنگینی برداشته میشود که خارج از توان شخص باشد یا وضعیت بدنی شخص در حالت مناسبی نباشد میتواند باعث کشیده شدن لیگامان ها و یا اگر شدیدتر شود باعث پاره شدن لیگامان ها بشود.
کش آمدن و پاره شدن لیگامان ها دلایل اصلی کمردرد حاد هستند.
۱ – بلند کردن اجسام سنگین با استفاده از تکنیک بالابردن نادرست.
۲ – پیچاندن یا حرکت بدن در شرایطی که بدن آمادگی ندارد و یا در وضعیت بدی قرار گرفته است.
۳ – کشش بیش از حد لیگامان ها حین ورزش به علت حرکات ناگهانی و سنگین
۴ – گرم نکردن بدن قبل از ورزش
۵ – سقوط از بلندی و زمین خوردن
۶ – کمر درد ناشی از کشیده شدن لیگامان ها و یا پاره شدن آنها که اصطلاحاً در زبان عامیانه رگ به رگ شدن نامیده می شود می تواند خفیف تا شدید باشد.
۱ – درد کمر ، سفتی یا حساسیت در قسمت تحتانی کمر : یعنی وقتی کمر بیمار را لمس می کنیم ، با فشار دادن عضلات ، بیمار احساس درد می کند . یا بیمار احساس یک توده ای در کمر میکند که ناشی از اسپاسم عضلانی است.
۲ – محدود شدن دامنه حرکت کمر به علت درد: یعنی دیگر بیمار نمی تواند مثل قبل به جلو و عقب خم شود یا به طرفین بچرخد. ایستادن یا نشستن به حالت ایستاده دشوار است.کمر درد ممکن است به باسن تیر بکشد.اسپاسم عضلات در قسمت تحتانی کمر است و نوع درمان بستگی به علت و شدت علائم دارد.
علل درد در قسمت پایین سمت راست یا چپ کمر در خانم ها شامل موارد زیر باشد:
۱- آندومتریوز:
آندومتریوز می تواند باعث درد کمر یا لگن شود. اندومتریوز شرایطی است که در آن ، بافت مشابه لایه رحم یا آندومتر در سایر قسمتهای بدن مانند تخمدانها ، لولههای فالوپی ، واژن و دهانه رحم رشد می کند. آندومتریوز می تواند باعث درد مزمن در قسمت تحتانی کمر و لگن شود.
۱ – گرفتگی و اسپاسم دردناک کمر و زیر دل در دوران قاعدگی که ممکن است با گذشت زمان بدتر شود.
۲ – درد حین یا بعد از مقاربت جنسی
۳ – درد هنگام مدفوع یا ادرار کردن
۴ – خونریزی یا لکه بینی بین دوره های قاعدگی
۵ – اسهال یا یبوست
۶ – نفخ
۷- حالت تهوع
۱ – دارو های کاهش دهنده درد
۲ – دارو های کنترل هورمونی و ضد حاملگی
۳ – آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH)
فیبروم رحم رشد غیر سرطانی است که می تواند در دیواره رحم ایجاد شود. داشتن آنها خطر ابتلا به سرطان رحم را در فرد افزایش نمی دهد. فیبروم رحم می تواند در اندازه متفاوت باشد ، و ممکن است برخی افراد متوجه آن نشوند و پزشک هنگام معاینه لگن یا سونوگرافی آنها را تشخیص دهد.
همه افراد مبتلا به فیبروم رحمی علامت ندارند اما در عدهای از افراد علامتهایی ایجاد میکند که شامل موارد زیر است :
۱ – درد پایین کمر
۲ – درد اندام تحتانی
۳ – درد یا فشار در ناحیه لگن
۴ – تکرر ادرار
۵ – یبوست
۶ – دوره های قاعدگی غیر معمول طولانی
۷- درد یا خونریزی شدید در دوره های قاعدگی
افراد بدون علائم ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند.
۱ – داروهای کاهش دهنده درد
۲ – داروهای کنترل هورمونی و ضد حاملگی
۳ – آگونیست های GnRH یا گاهی آنتاگونیست های آن
بیماری التهابی لگن (PID) نوعی عفونت است که به طور معمول در زمانی که یک بیماری مقاربتی مانند سوزاک یا کلامیدیا ، به رحم ، تخمدانها یا لوله های فالوپ گسترش می یابد رخ می دهد. شدت علائم PID می تواند متفاوت باشد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
۱ – درد در پایین شکم یا کمر
۲ – ترشحات واژن غیرمعمول یا ناخوشایند است
۳ – درد حین یا بعد از مقاربت
۴ – ادرار دردناک
۵ – تب و لرز
۶ -تهوع و استفراغ
افرادی که علائم PID دارند باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنند. خطر عفونت های لگنی ایجاد بافت اسکار یا جوشگاهی در لگن و خطر بروز مشکلات باروری و حاملگی خارج رحمی را افزایش است. بنابرین درمان سریع این بیماری میتواند در جلوگیری از مشکلات نازایی و حاملگی خارج رحمی موثر باشد. آنتی بیوتیک ها معمولاً می توانند عفونت باکتریایی ایجاد کننده PID را درمان کنند.
برخی از خانم ها در دوران بارداری درد کمر و لگن را تجربه می کنند. درد می تواند در یک یا هر دو طرف کمر یا لگن باشد.
این درد ممکن است در ناحیه تناسلی ( پرینه ) ، زیر شکم باشد یا به سمت ران ها انتشار پیدا کند. درد ممکن است هنگام پیاده روی ، ایستادن یا چرخیدن روی یک طرف بدتر شود.
نکات زیر ممکن است به کاهش درد لگن در دوران بارداری کمک کند :
انجام تمریناتی که کف لگن را تقویت می کند
۱ – کشش
۲ – حمام گرم
۳ – پوشیدن کفش های صاف و راحت
۴ – اجتناب از ایستادن طولانی مدت
۵ – استراحت فراوان
زنان همچنین می توانند از بسته های یخ یا گرما استفاده کنند تا درد را تسکین دهد. استامینوفن معمولاً در دوران بارداری بی خطر است. با این وجود ، توصیه می شود قبل از مصرف هرگونه دارو ، قبل از مصرف با پزشک صحبت کنید.
پیچ خوردگی بیضه می تواند باعث درد کمر در سمت راست یا چپ در مردان شود.
پیچ خوردگی بیضه هنگامی اتفاق می افتد که بیضه در داخل کیسه آن بچرخد و باعث پیچ خوردگی طناب اسپرمی می شود. پیچیده شدن طناب اسپرماتیک می تواند جریان خون به بیضه را کاهش یا کاملاً مسدود کند و می تواند صدمات جبران ناپذیری ایجاد کند.
برای مطالعه مقاله آیا ضایعه نخاعی درمان میشود یا خیر؟ + بررسی نشانه ها کلیک کنید.
درد شدید و ناگهانی در بیضه یا کشاله ران
دردی که به سمت راست یا چپ کمر کشیده می شود
تورم بیضه
حالت تهوع
استفراغ
خون در مایع منی
پیچ خوردگی بیضه یک اورژانس پزشکی است.درمان شامل عمل جراحی برای رفع چرخش طناب اسپرمی و در صورت اختلال خونرسانی بیضه ، برداشتن بیضه است.
گاهی اوقات ، کمردرد فقط در یک طرف بدن احساس می شود. برخی از افراد درد مداوم را تجربه می کنند ، در حالی که برخی دیگر دردی دارند که می آید و می رود و همیشه نیست.نوع کمردرد در افراد مختلف متفاوت است. بسیاری از افراد درد شدید نیز و ناگهانی را تجربه می کنند ، در حالی که بعضی از افراد درد مبهمی را حس می کنند.
شایع ترین دلایل کمردرد در موارد زیر است :
۱ – آسیب بافت نرم عضلات یا رباط هایی که ستون فقرات را پشتیبانی می کنند. صدمه به ستون فقرات ، مانند دیسک یا مفاصل بین ستون فقرات که فاست FACET نامیده می شود.
۲ – بیماریهای اندام های داخلی مانند کلیه ها ، روده ها یا دستگاه تناسلی
۳ – آسیب بافت نرم
۴ – هنگامی که عضلات در قسمت تحتانی کمر بیش از حد استفاده می شوند یا بیش از حد کشیده می شوند ، یا رباط ها ( لیگامان ها ) بیش از حد کشیده یا پاره می شوند ، التهاب ایجاد می شود. التهاب می تواند به اسپاسم عضلات منجر شود. خود اسپاسم عضلانی می تواند منجر به درد شود.
فتق یا پارگی یا بیماری دیسک کمر ، آرتروز و ساییدگی در مفاصل ستون فقرات که در اصطلاح پزشکی FACET نامیده می شود.
اختلال عملکرد در مفاصل لگن که در اصطلاح پزشکی مفاصل ساکروایلیاک نامیده می شوند.
۱ – عفونت کلیه
۲ – سنگ کلیه
۳ – پانکراس
۴ – کولیت اولسراتیو
۵ – اختلالات زنان مانند اندومتریوز و فیبروم
۱ – ضعف در اندام تحتانی شما که در اصطلاح عموم مردم ضعف پا نامیده می شود.
۲ – احساس گز گز ، مور مور ، احساس سوزن سوزن شدن در اندام های تحتانی
۳ – حالت تهوع
۴ – استفراغ
۵ – تنگی نفس
سرگیجه
گیجی
تب
لرز
درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
خون در ادرار
بی اختیاری ادرار و مدفوع یا بند آمدن ادرار
نحوه درمان کمر درد به طور کلی به حاد یا مزمن بودن درد بستگی دارد. معمولا، جراحی تنها زمانی توصیه می شود که مدرکی مبنی بر بد تر شدن آسیب های عصبی و یا تغییرات ساختاری وجود داشته باشد؛ که اعمال جراحی اصلاحی بدین منظور توسعه یافته اند.
روش های مرسوم درمان به شرح زیر می باشد:
گرما و سرما: هیچ گاه به عنوان راه حل سریعی برای درمان آسیب کمر شناخته نشده اند، با این وجود می توانند به کاهش درد و التهاب برای افراد دچار درد حاد، تحت حاد و مزمن کمک کنند. همچنین در برخی افراد به تحرک بیشتر نیز، کمک می کنند.
نوع فعالیت: استراحت باید به صورت محدود باشد. افراد باید تمرینات کششی و فعالیت های روزمره را هر چه زود تر شروع کرده و همچنان از فعالیت هایی که باعث تشدید درد می شوند بپرهیزند. شواهد قوی نشان می دهند کسانی که فعالیت های روزمره ی خود را ادامه می دهند، نسبت به کسانی که از بدو شروع درد استراحت می کنند، از انعطاف پذیری بیشتری در کمر خود برخوردارند. تحقیقات دیگر نشان می دهند که استراحت در بستر به تنهایی، می تواند کمر درد را تشدید کرده و همچنین باعث عوارض ثانویه مثل افسردگی، کاهش قدرت عضلانی و لخته شدن خون در پا ها گردد.
برای مطالعه مقاله فیزیوتراپی چیست و چه فوایدی دارد؟ کلیک کنید.
تمرینات تقویتی: فعالیت هایی فراتر از فعالیت های روزمره، در موارد کمر درد حاد توصیه نمی شوند ولی می توانند بهبود کمر درد های تحت حاد و مزمن را سرعت بخشند. به وجود آوردن و نگه داری قدرت عضلانی، به خصوص در افراد دارای مشکلات اسکلتی از اهمیت بالایی برخوردار است.پزشکان می توانند لیستی از تمرینات مفید را ارائه دهند که به هماهنگی، وضعیت صحیح و همین طور تعادل عضلات کمک کند.از جمله ورزش کمر درد یوگا می باشد. شواهد نشان می دهند که تمرینات یوگا می توانند در کم کردن کمر درد مزمن تاثیر کوتاه و بلند مدت داشته باشند.
فیزیوتراپی معمولا برای تقویت گروه های عضلانی مرکزی که از کمر حفاظت می کنند، بهبود تحرک و انعطاف پذیری و اصلاح وضعیت بدن، به همراه دیگر درمان ها مانند لیزر درمانی کمر و ورزش درمانی کمر استفاده می شود.
درمان دیسک کمر با دو روش جراحی و بدون جراحی صورت می پذیرد. مهمترین روشهای درمان بدون جراحی دیسک کمر انجام فیزیوتراپی و ورزش است که در بسیاری از بیماران مبتلا به دیسک کمر، می تواند روش موثری باشد. استفاده از روش جراحی برای درمان دیسک کمر، تنها زمانی ضرورت دارد که آسیب عصبی نشانه دار و در حال پیشرفت بوجود آمده باشد و بیمار به درمانهای بدون جراحی دیسک کمر مثل لیزر درمانی کمر پاسخ خوبی ندهد. این موارد شامل بی حس شدن بخشی از ران و یا ساق پا، کاهش توان ماهیچه ها و ضعیف شدن آنها، کاهش و یا از بین رفتن کامل عکس العمل های عصبی است که در معاینه عصبی دیده شود.
دارودرمانی: طیف وسیعی از دارو ها به منظور درمان کمر درد های حاد و مزمن استفاده می شوند. برخی از این دارو ها تنها با نسخه ی پزشک به فروش می رسند. بعضی دارو ها ، حتی آن هایی که نیاز به نسخه ی پزشک ندارند، ممکن است در طول بارداری خطرناک بوده یا با دارو های دیگر تداخل داشته باشند. همچنین ممکن است این دارو ها عوارض جانبی داشته و باعث ضرر های جدی مثل آسیب به کبد یا زخم های گوارشی و خون ریزی شوند. مشورت با پزشک، قبل از مصرف داروی کمر درد، ضروری است. در زیر به انواع اصلی دارو های مورد استفاده برای درمان کمر درد اشاره می کنیم:
مانیپولاسیون (جا انداختن) و تحرک بخشی ستون فقرات راهکار هایی هستند که در آن ها متخصص ستون فقرات یا افراد متخصص مجاز (پزشک یا کایروپراکتور) از دست برای تحرک بخشی، جا انداختن، ماساژ درمانی یا تحریک ستون فقرات و بافت های اطراف آن استفاده می کنند. مانیپولاسیون عبارت است از یک حرکت سریع که فرد مورد درمان روی آن کنترلی ندارد، در حالی که تحرک بخشی عبارت است از حرکات اصلاحی آرام تر. شواهد نشان می دهند که این تکنیک ها اثر کم تا متوسطی به صورت کوتاه مدت روی افراد مبتلا به کمر درد مزمن می گذارند. اثر این روش ها بر درد های حاد و تحت حاد معمولا کم است. در ضمن هیچ کدام از این روش ها برای افرادی که کمر درد آن ها ناشی از علل مشخص پزشکی مثل پوکی استخوان، فشردگی نخاع یا آرتروز کمر می باشد، مناسب نیستند.
تراکشن (کشش) روشی است که در آن با استفاده از وزنه و قرقره، فشاری ممتد یا متناوب به بدن وارد شده و بدین صورت اسکلت به یک وضعیت مناسب “کشیده” می شود. برخی از افراد تحت درمان تراکشن یا کشش ستون فقرات، از درد رهایی می یابند ولی این وضعیت موقتی است. هنگامی که کشش متوقف شود، کمر درد شروع به بازگشت می کند. شواهدی مبنی بر اثر گذاری بلند مدت این روش درمان بر روی افراد مبتلا به کمر درد، وجود ندارد.
طب سوزنی :برای درمان کمر درد های مزمن نسبتا موثر است. این روش شامل فرو کردن سوزن های باریک در نقاط به خصوصی در سر تا سر بدن می باشد. برخی متخصصین معتقدند که این روش باعث از بین رفتن موانع سر راه نیروی زندگی یا Qi ( “چی”) می شود. برخی دیگر که ممکن است به تئوری نیروی زندگی اعتقاد نداشته باشند، عقیده دارند که هنگام فرو شدن و تحریک سوزن ها (به وسیله ی چرخاندن یا عبور جریان الکتریکی ضعیف)، به طور طبیعی مواد شیمیایی مسکن درد در بدن آزاد می شوند، از قبیل اندورفین، سروتونین و استیل کولین. شواهد مبنی بر اثر گذاری طب سوزنی روی کمر درد های حاد دچار تناقض بوده و تحقیقات هنوز ادامه دارند.
بیوفیدبک : برای درمان بسیاری از درد های حاد، ازجمله کمر درد و سر درد به کار می رود. این روش درمان عبارت است از اتصال الکترودهایی به پوست و استفاده از دستگاه الکترومیوگراف که به فرد این اجازه را می دهد که از تنفس، تنش عضلانی، ضربان قلب و دمای پوست خود مطلع شده و آن ها را تنظیم کنند. افراد، واکنش خود به درد را با استفاده از تکنیک های تمدد اعصاب تنظیم می کنند. بیوفیدبک معمولا همراه با دیگر روش های درمان استفاده شده و فاقد عوارض جانبی است. شواهدی مبنی بر تاثیر مستقیم بیوفیدبک بر روی کمر درد موجود نمی باشد.
درمان با استفاده از بلوک عصبی :به منظور از بین بردن درد مزمن به وسیله ی قطع رسانایی اعصاب مناطق خاصی از بدن، انجام می شود. بلوک عصبی روش های متعددی از جمله تزریق دارو های بی حسی موضعی، سم بوتولینم یا استروئید ها به داخل بافت نرم یا مفاصل آسیب دیده و یا روش های پیچیده تری مثل بلوکه کردن ریشه ی عصبی و یا تحریک نخاع دارد. به هنگام کمر درد شدید، ممکن است دوز کمی دارو برای درد کمر را مستقیما وارد نخاع کنند. موفقیت در این نوع درمان به مهارت متخصص و اینکه بتواند محل دقیق عصب مورد نظر را پیدا کرده و تزریق را به درستی انجام دهد بستگی دارد. تزریق مزمن استروئید می تواند باعث افزایش ناتوانی گردد.
تزریق استروئید اپیدورال: یک راه رایج برای درمان کوتاه مدت کمر درد و درد سیاتیک ناشی از التهاب می باشد. گفتنی است که ساکن شدن درد در این شیوه درمانی تزریق اپیدورال کمر موقتی بوده و استفاده ی بلند مدت از این تزریقات توصیه نمی شود. یک بررسی کنترل شده ی استاندارد، توسط موسسه ی ملی سلامت آمریکا، در مورد اثر بخشی تزریق استروئید اپیدورال بر کمر درد مزمن ناشی از تنگی مجرای نخاعی، نشان داد که نتیجه ی بلند مدت در بین افرادی که این تزریقات را انجام داده بودند بد تر است.
تحریک الکتریکی اعصاب از طریق پوست (TENS) :عبارت است از همراه داشتن یک وسیله ی الکتریکی که الکترود های آن روی پوست ناحیه دردناک قرار گرفته و با ایجاد تکانه های الکتریکی، سیگنال های درد در اعصاب مجاور را از کار می اندازد. فرض بر این است که تحریک دستگاه عصبی می تواند باعث تغییر در ادراک درد شود. مطالعات اولیه در مورد TENS نشان داد که که این روش سطح اندورفین (مسکن درد طبیعی بدن) را بالا می برد. با این وجود، مطالعات اخیر نتایج متناقضی در خصوص موثر بودن این روش بر رفع کمر درد، ارائه داده اند.
برای درمان کمر درد روش های دیگری ازجمله تزریق پی آر پی،اوزون تراپی و … نیز وجود دارد.
هنگامی که دیگر راه های درمان نتیجه ندهند، نوبت به جراحی باز یا جراحی بسته ستون فقرات می رسد تا درد ناشی از آسیب های اسکلتی عضلانی یا فشار به اعصاب را بر طرف کند. پس از جراحی ممکن است ماه ها طول بکشد تا بیمار بهبود یابد و حتی ممکن است برای همیشه انعطاف پذیری خود را از دست بدهد.
جلوگیری از درد دوباره ی کمر در اثر وضعیت نادرست بدن معمولا با پرهیز از حرکات ناگهانی و کشیدن کمر، اصلاح وضعیت بدن و بلند کردن صحیح اشیا ممکن است. آسیب های شغلی زیادی به دلیل بلند کردن اجسام سنگین ،تماس مکرر یا ممتد بین بافت نرم بدن با یک جسم سخت یا تیز، لرزش، حرکات مکرر و وضعیت غیر عادی بدن به وجود آمده و تشدید می شوند. استفاده از اثاثیه و وسایل با طراحی استانداد و ارگونومیک در منزل و محل کار می تواند خطر ابتلا به آسیب های کمر را کاهش دهد.
استفاده از کمربند های طبی در قالب نوار های الاستیکی پهن که می توانند سفت شده و کمر و عضلات شکم را، به منظور پیشگیری از درد، در بر بگیرند، همچنان بحث بر انگیز باقی مانده است. این وسایل با وجود این که مدرکی مبنی بر کارآمد بودنشان در پیشگیری از درد وجود ندارد، به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. مطالعات زیادی نشان داده اند که استفاده از این وسایل به جهت پیشگیری یا درمان کمر درد، بیهوده می باشد. با این حال، گزارشات غیر رسمی مبنی بر کاهش آسیب در بین کارگرانی که از کمربند های طبی استفاده کرده اند وجود دارد. بسیاری از شرکت هایی که در برنامه هایشان از کمربندهای ایمنی و طبی استفاده می شود، تمرینات و برنامه های آگاه سازی ارگونومیک برگزار می کنند و ممکن است این کاهش جراحات در اثر این برنامه ها و یا عوامل دیگری باشند. گذشته از این، در استفاده از کمربند های طبی باید احتیاط کرد، زیرا ممکن است با استفاده ی کم تر از عضلات پشت و ضعیف شدن آن ها، باعث ایجاد یا تشدید کمر درد شود.
زگیل تناسلی که در انگلیسی با اصطلاح Genital Warts نام برده می شود، یکی از رایج ترین بیماری های جنسی می باشد که امروزه در مردان و زنان به طور شایع دیده می شود. همچنین انتخاب بهترین روش درمان زگیل تناسلی از دغدغه های اصلی این بیماران می باشد که در ادامه به بررسی کامل آنها می پردازیم. در ابتدا لازم است نکات زیر را بدانید:
زگیل تناسلی بافتی نرم و برجسته است که بر روی ناحیه تناسلی ظاهر می شود. این بیماری از طریق ارتباط جنسی منتقل میشود و نوع خاصی از ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) می باشد. زگیل تناسلی ممکن است باعث درد، ناراحتی و خارش شود.
ویروس HPV شایع ترین نوع بیماری های آمیزشی یا جنسی می باشد. مردان و زنانی که روابط جنسی بیشتری دارند، بیشتر از سایرین در معرض آلودگی به ویروس اچ پی وی HPV یا زگیل های تناسلی هستند. بیماری HPV برای زنان خطرناک تر است زیرا برخی از انواع HPV می توانند سرطان دهانه رحم یا واژن را ایجاد کنند.
یکی از سوالاتی که به طور شایع مطرح است این موضوع می باشد که آیا زگیل تناسلی واگیر دار است؟ در پاسخ باید گفت که بله. این زائده ها از طریق تماس با فردی که دارای این ویروس می باشد، قابل انتقال است. همچنین ویروس ناشی از این عارضه به همراه انتقال خود زگیل ها از طریق ارتباط دهانی وجود دارد. اما طبق تحقیقات پزشکی امکان انتقال آن از طریق دستشویی ها وجود ندارد.
برای مطالعه مقاله برنامه غذایی مناسب برای کاهش وزن! کلیک کنید.
امکان اشتباه گرفتن زگیل های تناسلی با ضایعات مشابه از جمله وستیبولار پاپیلوماتوزیس، خال، غدد سباسه، کیست اپیدرموئید، مولوسکوم، تبخال تناسلی، کراتوز سبورئیک، لیکن پلان، پاپول های مرواریدی آلت، ضایعات فوردایس، فیبروما، سیرنگوما، آنژیوکراتوم و محل زخم های قبلی به ویژه ختنه وجود دارد.
پاسخ به این سوال که کدام یک از زوجین ویروس را به دیگری انتقال داده، بسیار سخت است و البته لزومی هم ندارد. حتی ممکن است فرد از طریق دیگری به جز رابطه جنسی مبتلا شده باشد بنابراین لزومی ندارد بخاطر فهمیدن منشاء آلودگی به حریم خصوصی زوج ها دخول کرد.
دوره کمون این بیماری در افراد مختلف، متفاوت است و از دو ماه تا چند سال ممکن است طول بکشد.
زگیل تناسلی از طریق روابط جنسی، دهانی، واژن و مقعد منتقل می شود. معمولاً از زمان انتقال ویروس تا ایجاد زگیل چندین هفته تا چندین ماه فاصله است. زگیل تناسلی همیشه با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست، زیرا ممکن است این زگیل ها بسیار کوچک و به رنگ پوست یا کمی تیره تر باشند. همچنین ممکن است زائده های ایجاد شده شبیه گل کلم، صاف یا کمی زبر و حساس به لمس باشند. این بافت ها ممکن است به شکل یک خوشه زگیل یا فقط یک زگیل تنها ظاهر شوند.
برای مطالعه مقاله راهکارهایی برای کاهش رشد موهای زائد! کلیک کنید.
زگیل تناسلی در مردان ممکن است در یکی از این نواحی ظاهر شود:
زگیل تناسلی در زنان ممکن است در یکی از این نواحی ظاهر شود:
علاوه بر نواحی ذکر شده زگیل های تناسلی ممکن است بر روی لب ها، دهان، زبان یا گلوی فردی که تماس جنسی دهانی با فرد مبتلا به ویروس اچ پی وی (HPV) داشته، ظاهر شود. بعد از ابتلا به این ویروس علائمی به این شرح ظاهر می شوند :
این علائم ممکن است، قبل از بروز زگیل نیز وجود داشته باشند. اما اگر زگیل ها گسترش پیدا کرده یا بزرگ تر شوند، این وضعیت میتواند ناراحت کننده یا دردناک باشد.
زگیل تناسلی در اغلب موارد در اثر ویروس اچ پی ویHPV ایجاد می شود. 30 تا 40 نوع مختلف از ویروس HPV وجود دارد که تنها بر اندام تناسلی تاثیر می گذارد، اما فقط چند نوع آن باعث زگیل های تناسلی می شوند. ویروس HPV از طریق تماس پوست با پوست قابل انتقال است، به همین دلیل جزء بیماری های آمیزشی یا جنسی در نظر گرفته می شود.
این ویروس شیوع گسترده ای دارد، بر طبق اعلامیه منتشر شده از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) اغلب افراد فعال از نظر جنسی در مراحلی از زندگی آن را دریافت می کنند. با این حال، ویروس همواره منجر به عوارضی مانند زگیل های تناسلی نمی شود. بلکه زگیل تناسلی معمولاً توسط نوع خاصی از ویروس HPV ایجاد می شود که از سایر ویروس های که باعث ایجاد زگیل در سایر نواحی بدن می شود، متفاوت است. به بیانی دیگر می توان گفت زگیل نمیتواند از دست کسی به اندام تناسلی گسترش یابد و یا بالعکس.
روش انتقال زگیل تناسلی به چه صورت است؟ این سوال یکی از پرسش های رایج برای افراد سالم و کسانی می باشد که متوجه می شوند به این زائده ها مبتلا شده اند. لازم به ذکر است که تمامی افراد بالغ باید از این موضوع آگاهی کامل داشته باشند. زیرا دلیل اصلی منتقل شدن زائده های زگیل تناسلی با سرعت بالا در چند دهه اخیر به دلیل عدم آگاهی درست مردم از روش های انتقال و دلیل آنها می باشد.
برای مطالعه مقاله علت جوش روی باسن و راههای رفع آن کلیک کنید.
از آنجا که می دانید، عامل باعث شدن انتقال این زائده ها ویروس اچ پی وی hpv می باشد که در صورت مبتلا بودن یکی از طرفین از طریق رابطه جنسی با افراد متعدد قابل انتقال است. با تماس ناحیه جنسی، این ویروس می تواند بین افراد منتقل شود. همچنین امکان انتقال از طریق دهان وجود دارد.
سایر روشهای انتقال:
زمانی که فرد دچار زگیل تناسلی می شود، ممکن است نسبت به عوامل مختلفی احساس شک و بدبینی داشته باشد. در اینجا تمام روش هایی که امکان ندارد ویروس زگیل تناسلی از طریق آنها منتقل شود، توضیح داده شده اند:
آیا شما هم این سوال را دارید که برای درمان زگیل تناسلی چه باید کرد ؟ زگیل های تناسلی قابل مشاهده، ممکن است پس از چند سال بدون درمان نیز بهبود یابند. ولی ویروس این زگیل همچنان در بدن باقیمانده و پس از طی مدتی مجدداً عود می نماید. بنابراین هدف از درمان، کنترل علائم بیماری و جلوگیری از انتقال آن به دیگران است . توجه داشته باشید زگیل تناسلی حتی در شرایطی که بیمار هیچ یک از علائم بیماری را ندارد نیز قابل انتقال است.
لیزر زگیل تناسلی ( استفاده اشعه برای از بین بردن زگیل تناسلی ) این مزیت را دارد که یک بار برای همیشه از شر زگیل خود خلاص می شوید. این روش برای از بین بردن زگیل های خوشه ای و تکی با تعداد زیاد بسیار موثر می باشد. درمان با لیزر می تواند کمی نسبت به روش های دیگر هزینه بیشتری داشته باشد ولی نتایج قطعی تری هم به دنبال دارد. این روش طی مدت زمان نیم ساعت و به صورت کاملا سرپایی انجام می شود. بیمار بلافاصله پس از لیزر می تواند به محل کار خود برگردد. زمان نقاهت آن کاملا کوتاه مدت می باشد. از جمله کسانی که از شهرستان برای درمان زگیل خود به شهرها مراجعه می کنند، با انجام لیزر همان روز به شهرستان خود باز می گردند.
روش درمان کرایو توسط متخصص پوست و جراح برای درمان زگیل تناسلی انجام می گیرد. تری کلرواستیک اسید (TCA) همان ماده شیمیایی می باشد که توسط یک پزشک در سطح زگیل ها اعمال شده و زائده پس از یخ زدن ( انجماد ) از بین می رود. طی این روش موفق 75% بیماران رضایت کامل داشته و 15% از آنها تجربه بازگشت زگیل را داشته اند. با این حال، کرایوتراپی یا سرمادرمانی یکی از روشهای قطعی درمان زائده های گوشتی بعد از لیزر می باشد.
یکی از روشهای قدیمی برای درمان زائده ها که از قدیم به کار گرفته می شده، الکتروکوتر یا سوزاندن زگیل ها می باشد. در این روش که جراحی معمولی می باشد، پزشک از جریان الکتریکی برای گرم کردن و از بین بردن بافت های غیر طبیعی روی پوست استفاده می کند. این روش بیشتر برای زائده های گوشتی نرم کاربرد دارد و اگر زگیل شما سفت شده و زبر می باشد، لیزر و کرایو پیشنهاد های پزشک متخصص هستند.
یکی از روش هایی که پزشکان یا جراحان عمومی برای از بین بین این رشد های کوچک به کار میگیرند، جراحی می باشد. عمل جراحی اغلب برای زائده های روی پوست کاربرد داشته و اگر زگیل داخل واژن یا مقعد باشد، از لیزر برای از بین بردن آن استفاده می کنند. جراحی شامل روش سنتی بریدن به وسیله تیغ جراحی می باشد و قبل از آن محل عفونی به طور موضعی بی حس می شود. زخم ناشی از برداشتن زگیل ها بخیه زده می شوند.
پس از درمان زگیل های تناسلی، زنان لازم است هر 6 ماه یکبار برای انجام تست پاپ اسمیر اقدام نمایند. زیرا این تست می تواند تغییرات سلول در دهانه رحم را به خوبی نمایان کند.بعضی از انواع HPV که موجب بروز زگیل می شود، خطر ابتلا به سرطان را ندارد اما انواع دیگری از این ویروس در ابتلا به سرطان نقش دارند.
به یا داشته باشید هرگز از درمان های خانگی (OTC) برای درمان مشکل خود استفاده نکنید . همچنین استفاده از داروهای زگیل مناسب برای نواحی دیگر بدن ، بر روی زگیل های تناسلی ممنوع است. زیرا درمان هایی که برای مناطق دیگر بدن طراحی شده اند اغلب قوی تر از درمان های مورد استفاده در اندام تناسلی هستند.به یاد داشته باشید، با استفاده از درمان های اشتباه ممکن است آسیب بیشتری به بدن خود وارد کنید. قبل از استفاده از هر نوع درمان خانگی با پزشک خود در این مورد مشورت نمایید.
در صورتی که زگیل بسیار کوچک باشد، پزشک ممکن است برای درمان زگیل تناسلی داروهای موضعی و پماد را تجویز نماید که برخی از آنها شامل موارد زیر باشد:
در اکثر نتایج دارو و پماد پاسخگو نبوده و باعث رشد بیشتر زگیل ها می شود. در این مواقع نیاز به عمل جراحی برای برداشتن آنها می باشد.
هر شخص فعال جنسی در معرض خطر ابتلا به HPV قرار دارد. با این حال، ریسک ابتلا به این بیماری برای برخی اشخاص بیشتر است :
ویروس اچ پی وی HPV علت اصلی سرطان در دهانه رحم است. همچنین این عفونت می تواند به تغییرات پیش سرطانی در سلول های دهانه رحم، به نام دیسپلازی، منجر شود. انواع دیگر اچ پی وی نیز ممکن است باعث ایجاد سرطان در ناحیه تناسلی زنانه (فرج) شوند. آنها همچنین می توانند سرطان آلت تناسلی و مقعد را نیز ایجاد کنند.
برای تشخیص این بیماری، دکتر به بررسی وضعیت سلامت و علائمی که تجربه می کنید می پردازد. داشتن اطلاعات کافی در مورد رابطه هایی که تجربه کرده اید نیز می تواند به پزشک در تشخیص دقیق تر کمک نماید. اولین مرحله نیز برای تشخیص دقیق تر معاینه فیزیکی در ناحیه ی مشکوک به زگیل است. برخی از افراد که برای درمان به ما مراجعه می کنند، این سوال را دارند که آیا هر زخم تناسلی ، زگیل است؟ در پاسخ باید بگوییم خیر. بیشتر زخم ها در ناحیه مقعد به دلیل شقاق یا یبوست مزمن می باشند.
برای تشخیص دقیق زگیل تناسلی در زنان نیاز به معاینه لگنی است همچنین برای این منظور از نوعی محلول اسیدی استفاده می کنند تا از این طریق زگیل قابل مشاهده باشد. همچنین انجام آزمایش پاپ اسمیر (دریافت نمونه از سلول های گردنه رحم) برای زنان در این مرحله تجویز می شود تا وجود HPV در آنها تایید گردد. نوع خاصی از ویروس اچ پی وی ممکن است نتایج غیر طبیعی در یک آزمایش پاپ ایجاد کند که نشان دهنده تغییرات پیش سرطانی است. اگر پزشک شما این ناهنجاری ها را تشخیص دهد، ممکن است نیاز به تکرار بیشتر برای نظارت بر هر گونه تغییر یا یک روش تخصصی به نام کولپوسکوپی باشد.
زنان در صورتی که می خواهند از وجود HPV، عامل سرطان اطمینان داشته باشند می توانند آزمایش DNA انجام دهند. این آزمایش تعیین می کند که چه نوع HPV در سیستم شما وجود دارد. آزمایش HPV برای مردان هنوز در دسترس نیست.
با اینکه اکثر آقایانی که به زگیل تناسلی یا HPV مبتلا هستند، هیچ علائمی ندارند؛ اما در برخی از آن ها رشد زگیل اتفاق می افتد. زگیل های تناسلی در آقایان به صورت برجستگی های کوچک تا متوسط گوشتی به رنگ پوست یا کم رنگ تر و یا پر رنگ تر در نوک آلت تناسلی و یا در طول بدنه آن و یا روی سطح اسکروتوم و مقعد نیز رشد می کنند. ممکن است که سطح زگیل های تناسلی صاف و یا کمی زبر باشد. گاهی ممکن است به هم پیوند بخورند و ضایعات بزرگ گل کلمی تشکیل دهند. این زگیل ها به صورت یک یا چندین برآمدگی نزدیک به هم، در ناحیه اطراف بیضه ها، آلت تناسلی و مقعد دیده میشوند. این زگیل ها معمولا درد ندارند. زگیل تناسلی، سرطان نیست؛ اما این ویروس موجب ایجاد تغییراتی در بدن می شود که ممکن است در آینده باعث بروز سرطان شود. ممکن است پزشک تا مدت ها بعد از ابتلای فرد به زگیل تناسلی سرطان را تشخیص ندهد، چون سلول هایی که به ویروس زگیل تناسلی آلوده شده اند به کندی رشد می کنند.
برخی علائم سرطان مقعد وابسته به زگیل تناسلی عبارتاند از:
سرطان آلت تناسلی میتواند باعث بروز موارد زیر شود:
سرطان انتهای گلو میتواند به علائم زیر منجر شود:
علم پزشکی هنوز قادر به تشخیص زگیل تناسلی معمولی از زگیل تناسلی که به سرطان منجر میشود؛ نیست.
زگیل تناسلی در اثر تماس مستقیم به ویژه ارتباط جنسی، از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. این ویروس از طریق رابطه دهانی، مقعدی یا واژینال و حتی تماس پوستی می تواند از فرد مبتلا به فردی دیگر منتقل شود. فردی که به زگیل تناسلی مبتلا است، حتی درصورتی که هیچ علائمی نداشته باشد، میتواند ویروس را منتقل کند.
احتمال ابتلای فرد به زگیل تناسلی تحت شرایط زیر بیشتر می شود:
اگر هر گونه زگیل دردناکی روی آلت تناسلی خود مشاهده کردید؛ حتما به پزشک مراجعه کنید.
بعضی از زگیلهای تناسلی فقط موجب ایجاد زگیل در سطح پوست می شوند، اما برخی دیگر از انواع زگیل تناسلی ممکن است به سرطان منجر شوند. پزشکان سالانه بیش از ۴۲۰۰۰ مورد سرطان مرتبط با زگیل تناسلی را تشخیص می دهند. و تقریبا ۱۸۳۰۰ مورد از این سرطانها در آقایان ایجاد می شود.
پزشکان زگیل تناسلی را به سرطانهای زیر ارتباط می دهند:
مردانی که فقط با یک زن ارتباط جنسی دارند خیلی کمتر از مردانی که با چند زن رابطه دارند، به سرطان مقعد مبتلا می شوند. مردانی که به ویروس HIV مبتلا هستند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان مقعد مرتبط با زگیل تناسلی قرار دارند. زگیل تناسلی در افرادی که به ویروس HIV مبتلا هستند؛ شدیدتر شده و سختتر درمان می شود.
تشخیص زگیل تناسلی معمولا با بررسی سابقه پزشکی فرد و ظاهر زگیلها صورت میگیرد.
در مواردی که زگیل تناسلی در مردان علامت دار باشد، متخصصین با تجربه با معاینه آن را تشخیص می دهند و در موارد مشکوک، با انجام تست های زیر زگیل تناسلی تشخیص داده می شود.
سرواریکس نوعی واکسن است که برای جلوگیری از عفونت ناشی از سرطان ویروس HPV پاپیلومای انسانی در مردان کاربرد دارد. این واکسن برای جلوگیری از عفونت ناشی از دو نوع خطرناک این ویروس یعنی انواع ۱۸ و ۱۶ تولید شدهاست. واکسن سرواریکس ساخت شرکت گلاکسواسمیتکلاین، یک شرکت داروسازی چند ملیتی انگلیسی است که مقر آن در برنتفورد لندن است.
واکسن گارداسیل برای پیشگیری از تیپ های مشخصی از این ویروس کاربرد دارد (تیپ های ۶، ۱۱، ۱۶، ۱۸) و با تزریق آن می توان از ابتلا به زگیل های تناسلی و سرطان هایی که به دنبال آن می آید جلوگیری نمود. گارداسیل ممکن است محافظت کامل را برای همه ایجاد نکند. این واکسن در برابر بیماری هایی که توسط سایر انواع ویروس HPV ایجاد می شوند و یا در برابر بیماری هایی که توسط HPV ایجاد نمی شود، محافظتی ایجاد نمیکند. واکسن گارداسیل چهارگانه در ایران موجود است. این واکسن، ساخت شرکت دارویی مرک اند کو است. واکسن نه گانه با نام تجاری گارداسیل ۹ هم با تأئیدیه سازمان غذا و دارو آمریکا وارد بازار شده است که علیه ژنوتیپ های۶، ۱۱، ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲ و ۵۸ عمل می کند. سازمان غذا و داروی ایالت متحده آمریکا (FDA) واکسن گارداسیل ۹ را که برای بیماران ۹ تا ۴۵ ساله مناسب است را تائید نموده است.
ویروس HPV به شدت مسری است و در اولین تماس جنسی با فرد آلوده می تواند منتقل شود. الگوهای روابط جنسی میان جوانان امروزی نشان می دهد که سن آغاز فعالیت های جنسی به شدت پایین آمده و به مرز ۱۳ سال رسیده است. به علت عدم آگاهی های کافی در این زمینه و عدم مراقبت های لازم حین رابطه جنسی، نرخ شیوع گسترده زگیل های تناسلی در افراد نوجوان و جوان بسیار نگران کننده است. قطعا تزریق واکسن می تواند در پیشگیری از انتقال ویروس HPV بسیار موثر باشد. اگر شخصی به زگیل تناسلی مبتلا شده است تزریق واکسن گارداسیل در درمان زگیل تناسلی او تاثیری نخواهد داشت و به هیچ وجه نمی تواند در درمان زگیل های تناسلی او موثر باشد. اما از آنجایی که تیپ های مختلف از ویروس HPV شناخته شده است، می تواند از ابتلا به سایر انواع پرخطر این ویروس جلوگیری نماید. پزشکان توصیه می نمایند که پسران در سنین ۱۱ تا ۱۲ سالگی سری واکسن ها HPV را در دو دوز دریافت کنند.
البته پزشک ممکن است در شرایط زیر سه دوز واکسن تجویز نماید:
واکسن HPV بیخطر و موثر است و عوارض جانبی جدی ندارد، اگرچه بر اساس گزارش FDA ممکن است باعث ایجاد درد در محل تزریق، تورم، تغییر رنگ خفیف و سردرد گردد.
علائم ممکن است از هفته ها تا ماه ها وگاهی نیز سال ها ظاهر نگردد. حتی در بعضی از افراد ممکن است علائم اصلا ظاهر نشود و در حقیقت ناقل بدون علامت باشند. به همین علت ممکن است در ارتباط جنسی با فرد به ظاهر سالم این بیماری منتقل گردد و یکی از دلائل انتشار بیماری همین امر می باشد.
زگیل های تناسلی از شایع ترین عفونت های آمیزشی به شمار می روند. تخمین زده می شود که 660 میلیون نفر در جهان مبتلا به شایع ترین عفونت ویروسی مجاری تناسلی یعنی عفونت های HPV تناسلی هستند. متاسفانه این بیماری در ایران نیز به سرعت در حال انتشار است، به صورتی که رئیس انجمن سرطان ایران از بروز یک بیماری ویروسی آمیزشی در شهر تهران خبر داده است. علت این شیوع، می تواند روابط آزاد جنسی باشد.
زگیل تناسلی بسیار مسری می باشد. احتمال ابتلا به زگیل تناسلی تنها با یک بار ارتباط جنسی با فرد دارای زگیل تناسلی، ۶۰% می باشد. معمولاً در حدود ۶۵% افرادی که با فرد مبتلا به زگیل تناسلی، ارتباط جنسی دارند در مدت ۳ ماه مبتلا خواهند شد.
متاسفانه زگیل تناسلی بدون داشتن رابطه واژنی و مقعدی، حتی با تماس سطحی پوستی ناحیه تناسلی نیز می تواند منتقل گردد.
تماس جنسی تنها راه انتقال نیست. به ندرت از طریق اپیلاسیون، سونای بخار و حوله آلوده، همچنین از مادر آلوده به نوزاد هنگام زایمان طبیعی هم قابل انتقال است. ولی راه اصلی انتقال تماس جنسی است.
زگیل تناسلی همیشه علامت دار نیست. یعنی ممکن است در ظاهر، فرد علائمی نداشته باشد ولی ویروس عامل زگیل تناسلی را بدون هیچ علامتی دفع کند.
این بیماری خوش خیم است ولی از حدود 150 نوع ویروس عامل ایجادکننده آن، حدود 15 نوع با سرطان های آلت مردان در ارتباط است. تیپ 16 و 18 از HPV به عنوان عامل عمده ای در ایجاد سرطان، تیپ 30، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 53، 56، 58، 59، 66، 68، 73 و 82 به عنوان عامل خطر متوسط و تیپ های 6، 11، 40، 42، 43، 44، 54، 61، 70، 752 و 81 با خطر کمتری در ایجاد سرطان های مخاطی مورد توجه قرار گرفته اند. همچنین این بیماری به علت این که ممکن است زخمی شود، احتمال سرایت سایر بیماری های آمیزشی را بالا می برد. ضمناً این که به علت ظاهر نازیبا اثرات روحی روانی بدی دارد. بنابراین زگیل های تناسلی حتماً باید درمان شوند.
ممکن اسن ضایعات تشخیص داده شده، زگیل تنالل نباشند. زگیل های تناسلی در ظاهر، تشخیص های افتراقی دیگری هم دارد که بیمار و یا پزشکی که تجربه کافی در تشخیص زگیل تناسلی نداشته باشد به اشتباه آن را زگیل تشخیص دهد. از جمله این موارد، pearly penile papules در مردان می باشد که به صورت برجستگی هایی انگشت مانند است که زگیل نبوده و طبیعی است. آنژیوکراتوم و استئوسایتوم و کیست اپیدرموئید نیز به ندرت ممکن است با زگیل اشتباه شود. مولوسکوم آتیپیک و Bowenoid Papulosis نیز از مواردی دیگر است که ممکن است به اشتباه زگیل تشخیص داده شوند، که در تمامی این موارد تجربه پزشک کار کرده در این موضوع و گاهاً روش های مکمل تشخیصی اساس تشخیص صحیح را تشکیل می دهد.
زگیل تناسلی با هر روشی که درمان شود، باز هم تا حدودی احتمال عود وجود دارد.
استفاده از کاندوم می تواند میزان سرایت را کاهش دهد ولی چون انتقال از طریق پوست به پوست است، احتمال انتقال از سایر مناطق آلوده پوست از بین نمی رود.
اکثر عفونتهای HPV که موجب ایجاد زگیل تناسلی میشوند، خود به خود بهبود مییابند و دوره بیماری از چند ماه تا دو سال طول میکشد. اما حتی اگر زگیل تناسلی شما بدون درمان بهبود پیدا کند، همچنان ویروس در بدن شما وجود خواهد داشت. اگر زگیل تناسلی درمان نشود ممکن است در اندازهها و دستههای بزرگتری مجددا رشد نماید.
مردان نیز مانند زنان ممکن است به وسیله ویروس HPV به زگیل تناسلی مبتلا شوند. در آمریکا، بیش از نیمی از مردانی که فعالیت جنسی دارند، در دورهای از زندگی خود، به ویروس HPV مبتلا خواهد شد البته اغلب آنها بدون هیچ مشکلی به طور طبیعی بهبود می یابند.
اگر به زگیل تناسلی مبتلا شدهاید، پزشک شما ممکن است، چند گزینه درمانی را به شما ارائه دهد. سریعترین را برای از بین بردن زگیل تناسلی، از طریق جراحی و منجمد کردن آنها با نیتروژن مایع است. بعضی از پزشکان ممکن است از جریان الکتریسیته و یا لیزر درمانی، برای سوزاندن زگیلها استفاده نمایند.